fū bīng zhě, xiōng qì yě zhàn zhě, nì dé yě. shí bù huò yǐ ér yòng zhī. bù kě yǐ guó zhī dà mín zhī zhòng, jǐn ruì zhēng fá, zhēng zhàn bù zhǐ, zhōng zhì bài wáng, huǐ wú suǒ zhuī. rán bīng yóu huǒ yě, fú jí, jiāng yǒu zì fén zhī huàn dú wǔ qióng bīng, huò bù xuán zhǒng. fǎ yuē: guó suī dà, hǎo zhàn bì wáng.
夫兵者，兇器也；戰者，逆德也。實不獲已而用之。不可以國之大、民之眾，盡銳征伐，爭戰不止，終致敗亡，悔無所追。然兵猶火也，弗戢，將有自焚之患；黷武窮兵，禍不旋踵。法曰：「國雖大，好戰必亡。」

suí zhī yáng dì, guó fēi bù dà, mín fēi bù zhòng, shì wǔ hǎo zhàn, rì xún gān gē, zhēng fá bù xiū, jí shì biàn bīng bài liáo chéng, huò qǐ xiāo qiáng, qǐ bù wèi hòu shì xiào hū? xū, wèi rén jūn zhě, kě bù shèn zāi!
隋之煬帝，國非不大，民非不眾，嗜武好戰，日尋干戈，征伐不休，及事變兵敗遼城，禍起蕭牆，豈不為後世笑乎？吁，為人君者，可不慎哉！