fán yù xīng shī, bì xiān jiào zhàn. sān jūn zhī shì, sù xí lí hé jù sàn zhī fǎ, bèi ān zuò zuò jìn tuì zhī lìng, shǐ zhī yù dí, shì jīng huī yǐ yìng biàn, tīng jīn gǔ ér jìn tuì. rú cǐ, zé zhàn wú bù shèng. fǎ yuē:" yǐ bù jiào mín zhàn, shì wèi qì zhī."
凡欲兴师，必先教战。三军之士，素习离、合、聚、散之法，备谙坐、作、进、退之令，使之遇敌，视旌麾以应变，听金鼓而进退。如此，则战无不胜。法曰：“以不教民战，是谓弃之。”

zhàn guó shí, wèi jiāng wú qǐ yuē:" fū rén cháng sǐ qí suǒ bù néng, bài qí suǒ bù biàn. gù yòng bīng zhī fǎ, jiào jiè wèi xiān. yī rén xué zhàn, jiào chéng shí rén shí rén xué zhàn, jiào chéng bǎi rén bǎi rén xué zhàn, jiào chéng qiān rén qiān rén xué zhàn, jiào chéng wàn rén wàn rén xué zhàn, jiào chéng sān jūn. yǐ jìn dài yuǎn, yǐ yì dài láo, yǐ bǎo dài jī. yuán ér fāng zhī, zuò ér qǐ zhī, xíng ér zhǐ zhī, zuǒ ér yòu zhī, qián ér hòu zhī, fēn ér hé zhī, jié ér jiě zhī. měi biàn jiē xí, nǎi shòu qí bīng. shén ér míng zhī, shì wèi jiāng shì."
战国时，魏将吴起曰：“夫人常死其所不能，败其所不便。故用兵之法，教戒为先。一人学战，教成十人；十人学战，教成百人；百人学战，教成千人；千人学战，教成万人；万人学战，教成三军。以近待远，以佚待劳，以饱待饥。圆而方之，坐而起之，行而止之，左而右之，前而后之，分而合之，结而解之。每变皆习，乃授其兵。神而明之，是谓将事。”