fán yù xìng shī, bì xiān jiào zhàn. sān jūn zhī shì, sù xí lí hé jù sàn zhī fǎ, bèi ān zuò zuò jìn tuì zhī lìng, shǐ zhī yù dí, shì jīng huī yǐ yīng biàn, tīng jīn gǔ ér jìn tuì. rú cǐ, zé zhàn wú bù shèng. fǎ yuē: yǐ bù jiào mín zhàn, shì wèi qì zhī.
凡欲興師，必先教戰。三軍之士，素習離、合、聚、散之法，備諳坐、作、進、退之令，使之遇敵，視旌麾以應變，聽金鼓而進退。如此，則戰無不勝。法曰：「以不教民戰，是謂棄之。」

zhàn guó shí, wèi jiāng wú qǐ yuē: fū rén cháng sǐ qí suǒ bù néng, bài qí suǒ bù biàn. gù yòng bīng zhī fǎ, jiào jiè wèi xiān. yī rén xué zhàn, jiào chéng shí rén shí rén xué zhàn, jiào chéng bǎi rén bǎi rén xué zhàn, jiào chéng qiān rén qiān rén xué zhàn, jiào chéng wàn rén wàn rén xué zhàn, jiào chéng sān jūn. yǐ jìn dài yuǎn, yǐ yì dài láo, yǐ bǎo dài jī. yuán ér fāng zhī, zuò ér qǐ zhī, xíng ér zhǐ zhī, zuǒ ér yòu zhī, qián ér hòu zhī, fēn ér hé zhī, jié ér jiě zhī. měi biàn jiē xí, nǎi shòu qí bīng. shén ér míng zhī, shì wèi jiāng shì.
戰國時，魏將吳起曰：「夫人常死其所不能，敗其所不便。故用兵之法，教戒為先。一人學戰，教成十人；十人學戰，教成百人；百人學戰，教成千人；千人學戰，教成萬人；萬人學戰，教成三軍。以近待遠，以佚待勞，以飽待飢。圓而方之，坐而起之，行而止之，左而右之，前而後之，分而合之，結而解之。每變皆習，乃授其兵。神而明之，是謂將事。」