fán yǔ dí zhàn, bù kě shì jǐ shèng ér fàng yì, dāng yì jiā yán lì yǐ dài dí, yì ér yóu láo. fǎ yuē: yǒu bèi wú huàn.
凡與敵戰，不可恃己勝而放佚，當益加嚴厲以待敵，佚而猶勞。法曰：「有備無患。」

qín wáng jiǎn jiāng bīng liù shí wàn dài lǐ xìn jī jīng. jīng wén wáng jiǎn yì jūn ér lái, nǎi xī guó zhōng bīng yǐ jù qín. wáng jiǎn zhì, jiān bì ér shǒu zhī, bù kěn zhàn. jīng bīng shù chū tiāo zhàn, zhōng bù chū. wáng jiǎn rì xiū shì, xǐ mù ér shàn yǐn shí fǔ xún zhī, qīn yǔ shì zú tóng shí. jiǔ zhī, wáng jiǎn shǐ rén wèn: jūn zhōng xì hū? duì yuē: fāng tóu shí chāo jù. yú shì, wáng jiǎn yuē: shì zú kě yòng. jīng shù tiāo zhàn ér qín bù chū, nǎi yǐn ér dōng. jiǎn yīn jǔ bīng zhuī zhī, lìng zhuàng shì chū jī, dà pò jīng jūn.
秦王翦將兵六十萬代李信擊荊。荊聞王翦益軍而來，乃悉國中兵以拒秦。王翦至，堅壁而守之，不肯戰。荊兵數出挑戰，終不出。王翦日休士，洗沐而善飲食撫循之，親與士卒同食。久之，王翦使人問：「軍中戲乎？」對曰：「方投石超距。」於是，王翦曰：「士卒可用。」荊數挑戰而秦不出，乃引而東。翦因舉兵追之，令壯士出擊，大破荊軍。