bào piáo zǐ yuē: sān tái jiǔ liè, zuò ér lùn dào zhōu mù jùn shǒu, cāo gāng jǔ lǐng. qí guān yì dà, qí shì yù yōu, fán jù suǒ zhōng, qí wéi bǎi lǐ. zhòng yì yú shì hū chū, zhū qiú zhī suǒ cóng fù, mù shǒu suī xián ér lìng zhǎng bù kān, zé guó shì bù jǔ, wàn jī yǒu què, qí sǔn bài qǐ tú zhǐ hū yī jìng ér yǐ zāi!
抱朴子曰：三台九列，坐而論道；州牧郡守，操綱舉領。其官益大，其事愈優，煩劇所鍾，其唯百里。眾役於是乎出，誅求之所叢赴，牧守雖賢而令長不堪，則國事不舉，萬機有闕，其損敗豈徒止乎一境而已哉！
lìng zhǎng yóu yí dé cái, nǎi jí yú tái shěng zhī guān yě. yòng zhī bù dé qí rén, qí gù wú tā yě, zài hu zhì gōng zhī qíng bù xíng, ér rèn sī zhī yì bù wéi yě. huò fù xiōng guì zhòng, ér zǐ dì yǐ wén wàng jiàn xuǎn huò gāo rén shǔ tuō, ér fán pǐn yǐ wú néng jiàn xù huò shì suǒ sù niàn, huò qīn qī fěi tā, zhī qí bù kě ér néng yòng cǐ děng. yì shí yǒu kuài zhě, bù wèi jǐn wú suǒ zhōng yě. yào yú bù jīng zhě lǜ duō yǐ. qí néng zì xiào lì, miǎn xiū qīng yuē, sù yè zài gōng, yǐ qiú zhòng yù, jù fēng jī zhī bù měi, chǐ zhī jǐ zhī miù jǔ, xiān yǐ! yōng wěi zhī tú, qì xiǎo zhì jìn, mào yú huò huì, wéi fù shì tú, sì qíng zì yù, wú zhǐ wú zú. zài suǒ sī guān, zhī qí yǒu zú, lài zhǔ rén jǔ hé dàn jiū, zhōng yú dāng jiě, lǜ qí jié yuàn, fǎn jiàn zhōng shāng, bù gǎn fàn chù, ér zì qí tān cán yǐ. rú cǐ, lí shù yì ān dé bù kùn dú ér lí pàn! lí pàn zhě zhòng, zé bù dé tún jù ér wèi qún dào yǐ.
令長尤宜得才，乃急於台省之官也。用之不得其人，其故無他也，在乎至公之情不行，而任私之意不違也。或父兄貴重，而子弟以聞望見選；或高人屬託，而凡品以無能見敘；或是所宿念，或親戚匪他，知其不可而能用此等。亦時有快者，不為盡無所中也。要於不精者率多矣。其能自效立，勉修清約，夙夜在公，以求眾譽，懼風績之不美，恥知己之謬舉，鮮矣！庸猥之徒，器小志近，冒於貨賄，唯富是圖，肆情恣欲，無止無足。在所司官，知其有足，賴主人舉劾彈糾，終於當解，慮其結怨，反見中傷，不敢犯觸，而恣其貪殘矣。如此，黎庶亦安得不困毒而離判！離判者眾，則不得屯聚而為群盜矣。
fū bǎi xún zhī shì, fén yú fēn cùn zhī biāo qiān zhàng zhī bēi, kuì yú yī yǐ zhī xué. hé kě bù shēn fáng hū! hé kě bù gǎi zhāng hū! ér bǐng jīn liǎng zhě, huò shě quán héng ér rèn qíng zhǎng kē fǔ zhě, huò qū shéng mò yú fù jǐ. xuǎn zhī zhě jì bù wèi guān zé rén, ér qiú zhī zhě yòu bù zì wèi bù rèn, yú shì lì zhèng ér zhèng huāng, mù mín ér mín sàn, huò yǒu huì zhuó jiāo shē ér kùn bǎi xìng zhě yǐ, huò yǒu kē nüè kù liè ér duō yuàn pàn zhě yǐ, huò yǒu àn sāi tuì kuì ér shù shì luàn zhě yǐ, huò yǒu liáo dǎo shū huǎn ér zhì chí huài zhě yǐ, huò yǒu hǎo xìng bù jí ér pí rén lì zhě yǐ, huò yǒu cáng yǎng bū táo ér xíng líng bào zhě yǐ, huò yǒu bù xiǎo fǎ lìng ér shòu qī nòng zhě yǐ, huò yǒu yǐ yīn shēng jiǔ sè ér zhì huāng miǎn zhě yǐ, huò yǒu wéi qí chū pú ér fèi zhèng wù zhě yǐ, huò yǒu tián liè yóu yǐn ér wàng shù shì zhě yǐ, huò yǒu bù xǐng cí sòng ér xíng yù luàn zhě yǐ. bǎi xìng bù kān, qǐ wèi kòu zéi, xìn jiù fā wén, zhì yú cóng jí, kuī jūn shàng zhī míng, yì xíng shū zhī fán, ér mín zhī tú dú, yì yǐ shēn yǐ!
夫百尋之室，焚於分寸之飈；千丈之陂，潰於一蟻之穴。何可不深防乎！何可不改張乎！而秉斤兩者，或舍銓衡而任情；掌柯斧者，或曲繩墨於附己。選之者既不為官擇人，而求之者又不自謂不任，於是蒞政而政荒，牧民而民散，或有穢濁驕奢而困百姓者矣，或有苛虐酷烈而多怨判者矣，或有暗塞退憒而庶事亂者矣，或有潦倒疏緩而致馳壞者矣，或有好興不急而疲人力者矣，或有藏養逋逃而行凌暴者矣，或有不曉法令而受欺弄者矣，或有以音聲酒色而致荒湎者矣，或有圍棋樗蒲而廢政務者矣，或有田獵游飲而忘庶事者矣，或有不省辭訟而刑獄亂者矣。百姓不堪，起為寇賊，釁咎發聞，寘於叢棘，虧君上之明，益刑書之煩，而民之荼毒，亦已深矣！
fū yòng fēi qí rén, pì yóu bèi mù mǎ yǐ fán yīng, hé yóu chěng jī yú zhuī fēng? yǐ rǎng lóng dāng yún yǔ, ān néng yào jǐng yú tiān qú zāi? ruò bǐng guó zhī jūn, chū nà wáng mìng zhě, shěn liáng yào zhī gù miǎn, bù lìng bǒ jiǎn cè qí lù, mào mèi gǒu dé, àn yú zì liàng zhě, lǜ zhōng dào zhī diān zhì, bù yǐ nú ěr fú luán héng, zé hé huàn shù jī zhī bù kāng, hé yōu sì xiōng zhī bù tuì, sān huáng qǐ zú sì, wǔ dì nán liù zāi!
夫用非其人，譬猶被木馬以繁纓，何由騁跡於追風?以壤龍當雲雨，安能耀景於天衢哉?若秉國之鈞，出納王命者，審良藥之顧眄，不令跛蹇廁騏騄，冒昧苟得，暗於自量者，慮中道之顛躓，不以駑薾服鸞衡，則何患庶績之不康，何憂四凶之不退，三皇豈足四，五帝難六哉！
