bào piáo zǐ yuē: lì lǎn qián zài, dǎi hū jìn dài, dào wēi sú bì, mò jù hàn mò yě. dāng tú duān yòu yān guān zhī tú, cāo nòng shén qì, bǐng guó zhī jūn, fèi zhèng xìng xié, cán rén hài yì, dūn tà bèi zēng, jí lóng cóng mèi, tóng è chéng qún, jí yǐn jiān dǎng. tūn cái duō cáng, bù zhī jì jí, ér bù néng sàn zī zhū zhī báo wù, shī zhèn qīng lián zhī qióng jiǎn yān. jìn guān zé fēi duō cái zhě bù dá yě, yù sòng zé fēi hòu huò zhě bù zhí yě, guān gāo shì zhòng, lì zú bá cái, ér bù néng fā háo lí zhī piàn yán, jìn yì shí zhī qiào jùn yě. qí suǒ yòng yě, bù yuè yú qī qiè zhī qī shǔ qí huì zé yě, bù chū hū jìn xí zhī yōng suǒ. mò jiè zāng wén qiè wèi zhī jī, mí zhuī jiě hú wàng sī zhī yì, fēn lù yǐ nǐ wáng lín, zhì shì yǐ yóu fāng huí. gù liè zǐ bǐ wū, ér mén wú zhèng yáng zhī xù gāo gài chéng qún, ér bù zāo bào shēng zhī jiàn. yì cuò dú lì, tuī jìn fù jǐ, cǐ fán jī suǒ yǐ yǎn kǒu, féng táng suǒ yǐ yǒng kǎi yě.
抱朴子曰：歷覽前載，逮乎近代，道微俗弊，莫劇漢末也。當途端右閹官之徒，操弄神器，秉國之鈞，廢正興邪，殘仁害義，蹲踏背憎，即聾從昧，同惡成群，汲引奸黨。吞財多藏，不知紀極，而不能散錙銖之薄物，施振清廉之窮儉焉。進官則非多財者不達也，獄訟則非厚貨者不直也，官高勢重，力足拔才，而不能發毫釐之片言，進益時之翹俊也。其所用也，不越於妻妾之戚屬；其惠澤也，不出乎近習之庸瑣。莫戒臧文竊位之譏，靡追解狐忘私之義，分祿以擬王林，致事以由方回。故列子比屋，而門無鄭陽之恤；高概成群，而不遭暴生之薦。抑挫獨立，推進附己，此樊姬所以掩口，馮唐所以永慨也。

gàn shí lǜ jiē sù cān yú róng, yǎn dé bì xián, jì yǒu gōng ér wēi zhī, jí qīng bái ér pái zhī, huì zhōng dǎng ér xiàn zhī, è tè lì ér bìn zhī, róu mèi zhě shòu chóng shì zhī yòu, fāng léng zhě méng shàn qì zhī huàn. yǎng chái láng ér jiān lín yú, zhí zhǐ jí ér jiǎn jiāo guì. yú shì ào wù bù jiǎn wán zhuǎn píng liú zhě wèi zhī hóng wěi dà liàng kē suì qiào xiǎn huái shì xié dú zhě, wèi zhī gōng fāng zhèng zhí lìng sè jǐng huì yǒu mào wú xīn zhě, wèi zhī jī shén lǎng chè lì kǒu xiǎo biàn xī zhǐ qiǎo yán zhě, wèi zhī biāo lǐng qīng yán cù tū píng xué jiāo jīn qīng tuì zhě, wèi zhī wēi é guī jié shì jiǔ hào sè tà rōng wú yí zhě, wèi zhī lǜ rèn bù jiǎo qiú qǔ bù lián hǎo duó wú zú zhě, wèi zhī yān kuàng yuǎn jié péng fà xiè fú yóu jí fēi lèi zhě, wèi zhī tōng měi fàn ài fǎn jīng guǐ shèng shùn fēi ér bó zhě, wèi zhī zhuāng lǎo zhī kè cháo nòng chī yán líng shàng wǔ màn zhě, wèi zhī xiāo huō yǎ yùn huǐ fāng tóu yuán miàn cóng xiǎng yīng zhě, wèi zhī jué lún zhī xiù píng yǐ quán háo tuī huò lǚ jìng zhě, wèi zhī zhī biàn yán qí lǎn kàn wén shū wàng kōng xià míng zhě, wèi zhī yè dà zhì gāo yǎng lài qiáng qīn wèi guò qí cái zhě, wèi zhī sì háo zhī pǐ shū huò shì mén yǐ shì míng jué zhě, wèi zhī qīng cái guì yì jié dǎng hé yù xíng yǔ kǒu wéi zhě, wèi zhī yǐ wén huì yǒu zuǒ dào xié shù jiǎ tuō guǐ guài zhě, wèi zhī tōng líng shén rén bǔ zhān xiǎo shù kuáng shì huò fú zhě, wèi zhī zhī lái zhī miào, bān mǎ nòng shuò yī fū zhī yǒng zhě, wèi zhī shàng jiāng zhī yuán hé lí dào tīng ǒu sú ér yán zhě, wèi zhī yīng cái shuò rú.
干時率皆素餐俞容，掩德蔽賢，忌有功而危之，疾清白而排之，諱忠讜而陷之，惡特立而擯之，柔媚者受崇飾之佑，方稜者蒙訕棄之患。養豺狼而殲驎虞，殖枳棘而翦椒桂。於是傲兀不檢丸轉萍流者謂之弘偉大量；苛碎峭嶮懷螫挾毒者，謂之公方正直；令色警慧有貌無心者，謂之機神朗徹；利口小辯希指巧言者，謂之標領清妍；猝突萍鷽驕矜輕侻者，謂之巍峨瑰傑；嗜酒好色闒茸無疑者，謂之率任不矯；求取不廉好奪無足者，謂之淹曠遠節；蓬髮褻服游集非類者，謂之通美泛愛；反經詭聖順非而博者，謂之莊老之客；嘲弄嗤妍凌尚侮慢者，謂之蕭豁雅韻；毀方投圓面從響應者，謂之絕倫之秀；憑倚權豪推貨履徑者，謂之知變炎奇；懶看文書望空下名者，謂之業大志高；仰賴強親位過其才者，謂之四豪之匹；輸貨勢門以市名爵者，謂之輕財貴義；結黨合譽行與口違者，謂之以文會友；左道邪術假託鬼怪者，謂之通靈神人；卜占小數誑飾禍福者，謂之知來之妙，（般馬）弄矟一夫之勇者，謂之上將之元；合離道聽偶俗而言者，謂之英才碩儒。

ruò fú tǐ liàng xíng gāo, shén qīng liàng yuǎn, bù chǎn xiào yǐ qǔ yuè, bù qū yán yǐ fù xīn, hán shuāng lǚ xuě, yì bù gǒu hé, jù dào tuī fāng, yí rán bù qún, fēng suī jí ér zhī bù náo, shēn suī kùn ér cāo bù gǎi, jìn zé qiè cí zhèng lùn, gōng guò zhēn què, tuì zé duān chéng dù sī, zhī wú bù wèi zhě, wèi zhī mén yīn ái tú kǔ. sù xìng yè mèi, tuì shí zì gōng, yōu láo sǔn yì, bì lì wèi zhèng zhě, wèi zhī xiǎo qì sú lì. yú shì míng zhé sè sī ér yōu dùn, gāo jùn kuò náng ér yáng yú, shū jiàn zhě fèn fēi yǐ zé mù, zhí zhì zhě qū cóng ér cháo yǐn, zhī zhě bù kěn tǔ qí mì suàn, yǒng zhě bù wèi zhì qí guǒ yì, zhōng jiǎn lí tuì, jiān xiōng dé zhì, xié liú yì ér bù kě è yě, wěi tú pì ér bù kě dù yě. yǐ zhēn hū líng shàng tì xià, dào zéi duō yǒu, huàn zhě duó rén zhǔ zhī wēi, sān jiǔ sǐ yōng shù zhī shǒu. zhōng xián wàng shì, wèi zhī dǎng rén, qiú bǔ zhū chú, tiān xià jiē áo, wú zuì wú gū, bì mén yù huò. wēi yān qǐ yú xiāo qiáng, ér biāo fén biàn yú yǔ zhòu qiǎn xì fā yú fū cùn, ér bō tāo piào hū sì jí. jīn chéng tú yú shù kòu, tāng chí háng yú yī wěi, jìn ruì wàng chén ér bīng pàn, zhēng rén dǎo gē ér bēn běi, fēi fēng jiàn yú hù yī tà, zuǒ rèn lüè yú jìn shěng, hé shǔ shēng yú miào táng, zhēn yǒu xiù hū yù jiē, yún guān biàn wèi hú tù zhī sǒu, xiàng wèi huà wèi hǔ bào zhī qī, dōng xù yān jìn yú wěi huī, shēng mín huǒ jiāo lún yú yuān huǒ, xiōng jiā hài guó, dé zuì zhú bó, liáng shǐ wú bāo yán, jīn shí wú dé yīn. fū hé zāi? fū rén gù yě.
若夫體亮行高，神清量遠，不諂笑以取悅，不曲言以負心，含霜履雪，義不苟合，據道推方，嶷然不群，風雖疾而枝不撓，身雖困而操不改，進則切辭正論，攻過箴闕，退則端誠杜私，知無不為者，謂之門音騃徒苦。夙興夜寐，退食自公，憂勞損益，畢力為政者，謂之小器俗吏。於是明哲色斯而幽遁，高俊括囊而佯愚，疏賤者奮飛以擇木，縶制者曲從而朝隱，知者不肯吐其秘算，勇者不為致其果毅，忠謇離退，奸凶得志，邪流溢而不可遏也，偽途辟而不可杜也。以臻乎凌上替下，盜賊多有，宦者奪人主之威，三九死庸豎之手。忠賢望士，謂之黨人，囚捕誅鋤，天下嗟嗷，無罪無辜，閉門遇禍。微煙起於蕭牆，而飈焚遍於宇宙；淺隙發於膚寸，而波濤漂乎四極。金城屠於庶寇，湯池航於一葦，勁銳望塵而冰泮，征人倒戈而奔北，飛鋒薦於戶衣闥，左衽掠於禁省，禾黍生於廟堂，榛莠秀乎玉階，雲觀變為狐兔之藪，象魏化為虎豹之蹊，東序煙燼於委灰，生民火焦淪於淵火，凶家害國，得罪竹帛，良史無褒言，金石無德音。夫何哉?夫人故也。