bào piáo zǐ yuē: yú yǐ péng yǒu zhī jiāo, bù yí fú zá. miàn ér bù xīn, yáng xióng yōu jī. gù suī wèi xiǎn míng měi, mén qí nián dí, ér qū shě yì guī, yè shàng guāi hù zhě, wèi cháng jié yān. huò yǒu jīn qí xiān dá, bù gāo shì yuǎn, huò yí hū líng chí zhī jiù hǎo, huò jiǎn qì hòu mén zhī lèi wèi, huò qǔ rén yǐ guān ér bù lùn dé, qí bù zāo zhī jǐ, líng lún qiū yuán zhě, suī cái shēn zhì yuǎn, cāo qīng jié gāo zhě, bù kě yě qí jìn qū ǒu hé, wèi xiǎn guān tōng zhě, suī miàn qiáng yōng suǒ, bì jí yě. rú cǐ zhī tú, suī néng lìng rǎng chóng yún fēi, chì yàn lì tiān, shǒu zhuō dāo chǐ, kǒu wèi huò fú, dé zhī zé pái bīng tǔ huá, shī zhī zé dāng chūn diāo cuì, yú dài qí kǒu zhǐ shū kǒu zhǐ jí, chǐ yǔ gòng shì.
抱朴子曰：余以朋友之交，不宜浮雜。面而不心，揚雄攸譏。故雖位顯名美，門齊年敵，而趨舍異規，業尚乖互者，未嘗結焉。或有矜其先達，步高視遠，或遺忽陵遲之舊好，或簡棄後門之類味，或取人以官而不論德，其不遭知己，零淪丘園者，雖才深智遠，操清節高者，不可也；其進趨偶合，位顯官通者，雖面牆庸瑣，必及也。如此之徒，雖能令壤蟲雲飛，斥鷃戾天，手捉刀尺，口為禍福，得之則排冰吐華，失之則當春凋悴，余代其口止叔口止脊，恥與共世。

qióng zhī yǔ dá, bù néng qiú yě. rán ér qīng báo zhī rén, wú fēn zhī zǐ, céng wú jí fēi é rán zhī jié, xīng yán xiāo zhēng, shǒu qí mén tíng, xī rán chǎn xiào, bēi cí yuè sè, tí hú zhí zhì, shí xíng suǒ mèi qín kǔ jī jiǔ, yóu jiàn xián jù, nǎi xíng yīn tuō zhǎng zhě yǐ gòu hé zhī. qí jiàn shòu yě, zé yǒng yuè guò yú yōu xì zhī yù shè qí bù hé yě, zé ào cuì jù yú sàng bìng zhī dǎi jǐ yě. tōng sāi yǒu mìng, dào guì zhèng zhí, fǒu tài fù zhī zì rán, jīn tú hé zú duō zī. jiē hū xì rén, qǐ bù bǐ zāi! rén qíng bù tóng, yī hé yuǎn xié? měi wèi kǎi rán, zhù bǐ xiū zhī.
窮之與達，不能求也。然而輕薄之人，無分之子，曾無疾非俄然之節，星言宵征，守其門廷，翕然諂笑，卑辭悅色，提壺執贄，時行索媚；勤苦積久，猶見嫌拒，乃行因托長者以構合之。其見受也，則踴悅過於幽系之遇赦；其不合也，則懊悴劇於喪病之逮己也。通塞有命，道貴正直，否泰付之自然，津途何足多咨。嗟乎細人，豈不鄙哉！人情不同，一何遠邪?每為慨然，助彼羞之。

xī zhuāng zhōu jiàn huì zi cóng chē zhī duō, ér qì qí yú yú. yú gǎn sú shì huò tuō wú bù jí jí yú pān jí zhì yě. zhān bǐ yún yún, chí chěng fēng chén zhě, bù mào jiàn dé yè, wù běn qiú jǐ, ér piān xùn gāo jiāo, yǐ jié péng dǎng, wèi rén lǐ mò bǐ zhī yào, dāng shì mò cǐ zhī jí yě. yǐ yuè zhì dú lì zhě, wèi sè lìn shū zhuō yǐ nú yán bì lài zhě, wèi xiǎo jiě dāng shì. fēng chéng sú xí, mò bù zhú mò, liú dùn suì wǎng, kě kǎi zhě yě.
昔莊周見惠子從車之多，而棄其餘魚。余感俗士(或脫「無」)不汲汲於攀及至也。瞻彼云云，馳騁風塵者，不懋建德業，務本求己，而偏徇高交，以結朋黨，謂人理莫比之要，當世莫此之急也。以岳峙獨立者，為澀吝疏拙；以奴顏婢睞者，為曉解當世。風成俗習，莫不逐末，流遁遂往，可慨者也。

huò yǒu dé báo wèi gāo, qì yíng zhì yì, wén cái lì zé jīng diào, jiàn qí shì zé zuò shuì. lán lǚ zhàng cè, bèi hè fù jí zhě, suī wén yàn xiāng xióng, xué yōu róng xuán, tóng zhī āi jiè, bù jiā jiē yǐn. ruò fú chéng zhèng wáng sūn luó póu zhī tú, chéng féi yī qīng, huái jīn xié yù zhě, suī bǐ bù jí zhá, shū mài bù fēn biàn, wèi zhī dào xǐ, tǔ shí wò fà.
或有德薄位高，器盈志溢，聞財利則驚掉，見奇士則坐睡。襤縷杖策，被褐負笈者，雖文艷相雄，學優融玄，同之埃芥，不加接引。若夫程鄭王孫羅裒之徒，乘肥衣輕，懷金挾玉者，雖筆不集札，菽麥不分辯，為之倒屣，吐食握髮。

yú tú hèn bù zài qí wèi, yǒu fǔ wú kē, wú yǐ wèi guó jiā liú huì zhuó yú sì yì, tóu bì yú yǒu běi. bǐ suī hè yì, dāo chǐ jué hū yǒu tuō wén shì lì zú yǐ yí shān bá hǎi, chuī hū néng lìng ní xiàng dēng yún, zào qí mén tíng, wǒ zé wèi xiá yě. ér duō yǒu xià yì yí yán, pú fú xī jìn, qiú jiāo yú ruò rén, yǐ tú qí yì. bēi fū! shēng mín yòng xīn zhī bù jūn, hé qí liáo miǎo zhī bù xiào yě zāi! yú suǒ yǐ tóng shēng shèng shì ér bào kùn jiàn, běn hòu gù ér bù jiàn zhě, jīn jiē zhuī zhān ér bù jí, qǐ bù yǒu yǐ hū! rán xìng gǒu bù kān, gè cóng suǒ hǎo, yǐ cǐ cún wáng, yǔ bù néng yì yě.
余徒恨不在其位，有斧無柯，無以為國家流穢濁於四裔，投畀於有北。彼雖赫奕，刀尺決乎(有脫文)勢力足以移山拔海，吹呼能令泥象登雲，造其門庭，我則未暇也。而多有下意怡顏，匍匐膝進，求交於若人，以圖其益。悲夫！生民用心之不鈞，何其遼邈之不肖也哉！余所以同生聖世而抱困賤，本後顧而不見者，今皆追瞻而不及，豈不有以乎！然性苟不堪，各從所好，以此存亡，予不能易也。

huò yòu nán yuē: shí yí shì biàn, gǔ jīn bié wù, xíng lì hū jǐ, míng chéng hū rén. jīn yù jīng yú bù cè zhě, tuō yú qīng zhōu yě líng wū cuì yú xuán xiāo zhě, fú yáo zhī lì yě fāng lán zhī fēn liè zhě, qīng fēng zhī gōng yě qū shì qǐ yú qiū yuán zhě, zhī jǐ zhī zhù yě. jīn xiān shēng suǒ jiāo bì qīng chéng qí xíng yè, suǒ hòu bì shā tài qí xīn xìng, jié rán zhǐ kǒu zhì, shī qì míng bèi, jié chóu yī shì, zhāo yuàn liú sú, qǐ hé hé guāng yǐ lóng wù, tóng fǎ zhī gāo yì hū? ruò bǐ zhì ér jiāo, zé bái wū bù jiàng gōng dàn zhī guì ruò jūn cái ér yóu, zé ní fù bì wú rù shì zhī kè yǐ.
或又難曰：「時移世變，古今別務，行立乎己，名成乎人。金玉經於不測者，托於輕舟也；靈烏萃於玄霄者，扶搖之力也；芳蘭之芬烈者，清風之功也；屈士起於丘園者，知己之助也。今先生所交必清澄其行業，所厚必沙汰其心性，孑然只口跱，失棄名輩，結讎一世，招怨流俗，豈合和光以籠物，同法之高義乎?若比智而交，則白屋不降公旦之貴；若鈞才而游，則尼父必無入室之客矣。」

bào piáo zǐ yuē: wú wén xiáng jiāo zhě bù shī rén, ér fàn jié zhě duō hòu huǐ. gù nǎng zhé xiān zé ér hòu jiāo, bù xiān jiāo ér hòu zé yě. zi zhī suǒ lùn, chū rén zhī jì yě wú zhī suǒ shǒu, tuì shì zhī zhì yě. zi yún yù fú niǎo gāo, jiē yǒu suǒ yīn, chéng fù bié lǐ yī jiā zhī shuō yě. wú yǐ wèi níng zuò bù zài zhī bǎo, bù fēi zhī péng, bù yáng zhī lán, wú dǎng zhī shì, yì hé? sǔn yú yè guāng zhī zhì, chuí tiān zhī dà, hán fāng zhī huì, bù xiǔ zhī lán hū? qiě fú míng duō qí shí, wèi guò qí cái, chù zhī zhě yóu xiān miǎn yú huò rǔ, jiāo zhī zhě hé zú yǐ wèi róng fú zāi!
抱朴子曰：「吾聞詳交者不失人，而泛結者多後悔。故曩哲先擇而後交，不先交而後擇也。子之所論，出人之計也；吾之所守，退士之志也。子云玉浮鳥高，皆有所因，誠復別理一家之說也。吾以為寧作不載之寶，不飛之鵬，不颺之蘭，無黨之士，亦(何?)損於夜光之質，垂天之大，含芳之卉，不朽之蘭乎?且夫名多其實，位過其才，處之者猶鮮免於禍辱，交之者何足以為榮福哉！

yóu zī lùn zhī, zé jiāo bǐ ér yù zhě, suī dé dá bù zú guì pí zhī ér wù zhě, pì rú yīn xiǔ shù zhī bèi zé yě. bǐ shàng bù néng zì zhǐ qí diān jué, yì ān néng jiù wǒ zhī suì shǒu zāi! wú wén dà zhàng fū zhī zì dé ér wài wù zhě, qí yú yōng rén yě, gài bī pò bù huò yǐ ér yǔ zhī xíng jiē, suī yǐ qiān jì, yóu zǎo shī zhī jī hū yī, ér zhuì yóu zhī zǎn hū tǐ yě. shī zhī suī yǐ wàn shù, yóu fēi chén zhī qù sōng dài, dèng lín zhī duò xiǔ tiáo ěr. qǐ yǐ yǒu zhī wèi yì, wú zhī jué sǔn hū?
「由茲論之，則交彼而遇者，雖得達不足貴；芘之而誤者，譬如蔭朽樹之被笮也。彼尚不能自止其顛蹶，亦安能救我之碎首哉！吾聞大丈夫之自得而外物者，其於庸人也，蓋逼迫不獲已而與之形接，雖以千計，猶蚤虱之積乎衣，而贅疣之攢乎體也。失之雖以萬數，猶飛塵之去嵩岱，鄧林之墮朽條耳。豈以有之為益，無之覺損乎?

qiě fú péng yǒu yě zhě, bì qǔ hū zhí liàng duō wén, shí yí chì miù, shēng wú qǐng yán, sǐ wú tuō cí, zhōng shǐ yī qì, hán shǔ bù yú zhě. rán ér cǐ rén liáng wèi yì dé, ér huò mò yǔ shū tú, huò zēng ài yì xīn, huò shèng hé shuāi lí, huò jiàn lì wàng xìn. qí chù jīn yě, bì yóu qín yú zhī jié lǚ, bīng tàn zhī tóng qì, yù qí jiǔ hé, ān kě dé zāi! fū fù zǐ tiān xìng, hǎo è yí jūn, ér zi zhèng zi jùn, píng lùn yì gé nán shān bó qí, biàn sòng yǒu wú. miàn bié xīn shū, qí lái shàng yǐ. zǒng ér hùn zhī, bù yì nán zāi!
「且夫朋友也者，必取乎直諒多聞，拾遺斥謬，生無請言，死無託辭，終始一契，寒暑不渝者。然而此人良未易得，而或默語殊途，或憎愛異心，或盛合衰離，或見利忘信。其處今也，璧猶禽魚之結侶，冰炭之同器，欲其久合，安可得哉！夫父子天性，好惡宜鈞，而子政子駿，平論異隔；南山伯奇，辯訟有無。面別心殊，其來尚矣。總而混之，不亦難哉！

shì sú zhī rén, jiāo bù lùn zhì, zhú míng qū shì, rè lái lěng qù jiàn guò bù gǎi, shì mí bù jiù yǒu lì zé dú zhuān ér bù xiāng fēn, yǒu hài zé gǒu miǎn ér bù xiāng xù huò shì biàn zé xiān qǔ ér bù ràng, zhí jī huì zé mài bǐ yǐ ān cǐ. fán rú shì, zé yǒu bù rú wú yě.
「世俗之人，交不論志，逐名趨勢，熱來冷去；見過不改，視迷不救；有利則獨專而不相分，有害則苟免而不相恤；或事便則先取而不讓，值機會則賣彼以安此。凡如是，則有不如無也。

tiān xià bù wèi jǐn bù zhōng jiāo yě, lǜ yú wèi yì zhě guǎ ér shēng lèi zhě zhòng. zhī rén zhī míng, shàng shèng suǒ nán. ér yù lì lì jìn cái, duǎn yú jiàn wù zhě, wù guǎng qí jiāo, yòu yù shǐ xī dé, kě yǔ jīng yí xiǎn ér bù yì qíng, lì wēi kǔ ér xiāng fù hé zhě, wú wèi jiàn qí kě duō de yě. suī sōu wǎn yǎn yú péi lóu zhī shàng, suǒ luán fèng hū jiāo liáo zhī cháo, wèi wèi nán yě. wú yì qǐ gǎn wèi lán tián zhī yáng, dān xué zhī zhōng, wèi wú cǐ wù zāi! yì zhí yán qí xī yǐ yǐ.
「天下不為盡不中交也，率於為益者寡而生累者眾。知人之明，上聖所難。而欲力厲近才，短於鑒物者，務廣其交，又欲使悉得，可與經夷險而不易情，歷危苦而相負荷者，吾未見其可多得也。雖搜琬琰於培螻之上，索鸞鳳乎鷦鷯之巢，未為難也。吾亦豈敢謂藍田之陽，丹穴之中，為無此物哉！亦直言其稀已矣。

fū cāo shàng bù tóng, yóu jīn shěn yǔ fú yě. zhì hǎo zhī guāi cì, yóu huǒ shēng ér shuǐ jiàng yě. gǒu bù kě tóng, suī zào huà zhī líng, dà kuài zhī jiàng, bù kě shǐ tóng yě, hé kě qiáng hū! yú suǒ bǐng nè mǎ yǐ, jiā zhī yǐ tiān tǐng dǔ lǎn, zhū xì nòng zhī shì, dàn qí bó yì, jiē suǒ è jiàn jí fēi qīng zǒu xùn, yóu liè ào lǎn, xián suǒ bù wèi, shū bù xǐ cháo xiè. fán cǐ shù zhě, jiē shí shì suǒ hǎo, mò bù dān zhī, ér yú xī què yān, gù qīn jiāo suǒ yǐ yóu liáo yě. jiā yǐ xié zhí, hǎo tǔ zhōng jìn, yào shí suǒ jí, gān xīn zhě xiān. yòu yù miǎn zhī yǐ xué wèn, jiàn zhī yǐ chí jìng, zhǐ qí chū pú, jié qí shěn miǎn, cǐ yòu cháng rén suǒ bù néng yuè yě.
「夫操尚不同，猶金沈羽浮也。志好之乖次，猶火升而水降也。苟不可同，雖造化之靈，大塊之匠，不可使同也，何可強乎！余所稟訥馬矣，加之以天挺篤懶，諸戲弄之事，彈棋博弈，皆所惡見；及飛輕走迅，遊獵傲覽，咸所不為，殊不喜嘲褻。凡此數者，皆時世所好，莫不耽之，而余悉闕焉，故親交所以尤遼也。加以挾直，好吐忠藎，藥石所集，甘心者鮮。又欲勉之以學問，諫之以馳競，止其樗蒲，節其沈湎，此又常人所不能悅也。

huǐ fāng wǎ hé, wéi qíng ǒu sú, rén zhī ài lì, shén suǒ bù kān, ér yù hǎo rì xīn, ān kě dé zāi! zhī qí rú cǐ ér bù biàn gǎi zhī, kě bù wèi zhī àn yú dāng shì, zhuō yú yòng dà hū? fū jiāo ér bù zú, hé ér yòu lí, zé liǎng shòu bù hóng zhī míng, jù shī kè zhōng zhī měi. fū hòu zé qīn ài shēng yān, báo zé xián xì jié yān, zì rán zhī lǐ yě, kě bù xiáng zé hū! wèi kě lín shāng zhě fǔ bèi, zhí shǒu xū yú, yù duō qí shù ér bì qí quán, wú suǒ jù yě.
「毀方瓦合，違情偶俗，人之愛力，甚所不堪，而欲好日新，安可得哉！知其如此而不辯改之，可不謂之暗於當世，拙於用大乎?夫交而不卒，合而又離，則兩受不弘之名，俱失克終之美。夫厚則親愛生焉，薄則嫌隙結焉，自然之理也，可不詳擇乎！為可臨觴者拊背，執手須臾，欲多其數而必其全，吾所懼也。」

huò yuē: rán zé dōu kě yǐ wú jiāo hū? bào piáo zi dá yuē: hé qí rán zāi! fū wèi shuǐ zhě hé bì fèi zhōu jí, jì shāng zhě hé bì qì fù jīn? jiāo zhī wèi dào, qí lái shàng yǐ. tiān dì bù jiāo zé bù tài, shàng xià bù jiāo jí guāi zhì. fū bù tài zé èr qì gé bìng yǐ, zhì guāi zé tiān xià wú guó yǐ. rán shǐ zhī shén yì, zhōng zhī jìng nán. huàn hū suǒ jié fēi qí rén, bài yú zhēng xiǎo yǐ wàng dà yě. yì měi duō lán, shī yǒng bǎi péng, suī yǒu xiōng dì, bù rú yǒu shēng. qiè sī sān yì, dà shèng suǒ jiā, mén rén suǒ yǐ zēng qīn, è yán suǒ yǐ bù zhì guǎn zhòng suǒ yǐ miǎn zhū lù ér lì bà gōng, zi yuán suǒ yǐ qù tíng zhǎng ér qū zhū xuān zhě, jiāo zhī lì yě.
或曰：「然則都可以無交乎?」抱朴子答曰：「何其然哉！夫畏水者何必廢舟楫，忌傷者何必棄父斤?交之為道，其來尚矣。天地不交則不泰，上下不交即乖志。夫不泰則二氣隔並矣，志乖則天下無國矣。然始之甚易，終之竟難。患乎所結非其人，敗於爭小以忘大也。《易》美多蘭，《詩》詠百朋，雖有兄弟，不如友生。切思三益，大聖所嘉，門人所以增親，惡言所以不至；管仲所以免誅戮而立霸功，子元所以去亭長而驅朱軒者，交之力也。

dān xián bù néng fā sháo xià zhī hé yīn, jié sè bù néng chéng yǎn lóng zhī wěi yè, yī wèi bù néng hé yī dǐng zhī gān, dú mù bù néng zhì dèng lín zhī mào. xuán pǔ jí tiān, gài yóu zhòng shí zhī jī. nán míng hào yàng, shí xū qún liú zhī fù. míng jìng jǔ zé qīng guān jiàn yǐ, xī hé zhào zé qū yǐng jué yǐ, yǐn kuò xiū zé wǎng cì zhī jí xiāo yǐ, liáng yǒu jié zé fǔ rén zhī dào hóng yǐ.
「單弦不能發《韶》《夏》之和音，孑色不能成兗龍之瑋燁，一味不能合伊鼎之甘，獨木不能致鄧林之茂。玄圃極天，蓋由眾石之積。南溟浩瀁，實須群流之赴。明鏡舉則傾冠見矣，羲和照則曲影覺矣，櫽括修則枉刺之疾消矣，良友結則輔仁之道弘矣。

dá zhě zhī qí rán yě, suǒ qǐ jí zé bì jiǎn hū shèng jǐ, suǒ jiàng jié zé bì liào hū tóng zhì. qí chù yě zé jiǎng dào jìn dé, qí chū yě zé qí xīn bǐ yì. fǒu zé jūn yú diào zhī yè, tài zé xié jīng shì zhī wù. ān zé yǒu yǐ jīng yì, wēi zé yǒu yǐ xiāng xù. chǐ lìng tán kěn zhuān miàn dì zhī dǔ, bù shǐ wáng gòng shàn dàn guān zhī měi. fū rán, gù jiāo dào kě guì yě.
達者知其然也，所企及則必簡乎勝己，所降結則必料乎同志。其處也則講道進德，其出也則齊心比翼。否則鈞魚釣之業，泰則協經世之務。安則有以精義，危則有以相恤。恥令譚肯專面地之篤，不使王貢擅彈冠之美。夫然，故交道可貴也。

rán shí wèi yì zhī, shì lì shēng qù jiù, jī huǐ huài wěn jǐng zhī qì, jiàn zì shì jiāo qī zhī jiān. yú shì yǒu wàng sù qíng zhī chóu tàn, huò yá zì ér bù sī, suì lìng yuán bó jù qīng zhī hǎo, dú zhe yú xī zhāng ěr chén yú zhī biàn, lǚ gòu yú jīn. tuī wǎng xún lái, liáng kě tàn yě. fū wú qín bù yǔ chī xiāo tóng zhī, lín yú bù yǔ chái láng lián qún, qīng yuán bù yǔ zhuó lǎo hùn liú, rén míng bù yǔ xiōng àn tóng chù. hé zhě? jiàn rǎn jī ér yí zhí dào, bào pò zé shēng hài yě.
「然實未易知，勢利生去就，積毀壞刎頸之契，漸漬釋膠漆之堅。於是有忘素情之惆嘆，或睚眥而不思，遂令元伯巨卿之好，獨著於昔；張耳陳余之變，屢構於今。推往尋來，良可嘆也。夫梧禽不與鴟梟同枝，麟虞不與豺狼連群，清源不與濁潦混流，仁明不與凶暗同處。何者?漸染積而移直道，暴迫則生害也。」

huò rén yuē: gǎn wèn quán jiāo zhī dào kě dé wén hū? bào piáo zi dá yuē: jūn zǐ jiāo jué yóu wú è yán, qǐ kěn xiàng suǒ yì cí hū? shā shēn yóu yǐ xǔ yǒu, qǐ míng wèi zhī zú jìng hū? shàn jiāo xiá ér bù màn, hé ér bù tóng, jiàn bǐ yǒu shī, zé zhèng sè ér jiàn zhī gào wǒ yǐ guò, zé sù gǎi ér dàn. bù yǐ wǔ bǐ xīn ér bù yán, bù yǐ nì wǒ ěr ér bù nà, bù yǐ qiǎo biàn shì qí fēi, bù yǐ huá cí wén qí shī, bù xíng tóng ér shén guāi, bù ruò qíng ér kǒu hé, bù miàn cóng ér bèi zēng, bù jí rén zhī shèng jǐ, hù qí duǎn ér yǐn qí zhǎng, yǐn qí shī ér xuān qí dé, wài wú jì shù zhī zhèng, nèi yí xīn jìng zhī lèi. fū rán hòu lù míng zhī hǎo quán, ér fá mù zhī cì xī. ruò nǎi qīng hé ér bù zhòng lí, yì hòu ér bù nán báo, shǐ rú xíng yǐng, zhōng wèi cān chén, zhì huān biàn wèi dǔ hèn, jiē yuán huà chéng chóu dí, bù xiáng zhī huǐ, yì wú yǐ yuán yǒu tuō wén.
或人曰：「敢問全交之道可得聞乎?」抱朴子答曰：「君子交絕猶無惡言，豈肯向所異辭乎?殺身猶以許友，豈名位之足競乎?善交狎而不慢，和而不同，見彼有失，則正色而諫之；告我以過，則速改而憚。不以忤彼心而不言，不以逆我耳而不納，不以巧辯飾其非，不以華辭文其失，不形同而神乖，不若情而口合，不面從而背憎，不疾人之勝己，護其短而引其長，隱其失而宣其得，外無計數之諍，內遺心競之累。夫然後《鹿鳴》之好全，而《伐木》之刺息。若乃輕合而不重離，易厚而不難薄，始如形影，終為叄辰，至歡變為篤恨，接援化成讎敵，不詳之悔，亦無以(原有脫文)。

wǎng zhě hàn jì líng chí, huáng pèi bù zhèn, zài gōng zhī yì tì, fēn jìng zhī sú chéng. yǐ wéi shí wèi qīng gāo, yǐ jiù shì wèi rǔ shēn. zūn bēi lǐ huài, dà lún suì luàn. zài wèi zhī rén, bù wù jǐn jié, wěi běn qū mò, bèi shí xún shēng. wáng shì fèi zhě qí yù měi, jiān guò jī zhě qí gōng duō. mò bù fēi lún jiān cè, xīng yán jiǎ mèi, mào hán chù shǔ, yǐ zǒu quán mén, shì xū huá zhī míng yú bǐng shì zhī kǒu, mǎi fēi fèn zhī wèi yú mài guān zhī jiā. huò zhēng suǒ yù, hái xiāng tú miè.
往者漢季陵遲，皇轡不振，在公之義替，紛競之俗成。以違時為清高，以救世為辱身。尊卑禮壞，大倫遂亂。在位之人，不務盡節，委本趨末，背實尋聲。王事廢者其譽美，奸過積者其功多。莫不飛輪兼策，星言假寐，冒寒觸暑，以走權門，市虛華之名於秉勢之口，買非分之位於賣官之家。或爭所欲，還相屠滅。

yú shì gōng shū wěi zhǎng jí qí ruò bǐ, lì bù néng zhèng, bù rěn jiàn zhī, ěr nǎi fā fèn zhe lùn, dù mén jué jiāo, sī chéng gǎn jī yǒu wèi ér rán. gài jiǎo wǎng ér guò zhèng, fēi jīng cháng zhī yǒng xùn yě. tú dāng yuǎn fēi lèi zhī dǎng, shèn chǎn dú zhī yuán. hé bì luǒ tǎn yǐ guǐ bǐ jǐ, duàn lì yǐ cì yù shí zāi! fū jiāo zhī wèi fēi, zhòng jiàn ér bù zhǐ, suì zhì dà luàn. gù lǐ yì zhī suǒ qì, kě yǐ jué yǐ.
於是公叔偉長疾其若彼，力不能正，不忍見之，爾乃發憤著論，杜門絕交，斯誠感激有為而然。蓋矯枉而過正，非經常之永訓也。徒當遠非類之黨，慎諂黷之源。何必裸袒以詭彼己，斷粒以刺玉食哉！夫交之為非，重諫而不止，遂至大亂。故禮義之所棄，可以絕矣。