huò yuē: wěi dà yú shēn zhě, bù kě diào chén xián yú jūn zhě, bù kě rèn. gù kǒu bù róng ér qiáng tūn zhī zhě bì gěng, cái fēi pǐ ér ān zhàng zhī zhě jiàn qīng.
或曰：「尾大於身者，不可掉；臣賢於君者，不可任。故口不容而強吞之者必哽，才非匹而安仗之者見輕。」
bào piáo zǐ yuē: guǐ zāi, yán hū! xī zhě jīng zi zǒng jiǎo ér shè xiāng shì, shí lài èr shí wǔ lǎo, zhēn hū huì kāng. zi jiàn qǐ jiā ér zhì dà bāng, shí yóu shèng jǐ zhě duō, ér zhāo qí hóng yì. qí huán shā xiōng ér lì, niǎo shòu qí xíng, bèi fā yí jiǔ, fù lǘ sān bǎi, wěi zhèng zhòng fù, suì wèi bà zōng yí wú jì zhōng, huò luàn jí qǐ. lǔ yòng jì zǐ èr shí yú nián, nèi wú bǐ zhèng, wài wú qīn xuē rén zhī wáng méi, tiǎn cuì xiǎng jí. qǐ fēi cái suǒ bù dǎi, qí gōng rú bǐ zì rèn qí shì, qí huò rú cǐ hū!
抱朴子曰：「詭哉，言乎!昔者荊子總角而攝相事，實賴二十五老，臻乎惠康。子賤起家而治大邦，實由勝己者多，而招其弘益。齊桓殺兄而立，鳥獸其行，被發彝酒，婦閭三百，委政仲父，遂為霸宗；夷吾既終，禍亂亟起。魯用季子二十餘年，內無秕政，外無侵削；人之亡沒，殄瘁響集。豈非才所不逮，其功如彼；自任其事，其禍如此乎!」
hàn gāo jué cè yú xuán wéi, dìng shèng hū qiān lǐ, zé bù rú liáng píng zhì bīng duō ér yì shàn, suǒ xiàng wú dí, zé bù rú xìn bù jiān ér yòng zhī, dì yè kè chéng. gù jí bù lèi qū, wèi ruò tuō chéng hū yì zú xún fēi zhú zǒu, wèi ruò jiǎ jì hū yīng quǎn. fū jìn nǔ nán gòu, ér kě yǐ cuī jiān dǎi yuǎn dà zhōu nán chéng, ér kě yǐ zhì zhòng jì shēn měng jiāng nán yù, ér kě yǐ zhé chōng tà jìng gāo xián nán lín, ér kě yǐ yōu xù yí lún.
「漢高決策於玄幃，定勝乎千里，則不如良平；治兵多而益善，所向無敵，則不如信布；兼而用之，帝業克成。故疾步累趨，未若托乘乎逸足；尋飛逐走，未若假伎乎鷹犬。夫勁弩難彀，而可以摧堅逮遠；大舟難乘，而可以致重濟深；猛將難御，而可以折衝拓境；高賢難臨，而可以攸敘彝倫。
xī lǔ āi yōng zhǔ yě, ér zhòng ní shàng shèng, bù gǎn bù jǐn qí jié qí jǐng xià cái yě, ér yàn yīng dà xián, bù gǎn bù jié qí chéng. qǐ yǒu rén chén dāng yǔ qí jūn xiào zhì lì zhī duō shǎo, jì jú liàng zhī yōu liè, bì xū yáo shùn nǎi wèi zhī yì zāi! hé shì fēi jūn? hé shǐ fēi mín? chǐ lìng qí jūn bù jí táng yú, cǐ yì dá zhě zhī yòng xīn yě.
「昔魯哀庸主也，而仲尼上聖，不敢不盡其節；齊景下才也，而晏嬰大賢，不敢不竭其誠。豈有人臣當與其君校智力之多少，計局量之優劣，必須堯舜乃為之役哉!何事非君?何使非民?恥令其君不及唐虞，此亦達者之用心也。」
