yǔ yún:" tuō gǔ wèi kāng, qí suǐ sī cún", shén zhī wèi yě." shān qiān bù bēng, wéi shí wèi zhèn", gǔ zhī wèi yě. yī shēn jīng shén, jù hū liǎng mù yī shēn gǔ xiāng, jù hū miàn bù. tā jiā jiān lùn xíng hái, wén rén xiān guān shén gǔ. kāi mén jiàn shān, cǐ wèi dì yī.
语云：“脱谷为糠，其髓斯存”，神之谓也。“山骞不崩，唯石为镇”，骨之谓也。一身精神，具乎两目；一身骨相，具乎面部。他家兼论形骸，文人先观神骨。开门见山，此为第一。

wén rén lùn shén, yǒu qīng zhuó zhī biàn. qīng zhuó yì biàn, xié zhèng nán biàn. yù biàn xié zhèng, xiān guān dòng jìng jìng ruò hán zhū, dòng ruò mù fā jìng ruò wú rén, dòng ruò fù de, cǐ wèi chéng qīng dào dǐ. jìng ruò yíng guāng, dòng ruò liú shuǐ, jiān qiǎo ér xǐ yín jìng ruò bàn shuì, dòng ruò lù hài, bié cái ér shēn sī. yī wèi bài qì, yī wèi yǐn liú, jūn zhī tuō jī yú qīng, bù kě bù biàn.
文人论神，有清浊之辨。清浊易辨，邪正难辨。欲辨邪正，先观动静；静若含珠，动若木发；静若无人，动若赴的，此为澄清到底。静若萤光，动若流水，尖巧而喜淫；静若半睡，动若鹿骇，别才而深思。一为败器，一为隐流，均之托迹于清，不可不辨。

fán jīng shén, dǒu sǒu chù yì jiàn, duàn xù chù nán jiàn. duàn zhě chū chù duàn, xù zhě bì chù xù. dào jiā suǒ wèi" shōu shí rù mén" zhī shuō, bù liǎo chù kàn qí tuō lüè, zuò le chù kàn qí zhēn xiàn. xiǎo xīn zhě, cóng qí bù liǎo chù kàn zhī, shū jié kuò mù, ruò bù jīng yì, suǒ wèi tuō lüè yě. dà dǎn zhě, cóng qí zuò le chù kàn zhī, shèn zhòng zhōu mì, wú yǒu gǒu qiě, suǒ wèi zhēn xiàn yě. èr zhě shí kàn xiàng nèi chù, shāo yí wài biàn luò qíng tài yǐ, qíng tài yì jiàn.
凡精神，抖擞处易见，断续处难见。断者出处断，续者闭处续。道家所谓“收拾入门”之说，不了处看其脱略，做了处看其针线。小心者，从其不了处看之，疏节阔目，若不经意，所谓脱略也。大胆者，从其做了处看之，慎重周密，无有苟且，所谓针线也。二者实看向内处，稍移外便落情态矣，情态易见。

gǔ yǒu jiǔ qǐ: tiān tíng gǔ lóng qǐ, zhěn gǔ qiáng qǐ, dǐng gǔ píng qǐ, zuǒ chuàn gǔ jiǎo qǐ, tài yáng gǔ xiàn qǐ, méi gǔ fú xī qǐ, bí gǔ yá qǐ, quán gǔ ruò bù dé ér qǐ, xiàng gǔ píng fú qǐ. zài tóu, yǐ tiān tíng gǔ zhěn gǔ tài yáng gǔ wéi zhǔ zài miàn, yǐ méi gǔ quán gǔ wéi zhǔ. wǔ zhě bèi, zhù shí zhī qì yě yī zé bù qióng èr zé bù jiàn sān zé dòng lǚ shāo shèng sì zé guì yǐ.
骨有九起：天庭骨隆起，枕骨强起，顶骨平起，佐串骨角起，太阳骨线起，眉骨伏犀起，鼻骨芽起，颧骨若不得而起，项骨平伏起。在头，以天庭骨、枕骨、太阳骨为主；在面，以眉骨、颧骨为主。五者备，柱石之器也；一则不穷；二则不贱；三则动履稍胜；四则贵矣。

gǔ yǒu sè, miàn yǐ qīng wèi guì," shào nián gōng qīng bàn qīng miàn" shì yě. zǐ cì zhī, bái sī xià yǐ. gǔ yǒu zhì, tóu yǐ lián zhě wèi guì. suì cì zhī. zǒng zhī, tóu shàng wú è gǔ, miàn jiā bù rú tóu jiā. rán dà ér quē tiān tíng, zhōng shì jiàn pǐn yuán ér wú chuàn gǔ, bàn shì gū sēng bí gǔ fàn méi, táng shàng bù shòu. quán gǔ yǔ yǎn zhēng, zǐ sì bù lì. cǐ zhōng guì jiàn, yǒu háo lí qiān lǐ zhī biàn.
骨有色，面以青为贵，“少年公卿半青面”是也。紫次之，白斯下矣。骨有质，头以联者为贵。碎次之。总之，头上无恶骨，面佳不如头佳。然大而缺天庭，终是贱品；圆而无串骨，半是孤僧；鼻骨犯眉，堂上不寿。颧骨与眼争，子嗣不立。此中贵贱，有毫厘千里之辨。