rén zhī shēng yīn, yóu tiān dì zhī qì, qīng qīng shàng fú, zhòng zhuó xià zhuì. shǐ yú dān tián, fā yú hóu, zhuǎn yú shé, biàn yú chǐ, chū yú chún, shí yǔ wǔ yīn xiāng pèi. qǔ qí zì chéng yī jiā, bù bì yī yī hé diào, wén shēng xiāng sī, qí rén sī zài, níng bì yī jiàn jué yīng xióng zāi!
人之聲音，猶天地之氣，輕清上浮，重濁下墜。始于丹田，發於喉，轉於舌，辨於齒，出於唇，實與五音相配。取其自成一家，不必一一合調，聞聲相思，其人斯在，寧必一見決英雄哉！

shēng yǔ yīn bù tóng . shēng zhǔ zhāng, xún fā chù jiàn yīn zhǔ liǎn , xún xiē chù jiàn. biàn shēng zhī fǎ, bì biàn xǐ nù āi lè xǐ rú zhé zhú, nù rú yīn léi qǐ dì, āi rú jī báo bīng, lè rú xuě wǔ fēng qián, dà gài yǐ qīng qīng wèi shàng. shēng xióng zhě, rú zhōng zé guì, rú luó zé jiàn shēng cí zhě, rú zhì míng zé guì, rú wā míng zé jiàn. yuǎn tīng shēng xióng, jìn tīng yōu yáng, qǐ ruò chéng fēng, zhǐ rú pāi qín, shàng shàng . dà yán bù zhāng chún, xì yán bù lù chǐ, shàng yě, chū ér bù fǎn , huāng jiāo niú míng. jí ér bù dá, shēn yè shǔ jué huò zì jù xiāng lián, dié dié lì kǒu huò chǐ hóu gé duàn, jiē jiē hùn tán: shì jǐng zhī fū, hé zú bǐ jiào?
聲與音不同 。聲主「張」，尋發處見；音主「斂 」，尋歇處見。辨聲之法，必辨喜怒哀樂；喜如折竹，怒如陰雷起地，哀如擊薄冰，樂如雪舞風前，大概以「輕清」；為上。聲雄者，如鍾則貴，如鑼則賤；聲雌者，如雉鳴則貴，如蛙鳴則賤。遠聽聲雄，近聽悠揚，起若乘風，止如拍琴，上上 。「大言不張唇，細言不露齒」，上也，出而不返 ，荒郊牛鳴。急而不達，深夜鼠嚼；或字句相聯，喋喋利口；或齒喉隔斷，喈喈混談：市井之夫，何足比較？

yīn zhě, shēng zhī yú yě, yǔ shēng xiāng qù bù yuǎn, cǐ zé cóng xì qǔ zhōng jiàn ěr. pín jiàn zhě yǒu shēng wú yīn, jiān qiǎo zhě yǒu yīn wú shēng, suǒ wèi qín wú shēng, shòu wú yīn shì yě. fán rén shuō huà, shì shēng sàn zài qián hòu zuǒ yòu zhě shì yě. kāi tán duō hán qíng, huà zhōng yǒu yú xiǎng, bù wéi yǎ rén, jiān chēng guó shì kǒu kuò wú yì chū, shé jiān wú tiǎo yīn, bù wéi shí hòu, jiān huò míng gāo.
音者，聲之餘也，與聲相去不遠，此則從細曲中見耳。貧賤者有聲無音，尖巧者有音無聲，所謂「禽無聲,獸無音」是也。凡人說話，是聲散在前後左右者是也。開談多含情，話終有餘響，不唯雅人，兼稱國士；口闊無溢出，舌尖無窕音，不·唯實厚，兼獲名高。