zì páo xī huà guà, wén zì yù xìng, lì jì zhù zhī sī, yǐ cún jǐng jiè zhī fǎ. chuán chēng zuǒ shǐ jì shū, shàng shū shì yě yòu shǐ jì shì, chūn qiū shì yě. jì táng yú shì zuò, mù huǒ dì xìng, suī jí gān gē, zhì wén huò yì. ér jiǔ qiū bā suǒ, zǔ shù mò shū. xuān fù shān luò qí fán wú, qiū míng jùn shí qí yí què, mǎ qiān chuàng biàn gǔ tǐ, bān shì suì yè qián shū. biān jí jì duō, shěng lǎn wèi dài. zé nǐ yú qīng lù jiǎ zhī zuò, yuán hóng xún shì zhī lù, suī wèi xiǎo xué, yì yì kě guān.
自庖犧畫卦，文字聿興，立記注之司，以存警誡之法。《傳》稱左史記書，《尚書》是也；右史記事，《春秋》是也。洎唐虞氏作，木火遞興，雖戢干戈，質文或異。而九丘、八索，祖述莫殊。宣父刪落其繁蕪，丘明捃拾其疑闕，馬遷創變古體，班氏遂業前書。編集既多，省覽為殆。則擬虞卿、陸賈之作，袁宏、荀氏之錄，雖為小學，抑亦可觀。

ěr lái jì zhù, bù fá yú dài yǐ. shèng táng yù yù, zài jǐ èr bǎi, shēng míng wén wù, zhì huà xuán fēng, zhuō ěr yú bǎi wáng, huī yìng yú qián gǔ. sù bù kuí yōng qiǎn, zhé wèi cuàn shù, bèi shū wēi wǎn, kǒng yí chuáng wū zhī yóu quán cǎi fēng yáo, jù zhāo liú sú zhī shuō.
爾來記注，不乏於代矣。聖唐御寓，載幾二百，聲明文物，至化玄風，卓爾於百王，輝映於前古。肅不揆庸淺，輒為篡述，備書微婉，恐貽床屋之尤；全採風謠，懼招流俗之說。

jīn qǐ zì guó chū, qì yú dà lì, shì guān zhèng jiào, yán shè wén cí. dào kě shī mó, zhì jiāng cún gǔ, lēi chéng shí sān juǎn, tí yuē dà táng xīn yǔ. liáo yǐ xuān zhī kāi juǎn, qǐ gǎn chuán zhū qí rén.
今起自國初，迄於大曆，事關政教，言涉文詞。道可師模，志將存古，勒成十三卷，題曰《大唐新語》。聊以宣之開卷，豈敢傳諸奇人。

shí, yuán hé dīng hài suì, yǒu shì yú yuán qiū zhī yuè xù.
時，元和丁亥歲，有事於圜丘之月序。