yī yǐn wú fù, shēng yú kōng sāng zhōng, yǔ qī huà wèi shí, hòu pōu fù ér shēng qǐ. lǎo jūn ěr zhǎng qī chǐ, zài mǔ fù zhōng bā shí yī nián, pōu zuǒ xié ér shēng, jí shēng, bìn fà hào bái. xú yǎn wáng wú gǔ ér yǒu shèng dé. liú yōng hǎo shí rén chuāng jiā. wén wáng sì rǔ. gāo yáo niǎo huì. yáo méi bā cǎi. tāng bì sì zhǒu. yǔ ěr sān lòu. lí lóu chá jiàn qiū háo yú shí lǐ zhī wài. wèi chén hóng yǎn kāi yǐ fù nà yì gōng zhī gān. zhōu mù guì wèi tiān zǐ, chē zhé mǎ jī biàn yú tiān xià, fán yóu xíng yī yì yī wàn lǐ.
伊尹無父，生於空桑中，禹妻化為石，後剖腹而生啟。老君耳長七尺，在母腹中八十一年，剖左脅而生，及生，鬢髮皓白。徐偃王無骨而有聖德。劉邕好食人瘡痂。文王四乳。皋陶鳥喙。堯眉八彩。湯臂四肘。禹耳三漏。離婁察見秋毫於十里之外。衛臣弘演開已腹納懿公之肝。周穆貴為天子，車轍馬跡遍於天下，凡遊行一億一萬里。

hǎi ruò jū hǎi dǎo, měi zhì bā yuè jí yǒu liú chá guò. rú shì, lěi nián bù shī qī. qí rén jī liáng chéng chá ér wǎng, jí zhì yī chù, jiàn yǒu rén yǐn niú yú hé, yòu jiàn zhī nǚ, wèn qí chù, yǐn niú zhī fù yuē: kě guī wèn shǔ yán jūn píng, dāng zhī zhī. qí rén guī, yì jūn píng. jūn píng yuē: mǒu nián yuè rì, yǒu kè xīng fàn dòu niú, jì shí, jí rǔ yě. qí rén nǎi zhī suí liú chá zhì tiān jīn.
海若居海島，每至八月即有流槎過。如是，累年不失期。其人齎糧乘槎而往，及至一處，見有人飲牛於河，又見織女，問其處，飲牛之父曰：可歸問蜀嚴君平，當知之。其人歸，詣君平。君平曰：某年月日，有客星犯鬥牛，計時，即汝也。其人乃知隨流槎至天津。

é huáng nǚ yīng cóng shùn xún shòu, xíng jí xiāng chuān, wén shùn bēng yú cāng wú, qì xià, lèi sǎ xiāng chuān zhī zhú, jiē chéng bān wén.
娥皇、女英從舜巡狩，行及湘川，聞舜崩於蒼梧，泣下，淚灑湘川之竹，皆成斑文。

gōng sūn lǚ miàn zhǎng sān chǐ, kuò sān cùn, wèi wèi guó xián chén.
公孫呂面長三尺，闊三寸，為衛國賢臣。

dōng hàn zhào bó wēng cháng zhòu qǐn, qún sūn xì qí fù shàng, nèi qī lǐ yú qí zhōng. lǐ zhì làn, liú zhī chū, qí jiā wèi qí jiāng sǐ. hòu lǐ hé chū ér wú huàn.
東漢趙伯翁嘗晝寢，群孫戲其腹上，內七李於臍中。李至爛，流汁出，其家謂其將死。後李核出而無患。

liú yào zì yǒng míng, xū bǎi jīng, jiē zhǎng wǔ chǐ.
劉曜字永明，須百莖，皆長五尺。

hàn zhōng shān jìng wáng shèng, yǒu nán nǚ yī bǎi rén, qí hòu zi sūn liú yǎn yú jīn, wèn zhī, jiē liú yì.
漢中山靖王勝，有男女一百人，其後子孫流衍於今，問之，皆劉裔。

hòu zhōu dú gū xìn sān nǚ wèi hòu, gè shēng zhōu suí táng yī zhāo tiān zǐ. zhǎng shēng zhōu wǔ dì, cì shēng suí yáng dì, cì shēng táng gāo zǔ.
後周獨孤信三女為後，各生周、隋、唐一朝天子。長生周武帝，次生隋煬帝，次生唐高祖。

hàn chāng yì wáng hè jí wèi èr shí qī rì, jī è fán yī qiān sì bǎi èr shí qī tiáo, wèi huò guāng suǒ fèi.
漢昌邑王賀即位二十七日，積惡凡一千四百二十七條，為霍光所廢。

xiàng yǔ měi chì zhà, wàn rén shǒu zú jiē fèi.
項羽每叱咤，萬人手足皆廢。

jìn xuān wáng sī mǎ yì, zì gù jiàn bèi.
晉宣王司馬懿，自顧見背。

suí yǒu mài tiě zhàng, yī xī xíng yī qiān bǎi lǐ. xī fā luò yáng wǎng sòng zhōu wèi dào, jí míng què fǎn. sòng rén yīn jiàn qí suǒ dào zhī wù zhě, zhí mài gào zhī, wèi lì suǒ jié, nǎi chéng qiān.
隋有麥鐵杖，一夕行一千百里。夕發洛陽往宋州為盜，及明卻返。宋人因見其所盜之物者，執麥告之，為吏所劫，乃承愆。

huái nán chéng gàn, běn fù rén, sān nián jiān wèi shuǐ huǒ fén dàng jù jǐn. qī máo shì, lián bā nián luán shēng shí liù zǐ, xiāng chí xíng qǐ yú shì.
淮南程干，本富人，三年間為水火焚盪俱盡。妻茅氏，連八年孿生十六子，相持行乞於市。

liáng wǔ dì guì wèi tiān zǐ, sān shě shēn wèi tóng tài sì nú.
梁武帝貴為天子，三捨身為同泰寺奴。

táng guō zi yí shòu zhōng shū lìng, kǎo èr shí sì kǎo, yuè rù fèng qián èr wàn guàn, guān gōng èr qiān rén, shú shí mǎ liào wǔ bǎi shí.
唐郭子儀授中書令，考二十四考，月入俸錢二萬貫，官供二千人，熟食、馬料五百石。

guō tài hòu guì jí, mián lián bā cháo dì wáng: dài zōng wài sūn, dé zōng wài shēng, shùn zōng xīn fù, xiàn zōng huáng hòu, mù zōng zhī mǔ, jìng zōng wén zōng wǔ zōng sān zōng zǔ mǔ.
郭太后貴極，綿聯八朝帝王：代宗外孫，德宗外甥，順宗新婦，憲宗皇后，穆宗之母，敬宗、文宗、武宗三宗祖母。

lǐ guǎng lì bá pèi dāo cì shān shí, quán yǒng.
李廣利拔佩刀刺山石，泉涌。

dōng hàn mèng yè shēn zhòng qiān jīn, gù dì yí qí zì zhòng, nǎi yǐ dà chèng xuán dòng jiān. yè qǐ yuē: bì xià chèng shàng chèng chén, qǐng chèng zhī. suī ròu zhòng qiān jīn, ér zhì wú yī liǎng.
東漢孟業身重千斤，故帝疑其自重，乃以大秤懸棟間。業啟曰：陛下秤上秤臣，請秤之。雖肉重千斤，而智無一兩。

gàn bǎo mǔ dù, dāng zàng fù shí, qián tuī yī bì yú mù zhōng. shí yú nián hòu, mǔ wáng, yǔ fù hé zàng, kāi mù, bì fú yú guān shàng, jiǔ ér nǎi shēng. wèn zhī, rú píng xī zhī shí, zhǐ shǐ wú yì.
干寶母妒，當葬父時，潛推一婢於墓中。十餘年後，母亡，與父合葬，開墓，婢伏於棺上，久而乃生。問之，如平昔之時，指使無異。

táng chū, sēng xuán zàng zhì xī yù qǔ jīng, rù wéi mó jié fāng zhàng shì. jí guī, jiāng shū nián yuè yú bì, rǎn hàn yù shū, yuē xíng shù qiān bǎi bù, zhōng bù jí qiáng.
唐初，僧玄奘至西域取經，入維摩詰方丈室。及歸，將書年月於壁，染翰欲書，約行數千百步，終不及牆。

táng liǔ zi shēng qī zhèng shì, wú jí ér zhōng, lín zú shí gào zi shēng yuē: bù lí jūn zhī shēn, hòu shí bā nián gèng yǔ jūn wèi qīn. yǐ ér, zi shēng nián jìn qī shí, zài qǔ yú cuī shì. huò duō shěng qián shēng zhī shì, hòu chǎn yī nán ér zú.
唐柳子升妻鄭氏，無疾而終，臨卒時告子升曰：不離君之身，後十八年更與君為親。已而，子升年近七十，再娶於崔氏。或多省前生之事，後產一男而卒。

qián liáng zhāng guǐ shí, bào hǎn lìng yán gēn qiè chǎn, tóng xī chǎn yī nǚ yī lóng yī zhì.
前梁張軌時，抱罕令嚴根妾產，同夕產一女、一龍、一鷙。

jiǎ bì zhī yè mèng yī rén, miàn mào jí lt bí chá gt chǒu, wèi bì zhī yuē: sī yǐ yì zhī, kě hū mèng zhōng wēi yǒu suǒ nuò. jí jué, lín jìng dà jīng, yī rú mèng zhōng jiàn zhě. zuǒ yòu jiā rén jiàn zhī, jiē bēn zǒu. qí suǒ yì zhě, liǎng shǒu gè zhí yī bǐ, shū zhī yú zhǐ, jù yǒu lǐ lì. xú shuō zhī, qīn qī rán hòu nǎi xìn.
賈弼之夜夢一人，面貌極<鼻查>丑，謂弼之曰：思以易之，可乎夢中微有所諾。及覺，臨鏡大驚，一如夢中見者。左右家人見之，皆奔走。其所異者，兩手各執一筆，書之於紙，俱有理例。徐說之，親戚然後乃信。

wèi jiàn líng yún gé jì chéng, jiàng rén wù dīng qí é. wén dì nǎi lìng chē shéng yǐn shàng wéi dàn, tí sān zì ér xià. qǐng kè zhī jiān, tóu xū hào bái.
魏建凌雲閣既成，匠人誤釘其額。文帝乃令車繩引上韋誕，題三字而下。頃刻之間，頭須皓白。

jìn zhào mò, nián bā suì, yī xī yì zhǎng, shēn zhǎng bā chǐ, zī xū mǎn hàn, sān rì ér sǐ.
晉趙末，年八歲，一夕異長，身長八尺，髭鬚滿頷，三日而死。

táng huì qīng, jīng zhōu tíng zhōng yǒu jú shù, qí mò yǒu yī shí shén dà, dú yì zhī. yóu shì huì bīn kè, zhāi ér jiāng shí, nǎi pōu zhī, yǒu yī chì shé pán yú qí zhōng yǐ.
唐惠卿，荊州庭中有橘樹，其末有一實甚大，獨異之。由是會賓客，摘而將食，乃剖之，有一赤蛇蟠於其中矣。

dé zōng cháo, yǒu dài gān sān yuán fù rén wáng dà niáng, shǒu dài shí bā rén ér xíng.
德宗朝，有戴竿三原婦人王大娘，首戴十八人而行。

sháo yáng yǒu yī rén mù niú, yī dàn, niú shì qí bì, ér sè jiǎo bái. cǐ rén lè zhī, jí tǎn qí tǐ, lìng niú biàn shì, jiē bái. qí rén shù rì jiān bào zú. qí jiā hèn, shā cǐ niú, zhào cūn shè tóng shí zhī. fán shí zhě shù shí rén, yī xī tóng zú.
韶陽有一人牧牛，一旦，牛舐其臂，而色皎白。此人樂之，即袒其體，令牛遍舐，皆白。其人數日間暴卒。其家恨，殺此牛，召村社同食之。凡食者數十人，一夕同卒。

yì shāo xiān yào, yào chéng. qí qī dá é qiè ér shí zhī, suì bēn rù yuè zhōng.
羿燒仙藥，藥成。其妻妲娥竊而食之，遂奔入月中。

shān hǎi jīng yǒu dà ěr guó, qí rén qǐn, cháng yǐ yī ěr wèi xí, yī ěr wèi qīn.
《山海經》有大耳國，其人寢，常以一耳為席，一耳為衾。

jiǎ dān wèi huá zhōu jié dù, suān zǎo xiàn yǒu lǐ fù shì gū bù jìng, gū nián shén lǎo, wú shuāng mù, dàn shí, fù yǐ shí guǒ nà quǎn fèn shòu gū. gū shí zhī, jué yǒu yì qì. qí zi chū yuǎn hái, gū wèn qí zi: cǐ hé wù xiàng zhě fù yǔ wú shí. qí zi yǎng tiān dà kū. yǒu qǐng, léi diàn fā, ruò yǒu rén jié fù shǒu, yǐ quǎn xù zhī. dān lìng qiān xíng yú jìng nèi, yǐ gào bù xiào zhě. shí rén wèi zhī gǒu tóu xīn fù.
賈耽為滑州節度，酸棗縣有俚婦事姑不敬，姑年甚老，無雙目，旦食，婦以食裹納犬糞授姑。姑食之，覺有異氣。其子出遠還，姑問其子：此何物向者婦與吾食。其子仰天大哭。有頃，雷電發，若有人截婦首，以犬續之。耽令牽行於境內，以告不孝者。時人謂之狗頭新婦。

tiān hòu cháo, gōng rén ān jīn cáng bǎo zhōng zōng bù fǎn, nǎi zì chí dāo kāi fù míng zhī, wǔ zàng zhuì dì. hòu qiǎn yī gōng fù nèi rù fù, yǐ sāng pí xì zhēn fèng hé, jīng xī fù shēng. xuán zōng jí wèi, zhuī fēng dài guó gōng.
天后朝，工人安金藏保中宗不反，乃自持刀開腹明之，五臟墜地。後遣醫工復內入腹，以桑皮細針縫合，經夕復生。玄宗即位，追封代國公。