ān qī shēng zhě, láng yá rén yě, shòu xué hé shàng zhàng rén, mài yào hǎi biān, lǎo ér bù shì, shí rén wèi zhī qiān suì gōng. qín shǐ huáng dōng yóu, qǐng yǔ yǔ sān yuē sān yè, cì jīn bì zhí shù qiān wàn. chū zhì fù xiāng tíng ér qù, liú chì yù xì wèi bào, liú shū yǔ shǐ huáng yuē: hòu shù shí nián qiú wǒ yú péng lái shān xià. jí qín bài, ān qī shēng yǔ qí yǒu kuǎi tōng jiāo wǎng, xiàng yǔ yù fēng zhī, zú bù kěn shòu.
安期生者，琅琊人也，受學河上丈人，賣藥海邊，老而不仕，時人謂之千歲公。秦始皇東遊，請與語三曰三夜，賜金璧直數千萬。出置阜鄉亭而去，留赤玉舄為報，留書與始皇曰：「後數十年求我於蓬萊山下。」及秦敗，安期生與其友蒯通交往，項羽欲封之，卒不肯受。