zhèng xuán zì kāng chéng, běi hǎi gāo mì rén yě. bā shì zǔ chóng, hàn shàng shū. xuán shǎo hǎo xué, zhǎng bā chǐ yú, xū méi měi xiù, zī róng shén wěi. xí xiào jīng lùn yǔ, jiān tōng jīng shì gōng yáng chūn qiū sān zhèng lì jiǔ zhāng suàn shù zhōu guān lǐ jì zuǒ shì chūn qiū. dà jiāng jūn hé jìn pì xuán, zhōu jùn pò xié, bù dé yǐ ér yì. jìn shè jī zhàng zhī lǐ yǐ dài xuán, xuán yǐ fú jīn jiàn jìn, yī xiǔ ér táo qù. gōng fǔ qián hòu shí yú pì, bìng bù jiù.
鄭玄字康成，北海高密人也。八世祖崇，漢尚書。玄少好學，長八尺餘，鬚眉美秀，姿容甚偉。習《孝經》、《論語》，兼通京氏、公羊《春秋》、三正歷、《九章算術》、《周官》、《禮記》、《左氏春秋》。大將軍何進辟玄，州郡迫協，不得已而詣。進設機杖之禮以待玄，玄以幅巾見進，一宿而逃去。公府前後十餘辟，並不就。