jǐng wáng èr shí yī nián, jiāng zhù dà qián. dān mù gōng yuē: bù kě. gǔ zhě, tiān zāi jiàng lì, yú shì liàng zī bì, quán qīng zhòng, yǐ zhèn jiù mín. mín huàn qīng, zé wèi zuò zhòng bì yǐ xíng zhī, yú shì hū yǒu mǔ quán zi ér xíng, mín jiē dé yān. ruò bù kān zhòng, zé duō zuò qīng ér xíng zhī, yì bù fèi zhòng, yú shì hū yǒu zi quán mǔ ér xíng, xiǎo dà lì zhī.
景王二十一年，將鑄大錢。單穆公曰：「不可。古者，天災降戾，於是量資幣，權輕重，以振救民。民患輕，則為作重幣以行之，於是乎有母權子而行，民皆得焉。若不堪重，則多作輕而行之，亦不廢重，於是乎有子權母而行，小大利之。

jīn wáng fèi qīng ér zuò zhòng, mín shī qí zī, néng wú guì hū? ruò guì, wáng yòng jiāng yǒu suǒ fá, fá zé jiāng hòu qǔ yú mín. mín bù gěi, jiāng yǒu yuǎn zhì, shì lí mín yě. qiě fú bèi yǒu wèi zhì ér shè zhī, yǒu zhì ér hòu jiù zhī, shì bù xiāng rù yě. kě xiān ér bù bèi, wèi zhī dài kě hòu ér xiān zhī, wèi zhī zhào zāi. zhōu gù léi guó yě, tiān wèi yàn huò yān, ér yòu lí mín yǐ zuǒ zāi, wú nǎi bù kě hū? jiāng mín zhī yǔ chù ér lí zhī, jiāng zāi shì bèi yù ér zhào zhī, zé hé yǐ jīng guó? guó wú jīng, hé yǐ chū lìng? lìng zhī bù cóng, shàng zhī huàn yě, gù shèng rén shù dé yú mín yǐ chú zhī.
「今王廢輕而作重，民失其資，能無匱乎？若匱，王用將有所乏，乏則將厚取於民。民不給，將有遠志，是離民也。且夫備有未至而設之，有至而後救之，是不相入也。可先而不備，謂之怠；可後而先之，謂之召災。周固羸國也，天未厭禍焉，而又離民以佐災，無乃不可乎？將民之與處而離之，將災是備御而召之，則何以經國？國無經，何以出令？令之不從，上之患也，故聖人樹德於民以除之。

xià shū yǒu zhī yuē: guān shí hé jūn, wáng fǔ zé yǒu. shī yì yǒu zhī yuē: zhān bǐ hàn lù, zhēn hù jì jì. kǎi tì jūn zǐ, gàn lù kǎi tì. fū hàn lù zhī zhēn hù zhí, gù jūn zǐ dé yǐ yì lè gàn lù yān. ruò fú shān lín guì jié, lín lù sàn wáng, sǒu zé sì jì, mín lì diāo jǐn, tián chóu huāng wú, zī yòng fá guì, jūn zǐ jiāng xiǎn āi zhī bù xiá, ér hé yì lè zhī yǒu yān?
「《夏書》有之曰：『關石和鈞，王府則有。』《詩》亦有之曰：『瞻彼旱麓，榛楛濟濟。愷悌君子，干祿愷悌。』夫旱麓之榛楛殖，故君子得以易樂干祿焉。若夫山林匱竭，林麓散亡，藪澤肆既，民力雕盡，田疇荒蕪，資用乏匱，君子將險哀之不暇，而何易樂之有焉？

qiě jué mín yòng yǐ shí wáng fǔ, yóu sāi chuān yuán ér wèi huáng wū yě, qí jié yě wú rì yǐ. ruò mín lí ér cái guì, zāi zhì ér bèi wáng, wáng qí ruò zhī hé? wú zhōu guān zhī yú zāi bèi yě, qí suǒ dài qì zhě duō yǐ, ér yòu duó zhī zī, yǐ yì qí zāi, shì qù qí cáng ér yì qí rén yě. wáng qí tú zhī!
「且絕民用以實王府，猶塞川原而為潢汙也，其竭也無日矣。若民離而財匱，災至而備亡，王其若之何？吾周官之於災備也，其所怠棄者多矣，而又奪之資，以益其災，是去其藏而翳其人也。王其圖之！」

wáng fú tīng, zú zhù dà qián.
王弗聽，卒鑄大錢。