jiù jì shǐ, shě yú jì yě. jì quē hāo, qí qī yè zhī. jìng, xiāng dài rú bīn. cóng ér wèn zhī, jì ruì zhī zǐ yě, yǔ zhī guī, shǐ fù mìng, ér jìn zhī yuē: chén dé xián rén, gǎn yǐ gào. wén gōng yuē: qí fù yǒu zuì, kě hū? duì yuē: guó zhī liáng yě, miè qí qián è, shì gù shùn zhī xíng yě jí gǔn, qí jǔ yě xìng yǔ. jīn jūn zhī suǒ wén yě. qí huán gōng qīn jǔ guǎn jìng zi, qí zéi yě. gōng yuē: zi hé yǐ zhī qí xián yě? duì yuē: chén jiàn qí bù wàng jìng yě. fū jìng, dé zhī kè yě. kè yú dé yǐ lín shì, qí hé bù jì! gōng jiàn zhī, shǐ wèi xià jūn dài fū.
臼季使，舍於冀野。冀缺薅，其妻饁之。敬，相待如賓。從而問之，冀芮之子也，與之歸，使復命，而進之曰：「臣得賢人，敢以告。」文公曰：「其父有罪，可乎？」對曰：「國之良也，滅其前惡，是故舜之刑也殛鮌，其舉也興禹。今君之所聞也。齊桓公親舉管敬子，其賊也。」公曰：「子何以知其賢也？」對曰：「臣見其不忘敬也。夫敬，德之恪也。恪於德以臨事，其何不濟！」公見之，使為下軍大夫。