wén gōng jí wèi èr nián, yù yòng qí mín, zi fàn yuē: mín wèi zhī yì, hé nà tiān zǐ yǐ shì zhī yì? nǎi nà xiāng wáng yú zhōu. gōng yuē: kě yǐ hū? duì yuē: mín wèi zhī xìn, hé fá yuán yǐ shì zhī xìn? nǎi fá yuán. yuē: kě yǐ hū? duì yuē: mín wèi zhī lǐ, hé dà sōu, bèi shī shàng lǐ yǐ shì zhī. nǎi dà sōu yú bèi lú, zuò sān jūn. shǐ xì hú jiāng zhōng jūn, yǐ wèi dà zhèng. xì qín zuǒ zhī. zi fàn yuē: kě yǐ. suì fá cáo wèi, chū gǔ shù, shì sòng wéi, bài chǔ shī yú chéng pú, yú shì hū suì bó.
文公即位二年，欲用其民，子犯曰：「民未知義，盍納天子以示之義？」乃納襄王於周。公曰：「可矣乎？」對曰：「民未知信，盍伐原以示之信？」乃伐原。曰：「可矣乎？」對曰：「民未知禮，盍大蒐，備師尚禮以示之。」乃大蒐於被廬，作三軍。使郤縠將中軍，以為大政。郤溱佐之。子犯曰：「可矣。」遂伐曹、衛，出谷戍，釋宋圍，敗楚師於城濮，於是乎遂伯。