qū dào shì jì. yǒu jí, zhào qí zōng lǎo ér shǔ zhī, yuē: jì wǒ bì yǐ jì. jí xiáng, zōng lǎo jiāng jiàn jì, qū jiàn mìng qù zhī. zōng lǎo yuē: fū zǐ shǔ zhī. zi mù yuē: bù rán. fū zǐ chéng chǔ guó zhī zhèng, qí fǎ xíng zài mín xīn ér cáng zài wáng fǔ, shàng zhī kě yǐ bǐ xiān wáng, xià zhī kě yǐ xùn hòu shì, suī wēi chǔ guó, zhū hóu mò bù yù. qí jì diǎn yǒu zhī yuē: guó jūn yǒu niú xiǎng, dài fū yǒu yáng kuì, shì yǒu tún quǎn zhī diàn, shù rén yǒu yú zhì zhī jiàn, biān dòu pú hǎi zé shàng xià gòng zhī, bù xiū zhēn yì, bù chén shù chǐ. fū zǐ bù yǐ qí sī yù gàn guó zhī diǎn. suì bù yòng.
屈到嗜芰。有疾，召其宗老而屬之，曰：「祭我必以芰。」及祥，宗老將薦芰，屈建命去之。宗老曰：「夫子屬之。」子木曰：「不然。夫子承楚國之政，其法刑在民心而藏在王府，上之可以比先王，下之可以訓後世，雖微楚國，諸侯莫不譽。其祭典有之曰：國君有牛享，大夫有羊饋，士有豚犬之奠，庶人有魚炙之薦，籩豆、脯醢則上下共之，不羞珍異，不陳庶侈。夫子不以其私慾干國之典。」遂不用。