strong chī bì huǐ xīn liǎng fān jiù hù　 shǐ jūn gāo yì yī xí yīn qín strong
痴婢悔心兩番救護　使君高義一席殷勤

huà shuō chī zhū mǎn qiāng gū fèn, cóng yú yuán shàng chē, xiàng qiū xīn yuàn gǎn lái. shí zhèng huáng hūn, wǎn fēng cì gǔ, shuò xuě pū yī, hǎo shì yī jiàn duō dì jiù dào le.
話說痴珠滿腔孤憤，從愉園上車，向秋心院趕來。時正黃昏，晚風刺骨，朔雪撲衣，好是一箭多地就到了。

bù rù yuè liàng mén, bǒ jiǎo hé nà xiǎo yā huán zhàn zài tái jiē shàng, jiāng mián ǎo qián jīn jiē zhe xuě huā wán shuǎ. piē jiàn chī zhū, yī gè biàn dǎ kāi nán wū ruǎn lián, yī gè pǎo rén běi wū gào sù qiū hén. qiū hén yíng le chū lái, shuō dào: hǎo hǎo tiān qì piān shì bù lái, zhè yàng dà xuě hé kǔ chū mén ne? yī miàn shuō, yī miàn tì chī zhū xiè xià dǒu péng fēng mào, jiào xiǎo yā huán qǔ guò xié, huàn xià shī xuē.
步入月亮門，跛腳和那小丫鬟站在台階上，將棉襖前襟接着雪花頑耍。瞥見痴珠，一個便打開南屋軟簾，一個跑人北屋告訴秋痕。秋痕迎了出來，說道：「好好天氣偏是不來，這樣大雪何苦出門呢？」一面說，一面替痴珠卸下斗篷風帽，教小丫鬟取過鞋，換下濕靴。

chī zhū jiàn qiū hén dǎ gè biàn zi, yě bù tú fěn, què zì yǒu tiān rán fēng zhì, shēn shàng chuān jiàn jiù fǎng chóu de gāo pí duǎn xiān, qīng zhòu shā de mián kù. biàn xié zhuó shǒu, tóng rù běi wū. jué dé yī zhèn zhèn méi huā de xiāng pū rù bí kǒng, biàn shuō dào: méi huā kāi me? qiū hén dào: nǐ huí qù nà yì tiān jiù kāi le shù zhī. nǐ zěn de gé liǎng tiān jìng bù lái ne? wǒ yòu méi dé rén qù qiáo nǐ. chī zhū dào: wǒ wèi zhe chāi rén huí nán biān qù, máng le yī rì. dì èr rì què wèi yóu hè xiān zì pú guān lái le, tā jiù zhù zài lǐ tài tài gōng guǎn, wǒ fàn hòu qù huí kàn tā, jiù gěi tā xiōng mèi liú zhù, dào sān gēng duō tiān cái dé huí yù. jīn rì qīng zǎo yào lái kàn nǐ, què bèi xiǎo cén jiàn qiū bàn zhù jiǎo. chī guò fàn, zhèng fēn fù tào chē, zǐ cāng yòu lái, wǒ zhǐ de hé tā tóng dào yú yuán. hè lì fēng shēng, tiān hán rì duǎn, wǒ dào xiàng gè suí yáng dì jí jí gù jǐng lī! qiū hén bù yǔ.
痴珠見秋痕打個辮子，也不塗粉，卻自有天然豐致，身上穿件舊紡綢的羔皮短祆，青縐紗的棉褲。便攜着手，同入北屋。覺得一陣陣梅花的香撲入鼻孔，便說道：「梅花開麼？」秋痕道：「你回去那一天就開了數枝。你怎的隔兩天竟不來呢？我又沒得人去瞧你。」痴珠道：「我為着差人回南邊去，忙了一日。第二日卻為游鶴仙自蒲關來了，他就住在李太太公館，我飯後去回看他，就給他兄妹留住，到三更多天才得回寓。今日清早要來看你，卻被小岑、劍秋絆住腳。吃過飯，正吩咐套車，紫滄又來，我只得和他同到愉園。鶴唳風聲，天寒日短，我倒像個隋煬帝汲汲顧景哩！」秋痕不語。

chī zhū jǐn guǎn xiàng bō lí chuāng qiáo zhe xuě, wàng zhe yuàn lǐ méi huā, yě bù lǐ huì. hū tīng dé huā lǎ yī xiǎng, xià le yī tiào. huí tóu jiàn mǎn dì cán gēng lěng zhì, qiū hén mǎn liǎn nù róng, zuò zài fāng yǐ, zhǐ shì chuǎn qì liǎng gè yā huán hé yī gè dǎ zá, yǎn zhēng zhēng de qiáo zhe. chī zhū máng wèn dào: zěn de? qiū hén yī yán bù fā. dǎ zá de shuō dào: wǒ men hǎo duān duān sòng fàn shàng lái, gū niáng fā qì, jiāng duān pán quán xíng zá xià. chī zhū biàn hán xiào shuō dào: bú shì gū niáng fā qì, shì shī shǒu pèng yī xià, nǐ men bù xiǎo xīn, tiān lěng zhǐ jiāng, zì rán xiān xià dì lái. dǎ zá zhèng yào biàn shuō, chī zhū jiē zhe dào: rú jīn bú yào duō huà. jiù xiàng sì xǐ dài nèi jiǎn chū yī zhāng qián chāo, fù gěi dǎ zá dào: zhè shì liǎng diào qián, nǐ tì wǒ bàn jǐ wèi xià jiǔ de cài lái, yú wài de shǎng nǐ. nà dǎ zá zì rán huān tiān xǐ dì de mǎi bàn qù le.
痴珠儘管向玻璃窗瞧着雪，望着院裡梅花，也不理會。忽聽得嘩喇一響，嚇了一跳。回頭見滿地殘羹冷炙，秋痕滿臉怒容，坐在方椅，只是喘氣；兩個丫鬟和一個打雜，眼睜睜的瞧着。痴珠忙問道：「怎的？」秋痕一言不發。打雜的說道：「我們好端端送飯上來，姑娘發氣，將端盤全行砸下。」痴珠便含笑說道：「不是姑娘發氣，是失手碰一下，你們不小心，天冷指僵，自然掀下地來。」打雜正要辯說，痴珠接着道：「如今不要多話。」就向四喜袋內檢出一張錢鈔，付給打雜道：「這是兩吊錢，你替我辦幾味下酒的菜來，餘外的賞你。」那打雜自然歡天喜地的買辦去了。

chī zhū biàn jiào liǎng gè yā huán shōu shí, duān chū nán wū, fāng lái ān wèi qiū hén. qiū hén kū dào: wǒ quàn nǐ hěn zhe xīn diū le wǒ, nǐ bù kěn tīng, gěi zhè yì qǐ méi liáng xīn de nèn bān qīng màn! chī zhū yī xiào, mò liǎo shuō dào: rú jīn wǒ hé nǐ jù yì tiān, biàn shì lè yì tiān, nǐ tǐ tiē wǒ zhè yì sī ba. qiū hén zhǐ zhù kū, chī zhū dào shāng xīn qǐ lái. qiū hén shí fēn fèn mèn, shí fēn gǎn jī, jiù shí fēn de mì ài yōu huān. zhèng shì:
痴珠便教兩個丫鬟收拾，端出南屋，方來安慰秋痕。秋痕哭道：「我勸你狠着心丟了我，你不肯聽，給這一起沒良心的恁般輕慢！」痴珠一笑，末了說道：「如今我和你聚一天，便是樂一天，你體貼我這意思吧。」秋痕止住哭，痴珠倒傷心起來。秋痕十分憤懣，十分感激，就十分的密愛幽歡。正是：

bái fēi xuě xù, hóng mén fēng dēng xiāng jìn zhà wēn, chá jīng wēi fèi. jī bì mǎ yú cǐ xiāng, hé jīn chóng
白飛雪絮，紅門風燈；香燼乍溫，茶經微沸。羈壁馬於此鄉，合金蟲

yǐ wèi ài. chūn píng dǎo chǔ, gōng rèn shè shā. bīng wù zhī yuàn hé qióng? qín sī zhī dàn wèi yǐ. lián huā
以為愛。春憑搗杵，弓任射沙。冰霧之怨何窮？秦絲之彈未已。蓮花

chū shuǐ, shēng xié lián zi zhī xīn, méi yǐng héng chuāng, mén rén méi huā zhī mèng.
出水，聲諧蓮子之心，梅影橫窗，門人梅花之夢。

zhǐ qíng fèn yù dǔ, fēng bō yù duō. dì èr rì xuě jì, chī zhū qù hòu, niú shì biàn jìn lái, ná gè zhú bì, bēi zhe shǒu, lěng lěng de xiào dào: wǒ men cì hou bù zhōu, jiào gū niáng xiān le jiǔ cài! jiù yáng kāi shǒu, dǎ jiāng xià lái. qiū hén kū dào: nǐ men yī gè yuè dé le rén jiā jǐ duō yín qián? duān chū nà zhǒng fàn cài, jiào wǒ liǎn shàng zěn de guò dé qù? niú shì qǐ xiān bù guò gěi gǒu tóu fù zǐ sǒng yǒng jìn lái, zhǎn gè wēi fēng, bèi qiū hén chōng zhuàng le zhè xiē yán yǔ, dào rě qǐ zhēn qì lái, huàn jìn lǐ cái fèng, jiāng qiū hén pí xiān bō xià, luàn dǎ luàn mà. qiū hén dào cǐ, zhǐ shì yǎo yá, yě bù jiào, yě bù kū. dǎo shì bǒ jiǎo guò yì bù qù, sǐ mìng bào zhe zhú bì, āi āi de kū. niú shì jiàn qiū hén jué qiáng, bǒ jiǎo jiū chán, yù jué shēng qì, diū le zhú bì, jiāng shǒu xiàng qiū hén shēn shàng luàn níng, dà rǎng dà nào, zǒng yào qiū hén qiú ráo cái kěn fàng shǒu. wú nài qiū hén yìng bù kāi kǒu. bǒ jiǎo kū shēng yù gāo, niú shì rǎng shēng yù dà, dǎ zá men tàn tóu tàn nǎo, yòu bù gǎn jìn qù.
只情分愈篤，風波愈多。第二日雪霽，痴珠去後，牛氏便進來，拿個竹篦，背着手，冷冷的笑道：「我們伺候不周，叫姑娘掀了酒菜！」就揚開手，打將下來。秋痕哭道：「你們一個月得了人家幾多銀錢？端出那種飯菜，教我臉上怎的過得去？」牛氏起先不過給狗頭父子慫恿進來，展個威風，被秋痕衝撞了這些言語，倒惹起真氣來，喚進李裁縫，將秋痕皮祆剝下，亂打亂罵。秋痕到此，只是咬牙，也不叫，也不哭。倒是跛腳過意不去，死命抱着竹篦，哀哀的哭。牛氏見秋痕倔強，跛腳糾纏，愈覺生氣，丟了竹篦，將手向秋痕身上亂擰，大嚷大鬧，總要秋痕求饒才肯放手。無奈秋痕硬不開口。跛腳哭聲愈高，牛氏嚷聲愈大，打雜們探頭探腦，又不敢進去。

zhèng zài nán jiě nán fēn zhī jì, dǒu rán yǒu rén dǎ mén jìn lái, què shì lǐ jiā zuǒ yòu lín: yī gè mài jiǔ de, zhè rén chuò hào huàn zuò jiǔ guǐ, xìng qíng lǎn duò, zhǐ xiǎo dé hē jiǔ, kāi gè xiǎo jiǔ diàn, rén jiā shē qiàn de yě lǎn qù tǎo, dǎo bǎ diǎn zi jiā sī dōu péi zài jiǔ gāng lǐ yī gè kāi shēng ròu pù de, zhè rén chuò hào huàn zuò zhuàng tài suì, xìng qíng shuǎng zhí, zuì hǎo guǎn rén jiā xián shì, héng chōng zhí dàng, quán méi zhē lán. dāng xià pǎo rù lǐ jiā, zhuàng tài suì rǎng dào: nǐ men shì gè jiào fāng rén jiā, lǐ dāng ān jìng. zěn de jīn rì dà chǎo, míng rì dà rǎng? nào chū shì lái, bù dài lèi jiē fāng me? biàn bēn rù běi wū, jiāng niú shì chě kāi. jiǔ guǐ yě gēn zhe, zé bèi le lǐ cái fèng yī dùn.
正在難解難分之際，陡然有人打門進來，卻是李家左右鄰：一個賣酒的，這人綽號喚作酒鬼，性情懶惰，只曉得喝酒，開個小酒店，人家賒欠的也懶去討，倒把點子家私都賠在酒缸里；一個開生肉鋪的，這人綽號喚做戇太歲，性情爽直，最好管人家閒事，橫衝直盪，全沒遮攔。當下跑入李家，戇太歲嚷道：「你們是個教坊人家，理當安靜。怎的今日大吵，明日大嚷？鬧出事來，不帶累街坊麼？」便奔入北屋，將牛氏扯開。酒鬼也跟着，責備了李裁縫一頓。

niú shì jiàn shì zuǒ yòu lín, yě bù gǎn sā pō, zhǐ shuō dào: rén jiā guǎn jiào ér nǚ, fàn bù zháo jīng dòng gāo lín. zhuàng tài suì rǎng dào: nǐ jiā shí sì yè nào de shì, duì dé rén me? nòng chū rén mìng, wǒ men hái yào péi nǐ jiàn guān lī! niú shì lǐ cái fèng nà lǐ hái gǎn dá yīng. dǎo shì jiǔ guǐ lā zhe niú shì, dào le kè tīng, zhuàng tài suì lǐ cái fèng yě dōu chū lái. dà jiā zuò xià, jiǔ guǐ jiāng hǎo yán quàn jiě niú shì yī fān. zhuàng tài suì hái shì qì fèn fèn de dài mà dài shuō. lǐ cái fèng péi le xǔ duō xiǎo xīn jiào dǎ zá dì shàng chá lái, liǎng rén hē le. zhuàng tài suì xiàng zhe niú shì dào: bù zhǔn zài nào! fāng cái sàn qù.
牛氏見是左右鄰，也不敢撒潑，只說道：「人家管教兒女，犯不着驚動高鄰。」戇太歲嚷道：「你家十四夜鬧的事，對得人麼？弄出人命，我們還要陪你見官哩！」牛氏、李裁縫那裡還敢答應。倒是酒鬼拉着牛氏，到了客廳，戇太歲、李裁縫也都出來。大家坐下，酒鬼將好言勸解牛氏一番。戇太歲還是氣忿忿的帶罵帶說。李裁縫陪了許多小心叫打雜遞上茶來，兩人喝了。戇太歲向着牛氏道：「不准再鬧！」方才散去。

kě lián qiū hén xià chuáng hái méi sān tiān, yòu shòu cǐ yī dùn qū dǎ! niú shì xià bàn tiān qì píng le, biàn pà qiū hén xún sǐ, yòu jìn lái sù shuō le duō shǎo huà, qiū hén zhǐ shì bù lǐ wǎn xī, bī zhe qiū hén hē diǎn xī fàn, bèi hòu fēn fù bǒ jiǎo kān shǒu, jiù yě zì qù chī yān le.
可憐秋痕下床還沒三天，又受此一頓屈打！牛氏下半天氣平了，便怕秋痕尋死，又進來訴說了多少話，秋痕只是不理；晚夕，逼着秋痕喝點稀飯，背後吩咐跛腳看守，就也自去吃煙了。

qiū hén zhè yī rì, fèn qì tián xiōng, yī diǎn lèi yě méi yǒu, hé yī shuì dào sān gēng hòu, yī dēng rú dòu, lú huǒ bù wēn, hǎo xiàng chuāng wài méi shù xià xī suǒ yǒu shēng, yòu xiàng rén tàn qì, xiǎng dào: gǎn mò guǐ lái jiào wǒ shàng diào me? yīn zuò qǐ lái, jiāng kù dài jiě xià, xiàng chuáng méi shàng qiáo yī qiáo, xià chuáng tī liàng dēng, jiāng juǎn chuāng zhǎn kāi, wàng zhe méi huā, mò zhù yī fān zhèng guì chuáng yán, xuán xià kù dài, tū rán bèi hòu yǒu rén lán yāo bào zhù, kū dào: niáng jiù shě dé dà jiā, zěn de shě dé wéi lǎo yé lī? qiū hén cǐ kè suī bù pà shén me, què yě yī tiào, huí tóu jiàn shì bǒ jiǎo. bǒ jiǎo jiē zhe dào: nǐ sǐ le, hái pà wéi lǎo yé yào shòu mā de qì lī! qiū hén gěi bǒ jiǎo tí xǐng zhè yī jù, róu cháng bǎi zhuǎn, fāng jué yī gǔ cì gǔ de bēi suān, fēi cháng chén tòng, zhěng zhěng hé bǒ jiǎo duì kū dào tiān liàng. zhè huì zhōu shēn cái xiǎo dé téng. dǎ suàn chī zhū jīn tiān bì lái. pà tā jiàn zhe nán shòu, zhūn zhǔ bǒ jiǎo bú yào lòu xiè. ān xī yī huì, zhī chēng xià chuáng.
秋痕這一日，憤氣填胸，一點淚也沒有，和衣睡到三更後，一燈如豆，爐火不溫，好像窗外梅樹下悉索有聲，又像人嘆氣，想道：「敢莫鬼來叫我上吊麼？」因坐起來，將褲帶解下，向床楣上瞧一瞧，下床剔亮燈，將卷窗展開，望着梅花，默祝一番；正跪床沿，懸下褲帶，突然背後有人攔腰抱住，哭道：「娘就捨得大家，怎的捨得韋老爺哩？」秋痕此刻雖不怕什麼，卻也一跳，回頭見是跛腳。跛腳接着道：「你死了，還怕韋老爺要受媽的氣哩！」秋痕給跛腳提醒這一句，柔腸百轉，方覺一股刺骨的悲酸，非常沉痛，整整和跛腳對哭到天亮。這會周身才曉得疼。打算痴珠今天必來。怕他見着難受，諄囑跛腳不要漏泄。安息一會，支撐下床。

āi zhì wǔ hòu, chī zhū lái le, zhào cháng yíng rén. chī zhū jiàn qiū hén miàn shì lí huā, zhū chún qiǎn dàn, yī shuāng jiāo yǎn zhǒng dé rú yīng táo yì bān, biàn chén yín bàn shǎng, cái shuō dào: nǐ yòu shòu qì? qiū hén rěn bú zhù, yǎn lèi zhí liú xià lái, shuō dào: méi yǒu! biàn lā zhe chī zhū de shǒu, zuò zài yī dèng, miǎn qiáng hán xiào dào: nǐ zuó wǎn bù lái, wǒ xīn shàng bù zhī dào zěn yàng nán guò, gù cǐ yòu kū dé zhǒng le. chī zhū bù xìn, qiū hén biàn yāo chī zhū bù rù běi yuàn, wán shǎng cán xuě xīn méi, jiù shuō dào:
挨至午後，痴珠來了，照常迎人。痴珠見秋痕面似梨花，朱唇淺淡，一雙嬌眼腫得如櫻桃一般，便沉吟半晌，才說道：「你又受氣？」秋痕忍不住，眼淚直流下來，說道：「沒有！」便拉着痴珠的手，坐在一凳，勉強含笑道：「你昨晚不來，我心上不知道怎樣難過，故此又哭得腫了。」痴珠不信，秋痕便邀痴珠步入北院，玩賞殘雪新梅，就說道：

fán zhī róng yì fēn fēn luò, nèn yè shāng liáng xì xì kāi.
「繁枝容易紛紛落，嫩葉商量細細開。」

chī zhū jiē zhe dào:
痴珠接着道：

dōng liú jiāng shuǐ xī fēi yàn, kě xī chūn guāng bù zài jiàn.
「東流江水西飛燕，可惜春光不再見。」

qiū hén zhèng zhèng de shuō dào: zěn de? chī zhū bù dá. dào de yè lǐ shàng chuáng, chī zhū qiáo zhe qiū hén shēn shàng xǔ duō shāng hén, hài è zhī zhì, yì fèn tòng zhī zhì. qiū hén lì zài sān kuān wèi, zǒng quàn tā yǐ hòu bú yào cháng lái.
秋痕怔怔的說道：「怎的？」痴珠不答。到得夜裡上床，痴珠瞧着秋痕身上許多傷痕，駭愕之至，亦憤痛之至。秋痕例再三寬慰，總勸他以後不要常來。

cì rì jiù shì sān shí, liú chī zhū xù le yī rì yī yè. chū yī zǎo, qiū hén zhé xià shù zhī bàn kāi méi huā, dì gěi chī zhū dào: gěi nǐ shí rì xiāo qiǎn ba! liǎng xià yìng zhe xīn cháng, fēn shǒu ér qù.
次日就是三十，留痴珠敘了一日一夜。初一早，秋痕折下數枝半開梅花，遞給痴珠道：「給你十日消遣吧！」兩下硬着心腸，分手而去。

chī zhū huí yù, jiāng méi huā gōng zài shū àn, àn rán xiāng duì. chū èr kào wǎn, yóu hè xiān biàn yī tàn fǎng, chī zhū cái dào qiū huá táng lái, zuò zhì èr gēng tiān zǒu le. chī zhū yīn yuē tā míng wǔ biàn fàn. chū sān hùn le yī rì. chū sì wǔ hòu, fǎng le hè xiān, sān gēng duō tiān huí lái, mù shēng huí shuō: liú dà lǎo yé qīn zì guò lái, qǐng yé chū qī rì gōng guǎn guò dōng.
痴珠回寓，將梅花供在書案，黯然相對。初二靠晚，游鶴仙便衣探訪，痴珠才到秋華堂來，坐至二更天走了。痴珠因約他明午便飯。初三混了一日。初四午後，訪了鶴仙，三更多天回來，穆升回說：「留大老爺親自過來，請爺初七日公館過冬。」

kàn guān: nǐ dào zhè yī jú wèi hé ér shè ne? yuán lái zi shàn gōng guǎn shì nà mài jiǔ mài ròu de zhǔ gù, gēn bān nǎi mā men dōu rèn dé zhè liǎng rén. yī rì, tán qǐ lǐ cái fèng, zhuàng tài suì biàn jiāng èr shí bā rì de shì, gào sù le zi shàn gēn bān. yīn cǐ zi shàn qián wǎng tàn fǎng, jiàn qiū hén yù róng qiáo cuì, yún bìn péng fēi, shuō bù chū nà yī zhǒng kě lián de mó yàng, jiù shí fēn nán guò, hé qiū hén yuē xià zhè jú. chī zhū bù zhī.
看官：你道這一局為何而設呢？原來子善公館是那賣酒賣肉的主顧，跟班奶媽們都認得這兩人。一日，談起李裁縫，戇太歲便將二十八日的事，告訴了子善跟班。因此子善前往探訪，見秋痕玉容憔悴，雲鬢蓬飛，說不出那一種可憐的模樣，就十分難過，和秋痕約下這局。痴珠不知。

dào le yī xià zhōng, cuī qǐng lái le, chī zhū wèn: yǒu hé róng? gēn bān huí dào: tōng méi bié kè, tīng shuō liú gū niáng yě lái. chī zhū dào: nà gè liú gū niáng? gēn bān xiào dào: bù jiù shì cài shì jiē lǐ jiā gū niáng me? chī zhū tīng le, biàn shuō dào: wǒ jí kè jiù dào. jiē zhe fēn fù tào chē.
到了一下鍾，催請來了，痴珠問：「有何容？」跟班回道：「通沒別客，聽說劉姑娘也來。」痴珠道：「那個劉姑娘？」跟班笑道：「不就是菜市街李家姑娘麼？」痴珠聽了，便說道：「我即刻就到。」接着吩咐套車。

qià hǎo chī zhū xià chē, qiū hén zhèng hé yàn tài tài liú tài tài qǐng ān xià lái, jiù zuò chī zhū shēn xià. zi xiù xiào dào: nǐ liǎng rén gé shù tiān bù jiàn, hé bù kāi kǒu tán tán? qiū hén yǎn pí yī hóng, qiáo zhe píng lǐ chā de méi huā, jí shuō dào: tán yě shì zhè yàng, jiù rú zhè méi huā, yǐ jīng zhé xià lái chā zài píng zhōng, hái huó dé jǐ tiān ne? zi xiù dào: huā luò zhòng kāi, yě shì yī yàng, bù guò zàn shí luò jié bà le. qiū hén dào: huā luò yuán huì zhòng kāi, rén sǐ kě huì zhòng shēng me? chī zhū dào: sǐ le zì rán bù néng zhòng shēng, què shì sǐ le gān jìng. zuì hèn shì bù shēng bù sǐ, zhè cái nán shòu. chī zhū shuō dào zhè lǐ, bù jué suān bí. qiū hén zǎo tǎng xià lèi lái.
恰好痴珠下車，秋痕正和晏太太、留太太請安下來，就坐痴珠身下。子秀笑道：「你兩人隔數天不見，何不開口談談？」秋痕眼皮一紅，瞧着瓶里插的梅花，即說道：「談也是這樣，就如這梅花，已經折下來插在瓶中，還活得幾天呢？」子秀道：「花落重開，也是一樣，不過暫時落劫罷了。」秋痕道：「花落原會重開，人死可會重生麼？」痴珠道：「死了自然不能重生，卻是死了乾淨。最恨是不生不死，這才難受。」痴珠說到這裡，不覺酸鼻。秋痕早淌下淚來。

zi shàn biàn quàn dào: jīn rì qǐng nǐ men lái, yuán wèi lè yì tiān, ér qiě xì gè jiā jié, hé bì shuō shēng shuō sǐ, tú luàn rén yì. chī zhū dào: zhe, zhe! shuō bié huà ba. zi xiù yīn wèn qǐ sù rú jiāng nán qíng jǐng, chī zhū tàn yī kǒu qì dào: tā zhè huí zhàn gōng yuán yě bù xiǎo, hé shēng yíng lǐ jiē zhe nán biān jiǔ yuè tàn bào, yě yǔ sù rú jiā xìn shuō de yī yàng. bù xiǎo tā zěn yàng dé zuì dà shuài, rú jīn hái gē zhe bù zòu. tā qián yuè lái de xìn, shuō shì yào chì tā dào rèn, zhè huì pà shì dào bǎo shān qù le. qiū hén dào: jiāng nán jūn yíng bù yòng rén dǎ zhàng me? chī zhū dào: bǎi xìng bù guǎn guān fǔ shì, shuō tā zěn de? dāng xià yàn liú liǎng tài tài huàn zhe qiū hén shǎng qù, tì tā huàn gè jì wéi, shì liú tài tài qīn shǒu zhā de yòu shǎng le shǒu pà shǒu xiù zhī fěn děng jiàn. dào qiū hén xià lái, pián rén zuò hē jiǔ, shàng le dà cài.
子善便勸道：「今日請你們來，原為樂一天，而且系個佳節，何必說生說死，徒亂人意。」痴珠道：「着，着！說別話吧。」子秀因問起謖如江南情景，痴珠嘆一口氣道：「他這回戰功原也不小，荷生營里接着南邊九月探報，也與謖如家信說的一樣。不曉他怎樣得罪大帥，如今還擱着不奏。他前月來的信，說是要飭他到任，這會怕是到寶山去了。」秋痕道：「江南軍營不用人打仗麼？」痴珠道：「百姓不管官府事，說他怎的？」當下晏、留兩太太喚着秋痕上去，替他換個髻圍，是留太太親手扎的；又賞了手帕、手袖、脂粉等件。到秋痕下來，便人坐喝酒，上了大菜。

jiā rén men zhǎng shàng dēng, zi shàn dào: qiū hén, nǐ rú jīn xíng gè shén me lìng? qiū hén qiáo zhe chī zhū dào: wǒ nà yī yè yào jì fú róng, nǐ shuō shì shī cí gē fù shàng duō de hěn. wǒ rú jīn dān yòng cí qū de fú róng fēi shāng, zhào sù rú de lìng, liǎng rén jiē ba. chī zhū dào: yě hái rè nào. nǐ shuō ba. qiū hén zhēn mǎn jiǔ hē le, shuō dào: zi shàn chī zhū jiē lìng:
家人們掌上燈，子善道：「秋痕，你如今行個什麼令？」秋痕瞧着痴珠道：「我那一夜要記芙蓉，你說是詩詞歌賦上多得很。我如今單用詞曲的芙蓉飛觴，照謖如的令，兩人接吧。」痴珠道：「也還熱鬧。你說吧。」秋痕斟滿酒喝了，說道：「子善、痴珠接令：

péi dé guò fēng yuè zhǔ, fú róng chéng yù wǎn shū huái.
陪得過風月主，芙蓉城遇晚書懷。」

zi shàn hē le jiǔ, shuō dào: qiū hén zi xiù jiē lìng:
子善喝了酒，說道：「秋痕、子秀接令：

xiū chěng fú róng jiāo miàn.
羞逞芙蓉嬌面。」

chī zhū hē le jiǔ, shuō dào: zi xiù zi shàn jiē lìng:
痴珠喝了酒，說道：「子秀、子善接令：

cǎo pú tuán zuò bù dé fú róng ruǎn rù.
草蒲團做不得芙蓉軟褥。」

qiū hén dào: wǒ zài fēi gè fú róng, shì:
秋痕道：「我再飛個芙蓉，是：

zé pà fú róng zhàng é hán níng lǜ. zi shàn chī zhū jiē lìng.
則怕芙蓉帳額寒凝綠。子善、痴珠接令。」

zi xiù dào: wǒ fēi gè bìng dì fú róng ba. dì yī gè shì:
子秀道：「我飛個並蒂芙蓉吧。第一個是：

cǎi fú róng huí shēng bìng zài. zi shàn chī zhū jiē lìng. dì èr gè shì:
采芙蓉回生並載。子善、痴珠接令。第二個是：

yě yào xiē yuān yāng bèi fú róng zhuāng. chī zhū qiū hén jiē lìng.
也要些鴛鴦被芙蓉妝。痴珠、秋痕接令。」

zi shàn dào: bù hǎo, wǒ jìng yào fēi sān jù le, tōng shuō ba. rén tài shǎo, wǒ yào zì jǐ hē jiǔ le. dì yī jù fēi zhe chī zhū qiū hén:
子善道：「不好，我竟要飛三句了，通說吧。人太少，我要自己喝酒了。第一句飛着痴珠、秋痕：

cǎo chuáng tóu xiù rù fú róng.
草床頭繡褥芙蓉。

dì èr jù dì sān jù tōng shì bīn zhǔ duì yǐn:
第二句第三句通是賓主對飲：

zhū lián yǎn yìng fú róng miàn.
珠簾掩映芙蓉面。

rén qián zěn jiě fú róng kòu.
人前怎解芙蓉扣。

qiū hén yī bēi, chī zhū tōng gòng sān bēi, wǒ liǎng bēi. chī zhū dào: rú jīn wǒ shuō wǔ jù, qiū hén shuō yī jù, shōu lìng ba. wǒ wǔ jù shì:
秋痕一杯，痴珠通共三杯，我兩杯。」痴珠道：「如今我說五句，秋痕說一句，收令吧。我五句是：

nǐ chū jiā fú róng dàn zhuāng.
你出家芙蓉淡妝。

sān qiān jiè fú róng zhuāng yàn.
三千界芙蓉裝艷。

fú róng guān pèi, duǎn fà nán zān xì.
芙蓉冠帔，短髮難簪系。

xiāng jīn wēi , bì huā níng tuò fú róng àn xiào, bì yún tōu pò.
香津微-，碧花凝唾；芙蓉暗笑，碧雲偷破。

hǎo nán ér fú róng jùn zī.
好男兒芙蓉俊姿。」

qiū hén dào: chī zhū zěn de shuō wǔ jù, tōng shì zì jǐ hē? yòu lèi wǒ hē liǎng bēi, què bù gěi zi xiù de jiǔ? chī zhū xiào dào: wǒ yào duō hē zi shàn de jiǔ, bù hǎo me?
秋痕道：「痴珠怎的說五句，通是自己喝？又累我喝兩杯，卻不給子秀的酒？」痴珠笑道：「我要多喝子善的酒，不好麼？」

yú shì chī zhū hē le wǔ bēi, zi shàn hē le sān bēi, qiū hén hē le liǎng bēi. qiū hén dào: wǒ gěi zi xiù yī bēi jiǔ hē, zi shàn péi yī bēi:
於是痴珠喝了五杯，子善喝了三杯，秋痕喝了兩杯。秋痕道：「我給子秀一杯酒喝，子善陪一杯：

hèn cōng cōng píng zōng làng yǐng, fēng jiǎn le yù fú róng.
恨匆匆萍蹤浪影，風剪了玉芙蓉。」

chī zhū qiáo le qiū hén yī yǎn, yě bù yán yǔ. zi xiù zi shàn hē le jiǔ, ràng chī zhū qiū hén chī xiē cài.
痴珠瞧了秋痕一眼，也不言語。子秀、子善喝了酒，讓痴珠、秋痕吃些菜。

zhǐ jiàn lǎo mā lǐng zhe zi shàn de sān shǎo yé, bào gè yāo gǔ chū lái. chī zhū qiū hén dōu zhuā xiē guǒ pǐn, hé hái zi shuō xiào. zi shàn qiáo zhe gǔ, xiào dào: wǒ men hé bù xíng gè jī gǔ chuán huā de lìng? chī zhū dào: zhè gèng rè nào. qiū hén dào: chuán zhe de, hē le jiǔ, yě shuō jù cí qū, cái yǒu qù. jiù xiàng kàng jǐ huā píng qǔ chū yī zhī méi huā, shuō dào: jiù shuō méi zì hé rú? dà jiā shuō: hǎo! zi shàn dào: jiào shuí zhǎng gǔ? chī zhū dào: jiù qū nǐ jīn láng zuò gè sī gǔ lì, hǎo me? zi xiù dào: hǎo jí! yú shì zi shàn huàn lǎo mā yǐn hái zi dào lǐ jiān dǎ qǐ gǔ, xí shàng chuán huā.
只見老媽領着子善的三少爺，抱個腰鼓出來。痴珠、秋痕都抓些果品，和孩子說笑。子善瞧着鼓，笑道：「我們何不行個擊鼓傳花的令？」痴珠道：「這更熱鬧。」秋痕道：「傳着的，喝了酒，也說句詞曲，才有趣。」就向炕幾花瓶取出一枝梅花，說道：「就說『梅』字何如？」大家說：「好！」子善道：「教誰掌鼓？」痴珠道：「就屈你今郎做個司鼓吏，好麼？」子秀道：「好極！」於是子善喚老媽引孩子到裡間打起鼓，席上傳花。

lún yǒu sān biàn, chuán dào zi shàn, gǔ què zhù le.
輪有三遍，傳到子善，鼓卻住了。

zi shàn hē jiǔ, shuō gè méi zì, shì:
子善喝酒，說個「梅」字，是：

gǎn liǔ hé méi, yǒu xiē guā gé?
「敢柳和梅，有些瓜葛？」

shuō wán, qǐ gǔ. lún yǒu yī biàn, dào qiū hén gǔ jiù xiē le. qiū hén hē jiǔ, shuō dào:
說完，起鼓。輪有一遍，到秋痕鼓就歇了。秋痕喝酒，說道：

lì duō shí, xì yǔ méi huā luò xiāng xuě.
「立多時，細雨梅花落香雪。」

zi shàn yòu jiào qǐ gǔ. zhè huí lún yǒu wǔ biàn, qiū hén jiāng huā chuán xiàng zi xiù, zi xiù wèi jiē, gǔ què zhù le. qiū hén biàn shuō zi xiù gù yì bù jiē, yào fá zi xiù. zi xiù dào: wǒ zhèng yào jiē, gǔ shēng yǐ tíng, yuàn bù dé wǒ. dà jiā dōu shuō: gāi shì qiū hén. qiū hén zhǐ de hē jiǔ, shuō dào:
子善又教起鼓。這回輪有五遍，秋痕將花傳向子秀，子秀未接，鼓卻住了。秋痕便說子秀故意不接，要罰子秀。子秀道：「我正要接，鼓聲已停，怨不得我。」大家都說：「該是秋痕。」秋痕只得喝酒，說道：

qián yè dēng huā, jīn rì méi huā.
「前夜燈花，今日梅花。」

shuō wán, gǔ shēng tián rán, lún yǒu liǎng biàn, qiū hén gāng cóng chī zhū shǒu lǐ jiē guò, gǔ yòu tíng le. dà jiā dà xiào.
說完，鼓聲闐然，輪有兩遍，秋痕剛從痴珠手裡接過，鼓又停了。大家大笑。

qiū hén zhe le jí, shuō dào: zěn de sān shǎo yé zhǐ jiào wǒ yī gè rén hē jiǔ? zhǐ de shuō dào:
秋痕着了急，說道：「怎的三少爺只叫我一個人喝酒？」只得說道：

ǎn xiàng zhè dì chāi lǐ méi gēn jìn.
「俺向這地拆里梅根進。」

dì wǔ sì lún dào chī zhū, chī zhū shuō de shì:
第五四輪到痴珠，痴珠說的是：

piān shì tā cuì xiù lín fēng cǎn luò méi.
「偏似他翠袖臨風慘落梅。」

dì liù huí yòu lún dào qiū hén, qiū hén shuō de shì:
第六回又輪到秋痕，秋痕說的是：

xiàng huí láng yuè xià, xián xiù zhe xiǎo méi huā.
「向迴廊月下，閒嗅着小梅花。」

dì qī huí yòu lún zhe zi shàn, zi shàn shuō de shì:
第七回又輪着子善，子善說的是：

zān guà zài méi shāo yuè.
「簪掛在梅梢月。」

dì bā sì yòu lún zhe chī zhū, chī zhū shuō de shì:
第八四又輪着痴珠，痴珠說的是：

shǒu niān yù méi dī shuō.
「手拈玉梅低說。」

dì jiǔ huí yòu lún zhe qiū hén, qiū hén xiào dào: jīn tiān zhēn jiào wǒ hē dé zuì dào le. chī zhū dào: wǒ tì nǐ hē jiǔ, nǐ shuō. qiū hén shuō dào:
第九回又輪着秋痕，秋痕笑道：「今天真教我喝得醉倒了。」痴珠道：「我替你喝酒，你說。」秋痕說道：

zhǐ zhàng méi huā dú zì mián.
「紙帳梅花獨自眠。」

dì shí huí yòu lún dào chī zhū, qiū hén jiāng shǒu xiàng chī zhū jiǔ bēi yī qiǎng, jué bù dà rè, biàn duì xiē rè jiǔ, jiā yī piàn dōng sǔn gěi chī zhū. chī zhū shuō dào:
第十回又輪到痴珠，秋痕將手向痴珠酒杯一搶，覺不大熱，便對些熱酒，夾一片冬筍給痴珠。痴珠說道：

tā qīng méi zài shǒu shī yín é.
「他青梅在手詩吟哦。」

dào le dì shí yī huí cái lún dào zi xiù. zi xiù shuō de shì:
到了第十一回才輪到子秀。子秀說的是：

huà jiǎo lǎo méi chuī wǎn.
「畫角老梅吹晚。」

chī zhū qiáo zhe qiū hén wàn shàng de biǎo, shuō dào: yī xià zhōng le, yǐ jīng lún dào zi xiù, shōu lìng ba. qiū hén xiàng zi xiù dào: jīn rì pián yí le nǐ. zi xiù xiào dào: wǒ yào jiǔ hē, rén jiā bù gěi wǒ hē, zhè yě shì méi fǎ de shì. chī zhū dào: jīn rì yě hái lè. qiū hén tàn kǒu qì dào: zhè jiào zuò huáng lián mù chòu wěi dàn pí pá, kǔ zhōng zuò lè. chī zhū mò rán, suí shuō dào: wǒ zhǐ shì de guò qiě guò, dé lè qiě lè. qiū hén yòng xiē xī fàn, dà jiā sàn zuò.
痴珠瞧着秋痕腕上的表，說道：「一下鍾了，已經輪到子秀，收令吧。」秋痕向子秀道：「今日便宜了你。」子秀笑道：「我要酒喝，人家不給我喝，這也是沒法的事。」痴珠道：「今日也還樂。」秋痕嘆口氣道：「這叫作黃連木臭)尾彈琵琶，苦中作樂。」痴珠默然，隨說道：「我只是得過且過，得樂且樂。」秋痕用些稀飯，大家散坐。

chī zhū xǐ shù hòu, hē jǐ kǒu chá, dào shū àn shàng jiǎn zhāng shī jiān, jiào qiū hén mó mò, tí bǐ xiě dào: jí xí fù xiè. zi xiù zi shàn dōu wéi zhe kàn, zhǐ jiàn chī zhū wāi wāi xié xié xiě dào:
痴珠洗漱後，喝幾口茶，到書案上檢張詩箋，教秋痕磨墨，提筆寫道：《即席賦謝》。子秀、子善都圍着看，只見痴珠歪歪斜斜寫道：

jù shǒu tiān yá yì sù yīn, pàn nián kuǎn qià jiàn qíng zhēn.
聚首天涯亦夙因，判年款洽見情真。

qǐ huái duì zhú nán shèng zuì, lǚ dǐ dēng pán wǎng jiè chūn.
綺懷對燭難勝醉，旅邸登盤枉借春。

lǜ jiǔ hóng dēng rú cǐ yè, qīng shān cuì bìn kě lián rén.
綠酒紅燈如此夜，青衫翠鬢可憐人。

shǐ jūn gāo yì yún tiān báo, hái wǒ shuāng shuāng zì zài shēn.
使君高義雲天薄，還我雙雙自在身。

mò shū zi shàn cì shǐ càn zhèng. chī zhū zuì bǐ. zi shàn hán xiào zhì xiè qiū hén dào: jiè chūn èr zì, yǒu xiàn chéng me? chī zhū dào: suì shí jì: dōng zhì cì bǎi guān xīn pán, wèi zhī jiè chūn. shuō bì, hē le chá. biàn jiāng chē xiān sòng qiū hén, fù zuò yī huí, rán hòu huí yù. zhèng shì:
末書「子善刺史粲正。痴珠醉筆。」子善含笑致謝秋痕道：「『借春』二字，有現成麼？」痴珠道：「《歲時記》：『冬至賜百官辛盤，謂之借春。』」說畢，喝了茶。便將車先送秋痕，復坐一回，然後回寓。正是：

qiū niǎo hào hán, chūn cán zuò jiǎn.
秋鳥號寒，春蠶作繭。

pò tì wèi huān, jī nǎi yī zhuǎn.
破涕為歡，機乃一轉。

yù zhī hòu shì, qiě tīng xià huí fēn jiě
欲知後事，且聽下回分解