strong fān huā àn liú wú xiān jí dì　 jiàn fāng pǔ dù cǎi qiū shù zhuāng strong
翻花案劉梧仙及第　見芳譜杜采秋束裝

huà shuō shān yòu jiào fāng, shè zì liáo jīn. jiù lì měi nián èr yuè huā zhāo, jù shì zǐ dì zuò pǐn huā huì. qí shǐ yuán jí shèn zhòng, yán cí kè wén rén, lín xuǎn zī róng, jiào liàng jì yì, jì dìng huā xuǎn, fàng chū bǎng lái. hòu lái jiàn jiàn fèi chí, yǐ zhì miè piàn zǒu gǒu kào cǐ shēng huó, yú shì zhēn cái duō bàn mái yì, jǐn yǒu bù yuàn fù xuǎn zhě.
話說山右教坊，設自遼金。舊例每年二月花朝，巨室子弟作品花會。其始原極慎重，延詞客文人，遴選姿容，較量技藝，既定花選，放出榜來。後來漸漸廢弛，以致篾片走狗靠此生活，於是真才多半埋役，盡有不願赴選者。

jīn nián shì gè tú gōu fù hù mǎ míng shèng, zì zi sù, chōng zuò tóu jiā, qǐng yī nán biān rén, xìng shī míng lì rén, zì lú yán, zhǔ chí huā àn. zhè lì rén nián jì èr shí yú suì, shēng de qí zhǎng bái xī, bí fēng gāo sǒng, kūn qiāng èr huáng, pí pá sān xián, dōu hái huì xiē, zhǐ shì xiōng wú diǎn mò, bēi bǐ kè bó, wú suǒ bù wèi. shì zhè zhǒng rén zhǔ chí huā àn, zhè huā xuǎn shàng kě wèn me! dào le chū bǎng zhè rì, yōu pó yí duó dì fāng, cǎi tíng shàng nián zhuó bǎng wén, shì pān bì táo dì yī, liú wú xiān dì shí. àn xià huá rán. nài jiào fāng sī zǎo yǐ zuò xiàn cún àn, jiù yě méi rén lái guǎn xián shì le.
今年是個塗溝富戶馬鳴盛，字子肅，充作頭家，請一南邊人，姓施名利仁，字蘆岩，主持花案。這利仁年紀二十餘歲，生得頎長白皙，鼻峰高聳，崑腔二簧，琵琶三弦，都還會些，只是胸無點墨，卑鄙刻薄，無所不為。似這種人主持花案，這花選尚可問麼！到了出榜這日，優婆夷奪地方，彩亭上粘着榜文，是潘碧桃第一，劉梧仙第十。案下譁然。奈教坊司早已作縣存案，就也沒人來管閒事了。

què shuō hé shēng nà rì huí yíng, gōu dāng xiē gōng shì, tiān yǐ bù zǎo, biàn chī diǎn fú líng zhōu, qīng píng děng cì hóu shuì xià, dōu tuì chū qù. hé shēng duì zhe nà yī suì cán dēng, xiǎng dào: jīn rì zhè yī jù, yě suàn rè nào jí le. dān màn yún, zì shì hǎo jiǎo sè, zhǎng zhū qiū xiāng, xiù gǔ shān shān, yě guò dé qù zhǐ yǒu qiū hén, yùn zhì tiān rán, suī jī lǐ yíng jié bù jí wǒ nà hóng qīng, ér yī zhǒng róu qíng xiá qì, zhēn yǔ hóng qīng yī mó yī yàng! qiě gē shēng liè shí, jì yì jiào hóng qīng shì hái qiáng xiē. bù zhī nà huā xuǎn hé yǐ jiāng tā qū zài dì shí? wǒ dìng dāng lìng biān yī guò, chì jiào fāng sī gēng zhèng cái hǎo. yòu xiǎng dào: wú róng zhōu fēng jǐng, dào le wǔ yuè, hé huā shèng kāi, zì rán gèng hǎo. wǒ jīn rì yǐ yuē xià xiǎo cén jiàn qiū, dào nà rì zuò yī dōng dào, huí jìng tā men. hāi! zhǐ kě xī hóng qīng bù zài zhè lǐ. biàn méng méng lóng lóng de hǎo xiàng shēn zi hái zài fú róng zhōu chuán shàng, yòu xiàng shì xí sàn shí hòu.
卻說荷生那日回營，勾當些公事，天已不早，便吃點茯苓粥，青萍等伺侯睡下，都退出去。荷生對着那一穗殘燈，想道：「今日這一聚，也算熱鬧極了。丹-、曼雲，自是好腳色，掌珠、秋香，秀骨姍姍，也過得去；只有秋痕，韻致天然，雖肌理瑩潔不及我那紅卿，而一種柔情俠氣，真與紅卿一模一樣！且歌聲裂石，伎藝較紅卿似還強些。不知那花選何以將他屈在第十？我定當另編一過，飭教坊司更正才好。」又想道：「蕪蓉洲風景，到了五月，荷花盛開，自然更好。我今日已約下小岑、劍秋，到那日作一東道，回敬他們。咳！只可惜紅卿不在這裡。」便朦朦朧朧的好像身子還在芙蓉洲船上，又像是席散時候。

dǒu rán, nà biān fēi guò yī zhī huà chuán lái, chuán lǐ yī gè lì rén, yǐ zhe chuán chuāng kàn shuǐ. hé shēng biàn jiāng tóu tàn chū chuāng lái, zhèng yǔ nà lì rén dǎ gè zhào miàn, què shì hóng qīng. biàn jí wèn dào: nǐ shén me shí hòu dào le? hóng qīng zhǐ shì xiào, nà chuán zǎo lí yǒu yī jiàn duō dì le. hé shēng máng huàn rén zhuī gǎn, huí tóu yī kàn, chuán shàng jìng qiāo qiāo de, zhǐ yǒu qiū hén yī rén, bēi zhe liǎn, kào zài nà biān chuán chuāng. biàn wèn dào: tā men wǎng nà lǐ qù le? qiū hén zhuǎn guò liǎn lái, què bú shì qiū hén, yòu lìng shì yī gè lì rén: zhuó zhuó rú chūn yuè liǔ, yàn yàn rú chū shuǐ fú róng, bǐ qiū hén hái hǎo! nà lì rén yòu zhǐ shì qiáo zhe hé shēng xiào. hé shēng dài xiàng qián shuō huà, zhǐ jiàn nà lì rén shuō dào: nǐ zhǐ rèn dé liú qiū hén, nà lǐ rèn dé wǒ ne? hé shēng zhèng yào huí dá, nà lì rén què bù jiàn le, chuán zhōng zhǐ shì zì jǐ yī rén. zài yī huí pàn, yòu jiàn nà lì rén què xié zhe hóng qīng de shǒu, zài àn biān tíng zi shàng bìng jiān ér lì, xǐ de xīn huā nù kāi, jí máng pǎo shàng àn lái, yíng qián yī kàn, què shì dān màn yún.
陡然，那邊飛過一支畫船來，船里一個麗人，倚着船窗看水。荷生便將頭探出窗來，正與那麗人打個照面，卻是紅卿。便急問道：「你什麼時候到了？」紅卿只是笑，那船早離有一箭多地了。荷生忙喚人追趕，回頭一看，船上靜悄悄的，只有秋痕一人，背着臉，靠在那邊船窗。便問道：「他們往那裡去了？」秋痕轉過臉來，卻不是秋痕，又另是一個麗人：濯濯如春月柳，灩灩如出水芙蓉，比秋痕還好！那麗人又只是瞧着荷生笑。荷生待向前說話，只見那麗人說道：「你只認得劉秋痕，那裡認得我呢？」荷生正要回答，那麗人卻不見了，船中只是自己一人。再一回盼，又見那麗人卻攜着紅卿的手，在岸邊亭子上並肩而立，喜得心花怒開，急忙跑上岸來，迎前一看，卻是丹-、曼雲。

hé shēng cǐ shí huǎng yōu hū hū de, biàn jí wèn dào: nǐ kàn jiàn hóng qīng me? zhǐ jiàn dān chén zhuó liǎn dào: nǐ shì shén me rén? zěn de hùn pǎo dào zhè lǐ lái! biàn xié zhe màn yún, cóng tíng zi shàng xiǎo mén jìn qù le. hé shēng xiǎng dào: fēn míng zhè shì dān màn yún, rú hé tā men biàn le liǎn, bù rèn wǒ ne? zài yī kàn lái, nà lǐ shì àn, què shì yī jiā chí tíng, xiǎng dào: jīn tiān wǒ zěn de zhè yàng mí huò qǐ lái, mò fēi shì mèng zhōng huàn jìng me? zhèng xiǎng zhe, zhǐ jiàn nà chí biān shù lín lǐ pǎo chū jǐ gè huí bīng, shǒu zhí duǎn dāo, jiàn le hé shēng, dōu dào: zhè jiù shì qián rì zài tóng guān shān shàng jiào rén fàng huǒ de rén, bù kě fàng zǒu le! hé shēng chī le yī jīng, wǎng yuán zhōng biàn pǎo. yòu jiàn hóng qīng hé nà lì rén kào zhe chí biān lán gān, yín yín de xiào. hé shēng cǐ shí yě bù guǎn huò fú, máng shàng tíng lái, pǎo xiàng qián qù. hòu miàn nà jǐ gè huí bīng, suí hòu gǎn lái, lán yāo bào zhù. hǔ dé mǎn shēn lěng hàn, chēng kāi yǎn lái, què shì yī mèng.
荷生此時恍憂惚惚的，便急問道：「你看見紅卿麼？」只見丹-沉着臉道：「你是什麼人？怎的混跑到這裡來！」便攜着曼雲，從亭子上小門進去了。荷生想道：「分明這是丹-、曼雲，如何他們變了臉，不認我呢？」再一看來，那裡是岸，卻是一家池亭，想道：「今天我怎的這樣迷惑起來，莫非是夢中幻境麼？」正想着，只見那池邊樹林裡跑出幾個回兵，手執短刀，見了荷生，都道：「這就是前日在潼關山上教人放火的人，不可放走了！」荷生吃了一驚，往園中便跑。又見紅卿和那麗人靠着池邊欄杆，吟吟的笑。荷生此時也不管禍福，忙上亭來，跑向前去。後面那幾個回兵，隨後趕來，攔腰抱住。唬得滿身冷汗，撐開眼來，卻是一夢。

huí yì mèng jìng, rú zài mù qián, xīn shàng yóu tū tū de luàn tiào. xiǎng dào: cǐ zì shì shàng chuáng shí hú sī luàn xiǎng suǒ zhì. biàn zì shōu shè jīng shén, sǎo chú sī lǜ, jiù yě ān rán shuì zháo le.
回憶夢境，如在目前，心上猶突突的亂跳。想道：「此自是上床時胡思亂想所致。」便自收攝精神，掃除思慮，就也安然睡着了。

cì rì qǐ lái, wǔ chuāng wú shì, biàn jiāng shí huā pǐn dì qǐ lái. yě bù quán fān jiù àn, zhǐ jiāng qiū hén bì táo qián hòu nuó yí, biàn lìng shì yī fān yǎn jiè le. kāi shǒu zhuàn yī xiǎo xù, měi rén míng xià gè xì yī chuán, chuán hòu gè zhuì yī shī, jí rì fā kè. shù rì zhī jiān, biàn hōng chuán qǐ lái.
次日起來，午窗無事，便將十花品第起來。也不全翻舊案，只將秋痕、碧桃前後挪移，便另是一番眼界了。開首撰一小序，每人名下各系一傳，傳後各綴一詩，即日發刻。數日之間，便轟傳起來。

kàn guān, nǐ dào nà jiào fāng sī gǎn bù gēng zhèng me! zhǐ zhè jǐ yè huā xuǎn, què shì yān zhī shān de fēi xí, yīn yūn shǐ de líng fú, zǎo zhāo chū yī gè jué dài jiā rén lái. nǐ dào zhè jiā rén shì shuí? jiù shì dì yī huí shū zhōng shuō de dù cǎi qiū.
看官，你道那教坊司敢不更正麼！只這幾頁花選，卻是胭脂山的飛檄，氤氳使的靈符，早招出一個絕代佳人來。你道這佳人是誰？就是第一回書中說的杜采秋。

zhè cǎi qiū xì yàn mén lè jí, tā de mǔ qīn jiǎ shì nà nián shēn shàng yǒu shēn, yè mèng yī xiān nǚ shǒu niān fú róng yī zhī, shuō dào: cǐ xì shí màn qīng fú róng chéng lǐ shǒu zhí, shù yīng dī luò rén jiān, zài nǐ shǒu lǐ shòu le èr shí nián mó jié, rán hòu gēn yí lǜ shù, guǒ zhèng qīng é. shuō bì, zhì huā yú huái, jiǎ shì fù tòng ér xǐng. shì xī shēng yī nǚ, yīn míng mèng xiān, xiǎo zì cǎi qiū.
這采秋系雁門樂籍，他的母親賈氏；那年身上有娠，夜夢一仙女手拈芙蓉一枝，說道：「此系石曼卿芙蓉城裡手植，數應滴落人間，在你手裡受了二十年魔劫，然後根移綠墅，果證青娥。」說畢，擲花於懷，賈氏腹痛而醒。是夕生一女，因名夢仙，小字采秋。

cǎi qiū shēng ér cōng yǐng, cí qū yī guò mù, biàn zì liǎo liǎo, bù tè pí pá xián suǒ, néng yǐ jǐ yì pǔ zuò xīn shēng, qiě jīng qí shè, shàn huà gōng shū, yǐ cǐ míng zhòng yàn mén. dào shí liù suì shàng, biàn yǒu yī háo kè, pò fèi qiān jīn shū lǒng le. měi nián sì wǔ yuè, dào le bìng mén, shàn yǐng gē hóu, yī shí wú liǎng, yǐ cǐ jiā pō ráo zú. rán xìng qíng háo mài, yǒu jiāng nán lǐ wǎn jūn gù méi shēng zhī fēng. qiān wàn jīn qián, dào shǒu zhé jǐn. jiù nián shí èr yuè, guān wài é yán sì qǐ, cǎi qiū jiāng wàn guàn chāi chuàn yī fú, jǐn xíng qì qù, gòu shū shí yú jià. kè wèn qí gù, cǎi qiū shuō dào: chāi chuàn yī fú, zéi lái biàn shì huò gēn, huàn cǐ shù bǎi wàn juǎn shū, zéi jiāng bù gù ér qù. bù hǎo me? qí shí cǎi qiū shì chéng cǐ jī huì, yào zé rén ér shì, bù lǐ jiù yè. hòu lái dà bīng dōng chū, píng le huí bù, tā jiā zhāo xī xù guā. shuō tā: nián jì cái èr shí suì, bù wèi quán jiā liú xiē jī yè, zhuān yào dú shū zuò shī xiě zì, nán dào zhēn yào qù kǎo bó xué hóng cí, zuò nǚ xué shì me? cǎi qiū ǎo bù guò tā yé niáng yì sī, zhǐ de chū lái, lüè lüè chóu yīng.
采秋生而聰穎，詞曲一過目，便自了了，不特琵琶弦索，能以己意譜作新聲，且精騎射，善畫工書，以此名重雁門。到十六歲上，便有一豪客，破費千金梳攏了。每年四五月，到了並門，扇影歌喉，一時無兩，以此家頗饒足。然性情豪邁，有江南李宛君、顧眉生之風。千萬金錢，到手輒盡。舊年十二月，關外訛言四起，采秋將萬貫釵釧衣服，盡行棄去，購書十餘架。客問其故，采秋說道：「釵釧衣服，賊來便是禍根，換此數百萬卷書，賊將不顧而去。不好麼？」其實采秋是乘此機會，要擇人而事，不理舊業。後來大兵東出，平了回部，他家朝夕絮聒。說他：「年紀才二十歲，不為全家留些基業，專要讀書、做詩、寫字，難道真要去考博學鴻詞，作女學士麼？」采秋拗不過他爺娘意思，只得出來，略略酬應。

yī rì, shì ér hóng dòu chuán shuō: hóng xiàng gōng lái fǎng! kàn guān tīng zhe: zhè hóng xiàng gōng, yě shì cǐ shū zhōng yī gè yào jǐn de rén. cǐ rén dān míng hǎi, zì zǐ cāng, xiàn nián sān shí wǔ suì, quán yǒng wú dí, què wēn wén ěr yǎ, shì gè zuò xiù cái de běn shǎi. yǐ cǐ, yàn mén rén gè gè jìng ài tā. cǎi qiū biàn yán rén nèi shì kè zuò, xián huà yī huí. zǐ cāng biàn cóng xuē lǐ qǔ chū yī běn shū lái, shuō dào: jīn nián huā xuǎn, nǐ jiàn guò me? cǎi qiū dào: nà huā xuǎn yǒu shén me kàn tóu ne! suǒ xuǎn de rén, héng shù shì bīng zhōu nà jǐ gè fěn tóu, yòu nán dào yòu yǒu gè qīng guó qīng chéng de chū lái me? guǒ rán yǒu gè qīng guó qīng chéng de, shàng nà huā xuǎn, yě jiù zhàn rǔ! zǐ cāng xiào dào: nǐ zhè yì lùn, shí zài tòng kuài! zhǐ shì zhè yī fān, yòu yǒu gè rén chū lái, jiāng huā àn fān guò, nǐ qiáo bà. biàn jiāng huā xuǎn yī běn, dì gěi cǎi qiū.
一日，侍兒紅豆傳說：「洪相公來訪！」看官聽着：這洪相公，也是此書中一個要緊的人。此人單名海，字紫滄，現年三十五歲，拳勇無敵，卻溫文爾雅，是個做秀才的本色。以此，雁門人個個敬愛他。采秋便延人內室客座，閒話一回。紫滄便從靴-里取出一本書來，說道：「今年花選，你見過麼？」采秋道：「那花選有什麼看頭呢！所選的人，橫豎是并州那幾個粉頭，又難道又有個傾國傾城的出來麼？果然有個傾國傾城的，上那花選，也就站辱！」紫滄笑道：「你這議論，實在痛快！只是這一番，又有個人出來，將花案翻過，你瞧罷。」便將花選一本，遞給采秋。

cǎi qiū jiē kāi yī kàn, shū mù shì zhòng dìng bìng mén huā pǔ. biàn wèn dào: zhè zhòng dìng de rén, shì gè shén me yàng de míng gōng ne? zǐ cāng xiào dào: nǐ bú yào wèn rén, qiě kàn zhè rén de xù rú hé zài shuō. cǎi qiū biàn jiāng xiǎo xù niàn dào
采秋揭開一看，書目是《重訂並門花譜》。便問道：「這重訂的人，是個什麼樣的名公呢？」紫滄笑道：「你不要問人，且看這人的序如何再說。」采秋便將小序念道；

lù duǒ cháo huá, qí pā yè hé lián biāo jìng zhí, xù rǎn fāng chén. qiāng tuō zhè zhī mí cháng, suì fēn
「露朵朝華，奇葩夜合；蓮標淨植，絮染芳塵。羌托這之靡常，遂分

xíng ér gè jì. qǐ wèi táo kāi zì mèi, liǔ ruò yì pān. shēng bì yù yú xiǎo jiā, mài zǐ chāi yú jiù dǐ.
形而各寄。豈謂桃開自媚，柳弱易攀。生碧玉於小家，賣紫釵於舊邸。

xiū méi jiě yǔ, lèi yǎn níng chóu. dàn qiū zhī qū sì xián, zhào chūn zhī píng jiǔ zhé. kuàng jiān bǐ miào, lǐ shì
羞眉解語，淚眼凝愁。彈秋之曲四弦，照春之屏九折。況兼筆妙，邐似

zhēn shén. yǔn fú yuè dàn zhī píng, bù kuì ní cháng zhī yǒng. zuó zhě: gōng féng liáng huì, biàn shǎng míng huā yòu dú
針神。允符月旦之評，不愧霓裳之詠。昨者：躬逢良會，遍賞名花；又讀

xīn biān, zú chēng miào xuǎn. wéi wǔ líng sú yàn, chǒng yǐ gāo kuí
新編，足稱妙選。惟武陵俗艷，寵以高魁；」

biàn shuō dào: pān bì táo qǔ dì yī me? yòu niàn dào:
便說道：「潘碧桃取第一麼？」又念道：

ér péng zé gū fāng, qū zhī mò zuò.
「而彭澤孤芳，屈之末座。」

biàn shuō dào zhè péng zé gū fāng shì shuí ne? yòu niàn:
便說道；「這『彭澤孤芳』是誰呢？」又念：

sī xīn gěng gěng, qiè bù wèi rán. yòng shì zài qǐ huā gōng, zhòng kāi ruǐ bǎng. dēng liú fèi yú shàng dì,
「私心耿耿，竊不謂然。用是再啟花宮，重開蕊榜。登劉費於上第，

xǔ xiān rén wèi zhuàng tóu. bèi tà jīn áo, yì nán dōu zhī shí dài gē chuán zǐ fèng, kuā běi dì zhī yān zhī.
許仙人為狀頭。背踏金鰲，憶南都之石黛；歌傳紫鳳，夸北地之胭支。

yuàn jiāng sè yì, biàn zhì tóng rén, suǒ yǒu shì fēi, fù zhī zhòng lùn yún ěr. fù chuān jū shì zhuàn.
願將色藝，遍質同人，所有是非，付之眾論云爾。富川居士撰。」

niàn bì, shuō dào: hǎo yī piān táng xiǎo pǐn wén zì! zhè fù chuān jū shì dìng bú shì běi biān rén le? nǐ shuō ba.
念畢，說道：「好一篇唐小品文字！這富川居士定不是北邊人了？你說吧。」

zǐ cāng dào: nǐ qiě wǎng xià kàn, shàng yǒu bǐ mò ne. cǎi qiū jiàn dì yī gè tí míng shì:
紫滄道：「你且往下看，尚有筆墨呢。」采秋見第一個題名是：

shuāng xià jié liú wú xiān
霜下傑劉梧仙

biàn shuō dào: ā! liú kuì dēng shàng dì, xiān rén dé zhuàng tóu le! jiū jìng zhè liú wú xiān shì shuí ne? zěn de wǒ zài bīng zhōu méi yǒu jiàn guò, qiě bù wén yǒu zhè rén ne? zǐ cāng dào: nǐ zěn de wàng le? nà xiǎo bān xǐ ér, nǐ jiù méi yǒu huì guò me? cǎi qiū dào: ā! jiù shì tā me? rén dào bù céng jiàn guò, què tīng jiàn yǒu rén shuō, zhè xǐ ér zhǎng dé mó yàng hěn hǎo, dù lǐ kūn qū jì de hěn duō, zhǐ shì pí qì bù hǎo, bù dà zhāo hū rén. fǎng fú qù nián yǒu rén shuō tā bān huí zhí lì qù le, zěn me zhè huí yòu lái le? jīn fān qǔ le dì yī, zhè yí chuān jū shì yě suàn shì hào yǔ sú shū xián suān. bù kěn rén yún yì yún lī. shuō bì, biàn kàn nà xiǎo chuán dào:
便說道：「呵！劉蕢登上第，仙人得狀頭了！究竟這劉梧仙是誰呢？怎的我在并州沒有見過，且不聞有這人呢？」紫滄道：「你怎的忘了？那小班喜兒，你就沒有會過麼？」采秋道：「呵！就是他麼？人倒不曾見過，卻聽見有人說，這喜兒長得模樣很好，肚裡崑曲記得很多，只是脾氣不好，不大招呼人。仿佛去年有人說他搬回直隸去了，怎麼這回又來了？今番取了第一，這宜川居士也算嗜好與俗殊咸酸。不肯人云亦云哩。」說畢，便看那小傳道：

wú xiān xìng liú shì, zì qiū hén, nián shí bā suì, hé nán rén. qiū bō liú yì, ruò tài shēng zī. gōng
梧仙姓劉氏，字秋痕，年十八歲，河南人。秋波流意，弱態生姿。工

kūn qū, yóu xǐ wèi wǎn zhuǎn qī chǔ zhī yīn. cháng yú jiǔ hān ěr rè xiào yǔ zá dá zhī jì, tīng wú xiān yī
崑曲，尤喜為宛轉淒楚之音。嘗於酒酣耳熱笑語雜沓之際，聽梧仙一

zòu, lìng rén qiǎo rán. gài qí zhì qù yǔ jìng yù, yǒu nán yán zhě yǐ! zhī zhī zhě xiān, wú zú qīng yān.
奏，令人悄然。蓋其志趣與境遇，有難言者矣！知之者鮮，無足青焉。

shī yuē:
詩曰：

shuō dào: hǎo bǐ mò! qiū hén dé cǐ zhī jǐ, kě yǐ wú hèn yǐ. biàn jiāng shī lǎng yín dào:
說道：「好筆墨！秋痕得此知己，可以無恨矣。」便將詩朗吟道：

shēng lái jiāo xiǎo kùn fēng chén, wèi jiě huān yú dàn jiě pín.
生來嬌小困風塵，未解歡娛但解顰。

jì fǒu cǎi chūn jiāng shàng zhù, ào yī néng chàng shì qián shēn.
記否采春江上住，懊依能唱是前身。

yín bì, shuō dào: shī yì jiā. zài kàn dì èr míng shì:
吟畢，說道：「詩亦佳。」再看第二名是：

yú měi rén yán dān
虞美人顏丹-

biàn shuō dào: yú měi rén sān zì, hěn qiè dān de yàng zi. kàn nà xiǎo chuán dào:
便說道：「虞美人三字，很切丹-的樣子。」看那小傳道：

dān qíng xìng yán shì, zì yāo fèng, nián shí jiǔ suì. zī róng miào màn, yán ruò wú gǔ, fēng ruò yǒu yú.
丹擎姓顏氏，字幺鳳，年十九歲。姿容妙曼，妍若無骨，豐若有餘。

shàn yǐn, jiū jiǔ lù shì, fēi me fēng zài zuò bù huān yě. zhì dù yóu, zé bù jí wú xiān yún. shī yuē:
善飲，糾酒錄事，非麼風在坐不歡也。至度由，則不及梧仙雲。詩曰：

yī xiāng huā qì liǎng yīn yūn, miào dài sān fēn sù zuì xūn.
衣香花氣兩氤氳，妙帶三分宿醉醺。

jì dé yù jīn táng xià yǐn, jiǔ hén fān biàn shí liú qún.
記得鬱金堂下飲，酒痕翻遍石榴裙。

zài kàn dì sān míng shì:
再看第三名是：

líng bō xiān zhāng màn yún
凌波仙張曼雲

màn yún xìng zhāng shì, zì cǎi bō, nián shí jiǔ suì, dài běi rén. fēng gé suī bù jí wú xiān, ér fēng huán
曼雲姓張氏，字彩波，年十九歲，代北人。風格雖不及梧仙，而風鬟

wù bìn, miào lì tiān rán qún xià shuāng wān, yóu lìng rén xīn zuì yě. shī yuē:
霧鬢，妙麗天然；裙下雙彎，猶令人心醉也。詩曰：

ǒu rán pū dié fěn qiáng dōng, bù bù xiān hén yìn luò hóng.
偶然撲蝶粉牆東，步步纖痕印落紅。

rì yǔ tiān yóu xún jiù mèng, xiāo hún zhēn gè shì shuāng gōng.
日與天游尋舊夢，銷魂真箇是雙弓。

zài kàn dì sì míng shì:
再看第四名是：

líng lóng xuě lěng zhǎng zhū
玲瓏雪冷掌珠

zhǎng zhū xìng lěng shì, zì bǎo lián, nián shí jiǔ suì, dài běi rén. guǎ yán xiào, ér jī fū yíng jié, lǎng
掌珠姓冷氏，字寶憐，年十九歲，代北人。寡言笑，而肌膚瑩潔，朗

lǎng ruò yù shān zhào rén. shàn bìng gōng chóu, gù rén jiàn zhī zhé ài lián bù zhì. shī yuē:
朗若玉山照人。善病工愁，故人見之輒愛憐不置。詩曰：

láo suǒ chūn xīn dòu kòu shāo, kě rén hái shì bù shèng jiāo.
牢鎖春心豆蔻梢，可人還似不勝嬌。

qián shēn yīng shì suí dī liǔ, shù dào lín fēng dì jǐ tiáo.
前身應是隋堤柳，數到臨風第幾條。

zài kàn dì wǔ míng shì:
再看第五名是：

jǐn xì ér fù qiū xiāng
錦細兒傅秋香

qiū xiāng xìng fù shì, zì yù guì, nián shí sì suì, hú běi rén. méi mù rú huà. chū xué dù qǔ, niǎo
秋香姓傅氏，字玉桂，年十四歲，湖北人。眉目如畫。初學度曲，裊

niǎo kě tīng, yì hòu lái zhī xiù yě. shī yuē:
裊可聽，亦後來之秀也。詩曰：

lǜ zhū shēng xiǎo yǐ qīng chéng, yù dí xīn gē wǎn zhuǎn shēng.
綠珠生小已傾城，玉笛新歌宛轉聲。

hǎo sì qí tíng chūn èr yuè, zhū hóu lì lì zhuàn chú yīng.
好似旗亭春二月，珠喉歷歷囀雛鶯。

zài kàn dì liù míng shì:
再看第六名是：

xiāo hèn huā pān bì táo
銷恨花潘碧桃

bì táo xìng pān shì, zì chūn huā, nián shí qī suì. měi lì yàn. rán dàng yì fēi yáng, wèi zú yǐ guān
碧桃姓潘氏，字春花，年十七歲。美麗艷。然盪逸飛揚，未足以冠

qún fāng yě. shī yuē:
群芳也。詩曰：

zuó yè dōng fēng shì hǔ kuáng, zhǐ chóu zhī shàng xiè nóng zhuāng.
昨夜東風似虎狂，只愁枝上卸濃妝。

tiān tāi bì jìng wú jǐ yàn, mò bǎ liú hóng wù ruǎn láng.
天台畢竟無幾艷，莫把流紅誤阮郎。

zài kàn dì qī míng shì:
再看第七名是：

zhàn fèng chí jiǎ bǎo shū
占鳳池賈寶書

bǎo shū xìng jiǎ shì, zì xiāng sì, nián shí qī suì, liáo zhōu rén. mào jǐn zhōng zī, ér zhǎng méi qū dài,
寶書姓賈氏，字香四，年十七歲，遼州人。貌僅中姿，而長眉曲黛，

shàn yú yǔ yán. shī yuē:
善於語言。詩曰：

chūn yún dī lüè liǎng yā huán, xiǎo zì xīn juān zài yù shān.
春雲低掠兩鴉鬟，小字新鐫在玉山。

hé bù zhǎng shū tiān shàng zhù, què suí xiǎo jié luò rén jiān?
何不掌書天上住，卻隨小劫落人間？

zài kàn dì bā míng shì:
再看第八名是：

yàn zhī jiá xuē yáo huá
燕支頰薛瑤華

yáo huá xìng xuē shì, zì qín xiān, nián shí liù suì, yáng zhōu rén. xǐ zuò nán zǐ zhuāng, xué quán yǒng, tū
瑤華姓薛氏，字琴仙，年十六歲，揚州人。喜作男子妝，學拳勇，禿

xiù duǎn jīn, huī xié tì tǎng, lè bù zhōng zhī zhēng zhēng zhě yě. shī yuē:
袖短襟，詼諧倜儻，樂部中之錚錚者也。詩曰：

bǎo jǐng líng lóng yōng cuì xì, chūn huā qiū yuè zì nián nián.
寶警玲瓏擁翠細，春花秋月自年年。

cāng máng qíng hǎi fēng tāo kuò, mò qù líng bō xué shuǐ xiān.
蒼茫情海風濤闊，莫去凌波學水仙。

zài kàn dì jiǔ míng shì:
再看第九名是：

zǐ fēng liú chǔ yù shòu
紫風流楚玉壽

yù shòu xìng chǔ shì, zì xiù róng, nián shí bā suì. shàn sì yīng, guǎng yán zhǎng xí, yù shòu chóu zuò zhōng
玉壽姓楚氏，字秀容，年十八歲。善肆應，廣筵長席，玉壽酬酢終

rì, qì wú juàn róng. shī yuē:
日，迄無倦容。詩曰：

huā qì nóng tuō liǎng bìn yún, yì luó shān zǐ lǚ jīn qún.
花氣濃拖兩鬢雲，繹羅衫子縷金裙。

zhāng tái bié hòu wú xiāo xī, fāng cǎo tiān yá yòu jiàn jūn.
章台別後無消息，芳草天涯又見君。

zài kàn dì shí míng shì:
再看第十名是：

lán wěi chūn wáng fú nú
婪尾春王福奴

fú nú xìng wáng shì, zì xīng niáng, nián èr shí sān suì, dài běi rén. yáng liǔ duō zī, táo huā yú yàn,
福奴姓王氏，字惺娘，年二十三歲，代北人。楊柳多姿，桃花余艷，

yǐ diàn qún fāng, yì wèi huā qǐng mìng zhī yì yún ěr. shī yuē:
以殿群芳，亦為花請命之意云爾。詩曰：

liǔ huā pū xuě fēi nán dìng, táo yè lín jiāng hèn zǒng duō.
柳花撲雪飛難定，桃葉臨江恨總多。

yuàn jiè xī hú qiān qǐng shuǐ, tīng jūn xián chàng cǎi líng gē.
願借西湖千頃水，聽君閒唱《采菱歌》。

kàn bì, biàn jiāng shū fàng zài chá jī shàng, xiàng zǐ cāng dào: dào dǐ zhè fù chuān jū shì shì shuí ne? zǐ cāng dào: cǐ rén fēi tā, biàn shì zhēng yuè jiān dà pò shù shí wàn zhòng huí bù de nà gè hán hé shēng!
看畢，便將書放在茶几上，向紫滄道：「到底這『富川居士』是誰呢？」紫滄道：「此人非他，便是正月間大破數十萬眾回部的那個韓荷生！」

cǎi qiū chén yín yī huì, cái shuō dào: tā hái yǒu zhè xián gōng fū nòng cǐ bǐ mò? zǐ cāng dào: zhè hé shēng qí de hěn! tīng dé rén shuō, tā zài jūn zhōng shì shī jiǔ bù duàn de. jiù shì pò dí zhè yī rì, yě hái zuò shī hē jiǔ lī. cǎi qiū dào: zhè yě méi yǒu shén me qí chù, nà zhū gé gōng dàn qín tuì dí, xiè tài fù wéi qí dǔ shù, míng shì dà bàn zhuān huì mó diào! zhī rú jīn jiù suàn de jiāng zuǒ yí wú, ràng tā tuī qún dú bù le! zǐ cāng xiào dào: kě xī nǐ shì gè nǚ zǐ, ruò shì nán zǐ, nǐ zhè kǒu qì, shì yào sài guò tā lī! shuō dé cǎi qiū yě yín yín de xiào le. yòu xián tán le yī huí, tiān sè yǐ wǎn, zǐ cāng qù le.
采秋沉吟一會，才說道：「他還有這閒功夫弄此筆墨？」紫滄道：「這荷生奇得很！聽得人說，他在軍中是詩酒不斷的。就是破敵這一日，也還做詩喝酒哩。」采秋道：「這也沒有什麼奇處，那諸葛公彈琴退敵，謝太傅圍棋賭墅，名士大半專會摹調！只如今就算得江左夷吾，讓他推群獨步了！」紫滄笑道：「可惜你是個女子，若是男子，你這口氣，是要賽過他哩！」說得采秋也吟吟的笑了。又閒談了一回，天色已晚，紫滄去了。

cǎi qiū biàn jiāng fāng pǔ xié guī wò shì, jiào hóng dòu xūn yī lú xiāng, pēng yī zhōng chá, zài yín dēng xià jiǎn kāi fāng pǔ, zhòng kàn yī biàn. xiǎng dào: wǒ zhī dào xiàn zài dú shū rén, gěi nà bā gǔ shí wén wǔ yán shì tiē kǔn fù dé gè gè zuò gè shū dāi bù xiǎng yě hái yǒu zhè xiāo sǎ bù qún de rén, zhuǎn jiào wǒ zì hèn jiàn wén bù guǎng, qīng liàng tiān xià shì le. yīn yòu xiǎng dào: tā jì yǒu cǐ xīn xiōng yǎn lì, rú hé bù zhī dào wǒ dù cǎi qiū ne? nǐ yào zhòng dìng fāng pǔ, yě bù wèn wèn, jiù bǎ shén me dān de jiǔ liàng màn yún de gōng wān, dōu dāng zuò bǎo bèi yì bān xíng zhū gē yǒng, lián nà yù shòu fú nú, dōu wèi zuò chuán, zhè bú shì làng fèi bǐ mò me! tíng le yī huí, yòu xiǎng dào: wǒ bú dào tài yuán, tā rú hé zhī dào wǒ ne? zhè yě guài bù dé tā. chī chī dāi dāi, xiǎng lái xiǎng qù, zhí dào yī xià zhōng, jiǎ shì jìn lái, jǐ cì cuī tā qù shuì, cái jiào hóng dòu hé lǎo mā fú shì shuì xià.
采秋便將《芳譜》攜歸臥室，叫紅豆薰一爐香，烹一鍾茶，在銀燈下檢開《芳譜》，重看一遍。想道：「我只道現在讀書人，給那八股時文、五言試帖捆縛得個個作個書呆；不想也還有這瀟灑不群的人，轉教我自恨見聞不廣，輕量天下士了。」因又想道：「他既有此心胸眼力，如何不知道我杜采秋呢？你要重訂《芳譜》，也不問問，就把什麼丹-的酒量、曼雲的弓彎，都當作寶貝一般形諸歌詠，連那玉壽、福奴，都為作傳，這不是浪費筆墨麼！」停了一回，又想道：「我不到太原，他如何知道我呢？這也怪不得他。」痴痴呆呆，想來想去，直到一下鍾，賈氏進來，幾次催他去睡，才叫紅豆和老媽服侍睡下。

cì rì, yòu chén yín le yī rì, biàn jué jì yǔ tā fù mǔ shāng liáng, qián wǎng bīng zhōu. tā yé niáng shì bā bù dé tā kěn zǒu zhè yī zāo, lì kè liào lǐ yī zhuāng, bù rì jiù dào le. zhèng shì:
次日，又沉吟了一日，便決計與他父母商量，前往并州。他爺娘是巴不得他肯走這一遭，立刻料理衣裝，不日就道了。正是：

rén shēng zuì hǎo, yī wú suǒ zhī
人生最好，一無所知；

ruò yǒu zhī shí, biàn shì dà chī.
若有知識，便是大痴。

yù zhī qiū hén cǎi qiū hòu shì rú hé, qiě tīng xià huí fēn jiě
欲知秋痕、采秋後事如何，且聽下回分解