chǔ yú líng zi zhōng zhī qī yě. chǔ wáng wén yú líng zi zhōng xián, yù yǐ wéi xiāng, shǐ shǐ zhě chí jīn bǎi yì, wǎng pìn yíng zhī, yú líng zi zhōng yuē:" pū yǒu jī zhǒu zhī qiè, qǐng rù yǔ jì zhī." jí rù, wèi qí qī yuē:" chǔ wáng yù yǐ wǒ wèi xiāng, qiǎn shǐ zhě chí jīn lái. jīn rì wèi xiāng, míng rì jié sì lián qí, shí fāng zhàng yú qián, kě hū?" qī yuē:" fū zǐ zhī jù yǐ wéi shí, fēi yǔ wù wú zhì yě. zuǒ qín yòu shū, lè yì zài qí zhōng yǐ. fū jié sì lián qí, suǒ ān bù guò róng xī. shí fāng zhàng yú qián, suǒ gān bù guò yī ròu. jīn yǐ róng xī zhī ān yī ròu zhī wèi ér huái chǔ guó zhī yōu, qí kě hū! luàn shì duō hài, qiè kǒng xiān shēng zhī bù bǎo mìng yě." yú shì zi zhōng chū xiè shǐ zhě ér bù xǔ yě. suì xiāng yǔ táo, ér wéi rén guàn yuán. jūn zǐ wèi yú líng qī wèi yǒu dé xíng. shī yún:" yīn yīn liáng rén, zhì zhì dé yīn." cǐ zhī wèi yě.
楚于陵子终之妻也。楚王闻于陵子终贤，欲以为相，使使者持金百镒，往聘迎之，于陵子终曰：“仆有箕帚之妾，请入与计之。”即入，谓其妻曰：“楚王欲以我为相，遣使者持金来。今日为相，明日结驷连骑，食方丈于前，可乎？”妻曰：“夫子织屦以为食，非与物无治也。左琴右书，乐亦在其中矣。夫结驷连骑，所安不过容膝。食方丈于前，所甘不过一肉。今以容膝之安、一肉之味而怀楚国之忧，其可乎！乱世多害，妾恐先生之不保命也。”于是子终出谢使者而不许也。遂相与逃，而为人灌园。君子谓于陵妻为有德行。诗云：“愔愔良人，秩秩德音。”此之谓也。

sòng yuē: yú líng chù chǔ, wáng shǐ pìn yān, rù yǔ qī móu, jù shì luàn fán, jìn wǎng yù hài, bù ruò shēn ān, zuǒ qín yòu shū, wéi rén guàn yuán.
颂曰：于陵处楚，王使聘焉，入与妻谋，惧世乱烦，进往遇害，不若身安，左琴右书，为人灌园。