huái yíng zhě, qín mù zhī nǚ, jìn huì gōng tài zǐ zhī fēi yě. yǔ zhì yú qín, mù gōng yǐ yíng qī zhī. liù nián, yǔ jiāng táo guī, wèi yíng shì yuē:" wú qù guó shù nián, zi fù zhī jiē wàng, ér qín jìn zhī yǒu bù jiā qīn yě. fū niǎo fēi fǎn xiāng, hú sǐ shǒu qiū, wǒ qí shǒu jìn ér sǐ, zi qí yǔ wǒ xíng hū?" yíng shì duì yuē:" zi, jìn tài zǐ yě. rǔ yú qín, zi zhī yù qù, bù yì yí hū! suī rán, guǎ jūn shǐ bì zǐ shì zhí jīn zhì yǐ gù zi yě. jīn wú bù zú yǐ jié zǐ, shì wú bù xiào yě. cóng zǐ ér guī, shì qì jūn yě. yán zi zhī móu, shì fù qī zhī yì yě. sān zhě wú yī kě xíng, suī wú bù cóng zǐ yě. zi xíng yǐ, wú bù gǎn xiè yán, yì bù gǎn cóng yě. zi yǔ suì táo guī. jūn zǐ wèi huái yíng shàn chǔ fū fù zhī jiān.
怀嬴者，秦穆之女，晋惠公太子之妃也。圉质于秦，穆公以嬴妻之。六年，圉将逃归，谓嬴氏曰：“吾去国数年，子父之接忘，而秦晋之友不加亲也。夫鸟飞反乡，狐死首邱，我其首晋而死，子其与我行乎？”嬴氏对曰：“子，晋太子也。辱于秦，子之欲去，不亦宜乎！虽然，寡君使婢子侍执巾栉以固子也。今吾不足以结子，是吾不肖也。从子而归，是弃君也。言子之谋，是负妻之义也。三者无一可行，虽吾不从子也。子行矣，吾不敢泄言，亦不敢从也。子圉遂逃归。君子谓怀嬴善处夫妇之间。

sòng yuē: jìn yǔ zhì qín, pèi yǐ huái yíng, yǔ jiāng yǔ táo, yíng bù kěn tīng, yì bù xiè yán, cāo xīn shén píng, bù gào suǒ cóng, wú suǒ ā qīng.
颂曰：晋圉质秦，配以怀嬴，圉将与逃，嬴不肯听，亦不泄言，操心甚平，不告所从，无所阿倾。