lǔ qián lóu xiān shēng zhī qī yě. xiān shēng sǐ, zēng zǐ yǔ mén rén wǎng diào zhī. qí qī chū hù, zēng zǐ diào zhī. shàng táng, jiàn xiān shēng zhī shī zài yǒu xià, zhěn jī xí gǎo, yūn páo bù biǎo, fù yǐ bù bèi, shǒu zú bù jìn liǎn. fù tóu zé zú jiàn, fù zú zé tóu jiàn. zēng zǐ yuē:" xié yǐn qí bèi, zé liǎn yǐ." qī yuē:" xié ér yǒu yú, bù rú zhèng ér bù zú yě. xiān shēng yǐ bù xié zhī gù, néng zhì yú cǐ. shēng shí bù xié, sǐ ér xié zhī, fēi xiān shēng yì yě." zēng zǐ bù néng yīng suì kū zhī yuē:" jiē hū, xiān shēng zhī zhōng yě! hé yǐ wéi shì?" qí qī yuē:" yǐ kāng wèi shì." zēng zǐ yuē:" xiān shēng zài shí, shí bù chōng xū, yī bù gài xíng. sǐ zé shǒu zú bù liǎn, páng wú jiǔ ròu. shēng bù dé qí měi, sǐ bù dé qí róng, hé lè yú cǐ ér shì wèi kāng hū?" qí qī yuē:" xī xiān shēng jūn cháng yù shòu zhī zhèng, yǐ wéi guó xiāng, cí ér bù wéi, shì yǒu yú guì yě. jūn cháng cì zhī sù sān shí zhōng, xiān shēng cí ér bù shòu, shì yǒu yú fù yě. bǐ xiān shēng zhě, gān tiān xià zhī dàn wèi, ān tiān xià zhī bēi wèi. bù qī qī yú pín jiàn, bù xīn xīn yú fù guì. qiú rén ér dé rén, qiú yì ér dé yì. qí shì wèi kāng, bù yì yí hū! zēng zǐ yuē:" wéi sī rén yě ér yǒu sī fù." jūn zǐ wèi qián lóu qī wéi lè pín háng dào. shī yuē:" bǐ měi shū jī, kě yǔ wù yán." cǐ zhī wèi yě.
鲁黔娄先生之妻也。先生死，曾子与门人往吊之。其妻出户，曾子吊之。上堂，见先生之尸在牖下，枕墼席稿，缊袍不表，覆以布被，首足不尽敛。覆头则足见，覆足则头见。曾子曰：“邪引其被，则敛矣。”妻曰：“邪而有余，不如正而不足也。先生以不邪之故，能至于此。生时不邪，死而邪之，非先生意也。”曾子不能应遂哭之曰：“嗟乎，先生之终也！何以为谥？”其妻曰：“以康为谥。”曾子曰：“先生在时，食不充虚，衣不盖形。死则手足不敛，旁无酒肉。生不得其美，死不得其荣，何乐于此而谥为康乎？”其妻曰：“昔先生君尝欲授之政，以为国相，辞而不为，是有余贵也。君尝赐之粟三十钟，先生辞而不受，是有余富也。彼先生者，甘天下之淡味，安天下之卑位。不戚戚于贫贱，不忻忻于富贵。求仁而得仁，求义而得义。其谥为康，不亦宜乎！曾子曰：“唯斯人也而有斯妇。”君子谓黔娄妻为乐贫行道。诗曰：“彼美淑姬，可与寤言。”此之谓也。

sòng yuē: qián lóu jì sǐ, qī dú zhǔ sàng, zēng zǐ diào yān, bù yī hè qīn, ān jiàn gān dàn, bù qiú fēng měi, shī bù yǎn bì, yóu shì yuē kāng.
颂曰：黔娄既死，妻独主丧，曾子吊焉，布衣褐衾，安贱甘淡，不求丰美，尸不揜蔽，犹谥曰康。