shēng jī zhě, lǔ hóu zhī nǚ líng gōng zhī fū rén, tài zǐ guāng zhī mǔ yě, hào mèng zǐ. yín tōng yú dài fū qìng kè, yǔ zhī méng yī chéng niǎn, ér rù yú hóng, bào qiān jiàn zhī, yǐ gào guó zuǒ. guó zuǒ zhào qìng kè, jiāng xún zhī, qìng kè jiǔ bù chū, yǐ gào mèng zǐ yuē:" guó zuǒ fēi wǒ." mèng zǐ nù. shí guó zuǒ xiāng líng gōng, huì zhū hóu yú kē líng, gāo zi bào zi chù nèi shǒu, jí hái, jiāng zhì, bì mén ér suǒ kè, mèng zǐ sù zhī yuē:" gāo bào jiāng bù nèi jūn, ér yù lì gōng zǐ jiǎo, guó zuǒ zhī zhī." gōng nù, yuè bào qiān ér zhú gāo zi guó zuǒ, èr rén bēn jǔ, gèng yǐ cuī zhù wèi dài fū, shǐ qìng kè zuǒ zhī, nǎi shuài shī wéi jǔ, bù shèng, guó zuǒ shǐ rén shā qìng kè, líng gōng yǔ zuǒ méng ér fù zhī. mèng zǐ yòu sù ér shā zhī. jí líng gōng hōng, gāo bào jiē fù suì shā mèng zǐ, qí luàn nǎi xī. shī yún:" fěi jiào fěi huì, shí wéi fù sì." cǐ zhī wèi yě.
声姬者，鲁侯之女灵公之夫人，太子光之母也，号孟子。淫通于大夫庆克，与之蒙衣乘辇，而入于闳，鲍牵见之，以告国佐。国佐召庆克，将询之，庆克久不出，以告孟子曰：“国佐非我。”孟子怒。时国佐相灵公，会诸侯于柯陵，高子鲍子处内守，及还，将至，闭门而索客，孟子诉之曰：“高鲍将不内君，而欲立公子角，国佐知之。”公怒，刖鲍牵而逐高子、国佐，二人奔莒，更以崔杼为大夫，使庆克佐之，乃帅师围莒，不胜，国佐使人杀庆克，灵公与佐盟而复之。孟子又愬而杀之。及灵公薨，高鲍皆复遂杀孟子，齐乱乃息。诗云：“匪教匪诲，时维妇寺。”此之谓也。

sòng yuē: qí líng shēng jī, jué xíng luàn shī, yín yú qìng kè, bào qiān shì jí, zèn sù gāo bào, suì yǐ bēn wáng, hǎo huò yòng wáng, yì yǐ shì sàng.
颂曰：齐灵声姬，厥行乱失，淫于庆克，鲍牵是疾，谮愬高鲍，遂以奔亡，好祸用亡，亦以事丧。