qǐ mǔ zhě, tú shān shì cháng nǚ yě. xià yǔ qǔ yǐ wéi fēi. jì shēng qǐ, xīn rén guǐ jiǎ, qǐ gū gū qì, yǔ qù ér zhì shuǐ, wéi huāng dù tǔ gōng, sān guò qí jiā, bù rù qí mén. tú shān dú míng jiào xùn, ér zhì qí huà yān. jí qǐ zhǎng, huà qí dé ér cóng qí jiào, zú zhì lìng míng. yǔ wèi tiān zǐ, ér qǐ wèi sì, chí yǔ zhī gōng ér bù yǔn. jūn zǐ wèi tú shān qiáng yú jiào huì. shī yún:" lí ěr shì nǚ, cóng yǐ sūn zi." cǐ zhī wèi yě.
启母者，涂山氏长女也。夏禹娶以为妃。既生启，辛壬癸甲，启呱呱泣，禹去而治水，惟荒度土功，三过其家，不入其门。涂山独明教训，而致其化焉。及启长，化其德而从其教，卒致令名。禹为天子，而启为嗣，持禹之功而不殒。君子谓涂山强于教诲。诗云：“厘尔士女，从以孙子。”此之谓也。

sòng yuē: qǐ mǔ tú shān, wéi pèi dì yǔ, xīn rén guǐ jiǎ, yǔ wǎng fū tǔ, qǐ gū gū qì, mǔ dú lùn xù, jiào xùn yǐ shàn, zú jì qí fù.
颂曰：启母涂山，维配帝禹，辛壬癸甲，禹往敷土，启呱呱泣，母独论序，教训以善，卒继其父。