qí qǐ liáng zhí zhī qī yě. zhuāng gōng xí jǔ, zhí zhàn ér sǐ. zhuāng gōng guī, yù qí qī, shǐ shǐ zhě diào zhī yú lù. qǐ liáng qī yuē:" jīn zhí yǒu zuì, jūn hé rǔ mìng yān. ruò lìng zhí miǎn yú zuì, zé jiàn qiè yǒu xiān rén zhī bì lú zài xià, qiè bù dé yǔ jiāo diào." yú shì zhuāng gōng nǎi hái chē yì qí shì, chéng lǐ rán hòu qù. qǐ liáng zhī qī wú zi, nèi wài jiē wú wǔ shǔ zhī qīn. jì wú suǒ guī, nǎi jiù qí fū zhī shī yú chéng xià ér kū zhī, nèi xián dòng rén, dào lù guò zhě mò bù wéi zhī huī tì, shí rì, ér chéng wèi zhī bēng. jì zàng, yuē:" wú hé guī yǐ? fū fù rén bì yǒu suǒ yǐ zhě yě. fù zài zé yǐ fù, fū zài zé yǐ fū, zi zài zé yǐ zi. jīn wú shàng zé wú fù, zhōng zé wú fū, xià zé wú zi. nèi wú suǒ yī, yǐ jiàn wú chéng. wài wú suǒ yǐ, yǐ lì wú jié. wú qǐ néng gèng èr zāi! yì sǐ ér yǐ." suì fù zī shuǐ ér sǐ. jūn zǐ wèi qǐ liáng zhī qī zhēn ér zhī lǐ. shī yún:" wǒ xīn shāng bēi, liáo yǔ zi tóng guī." cǐ zhī wèi yě.
齐杞梁殖之妻也。庄公袭莒，殖战而死。庄公归，遇其妻，使使者吊之于路。杞梁妻曰：“今殖有罪，君何辱命焉。若令殖免于罪，则贱妾有先人之弊庐在下，妾不得与郊吊。”于是庄公乃还车诣其室，成礼然后去。杞梁之妻无子，内外皆无五属之亲。既无所归，乃就其夫之尸于城下而哭之，内諴动人，道路过者莫不为之挥涕，十日，而城为之崩。既葬，曰：“吾何归矣？夫妇人必有所倚者也。父在则倚父，夫在则倚夫，子在则倚子。今吾上则无父，中则无夫，下则无子。内无所依，以见吾诚。外无所倚，以立吾节。吾岂能更二哉！亦死而已。”遂赴淄水而死。君子谓杞梁之妻贞而知礼。诗云：“我心伤悲，聊与子同归。”此之谓也。

sòng yuē: qǐ liáng zhàn sǐ, qí qī shōu sàng, qí zhuāng dào diào, bì bù gǎn dāng, kū fū yú chéng, chéng wèi zhī bēng, zì yǐ wú qīn, fù zī ér hōng.
颂曰：杞梁战死，其妻收丧，齐庄道吊，避不敢当，哭夫于城，城为之崩，自以无亲，赴淄而薨。