mèng jī zhě, huá shì zhī cháng nǚ, qí xiào gōng zhī fū rén yě. hǎo lǐ zhēn yī, guò shí bù jià. qí zhōng qiú zhī, lǐ bù bèi, zhōng bù wǎng. niè nán xí, yǔ bù jí wài. yuǎn bié bì xián, qí zhōng mò néng bèi lǐ qiú yān. qí guó chēng qí zhēn. xiào gōng wén zhī, nǎi xiū lǐ qīn yíng yú huá shì zhī shì. fù mǔ sòng mèng jī bù xià táng, mǔ jiào fáng zhī zhōng, jié qí jīn lí, jiè zhī yuē:" bì jìng bì jiè, wú wéi gōng shì." fù jiè zhī dōng jiē zhī shàng yuē:" bì sù xīng yè mèi, wú wéi mìng. qí yǒu dà fáng yú wáng mìng zhě, yì wù cóng yě. zhū mǔ jiè zhī liǎng jiē zhī jiān, yuē:" jìng zhī jìng zhī, bì zhōng fù mǔ zhī mìng. sù yè wú dài, zhī jīn lí. fù mǔ zhī yán wèi hé." gū zǐ mèi jiè zhī mén nèi, yuē:" sù yè wú qiān. shì zhī jīn pán, wú wàng fù mǔ zhī yán." xiào gōng qīn yíng mèng jī yú qí fù mǔ, sān gù ér chū. qīn yíng zhī suí, zì yù lún sān, qū gù jī yǔ. suì nà yú gōng. sān yuè miào jiàn, ér hòu xíng fū fù zhī dào. jì jū jiǔ zhī, gōng yóu yú láng yá, huá mèng jī cóng, chē bēn, jī duò chē suì, xiào gōng shǐ sì mǎ lì chē zài jī yǐ guī, jī shǐ shì yù zhě shū wéi yǐ zì zhàng bì, ér shǐ fù mǔ yīng shǐ zhě yuē:" qiè wén fēi hòu yú yù, bì chéng ān chē. zī píng xià táng, bì cóng fù mǔ. bǎo ā jìn tuì, zé míng yù huán pèi. nèi shì zé jié niǔ chóu móu, yě chù zé wéi shang yōng bì. suǒ yǐ zhèng xīn yī yì, zì liǎn zhì yě. jīn lì chē wú píng, fēi suǒ gǎn shòu mìng yě. yě chù wú wèi, fēi suǒ gǎn jiǔ jū yě. sān zhě shī lǐ duō yǐ. fū wú lǐ ér shēng, bù rú zǎo sǐ. shǐ zhě chí yǐ gào gōng, gèng qǔ ān chē. bǐ qí fǎn yě, zé zì jīng yǐ, fù mǔ jiù zhī bù jué, fù mǔ yuē:" shǐ zhě zhì, zī píng yǐ jù." jī shì sū, rán hòu chéng ér guī. jūn zǐ wèi mèng jī hǎo lǐ. lǐ, fù rén chū bì zī píng, yī fú chóu móu. jì jià, guī wèn nǚ kūn dì, bù wèn nán kūn dì. suǒ yǐ yuǎn bié yě. shī yuē:" bǐ jūn zǐ nǚ, chóu zhí rú fā." cǐ zhī wèi yě.
孟姬者，华氏之长女，齐孝公之夫人也。好礼贞壹，过时不嫁。齐中求之，礼不备，终不往。蹑男席，语不及外。远别避嫌，齐中莫能备礼求焉。齐国称其贞。孝公闻之，乃修礼亲迎于华氏之室。父母送孟姬不下堂，母醮房之中，结其衿缡，诫之曰：“必敬必戒，无违宫事。”父诫之东阶之上曰：“必夙兴夜寐，无违命。其有大妨于王命者，亦勿从也。诸母诫之两阶之间，曰：“敬之敬之，必终父母之命。夙夜无怠，●之衿缡。父母之言谓何。”姑姊妹诫之门内，曰：“夙夜无愆。示之衿鞶，无忘父母之言。”孝公亲迎孟姬于其父母，三顾而出。亲迎之绥，自御轮三，曲顾姬与。遂纳于宫。三月庙见，而后行夫妇之道。既居久之，公游于琅邪，华孟姬从，车奔，姬堕车碎，孝公使驷马立车载姬以归，姬使侍御者舒帷以自障蔽，而使傅母应使者曰：“妾闻妃后踰阈，必乘安车。辎軿下堂，必从傅母。保阿进退，则鸣玉环佩。内饰则结纽绸缪，野处则帷裳拥蔽。所以正心壹意，自敛制也。今立车无軿，非所敢受命也。野处无卫，非所敢久居也。三者失礼多矣。夫无礼而生，不如早死。使者驰以告公，更取安车。比其反也，则自经矣，傅母救之不绝，傅母曰：“使者至，辎軿已具。”姬氏苏，然后乘而归。君子谓孟姬好礼。礼，妇人出必辎軿，衣服绸缪。既嫁，归问女昆弟，不问男昆弟。所以远别也。诗曰：“彼君子女，绸直如发。”此之谓也。

sòng yuē: mèng jī hǎo lǐ, zhí jié shén gōng, bì xián yuǎn bié, zhōng bù yě róng, zài bù bìng chéng, fēi lǐ bù cóng, jūn zǐ jiā yān, zì gǔ guǎ tóng.
颂曰：孟姬好礼，执节甚公，避嫌远别，终不冶容，载不并乘，非礼不从，君子嘉焉，自古寡同。