wèi máng cí mǔ zhě, wèi mèng yáng shì zhī nǚ, máng mǎo zhī hòu qī yě. yǒu sān zi. qián qī zhī zǐ yǒu wǔ rén, jiē bù ài cí mǔ. yù zhī shén yì, yóu bù ài. cí mǔ nǎi mìng qí sān zi, bù dé yǔ qián qī zǐ qí yī fú yǐn shí, qǐ jū jìn tuì shén xiāng yuǎn, qián qī zhī zǐ yóu bù ài. yú shì qián qī zhōng zǐ fàn wèi wáng lìng dāng sǐ, cí mǔ yōu qī bēi āi, dài wéi jiǎn chǐ, zhāo xī qín láo yǐ jiù qí zuì rén. yǒu wèi cí mǔ yuē:" rén bù ài mǔ zhì shén yě, hé wéi qín láo yōu jù rú cǐ?" cí mǔ yuē:" rú qiè qīn zǐ, suī bù ài qiè, yóu jiù qí huò ér chú qí hài, dú yú jiǎ zǐ ér bù wéi, hé yǐ yì yú fán mǔ! qí fù wèi qí gū yě, ér shǐ qiè wèi qí jì mǔ. jì mǔ rú mǔ, wéi rén mǔ ér bù néng ài qí zi, kě wèi cí hū! qīn qí qīn ér piān qí jiǎ, kě wèi yì hū! bù cí qiě wú yì, hé yǐ lì yú shì! bǐ suī bù ài, qiè ān kě yǐ wàng yì hū!" suì sòng zhī. wèi ān lí wáng wén zhī, gāo qí yì yuē:" cí mǔ rú cǐ, kě bù jiù qí zi hū!" nǎi shè qí zi, fù qí jiā. zì cǐ wǔ zǐ qīn fù cí mǔ, yōng yōng ruò yī. cí mǔ yǐ lǐ yì zhī jiàn, lǜ dǎo bā zǐ, xián wèi wèi dài fū qīng shì, gè chéng yú lǐ yì. jūn zǐ wèi cí mǔ yī xīn. shī yún:" shī jiū zài sāng, qí zi qī xī, shū rén jūn zǐ, qí yí yī xī, qí yí yī xī, xīn rú jié xī." yán xīn zhī jūn yī yě. shī jiū yǐ yī xīn yǎng qī zǐ, jūn zǐ yǐ yī yí yǎng wàn wù. yī xīn kě yǐ shì bǎi jūn, bǎi xīn bù kě yǐ shì yī jūn. cǐ zhī wèi yě.
魏芒慈母者，魏孟阳氏之女，芒卯之后妻也。有三子。前妻之子有五人，皆不爱慈母。遇之甚异，犹不爱。慈母乃命其三子，不得与前妻子齐衣服饮食，起居进退甚相远，前妻之子犹不爱。于是前妻中子犯魏王令当死，慈母忧戚悲哀，带围减尺，朝夕勤劳以救其罪人。有谓慈母曰：“人不爱母至甚也，何为勤劳忧惧如此？”慈母曰：“如妾亲子，虽不爱妾，犹救其祸而除其害，独于假子而不为，何以异于凡母！其父为其孤也，而使妾为其继母。继母如母，为人母而不能爱其子，可谓慈乎！亲其亲而偏其假，可谓义乎！不慈且无义，何以立于世！彼虽不爱，妾安可以忘义乎！”遂讼之。魏安厘王闻之，高其义曰：“慈母如此，可不救其子乎！”乃赦其子，复其家。自此五子亲附慈母，雍雍若一。慈母以礼义之渐，率导八子，咸为魏大夫卿士，各成于礼义。君子谓慈母一心。诗云：“尸鸠在桑，其子七兮，淑人君子，其仪一兮，其仪一兮，心如结兮。”言心之均一也。尸鸠以一心养七子，君子以一仪养万物。一心可以事百君，百心不可以事一君。此之谓也。

sòng yuē: máng mǎo zhī qī, wǔ zǐ hòu mǔ, cí huì rén yì, fú yǎng jiǎ zǐ, suī bù wú ài, quán quán ruò qīn, jì mǔ ruò sī, yì chéng kě zūn.
颂曰：芒卯之妻，五子后母，慈惠仁义，扶养假子，虽不吾爱，拳拳若亲，继母若斯，亦诚可尊。