zhōu xuān jiāng hòu zhě, qí hóu zhī nǚ yě. xián ér yǒu dé, shì fēi lǐ bù yán, xíng fēi lǐ bù dòng. xuān wáng cháng zǎo wò yàn qǐ, hòu fū rén bù chū fáng. jiāng hòu tuō zān ěr, dài zuì yú yǒng xiàng, shǐ qí fù mǔ tōng yán yú wáng yuē:" qiè bù cái, qiè zhī yín xīn jiàn yǐ, zhì shǐ jūn wáng shī lǐ ér yàn cháo, yǐ jiàn jūn wáng lè sè ér wàng dé yě. fū gǒu lè sè, bì hǎo shē qióng yù, luàn zhī suǒ xìng yě. yuán luàn zhī xìng, cóng bì zǐ qǐ. gǎn qǐng bì zǐ zhī zuì." wáng yuē:" guǎ rén bù dé, shí zì shēng guò, fēi fū rén zhī zuì yě." suì fù jiāng hòu ér qín yú zhèng shì. zǎo cháo yàn tuì, zú chéng zhōng xīng zhī míng. jūn zǐ wèi, jiāng hòu shàn yú wēi yí ér yǒu dé xíng. fū lǐ, hòu fū rén yù yú jūn, yǐ zhú jìn. zhì yú jūn suǒ, miè zhú, shì fáng zhōng, tuō cháo fú, yī xiè fú, rán hòu jìn yù yú jūn. jī míng, yuè shī jī gǔ yǐ gào dàn, hòu fū rén míng pèi ér qù. shī yuē:" wēi yí yì yì, dé yīn zhì zhì." yòu yuē:" xí sāng yǒu ā, qí yè yǒu yōu, jì jiàn jūn zǐ, dé yīn kǒng jiāo." fū fù rén yǐ sè qīn, yǐ dé gù. jiāng shì zhī dé xíng kě wèi kǒng jiāo yě.
周宣姜后者，齐侯之女也。贤而有德，事非礼不言，行非礼不动。宣王尝早卧晏起，后夫人不出房。姜后脱簪珥，待罪于永巷，使其傅母通言于王曰：“妾不才，妾之淫心见矣，至使君王失礼而晏朝，以见君王乐色而忘德也。夫苟乐色，必好奢穷欲，乱之所兴也。原乱之兴，从婢子起。敢请婢子之罪。”王曰：“寡人不德，实自生过，非夫人之罪也。”遂复姜后而勤于政事。早朝晏退，卒成中兴之名。君子谓，姜后善于威仪而有德行。夫礼，后夫人御于君，以烛进。至于君所，灭烛，适房中，脱朝服，衣亵服，然后进御于君。鸡鸣，乐师击鼓以告旦，后夫人鸣佩而去。诗曰：“威仪抑抑，德音秩秩。”又曰：“隰桑有阿，其叶有幽，既见君子，德音孔胶。”夫妇人以色亲，以德固。姜氏之德行可谓孔胶也。

sòng yuē: jiā zī jiāng hòu, jué dé kǒng xián, yóu lǐ dòng zuò, kuāng pèi zhōu xuān, yǐn guò tuī ràng, xuān wáng wù yān, sù yè chóng dào, wèi zhōng xīng jūn.
颂曰：嘉兹姜后，厥德孔贤，由礼动作，匡配周宣，引过推让，宣王悟焉，夙夜崇道，为中兴君。