shén yáo huáng dì bài hé dōng jié dù shǐ, jiǔ yuè lǐng dà shǐ, jī lóng mén zéi mǔ duān ér. yè guò hán jīn kǒu, shí míng yuè fāng chū, bái lù chū chéng, yú xiǎo qiáo xià yǒu èr rén yǔ, yán míng yuē mǔ dà láng sǐ, wǒ bèi qín yì bù shǎo yǐ. shén yáo tíng mǎ wèn, èr rén zài bài qǐ qì yuē: mǒu èr rén hàn bīng yě, zuó fèng dōng yuè mìng, yuè shén guǎn yā qī shí rén fù lóng mén zhù jiāng jūn tǎo zéi, mǒu èr rén lǐ gǔ zài cǐ, yīn shǎo qì yú cǐ yì zì gǎn shāng jiān yù xiān zhī yú jiāng jūn ěr. shén yáo yà qí yán shēn qiè, xún qí xìng shì, dàn xiào ér xiè yán: jiāng jūn guì rén yě, mǒu pū zú zhī jiàn, fēn bù dāng yú. yán qì cāng huáng cí qù, yán dà duì zhì yǐ, shū hū bù jiàn, qǐng jí fēng rú shǐ fēng chén bì tiān ér guò. shén yáo mò xǐ zhī. míng yuē pò zéi fā qī shí èr shǐ jiē zhōng ér fù dé qí shǐ, xìn zhī shèng wáng suǒ xiàng zhì líng, yì xiān wèi zuǒ yòu yān.
神堯皇帝拜河東節度使，九月領大使，擊龍門賊母端兒。夜過韓津口，時明月方出，白露初澄，於小橋下有二人語，言明曰母大郎死，我輩勤亦不少矣。神堯停馬問，二人再拜起泣曰：某二人漢兵也，昨奉東嶽命，岳神管押七十人付龍門助將軍討賊，某二人理骨在此，因少憩於此亦自感傷兼欲先知於將軍爾。神堯訝其言深切，詢其姓氏，但笑而謝言：將軍貴人也，某仆卒之賤，分不當逾。言訖蒼皇辭去，言大隊至矣，倏忽不見，頃疾風如矢風塵蔽天而過。神堯默喜之。明曰破賊發七十二矢皆中而復得其矢，信知聖王所向至靈，亦先為佐佑焉。