strong tiào qiáng tóu nán nǚ xīn huān huì　 jiǎo cù kǒu fū fù nù fēn jū strong
跳牆頭男女欣歡會　角醋口夫婦怒分居

cí yuē:
詞曰：

qiáng kě yú, tàn kě tī, nán nǚ xiāng féng qí yòu qí. máo fáng suì suǒ sī.
牆可逾，炭可梯，男女相逢奇又奇。毛房遂所私。

pàn jiā qī, shù jiā qī, zhòu jiàn suī duō yè jiàn xī, qiú huān fǎn bié lí.
盼佳期，數佳期，晝見雖多夜見希，求歡反別離。

yòu diào zhǎng xiāng sī.
——右調《長相思》。

huà shuō zhōu liǎn cóng qí jiā fù xí huí lái, dú zì zuò zài shū fáng nèi, xiǎng huì niáng lín bié nà zhǒng shén qíng méi yǎn, yuè xiǎng yuè xīn shàng shòu bù dé. yī rì, qí kě jiǔ dú zì pǎo dào zhōu liǎn shū fáng nèi wán shuǎ, zhōu liǎn qǔ chū xǔ duō diǎn xīn ràng tā chī, pán wèn tā jiā de nèi shì.
話說周璉從齊家赴席回來，獨自坐在書房內，想蕙娘臨別那種神情眉眼，越想越心上受不得。一日，齊可久獨自跑到周璉書房內頑耍，周璉取出許多點心讓他吃，盤問他家的內事。

nà wá zǐ dào yě zhī wú bù yán, yán wú bù jǐn. zhōu liǎn zhǐ zhe yuàn wài dōng qiáng wèn dào: nà biān xiǎng jiù shì mā mā zhù fáng le?
那娃子到也知無不言，言無不盡。周璉指着院外東牆問道：「那邊想就是媽媽住房了？」

wá zǐ dào: bú shì. zhè gè qiáng shì wǒ nà biān máo fáng qiáng.
娃子道：「不是。這個牆是我那邊毛房牆。」

zhōu liǎn dào: nǐ nà biān máo fáng yǒu jǐ jiān?
周璉道：「你那邊毛房有幾間？」

wá zǐ xiào dào: méi yǒu fáng, shì gè zhǎng jiā dào ér.
娃子笑道：「沒有房，是個長夾道兒。」

zhōu liǎn dào: zhè jiā dào ér yǒu duō kuān?
周璉道：「這夾道兒有多寬？」

nà wá zǐ zhǐ zhe yī zhāng fāng zhuō dào: yǒu zhè gè kuān.
那娃子指着一張方桌道：「有這個寬。」

zhōu liǎn dào: máo kēng zài nà biān?
周璉道：「毛坑在那邊？」

wá zǐ dào: wǒ bù zhī dào.
娃子道：「我不知道。」

zhōu liǎn dào: jiù shì rén chū gōng shí dūn de nà yī kuài dì fāng ér?
周璉道：「就是人出恭時蹲的那一塊地方兒？」

wá zǐ yòng shǒu xiàng běi zhǐ dào: zài zhè yī tóu ér, dì dǐ xià yǒu yī gè gāng, gāng shàng tóu hái yǒu mù tóu bǎn zi.
娃子用手向北指道：「在這一頭兒，地底下有一個缸，缸上頭還有木頭板子。」

zhōu liǎn zhǐ zhe nán tóu wèn dào: jiā dào zhè yī tóu yǒu máo kēng méi yǒu?
周璉指着南頭問道：「夾道這一頭有毛坑沒有？」

wá zǐ xiào dào: méi yǒu, méi yǒu. zhè yī tóu chái yě fàng, mù tàn yě fàng.
娃子笑道：「沒有，沒有。這一頭柴也放，木炭也放。」

zhōu liǎn dào: jiā dào zhè ér kě yǒu mén zi méi yǒu?
周璉道：「夾道這兒可有門子沒有？」

wá zǐ dào: zěn me méi yǒu? wǒ mā rù qù bù guān bì mén, wǒ jiě jie hé wǒ sǎo sǎo rù qù dōu guān bì mén.
娃子道：「怎麼沒有？我媽入去不關閉門，我姐姐和我嫂嫂入去都關閉門。」

zhōu liǎn máng wèn dào: nǐ jiě jie shén me shí hòu chū gōng?
周璉忙問道：「你姐姐什麼時候出恭？」

wá zǐ dào: wǒ jiě jie tiān yī míng jiù qù chū gōng. wǒ mā hé wǒ sǎo sǎo chī le fàn chū gōng, wǒ jiā lǎo pó ér hòu shǎng chū gōng, wǒ zhī zài yuàn lǐ chū gōng.
娃子道：「我姐姐天一明就去出恭。我媽和我嫂嫂吃了飯出恭，我家老婆兒後晌出恭，我只在院裡出恭。」

zhōu liǎn tīng le dà xǐ, xīn lǐ shuō dào: zhè biàn yǒu diǎn mén lù le. yòu wèn dào: bié rén chū gōng, tiān yī míng qù bù qù?
周璉聽了大喜，心裡說道：「這便有點門路了。」又問道：「別人出恭，天一明去不去？」

wá zǐ yáo tóu dào: bù qù, bù qù. zhǐ shì wǒ jiě jie qù.
娃子搖頭道：「不去，不去。止是我姐姐去。」

chī le yī huì diǎn xīn, zhōu liǎn yòu zhe tā ná le jǐ gè huí jiā qù chī. zhè wá zǐ pǎo liǎng bù tiào yī bù de qù le.
吃了一會點心，周璉又着他拿了幾個回家去吃。這娃子跑兩步跳一步的去了。

zhōu liǎn jí jí chū fáng, jiāng nà dōng qiáng yī kàn, gū liang zhe hái méi yī zhàng gāo. xīn lǐ xiǎng yào nòng gè tī zi lái, yòu pà jiā rén men dòng yí. xiǎng le yī huì, xǐ huān de shǒu wǔ zú dǎo, shuō dào: wǒ de qīn gān mèi mei, wǒ yě yǒu de le nǐ de rì zi yě! bù wǎng wǒ fèi yī fān xuè hàn kǔ xīn.
周璉急急出房，將那東牆一看，估量着還沒一丈高。心裡想要弄個梯子來，又怕家人們動疑。想了一會，喜歡的手舞足蹈，說道：「我的親乾妹妹，我也有得了你的日子也！不枉我費一番血汗苦心。」

suí jí jiāng yī jiā rén jiào lái, fēn fù dào: nǐ kuài zhe mù jiàng yǔ wǒ zuò liǎng gè zhuō zi, yī gè yào bǐ fáng nèi fāng zhuō zhōu wéi xiǎo sān cùn, gāo èr chǐ wǔ cùn zài zuò yī gè xiǎo xiē de, yě yào gāo èr chǐ wǔ cùn, bǐ fāng zhuō zhōu wéi xiǎo liù cùn. jīn wǎn dìng yào zuò wán. yě bù yòng yóu qī, wǒ yào zài chuáng biān, fàng líng suì dōng xī yòng.
隨即將一家人叫來，吩咐道：「你快着木匠與我做兩個桌子，一個要比房內方桌周圍小三寸，高二尺五寸；再做一個小些的，也要高二尺五寸，比方桌周圍小六寸。今晚定要做完。也不用油漆，我要在床邊，放零碎東西用。」

nà jiā rén dào: yī gè jué hǎo de shū fáng, bǎi shàng liǎng zhāng bái mù tóu zhuō zi, kǒng bù hǎo kàn. fáng ér yòu xiǎo, tiān shàng tā yuè fā méi dì fāng le.
那家人道：「一個絕好的書房，擺上兩張白木頭桌子，恐不好看。房兒又小，添上他越發沒地方了。」

zhōu liǎn dào: nǐ mò guǎn wǒ, nǐ zhǐ zuò qù jiù shì le.
周璉道：「你莫管我，你只做去就是了。」

jiā rén chū qù, zhōu liǎn fù xíng suàn jì dào: fáng nèi de fāng zhuō yǒu sān chǐ yú gāo, tiān shàng liǎng zhāng xīn zuò de zhuō zi, dié qǐ lái fàng zài shàng miàn, biàn yǒu bā chǐ yú gāo. wǒ yào guò zhè qiáng qù, zhǐ chà zhe èr chǐ shàng xià. hái yǒu shén me fèi lì chù?
家人出去，周璉復行算計道：「房內的方桌有三尺余高，添上兩張新做的桌子，疊起來放在上面，便有八尺余高。我要過這牆去，止差着二尺上下。還有什麼費力處？」

xīn shàng shèn shì dé yì. měng rán yòu xiǎng dào: wǒ zhè biān biàn kě shǎng qù, tā nà biān gāi rú hé xià qù? zǒng rán tiào xià qù, rú hé shàng dé lái? yī zhàng gāo xià de qiáng tiào duàn le tuǐ, qǐ bù wán zāi!
心上甚是得意。猛然又想道：「我這邊便可上去，他那邊該如何下去？總然跳下去，如何上得來？一丈高下的牆跳斷了腿，豈不完哉！」

xiǎng dào cǐ chù, bǎ yī dù pí kuài huó nòng le gè gān jìng, jí dé wō ěr náo sāi, xiǎng bù chū gè dào lù, dào zài chuáng shàng shuì jué qù le. shuì le bàn shǎng, hū rán tiào xià chuáng lái, dà xiào dào: wǒ de qīn gān mèi mei, bù chū liǎng tiān, nǐ jiù shì wǒ de féi ròu ér le.
想到此處，把一肚皮快活弄了個乾淨，急得撾耳撓腮，想不出個道路，倒在床上睡覺去了。睡了半晌，忽然跳下床來，大笑道：「我的親乾妹妹，不出兩天，你就是我的肥肉兒了。」

xǐ huān de yě bù huí jiā, lì kè chāi rén hé tā fù mǔ shuō: yào zài shū fáng tóng yè xiān shēng dú yè shū.
喜歡的也不回家，立刻差人和他父母說：「要在書房同葉先生讀夜書。」

zhè wǎn dú zì guān bì yuàn mén, shuì le yī yè. cì zǎo, jiāng jiā rén jiào lái, fēn fù dào: cǐ kè mǎi sì shí dān mù tàn, yǔ gé bì qí nǎi nǎi sòng qù. ruò shǎo mǎi yī dān, wǒ jiāng lái wèn chū, dìng yào dāng zéi de chù zhì. kě xiān hé qí dà xiàng gōng shuō míng, shì wǒ men tài tài sòng qí nǎi nǎi de.
這晚獨自關閉院門，睡了一夜。次早，將家人叫來，吩咐道：「此刻買四十擔木炭，與隔壁齊奶奶送去。若少買一擔，我將來問出，定要當賊的處置。可先和齊大相公說明，是我們太太送齊奶奶的。」

jiā rén rú mìng ér qù. zhè shì tā xiǎng qǐ nà wá zǐ yǒu nán tóu jiā dào nèi duī fàng chái tàn zhī shuō, gù mǎi zhè xǔ duō xiāng sòng, dǎ suàn tā jiā bì zài jiā dào nèi ān fàng, biàn kě duī jī chéng xià qù de dào lù le. yě shì yú wú zhōng shēng yǒu fèi xīn xuè xiǎng chū lái de fǎ ér.
家人如命而去。這是他想起那娃子有南頭夾道內堆放柴炭之說，故買這許多相送，打算他家必在夾道內安放，便可堆積成下去的道路了。也是於無中生有費心血想出來的法兒。

zǎo fàn hòu jiā rén men jiāng liǎng zhāng xīn zuò de xiǎo zhuō tái lái, fàng zài yuàn zhōng. zhōu liǎn dào: wǒ zhè fáng ér xiǎo, yǒu yī zhāng fāng zhuō jiù gòu le. kě bān chū yī zhāng qù, fàng zài dōng qiáng jiǎo xià nán tóu, kè rén lái nǐ men fàng chá jiǔ yě yǒu gè dì fāng.
早飯後家人們將兩張新做的小桌抬來，放在院中。周璉道：「我這房兒小，有一張方桌就夠了。可搬出一張去，放在東牆腳下南頭，客人來你們放茶酒也有個地方。」

yī gè jiā rén dào: jiù zhǐ pà bèi fēng yǔ huài le.
一個家人道：「就只怕被風雨壞了。」

zhōu liǎn cù zhe méi tóu dào: nǐ mǎi dōng xī shí zhǐ shǎo luò wǒ jǐ gè qián, bǐ zài zhè yī zhāng fāng zhuō shàng jǐn zhōng qiáng shù bèi.
周璉蹙着眉頭道：「你買東西時只少落我幾個錢，比在這一張方桌上盡忠強數倍。」

jiāng zhuō zǐ ān fàng tíng tuǒ, shǎo kè tīng dé qiáng nà biān fù rén tóng nán rén xī xiào shuō huà, yòu tīng dé dào tàn zhī shēng, lái wǎng bù jué. xīn shàng dé yì zhī zhì, yǐ wèi bù chū suǒ liào. yòu dǎ suàn zhe huì niáng míng zǎo chū gōng, wǒ ruò guò qù, tā bù zhī zěn me huān xǐ. zhè hǎn jiào bù yī cóng de huà, shì duàn duàn méi yǒu de. xū yú, jiā rén lái huí huà shuō: mù tàn sì shí dān dōu lǐng tàn pù zhōng rén xiàng qí jiā jiāo gē, cǐ shí hái dān sòng wèi wán. qí nǎi nǎi zhe zài tài tài shàng qǐng ān dào xiè.
將桌子安放停妥，少刻聽得牆那邊婦人同男人嘻笑說話，又聽得倒炭之聲，來往不絕。心上得意之至，以為不出所料。又打算着蕙娘明早出恭，我若過去，他不知怎麼歡喜。這喊叫不依從的話，是斷斷沒有的。須臾，家人來回話說：「木炭四十擔都領炭鋪中人向齊家交割，此時還擔送未完。齊奶奶着在太太上請安道謝。」

dào zhè yè sì gēng shí hòu, bǎ xīn zuò de liǎng zhāng zhuō ér, zuò liǎng céng dōu dié fàng zài fāng zhuō shàng. kàn le kàn, lí qiáng tóu bù guò yī chǐ liù qī cùn. suí jí bā shǎng qù, xiàng qiáng nà biān yī kàn, jiàn nán tóu tàn yǐ duī de hé qiáng gāo xià bù chà xǔ duō. wǎng běi kàn, bù shèn fēn míng. máng xià lái, dào fáng nèi diǎn le gè dēng lóng, bā shàng zhuō zi qù zhào kàn. jiàn tàn cóng nán tóu duī le yǒu yī zhàng duō zhǎng, jìng duī chéng gè dà dà de tàn pō, jí kě yǐ bù zǒu xià qù. xīn zhōng dà xǐ bù jǐn. zài yòng dēng lóng zhào kàn běi tóu, lí zhè tàn hái yǒu sān sì chǐ yuǎn, zhōng jiān yǒu gè mén ér, bì zài nà lǐ. zhōu liǎn kàn míng bái, huí dào fáng zhōng, nuǎn le yī hú jiǔ, dú zì zuò yǐn, děng hòu tiān míng.
到這夜四更時候，把新做的兩張桌兒，做兩層都疊放在方桌上。看了看，離牆頭不過一尺六七寸。隨即扒上去，向牆那邊一看，見南頭炭已堆的和牆高下不差許多。往北看，不甚分明。忙下來，到房內點了個燈籠，扒上桌子去照看。見炭從南頭堆了有一丈多長，竟堆成個大大的炭坡，極可以步走下去。心中大喜不盡。再用燈籠照看北頭，離這炭還有三四尺遠，中間有個門兒，閉在那裡。周璉看明白，回到房中，暖了一壺酒，獨自坐飲，等候天明。

hǎo dà bàn shǎng, fāng tīng dé jī jiào. zhǐ pà wù le hǎo shì, bā zài zhuō zi shàng, liǎng zhī yǎn xiàng nà jiā dào mén ér zhù shì. zhí dào tiān dà míng liàng, fāng jiàn qiáng zhōng jiān mén ér yī xiǎng, zhōu liǎn jiāng shēn zi suō xià qù, zhǐ liú èr mù zài qiáng zhè biān tōu kàn. jiàn yī fù rén zǒu rù lái, wū yún luàn wǎn, chuān zhe yī jiàn lán bù dà mián ǎo, xià shēn chuān zhe yī tiáo hóng bù kù ér, zǒu dào máo kēng qián, miàn cháo nán, jiāng kù ér yī tuì, biàn dūn le xià qù. zhōu liǎn kàn de qīng qīng bái bái, shì huì niáng. bù yóu de xīn shàng zhǎi le liǎng xià. xiān jiāng shēn zi wǎng qiáng shàng yī tàn, ké sòu le yī shēng. huì niáng jí tái tóu yī kàn, jiàn qiáng shàng yǒu rén, chī yī dà jīng. zhèng yào jiào hǎn, kàn le kàn, shì zhōu liǎn, xīn shàng jīng xǐ xiāng bàn, jí máng tí qǐ kù ér zhàn qǐ lái, jiāng kù ér zhuāi shàng. zhǐ jiàn zhōu liǎn yǐ tiào zài tàn shàng miàn, yī bù bù zǒu le xià lái. dào huì niáng miàn qián, xiān shì shēn shēn yī yī, yòng liǎng shǒu jiāng huì niáng bào zhù shuō dào: wǒ de hǎo qīn mèi mei, jīn rì cái děng zhe nǐ le!
好大半晌，方聽得雞叫。只怕誤了好事，扒在桌子上，兩隻眼向那夾道門兒注視。直到天大明亮，方見牆中間門兒一響，周璉將身子縮下去，止留二目在牆這邊偷看。見一婦人走入來，烏雲亂挽，穿着一件藍布大棉襖，下身穿着一條紅布褲兒，走到毛坑前，面朝南，將褲兒一退，便蹲了下去。周璉看得清清白白，是蕙娘。不由的心上窄了兩下。先將身子往牆上一探，咳嗽了一聲。蕙娘急抬頭一看，見牆上有人，吃一大驚。正要叫喊，看了看，是周璉，心上驚喜相半，急忙提起褲兒站起來，將褲兒拽上。只見周璉已跳在炭上面，一步步走了下來。到蕙娘面前，先是深深一揖，用兩手將蕙娘抱住說道：「我的好親妹妹，今日才等着你了！」

huì niáng mǎn miàn tōng hóng, shuō dào: zhè shì shèn me dì fāng?
蕙娘滿面通紅，說道：「這是甚麼地方？」

huà wèi wán, zǎo bèi zhōu liǎn bān guò fěn xiàng lái, biàn qīn le liǎng gè zuǐ, bǎ shé tóu hěn mìng de tián rù huì niáng kǒu zhōng luàn jiǎo. huì niáng yòng shuāng shǒu yī tuī, dào: hái bù kuài fàng shǒu! zhe wǒ diē mā kàn jiàn, hái liǎo de!
話未完，早被周璉扳過粉項來，便親了兩個嘴，把舌頭狠命的填入蕙娘口中亂攪。蕙娘用雙手一推，道：「還不快放手！着我爹媽看見，還了得！」

zhōu liǎn dào: cǐ shí biàn qiān dāo wàn guǎ, wǒ yě gù bù dé.
周璉道：「此時便千刀萬剮，我也顧不得。」

shuō zhe, bǎ huì niáng fàng dǎo zài dì, liǎng shǒu jiāng kù ér luàn lā.
說着，把蕙娘放倒在地，兩手將褲兒亂拉。

huì niáng dào: nǐ jiù yào rú cǐ, nǐ yě jiāng mén shuān ér kòu shàng zhe.
蕙娘道：「你就要如此，你也將門拴兒扣上着。」

zhōu liǎn rú fēi de qǐ qù, bǎ mén shuān ér kòu shàng, jiāng huì niáng kù ér cóng hòu lā kāi, bǎ liǎng tuǐ yī fēn. huì niáng hán zhe xiū, rěn zhe téng, zhǐ de ràng zhōu liǎn qī nòng, rú yán le shí shù xià. huì niáng téng tòng de liǎo bù dé, yòng liǎng shǒu tuī zhe zhōu liǎn dào: wǒ bù zuò zhè shì le, ráo wǒ qù bà.
周璉如飛的起去，把門拴兒扣上，將蕙娘褲兒從後拉開，把兩腿一分。蕙娘含着羞，忍着疼，只得讓周璉欺弄，濡研了十數下。蕙娘疼痛的了不得，用兩手推着周璉道：「我不做這事了，饒我去罷。」

zhōu liǎn yě bù yán yǔ, xiān jiāng zì jǐ de shé jiān sòng rù huì niáng kǒu zhōng, suí jí suō huí.
周璉也不言語，先將自己的舌尖送入蕙娘口中，隨即縮回。

huì niáng yě jiāng shé jiān sòng rù, ràng tā shǔn zā. huì niáng chū jīng yún yǔ, jué dé lǐ miàn rú huǒ shāo zhe de yì bān, shèn shì nán rěn nán shòu. zhǐ yīn xīn shàng jí ài zhōu liǎn, biàn yóu tā xíng xiōng. jiāng liǎng tuǐ jiā de sǐ jǐn, kǒu zhōng luàn shuō bà le, bà le! kān kān de rì sè chū lái, huì niáng dào: shǐ bù dé le.
蕙娘也將舌尖送入，讓他吮咂。蕙娘初經雲雨，覺得裡面如火燒着的一般，甚是難忍難受。只因心上極愛周璉，便由他行兇。將兩腿夾的死緊，口中亂說「罷了，罷了」！堪堪的日色出來，蕙娘道：「使不得了。」

zhōu liǎn dào: nǐ zhǐ jiāng liǎng tuǐ fàng kāi xiē, wǒ lì kè wán shì.
周璉道：「你只將兩腿放開些，我立刻完事。」

měng tīng dé mén ér wài yǒu rén shuō huà, zhōu liǎn yě gù bù dé huì niáng tòng kǔ, lián lián de dà sì chōu tí. shǎo kè, zhōu liǎn chūn tòu xīn xiōng, jiāng huì niáng shé gēn hěn mìng de xī zài kǒu zhōng luàn zā, bǎ yī zhī jīn lián yòng lì wò de sǐ jǐn. zì hé fù rén men yǒu cǐ shì zhì jīn, zǒng bù rú cǐ cì jí měi, jiē yīn tā xīn shàng ài dào wú yǐ fù jiā.
猛聽得門兒外有人說話，周璉也顧不得蕙娘痛苦，連連的大肆抽提。少刻，周璉春透心胸，將蕙娘舌根狠命的吸在口中亂咂，把一隻金蓮用力握的死緊。自和婦人們有此事至今，總不如此次極美，皆因他心上愛到無以復加。

shì wán zhī hòu, biàn ruǎn tān zài huì niáng dù shàng.
事完之後，便軟癱在蕙娘肚上。

huì niáng jiàn zhōu liǎn shuāng yǎn jǐn bì, bā zài tā shēn shàng, wēi fēng bù dòng, bǎ gè bó xiàng yě wāi zài yī biān. zuò nǚ ér de cóng méi jīng jiàn guò, zhǐ dāng zhōu liǎn sǐ le. xīn shàng hài pà qǐ lái, lián lián de yòng shǒu tuī yáo le shí jǐ xià. zhǐ jiàn zhōu liǎn jiāng tóu tái qǐ, wēi xiào le xiào, chī le huì niáng de yī gè zuǐ. jiàn huì niáng ǎo dǐ jīn shàng zǎo nòng xià liǎng sān chù xīn hóng. máng jiāng huì niáng fú qǐ, hái yù shuō huà, huì niáng dào: nǐ bù kàn shì shèn me shí hòu, yǒu huà zài shuō bà. nǐ kuài kuài de guò qù.
蕙娘見周璉雙眼緊閉，扒在他身上，微風不動，把個脖項也歪在一邊。做女兒的從沒經見過，只當周璉死了。心上害怕起來，連連的用手推搖了十幾下。只見周璉將頭抬起，微笑了笑，吃了蕙娘的一個嘴。見蕙娘襖底襟上早弄下兩三處新紅。忙將蕙娘扶起，還欲說話，蕙娘道：「你不看是甚麼時候，有話再說罷。你快快的過去。」

zhōu liǎn yòu lǒu zhù fěn xiàng, lián lián de chī le jǐ gè zuǐ, dào: wǒ jīn rì cái wán le xīn yuàn le. nǐ ruò shì kě lián wǒ zhè yī piàn chì xīn, míng rì wù bì zǎo xiē lái. wǒ wǔ gēng tiān jiù zài cǐ děng nǐ.
周璉又摟住粉項，連連的吃了幾個嘴，道：「我今日才完了心愿了。你若是可憐我這一片赤心，明日務必早些來。我五更天就在此等你。」

huì niáng diǎn le diǎn tóu ér, yī biān xì kù zi, yī biān zhàn qǐ lái, zhe zhōu liǎn bā guò qiáng qù, rán hòu cái jiāng mén shuān ér qǔ kāi. kāi mén yī kàn, jiàn yuàn zhōng wú rén. huí tóu kàn lái, jiàn zhōu liǎn zài qiáng nà biān, hái lù zhe bàn jié shēn zi, zài shàng miàn kàn shì. huì niáng cháo zhe tā xiào le xiào, cái zǒu chū mén ér qù. zhè yī xiào, yòu bǎ zhōu liǎn xīn shàng xiào de fā má yǎng qǐ lái, hèn bù dé yòu gēn suí le guò qù. suí jí jiāng zhuō zi shōu rù fáng nèi, kàn rì guāng yǐ zhào shā chuāng, yě bù hǎo shuì jué yǎng xī, jiāng yuàn mén kāi fàng, ràng xiǎo sī men rù lái sòng chá shuǐ. réng zhào cháng sòng dú gōng kè, zhē shì zhòng rén ěr mù. zhí zhì zǎo fàn hòu, fāng cái bì mén shuì dào, xì xì de jǔ jué nà jiāo gòu shí de qíng jǐng. zhēn shì yī shēng jiǎo xìng yǒu yī wú liǎng zhī shì. dú zì zài nà lǐ dé yì dào jǐ bǎi wàn fēn.
蕙娘點了點頭兒，一邊系褲子，一邊站起來，着周璉扒過牆去，然後才將門拴兒取開。開門一看，見院中無人。回頭看來，見周璉在牆那邊，還露着半截身子，在上面看視。蕙娘朝着他笑了笑，才走出門兒去。這一笑，又把周璉心上笑的發麻癢起來，恨不得又跟隨了過去。隨即將桌子收入房內，看日光已照紗窗，也不好睡覺養息，將院門開放，讓小廝們入來送茶水。仍照常誦讀功課，遮飾眾人耳目。直至早飯後，方才閉門睡倒，細細的咀嚼那交媾時的情景。真是一生僥倖、有一無兩之事。獨自在那裡得意到幾百萬分。

zài shuō huì niáng gōng yě méi gù dé chū, zǒu jiāng huí lái, páng shì yǐ jīng jìng miàn, tā fù qīn yǐ chū qù le. wèn huì niáng dào: zěn me nǐ jīn rì qù le hǎo dà yī huì?
再說蕙娘恭也沒顧得出，走將回來，龐氏已經淨面，他父親已出去了。問蕙娘道：「怎麼你今日去了好大一會？」

huì niáng dào: wǒ yě shì zhè bān shuō, bái dūn le bàn tiān, zhǐ shì chū bù xià lái.
蕙娘道：「我也是這般說，白蹲了半天，只是出不下來。」

páng shì dào: gǎn shì dà cháng lǐ huǒ jié zhù, guài bù dé nǐ de miàn sè tōng hóng, chī diǎn mì shuǐ jiù hǎo le.
龐氏道：「敢是大腸里火結住，怪不得你的面色通紅，吃點蜜水就好了」。

huì niáng zhǐ pà tā fù mǔ kàn chū pò zhàn, xìng xǐ háo bù xiāng yí. zǒu dào zì jǐ fáng nèi, jiàn tā xiōng dì yě bù zài, lián máng yòng liáng shuǐ tōu zhe jiāng dà jīn lǐ ér shàng xuè jī xǐ qù. dāi dāi de zuò zài chuáng shàng, sī xiǎng fāng cái de shì, jìng shì dì yī kǔ shì, bú shì shén me hǎo chī de guǒ zǐ. yòu xiǎng zuó rì sòng mù tàn, zhè jiù shì tā de diào dù, ān xīn yào pò huài wǒ.
蕙娘只怕他父母看出破綻，幸喜毫不相疑。走到自己房內，見他兄弟也不在，連忙用涼水偷着將大襟里兒上血跡洗去。呆呆的坐在床上，思想方才的事，竟是第一苦事，不是甚麼好吃的果子。又想昨日送木炭，這就是他的調度，安心要破壞我。

zhǐ shì tā zěn zhī dào wǒ jiā jiā dào nèi fàng chái tàn? qǐ fēi qí jué? yòu xiǎng le xiǎng, shēn zi yǐ bèi tā pò qù, jiǔ hòu gāi zuò hé jié guǒ? yòng shǒu zài yīn mén shàng yī mō, hái shì shuǐ zì zì de, liǎng piàn dà kāi zhe, bú shì cóng qián gù wù. xīn xià yòu xiū kuì qǐ lái. wǎng cháng sī niàn zhōu liǎn, hái yǒu zhù shí, zhè rì bù zhī zěn me, jiù hé zhōu liǎn zuò zài xīn shàng shuì zài xīn shàng yì bān. wǎn jiān shuì zài bèi nèi, xiǎng nà lín qù de huà ér, zhe tā zǎo xiē qù, yòu xiǎng qǐ nà bān téng tòng, yǒu xiē hài pà. fān lái fù qù, dào sān gǔ wǎng guò cái shuì zháo.
只是他怎知道我家夾道內放柴炭？豈非奇絕？又想了想，身子已被他破去，久後該作何結果？用手在陰門上一摸，還是水漬漬的，兩片大開着，不是從前故物。心下又羞愧起來。往常思念周璉，還有住時，這日不知怎麼，就和周璉坐在心上、睡在心上一般。晚間睡在被內，想那臨去的話兒，着他早些去，又想起那般疼痛，有些害怕。翻來覆去，到三鼓往過才睡着。

xīn shàng xuán jié zhe, zhǐ shuì le yī gè gēng cì, biàn xǐng zhuǎn lái, qiāo qiāo de qǐ qù, diǎn zhe gè dēng, kàn le kàn xiǎo nǚ sī hé tā xiōng dì, shuì de hé sǐ rén yì bān. suí jí dǎ kāi le xié bāo, huàn le shuāng dà hóng xié ér, zǒu zài jìng tái qián, fū le yī fān zhī fěn, jiāng tóu fà yòng shū zi lóng de guāng guāng de, zhào le kuài qīng shǒu pà, zuò zài chuáng shàng suàn jì dào: tā zuó rì shuō wǔ gǔ jiù zài qiáng tóu hòu wǒ, cǐ shí tā dìng zài nà lǐ xiāng děng. wǒ ruò qù, fù mǔ wèn qǐ shí, wǒ zuó rì yuán shuō méi yǒu chū xià gōng lái, zhǐ shuō nèi jí de hěn, shuō yǔ tā yī shēng, wǒ lì kè huí lái jiù shì le.
心上懸結着，只睡了一個更次，便醒轉來，悄悄的起去，點着個燈，看了看小女廝和他兄弟，睡的和死人一般。隨即打開了鞋包，換了雙大紅鞋兒，走在鏡台前，敷了一番脂粉，將頭髮用梳子籠的光光的，罩了塊青手帕，坐在床上算計道：「他昨日說五鼓就在牆頭候我，此時他定在那裡相等。我若去，父母問起時，我昨日原說沒有出下恭來，只說內急的狠，說與他一聲，我立刻回來就是了。」

xiǎng bà, jiāng dēng ér chuī miè, yī bù bù zǒu dào wài fáng mén qián, kuǎn kuǎn de jiāng mén ér yī qǐ, cè shēn chū qù. dào chuāng wài yī tīng, bù jiàn dòng jìng, zhī dào tā diē mā méi yǒu tīng jiàn. lián máng qiǎng xíng jǐ bù, jiāng jiā dào mén tuī kāi.
想罷，將燈兒吹滅，一步步走到外房門前，款款的將門兒一啟，側身出去。到窗外一聽，不見動靜，知道他爹媽沒有聽見。連忙搶行幾步，將夾道門推開。

zhè biān mén ér yī xiǎng, qiáng tóu shàng de zhōu liǎn zǎo yǐ kàn jiàn, dī dī wèn dào: lái le me?
這邊門兒一響，牆頭上的周璉早已看見，低低問道：「來了麼？」

huì niáng jiàn zhōu liǎn yǐ zài qiáng tóu, yě bù dá yīng, jiāng mén ér jí máng shuān le.
蕙娘見周璉已在牆頭，也不答應，將門兒急忙拴了。

bù xiǎng zhōu liǎn zǎo yù bèi xià gè dēng lóng diǎn zài qiáng nà biān. xiān xiàng tàn duī shàng diū xià yī gè rù zi, yī gè zhěn tóu, tiào guò qiáng lái, hé dēng lóng dū ān fàng dì xià. rán hòu zǒu dào huì niáng gēn qián, yòng shuāng shǒu bào qǐ, fàng zài rù zi shàng, zhe le zhěn tóu, yě gù bù dé shuō huà, jiāng rù ér lā xià, fēn kāi huì niáng de liǎng tuǐ, què dài jiāng yáng wù chā rù. huì niáng dào: nǐ duàn bù kě xiàng zuó rì nà yàng luó zào, wǒ shí jīng dāng bù qǐ.
不想周璉早預備下個燈籠點在牆那邊。先向炭堆上丟下一個褥子，一個枕頭，跳過牆來，和燈籠都安放地下。然後走到蕙娘跟前，用雙手抱起，放在褥子上，着了枕頭，也顧不得說話，將褥兒拉下，分開蕙娘的兩腿，卻待將陽物插入。蕙娘道：「你斷不可像昨日那樣羅唣，我實經當不起。」

zhōu liǎn lián lián chī zuǐ dào: wǒ jīn rì zhǐ guǎn zhe nǐ rú yì.
周璉連連吃嘴道：「我今日只管着你如意。」

shuō zhe, jiāng yáng wù xú xú chā rù, biàn bú shì zuó rì nà yàng jiān sè. huì niáng cù zhe méi tóu, rèn tā xì nòng. kǒu zhōng róu shēng nèn yǔ āi gào zhe, zhǐ jiào nòng bàn jié. zhōu liǎn zài dēng xià, kàn zhe tā de róng yán, yòu tīng zhe tā zhè xiē huà ér, yuè fā xìng bù kě è. zhōu liǎn kuǎn kuǎn de yòng róu ruǎn gōng fū, yī chū yī rù, chōu sòng qǐ lái.
說着，將陽物徐徐插入，便不是昨日那樣艱澀。蕙娘蹙着眉頭，任他戲弄。口中柔聲嫩語哀告着，只教弄半截。周璉在燈下，看着他的容顏，又聽着他這些話兒，越發性不可遏。周璉款款的用柔軟功夫，一出一入，抽送起來。

huì niáng cǐ shí yě jué dé kě yǐ róng shòu. zhōu liǎn huí tóu jiàn huì niáng chuān zhe dà hóng bàn píng dǐ xié ér, shàng miàn huā huā lǜ lǜ, shèn shì kě ài, máng yòng shuāng shǒu jǐn jǐn wò zhù. liǎng rén shì bì, lǒu bào le piàn kè, tiān yǐ dà liàng. zhōu liǎn jiāng tā fú qǐ, bào zài huái zhōng, kǒu duì kǒu ér de wèn dào: jīn rì bǐ zuó rì hé rú?
蕙娘此時也覺得可以容受。周璉回頭見蕙娘穿着大紅半平底鞋兒，上面花花綠綠，甚是可愛，忙用雙手緊緊握住。兩人事畢，摟抱了片刻，天已大亮。周璉將他扶起，抱在懷中，口對口兒的問道：「今日比昨日何如？」

huì niáng xié chǒu le yī yǎn, biàn xiào le. xuán jiāng zhōu liǎn bó xiàng lǒu zhù, yòu jiāng fěn miàn zhěn zài zhōu liǎn miàn shàng, zhǐ gù āi zhā. zhōu liǎn dào: tiān yǐ dà míng, nǐ gāi qù le.
蕙娘斜瞅了一眼，便笑了。旋將周璉脖項摟住，又將粉面枕在周璉面上，只顧挨揸。周璉道：「天已大明，你該去了。」

huì niáng shǐ jiāng qiū bō zhuǎn pàn, tái tóu kàn nà tiān sè. kàn bà, xiàng zhōu liǎn dào: wǒ cǐ shí yī diǎn qì lì yě méi le, nǐ bào qǐ wǒ lái bà.
蕙娘始將秋波轉盼，抬頭看那天色。看罷，向周璉道：「我此時一點氣力也沒了，你抱起我來罷。」

zhōu liǎn jiāng tā bào qǐ, huì niáng xì le kù ér, yī shǒu tuō zhe qiáng, shí shǒu lā zhe zhōu liǎn yī xiù, wèn dào: nǐ míng rì lái bù lái?
周璉將他抱起，蕙娘系了褲兒，一手托着牆，十手拉着周璉衣袖，問道：「你明日來不來？」

zhōu liǎn dào: wǒ wèi shén me bù lái? wǒ yòu bú shì fēng zi.
周璉道：「我為什麼不來？我又不是瘋子。」

huì niáng yòu xiào le xiào, xiàng zhōu liǎn dào: nǐ kuài guò qù bà.
蕙娘又笑了笑，向周璉道：「你快過去罷。」

zhōu liǎn jiāng rù zi juǎn le zhěn tóu, xiàng qiáng nà biān yī diū, rán hòu tí le dēng lóng, cóng tàn shàng bā guò qiáng qù, yòu huí tóu kàn huì niáng.
周璉將褥子卷了枕頭，向牆那邊一丟，然後提了燈籠，從炭上扒過牆去，又回頭看蕙娘。

huì niáng yòu xiào le xiào, yǐ mù sòng qíng, zhōu liǎn bǎi shǒu ér, huì niáng fāng cái chū qù. huí dào wài fáng, jiàn tā fù qīn zhèng chuān yī fu, tā mā hái shuì zài bèi nèi. jí jí de jǐ bù, zǒu rù nèi fáng, jiāng hóng xié tuō qù, huàn le yī shuāng bǎo lán xié chuān le. xiǎo nǚ sī yǔ tā shèng le miàn tāng, shū xǐ bì, dāi dāi de zuò zài chuáng shàng, sī suǒ nà jiāo gòu de qù wèi, bù xiǎng shì zhè yàng gè shuō bù lái de shòu yòng, guài dào fù rén jiā zuò xià bù hǎo de shì, yuán yě yóu bù dé. yòu xiǎng zhe pǔ tiān xià chú le zhōu liǎn, dì èr gè yě méi zhè běn lǐng. cóng cǐ yī xīn yī yì yào jià zhōu liǎn. ná dìng tā mǔ qīn, shì qiān shuō wàn yī de. zhǐ shì tā fù qīn huà duàn wú wàng.
蕙娘又笑了笑，以目送情，周璉擺手兒，蕙娘方才出去。回到外房，見他父親正穿衣服，他媽還睡在被內。急急的幾步，走入內房，將紅鞋脫去，換了一雙寶藍鞋穿了。小女廝與他盛了麵湯，梳洗畢，呆呆的坐在床上，思索那交媾的趣味，不想是這樣個說不來的受用，怪道婦人家做下不好的事，原也由不得。又想着普天下除了周璉，第二個也沒這本領。從此一心一意要嫁周璉。拿定他母親，是千說萬依的。只是他父親話斷無望。

dào dì sān yè wǔ gēng shí, yòu yǔ zhōu liǎn huān jù. shì wán hòu, huì niáng shuō qǐ yào jià de huà. zhōu liǎn dào: cǐ shì cóng nà rì huì wén zài chuāng xià jiàn nǐ shí, cún cǐ xiǎng suàn, zhí dào rú jīn. zhǐ shì wǒ jiā yǒu zhèng qī, bù dàn jiāng nǐ yǔ wǒ zuò gè piān fáng, jiù yǔ wǒ fáng xià zuò gè jiě mèi, nǐ fù qīn yě duàn duàn bù yī. wǒ yě sī liang le qiān huí bǎi zhuǎn, chú fēi wǒ fáng xià sǐ le, nà shí míng zhèng yán shùn, qiǎn méi zuò hé. nèi zhōng yòu yǒu nǐ mǔ qīn zuò zhǔ, zhè shì shí fēn zhōng jiù yǒu shí fēn chéng jiù. rú jīn gāi zěn me xiàng nǐ fù qīn kāi kǒu?
到第三夜五更時，又與周璉歡聚。事完後，蕙娘說起要嫁的話。周璉道：「此事從那日會文在窗下見你時，存此想算，直到如今。只是我家有正妻，不但將你與我做個偏房，就與我房下做個姐妹，你父親也斷斷不依。我也思量了千迴百轉，除非我房下死了，那時名正言順，遣媒作合。內中又有你母親作主，這事十分中就有十分成就。如今該怎麼向你父親開口？」

huì niáng dào: wǒ yǐ shì èr shí suì le, zǎo wǎn jiān wǒ fù qīn bǎ wǒ xǔ le rén, wǒ zhè shēn zi yǐ bèi nǐ pò, nà kān yòu zhe rén jiā zài pò? wǒ dào nà shí, bù guò yī tiáo shéng zi zì yì sǐ, jiù shì bào hái le nǐ ài wǒ yī chǎng de hǎo xīn. zhǐ shì wǒ sǐ le, nǐ xīn shàng hé rěn? shuō zhe, liǎng lèi fēn fēn cóng liǎn shàng gǔn xià.
蕙娘道：「我已是二十歲了，早晚間我父親把我許了人，我這身子已被你破，那堪又着人家再破？我到那時，不過一條繩子自縊死，就是報還了你愛我一場的好心。只是我死了，你心上何忍？」說着，兩淚紛紛從臉上滾下。

zhōu liǎn bào zhù wēn cún dào: nǐ xiū yào yōu chóu. qiě xiàng zhè yàng tōu zhe zuò, děng hòu gè jī yuán, jí huò dào shuǐ jǐn shān qióng, wǒ cóng zhè qiáng shàng bān nǐ guò qù, dào wǒ jiā zhōng, bǐng míng fù mǔ, fèi shàng shí wàn yín zi dǎ guān sī, yě méi gè bù tuǒ dāng de shì. wàn yī bù tuǒ dāng, zài zhe shàng shí wàn. ruò èr shí wàn hái wú chéng, wǒ péi nǐ tóng sǐ, yě shě bù dé jiào nǐ dú sǐ, jiào nǐ zài jià dì èr gè rén.
周璉抱住溫存道：「你休要憂愁。且像這樣偷着做，等候個機緣，即或到水盡山窮，我從這牆上搬你過去，到我家中，稟明父母，費上十萬銀子打官司，也沒個不妥當的事。萬一不妥當，再着上十萬。若二十萬還無成，我陪你同死，也捨不得教你獨死，教你再嫁第二個人。」

huì niáng tīng le zhè jǐ jù huà, shì qù lèi hén, shuō dào: wǒ de zhōng shēn zǒng yào hé nǐ shuō huà. nǐ ruò shì wù le wǒ, wǒ biàn zuò guǐ yě bù yī nǐ!
蕙娘聽了這幾句話，拭去淚痕，說道：「我的終身總要和你說話。你若是誤了我，我便做鬼也不依你！」

liǎng gè xiāng qīn xiāng wēi, dào tiān míng bié qù.
兩個相親相偎，到天明別去。

zì cǐ yī lián qī bā tiān, zhōu liǎn méi huí jiā qù, zǒng zài shū fáng zhōng xiē wò. ǒu ěr bái tiān huí jiā zǒu zǒu, zhōu liǎn de fù mǔ yǐ wèi ér zi xià kǔ gōng dú shū, xīn shàng dào yě huān xǐ. zěn nài tā qī zǐ hé shì yǔ zhōu liǎn shì shào nián hǎo fū qī, měi rì wǎn shàng dìng yào chéng shuāng. jīn yī lián qī bā yè bù jiàn zhōu liǎn huí lái, nà lǐ hái āi dé guò qù. biàn shēng le wú xiàn cāi yí, dǎ suàn zhe zhōu liǎn bú shì piáo biàn shì dǔ, bù guò jí dú shū wèi míng, qī huǎng fù mǔ. yòu jiàn zhōu liǎn huí jiā, zhǐ dào tā fáng nèi liǎng cì, miàn sè shàng dà tóng bù qián, kàn de lěng lěng dàn dàn, lián duō zuò yī kè yě bù kěn. yǐ kàn chū pò zhàn, zhǐ shì mō bù zháo gēn ér. jiāng cì hou zhōu liǎn de dà xiǎo jiā rén chú zi huǒ fū dōu lún bān ér jiào qù xì xì pán wèn, zhòng rén yī kǒu tóng yīn, shuō: zhǔ rén shí shì dú zì sù xiē, yòng xīn dú shū, bìng wú bàn diǎn wài wù.
自此一連七八天，周璉沒回家去，總在書房中歇臥。偶爾白天回家走走，周璉的父母以為兒子下苦功讀書，心上到也歡喜。怎奈他妻子何氏與周璉是少年好夫妻，每日晚上定要成雙。今一連七八夜不見周璉回來，那裡還挨得過去。便生了無限猜疑，打算着周璉不是嫖便是賭，不過藉讀書為名，欺謊父母。又見周璉回家，止到他房內兩次，面色上大同不前，看的冷冷淡淡，連多坐一刻也不肯。已看出破綻，只是摸不着根兒。將伺候周璉的大小家人、廚子、火夫都輪班兒叫去細細盤問，眾人一口同音，說：「主人實是獨自宿歇，用心讀書，並無半點外務。」

hé shì yòu yí tā men shòu zhōu liǎn zhǔ tuō, yīn cǐ bù kěn shí shuō. xiǎng le bàn tiān, xiǎng chū yī tào huà lái, dào pó pó lěng shì miàn qián shuō dào: nǚ xù lián yè bù huí jiā, yǔ zhòng jiā rén dǎ tōng yí lù, bāo zhe gè chāng fù, zài xīn shū fáng zuǒ jìn, yè qù míng huí, yǐ qī bā tiān le. zá jiā yǒu qián, shuí bù jì hèn? jiǔ hòu bèi rén é zhà shì xiǎo, shè huò yī chū yī rù bèi rén jiā shāng le xìng mìng, wǒ zuò gè guǎ fù bà le, zhǐ pà diē mā de hòu sì yǒu xiē kě lǜ.
何氏又疑他們受周璉囑託，因此不肯實說。想了半天，想出一套話來，到婆婆冷氏面前說道：「女婿連夜不回家，與眾家人打通一路，包着個娼婦，在新書房左近，夜去明回，已七八天了。咱家有錢，誰不忌恨？久後被人訛詐事小，設或一出一入被人家傷了性命，我做個寡婦罷了，只怕爹媽的後嗣有些可慮。」

lěng shì tīng le bié de huà, zhī dào tā men shì shào nián fū qī, bù yuàn zhàng fū lí kāi de yì sī, hòu tīng dào shāng le xìng mìng děng huà, xīn shàng yǒu xiē pà qǐ lái. lì kè jiāng zhōu tōng qǐng rù nèi shì, zhào hé shì shì cái de huà, gào sù zhōu tōng. zhōu tōng xiào dào: wǒ yī shēng yī shì, zhǐ yǒu cǐ zi. fán tā yī jǔ dòng, wǒ wú bù zhòu yè liú xīn àn zhōng zhe rén chá fǎng. wěi xì zài xīn shū fáng nèi lì zhì dú shū, bìng wèi hú xíng yī bù. chú huì wén rì zi chū mén, yú jù zài shū fáng zhōng. zhǐ shì hé qí gòng shēng jiā liǎng gè ér zi chóu mì xiē. tā men shào nián rén hé dé lái, yě bà le. ruò shuō jiǎng dào lín jiā, nà qí gòng shēng pǐn duān xíng fāng, yán xiào bù gǒu, shì wǒ men běn chéng tóu yī gè zhèng lù rén, yě shì wǒ yī wàn fēn xìn dé guò de rén. jīn tā lìng lì shū fáng dú shū, zhè shì zuì nán dé de shì tǐ. ruò bǎ tā zhè dú shū gāo xìng zǔ le, rě de tā nǎo nù qǐ lái, hú piáo luàn dǔ, jiāng wǒ yě zhǐ hé bǎ tā bái kàn liǎng yǎn, shuí shě de nán wèi tā? zhè shì xí fù ér tān liàn zhàng fū. wǒ jīn rì jiù fēn fù yǔ tā, bái rì zài shū fáng zhōng, wǎn jiān huí jiā lái bà le.
冷氏聽了別的話，知道他們是少年夫妻，不願丈夫離開的意思，後聽到傷了性命等話，心上有些怕起來。立刻將周通請入內室，照何氏適才的話，告訴周通。周通笑道：「我一生一世，止有此子。凡他一舉動，我無不晝夜留心暗中着人察訪。委系在新書房內立志讀書，並未胡行一步。除會文日子出門，余俱在書房中。止是和齊貢生家兩個兒子稠密些。他們少年人合得來，也罷了。若說講到鄰家，那齊貢生品端行方，言笑不苟，是我們本城頭一個正路人，也是我一萬分信得過的人。今他另立書房讀書，這是最難得的事體。若把他這讀書高興阻了，惹的他惱怒起來，胡嫖亂賭，將我也只合把他白看兩眼，誰舍的難為他？這是媳婦兒貪戀丈夫。我今日就吩咐與他，白日在書房中，晚間回家來罷了。」

suí jí zhe rén jiāng zhōu liǎn jiào lái, shuō míng cǐ huà. zhōu liǎn tīng le, hé dāng xīn dǎ gè pī léi yī yàng, yòu bù gǎn zài tā fù qīn qián zhí miù, hán nù chū lái. shēn xìn jiā zhōng dà xiǎo, méi rén gǎn duō nòng tā. suí dào tā mǔ qīn lěng shì qián xì wèn. lěng shì dào: zhè shì nǐ fù qīn pà nǐ shào nián méi shǒu xìng, shè huò zài wài mián huā wò liǔ, jiào wǒ men dān yōu. kuàng nǐ xí fù dú sù, yě bú shì gè cháng shì, yīn cǐ zhe nǐ huí lái.
隨即着人將周璉叫來，說明此話。周璉聽了，和當心打個霹雷一樣，又不敢在他父親前執謬，含怒出來。深信家中大小，沒人敢掇弄他。隨到他母親冷氏前細問。冷氏道：「這是你父親怕你少年沒守性，設或在外眠花臥柳，教我們擔憂。況你媳婦獨宿，也不是個常事，因此着你回來。」

zhōu liǎn tīng le zhè liǎng jù huà, biàn míng bái shì hé shì yǒu huà le. lián máng zǒu dào hé shì fáng nèi, wèn dào: nǐ jīn rì hé mǔ qīn shuō shén me huà lái?
周璉聽了這兩句話，便明白是何氏有話了。連忙走到何氏房內，問道：「你今日和母親說甚麼話來？」

hé shì mǎn miàn xiào róng, shuō dào: wǒ méi yǒu shuō shén me.
何氏滿面笑容，說道：「我沒有說甚麼。」

zhōu liǎn dào: nǐ jì méi shuō shén me, zěn me fù qīn dǒu rán jiào wǒ huí jiā sù xiē?
周璉道：「你既沒說甚麼，怎麼父親陡然教我回家宿歇？」

hé shì xiào dào: lián wǒ yě bù zhī dào èr wèi lǎo rén jiā shì shén me yì sī. gǎn shì pà nǐ zài wài piáo dǔ.
何氏笑道：「連我也不知道二位老人家是什麼意思。敢是怕你在外嫖賭。」

zhōu liǎn nù shuō dào: wǒ biàn piáo dǔ, nǐ wǒ zěn me?
周璉怒說道：「我便嫖賭，你我怎麼？」

hé shì jiàn zhàng fū nǎo le, dī dī de xiào shuō dào: nǐ jiù piáo dǔ qù, zhǐ yào nǐ yǒu qián.
何氏見丈夫惱了，低低的笑說道：「你就嫖賭去，只要你有錢。」

zhōu liǎn dào: yǒu qián, yǒu qián, yī bǎi gè yǒu qián, zhǐ shì bù piáo nǐ!
周璉道：「有錢，有錢，一百個有錢，只是不嫖你！」

hé shì dào: wǒ yào nǐ piáo wǒ me!
何氏道：「我要你嫖我麼！」

zhōu liǎn dào: nǐ jì bú yào piáo nǐ, nǐ wèi shén me zài lǎo yé zi qián guò shé?
周璉道：「你既不要嫖你，你為什麼在老爺子前過舌？」

hé shì dào: nà gè làn shé tóu shēng dīng chuāng de, cái guò shé lī! nǐ zhǐ huí shū fáng lǐ shuì qù jiù shì le, hé bì kǔ kǔ xiàng wǒ jiào bái.
何氏道：「那個爛舌頭生疔瘡的，才過舌哩！你只回書房裡睡去就是了，何必苦苦向我較白。」

zhōu liǎn dào: nǐ néng yǒu duō dà de guǐ ér, gǎn zài wǒ gēn qián shī zhǎn?
周璉道：「你能有多大的鬼兒，敢在我跟前施展？」

shuō zhe, jiāng yī fú lǒu qǐ, zhǐ zhe zì jǐ de yáng wù, xiàng hé shì dào: nǐ duō zuǐ duō shé, bù guò wèi de shì tā. nǐ cóng jīn hòu, ruò ān fèn shǒu jǐ, wǒ hái zhe tā shǎng nǐ yī èr cì guāng nǐ ruò àn zhōng zuō nòng wǒ, wǒ jiāng tā dǎo diào qǐ yě lún bú dào nǐ nà lǐ qù.
說着，將衣服摟起，指着自己的陽物，向何氏道：「你多嘴多舌，不過為的是他。你從今後，若安分守己，我還着他賞你一二次光；你若暗中作弄我，我將他倒吊起也輪不到你那裡去。」

hé shì dào: nǐ dào bù ā huài wǒ bà, shuí yào tā dāng fàn chī bù chéng? nǐ de huì diào zhe, nán dào wǒ de bù huì guà zhe me?
何氏道：「你到不呵咶我罷，誰要他當飯吃不成？你的會弔着，難道我的不會掛着麼？」

zhèng rǎng nào jiān, tā mǔ qīn lěng shì rén lái shuō dào: jiào nǐ huí jiā, shì nǐ fù qīn de yì sī, yǔ nǐ xí fù hé gān? nǐ liǎng gè bù bì chǎo nào, wǒ míng rì zì yǒu ān pái.
正嚷鬧間，他母親冷氏人來說道：「教你回家，是你父親的意思，與你媳婦何干？你兩個不必吵鬧，我明日自有安排。」

zhōu liǎn dào: wǒ de bèi rù jù zài shū fáng zhōng, wǒ míng rì zài huí jiā bà.
周璉道：「我的被褥俱在書房中，我明日再回家罷。」

lěng shì dào: zhè shǐ bù dé. nǐ fù qīn fāng cái hé nǐ shuō le, nǐ biàn yǔ tā xiāng ǎo, tā qǐ bù guài nǐ! xiàn fàng zhe nǐ xí fù bèi rù, hé bì dìng yào shū fáng zhōng bèi rù zěn me. kuàng cǐ shí yǐ shì diǎn dēng shí hòu hái qù zuò shén? shuō bà, lěng shì chū qù.
冷氏道：「這使不得。你父親方才和你說了，你便與他相拗，他豈不怪你！現放着你媳婦被褥，何必定要書房中被褥怎麼。況此時已是點燈時候還去做甚？」說罷，冷氏出去。

zhōu liǎn wú kě rú hé, zhǐ de zūn tā mǔ qīn de yán yǔ, shēn lǜ méi hé huì niáng shuō shēng, kǒng tā dú zì kǔ děng. yè fàn yè jiǔ dōu bù chī, yě bù tuō yī fú, hé yī ér dào zài chuáng shàng, yī xīn qiān guà zhe huì niáng.
周璉無可如何，只得遵他母親的言語，深慮沒和蕙娘說聲，恐他獨自苦等。夜飯夜酒都不吃，也不脫衣服，和衣兒倒在床上，一心牽掛着蕙娘。

dào sān gēng shí fēn, hé shì zhǐ dāng zhōu liǎn shuì shú, rěn bú zhù dào tā huái qián tì tā jiě niǔ kòu, sōng yāo dài, lā qù xuē wà. zhèng yào tuō dǐ yī. zhōu liǎn zhēng kāi liǎng yǎn, xiàng hé shì liǎn shàng chóng chóng de tuò le yī kǒu, mà dào: méi lián chǐ de huò! wǒ yuán zhī dào nǐ āi bú zhù le!
到三更時分，何氏只當周璉睡熟，忍不住到他懷前替他解扭扣，松腰帶，拉去靴襪。正要脫底衣。周璉睜開兩眼，向何氏臉上重重的唾了一口，罵道：「沒廉恥的貨！我原知道你挨不住了！」

hé shì cǐ shí xiū kuì de wú dì kě rù, dī le tóu, zǒu zhì chuáng jiǎo xià, lèi liú mǎn miàn, yòu bù gǎn gāo shēng dà kū. xīn shàng yòu huǐ yòu qì, hèn bù dé yī tóu pèng sǐ.
何氏此時羞愧的無地可入，低了頭，走至床腳下，淚流滿面，又不敢高聲大哭。心上又悔又氣，恨不得一頭碰死。

dào wǔ gēng shí, zhōu liǎn nà lǐ hái shuì de zhù? zuò qǐ lái, zhǐ jué dé yī zhèn zhèn ěr rè xīn tiào, bù yóu de zuǐ lǐ shuō dào: bà le, zhè hái zi jīn yè kǔ le!
到五更時，周璉那裡還睡的住？坐起來，只覺得一陣陣耳熱心跳，不由的嘴裡說道：「罷了，這孩子今夜苦了！」

hé shì zhǐ dāng zhàng fū shuō tā kǔ le, yuè fā zài chuáng jiǎo tóu gěng gěng yè yàn, bēi shāng bù yǐ. zhōu liǎn jiàn hé shì shèn shì bēi qiè, sù rì yuán shì hé hǎo fū qī, xiǎng le xiǎng, tā yě shì tān liàn wǒ de yì sī, wǒ tóu qián chù zhì guò shén le. zuò fù rén de, shuí méi gè xiū chǐ? shěng de wǒ zhè bān ròu tiào xīn jīng, dào bù rú qiě ná tā chū huǒ. shēn shǒu jiāng hé shì yī bān, jiàn hé shì èr mù hóng zhǒng, kū de hé jiǔ zuì yì bān. suí dūn zài chuáng shàng, jiāng hé shì yòng liǎng shǒu bào qǐ, fàng zài chuáng zhōng jiān. zhèng yào duì miàn qīn zuǐ shuō huà, bèi hé shì yòng lì yī tuī, zhōu liǎn bù céng fáng bèi, yī gè fān jīn dòu dǎo diē xià chuáng qù, tóu shàng pèng xià gè dà gē da. bā qǐ lái, shuāng jīng chū huǒ, nù bù kě è, què dài jiāng hé shì jiū niǔ tòng dǎ. huí xiǎng tā fù mǔ shuì shú jīng dòng qǐ lái bù biàn, rěn le yī kǒu qì, jiāng xuē wà chuān shang, jiào qǐ nǚ sī men diǎn le dēng lóng, chū wài biān shū fáng zhōng qù le.
何氏只當丈夫說他苦了，越發在床腳頭哽哽咽咽，悲傷不已。周璉見何氏甚是悲切，素日原是和好夫妻，想了想，他也是貪戀我的意思，我頭前處置過甚了。做婦人的，誰沒個羞恥？省得我這般肉跳心驚，到不如且拿他出火。伸手將何氏一搬，見何氏二目紅腫，哭的和酒醉一般。隨蹲在床上，將何氏用兩手抱起，放在床中間。正要對面親嘴說話，被何氏用力一推，周璉不曾防備，一個翻筋鬥倒跌下床去，頭上碰下個大疙瘩。扒起來，雙睛出火，怒不可遏，卻待將何氏揪扭痛打。回想他父母睡熟驚動起來不便，忍了一口氣，將靴襪穿上，叫起女廝們點了燈籠，出外邊書房中去了。

zhèng shì:
正是：

jué liáng sān rì suí fū è, yī rì wú tā xīn bù jiǎn.
絕糧三日隨夫餓，一日無他心不減。

fù nǚ yóu lái tān cǐ dào, xiū jiāng cù wèi biàn suān xián.
婦女由來貪此道，休將醋味辨酸咸。