jīn yǒu yī rén, rù rén yuán pǔ, qiè qí táo lǐ, zhòng wén zé fēi zhī, shàng wèi zhèng zhě, dé zé fá zhī, cǐ hé yě? yǐ kuī rén zì lì yě. zhì rǎng rén quǎn shǐ jī tún, qí bù yì yòu shén rù rén yuán pǔ qiè táo lǐ. shì hé gù yě? yǐ kuī rén yù duō, qí bù rén zī shén, zuì yì hòu. zhì rù rén lán jiù, qǔ rén mǎ niú zhě, qí bù rén yòu shén rǎng rén quǎn shǐ jī tún, cǐ hé gù yě? yǐ qí kuī rén yù duō. gǒu kuī rén yù duō, qí bù rén zī shén, zuì yì hòu. zhì shā bù gū rén yě, tuō qí yī qiú, qǔ gē jiàn zhě, qí bù yì, yòu shén rù rén lán jiù qǔ rén mǎ niú. cǐ hé gù yě? yǐ qí kuī rén yù duō. gǒu kuī rén yù duō, qí bù rén zī shén yǐ, zuì yì hòu. dāng cǐ, tiān xià zhī jūn zǐ jiē zhī ér fēi zhī, wèi zhī bù yì. jīn zhì dà wèi gōng guó, zé fú zhī fēi, cóng ér yù zhī, wèi zhī yì. cǐ kě wèi zhī yì yǔ bù yì zhī bié hū?
今有一人，入人園圃，竊其桃李，眾聞則非之，上為政者，得則罰之，此何也？以虧人自利也。至攘人犬豕雞豚，其不義又甚入人園圃竊桃李。是何故也？以虧人愈多，其不仁茲甚，罪益厚。至入人欄廄，取人馬牛者，其不仁又甚攘人犬豕雞豚，此何故也？以其虧人愈多。苟虧人愈多，其不仁茲甚，罪益厚。至殺不辜人也，拖其衣裘，取戈劍者，其不義，又甚入人欄廄取人馬牛。此何故也？以其虧人愈多。苟虧人愈多，其不仁茲甚矣，罪益厚。當此，天下之君子皆知而非之，謂之不義。今至大為攻國，則弗知非，從而譽之，謂之義。此可謂知義與不義之別乎？

shā yī rén, wèi zhī bù yì, bì yǒu yī sǐ zuì yǐ. ruò yǐ cǐ shuō wǎng, shā shí rén, shí zhòng bù yì, bì yǒu shí sǐ zuì yǐ shā bǎi rén, bǎi zhòng bù yì, bì yǒu bǎi sǐ zuì yǐ. dāng cǐ, tiān xià zhī jūn zǐ jiē zhī ér fēi zhī, wèi zhī bù yì. jīn zhì dà wèi bù yì gōng guó, zé fú zhī fēi, cóng ér yù zhī, wèi zhī yì, qíng bù zhī qí bù yì yě, gù shū qí yán yǐ yí hòu shì. ruò zhī qí bù yì yě, fū xī shuō shū qí bù yì yǐ yí hòu shì zāi? jīn yǒu rén yú cǐ, shǎo jiàn hēi yuē hēi, duō jiàn hēi yuē bái, zé bì yǐ cǐ rén wèi bù zhī bái hēi zhī biàn yǐ shǎo cháng kǔ yuē kǔ, duō cháng kǔ yuē gān, zé bì yǐ cǐ rén wèi bù zhī gān kǔ zhī biàn yǐ. jīn xiǎo wèi fēi, zé zhī ér fēi zhī dà wèi fēi gōng guó, zé bù zhī fēi, cóng ér yù zhī, wèi zhī yì. cǐ kě wèi zhī yì yǔ bù yì zhī biàn hū? shì yǐ zhī tiān xià zhī jūn zǐ yě, biàn yì yǔ bù yì zhī luàn yě.
殺一人，謂之不義，必有一死罪矣。若以此說往，殺十人，十重不義，必有十死罪矣；殺百人，百重不義，必有百死罪矣。當此，天下之君子皆知而非之，謂之不義。今至大為不義攻國，則弗知非，從而譽之，謂之義，情不知其不義也，故書其言以遺後世。若知其不義也，夫奚說書其不義以遺後世哉？ 今有人於此，少見黑曰黑，多見黑曰白，則必以此人為不知白黑之辯矣；少嘗苦曰苦，多嘗苦曰甘，則必以此人為不知甘苦之辯矣。今小為非，則知而非之；大為非攻國，則不知非，從而譽之，謂之義。此可謂知義與不義之辯乎？是以知天下之君子也，辯義與不義之亂也。