jīn yǒu yī rén, rù rén yuán pǔ, qiè qí táo lǐ, zhòng wén zé fēi zhī, shàng wéi zhèng zhě, dé zé fá zhī, cǐ hé yě? yǐ kuī rén zì lì yě. zhì rǎng rén quǎn shǐ jī tún, qí bú yì yòu shén rù rén yuán pǔ qiè táo lǐ. shì hé gù yě? yǐ kuī rén yù duō, qí bù rén zī shén, zuì yì hòu. zhì rù rén lán jiù, qǔ rén mǎ niú zhě, qí bù rén yòu shén rǎng rén quǎn shǐ jī tún, cǐ hé gù yě? yǐ qí kuī rén yù duō. gǒu kuī rén yù duō, qí bù rén zī shén, zuì yì hòu. zhì shā bù gū rén yě, tuō qí yī qiú, qǔ gē jiàn zhě, qí bú yì, yòu shén rù rén lán jiù qǔ rén mǎ niú. cǐ hé gù yě? yǐ qí kuī rén yù duō. gǒu kuī rén yù duō, qí bù rén zī shén yǐ, zuì yì hòu. dāng cǐ, tiān xià zhī jūn zǐ jiē zhī ér fēi zhī, wèi zhī bú yì. jīn zhì dà wéi gōng guó, zé fú zhī fēi, cóng ér yù zhī, wèi zhī yì. cǐ kě wèi zhī yì yǔ bú yì zhī bié hū?
今有一人，入人园圃，窃其桃李，众闻则非之，上为政者，得则罚之，此何也？以亏人自利也。至攘人犬豕鸡豚，其不义又甚入人园圃窃桃李。是何故也？以亏人愈多，其不仁兹甚，罪益厚。至入人栏厩，取人马牛者，其不仁又甚攘人犬豕鸡豚，此何故也？以其亏人愈多。苟亏人愈多，其不仁兹甚，罪益厚。至杀不辜人也，拖其衣裘，取戈剑者，其不义，又甚入人栏厩取人马牛。此何故也？以其亏人愈多。苟亏人愈多，其不仁兹甚矣，罪益厚。当此，天下之君子皆知而非之，谓之不义。今至大为攻国，则弗知非，从而誉之，谓之义。此可谓知义与不义之别乎？

shā yī rén, wèi zhī bú yì, bì yǒu yī sǐ zuì yǐ. ruò yǐ cǐ shuō wǎng, shā shí rén, shí zhòng bú yì, bì yǒu shí sǐ zuì yǐ shā bǎi rén, bǎi zhòng bú yì, bì yǒu bǎi sǐ zuì yǐ. dāng cǐ, tiān xià zhī jūn zǐ jiē zhī ér fēi zhī, wèi zhī bú yì. jīn zhì dà wéi bú yì gōng guó, zé fú zhī fēi, cóng ér yù zhī, wèi zhī yì, qíng bù zhī qí bú yì yě, gù shū qí yán yǐ yí hòu shì. ruò zhī qí bú yì yě, fū xī shuō shū qí bú yì yǐ yí hòu shì zāi? jīn yǒu rén yú cǐ, shǎo jiàn hēi yuē hēi, duō jiàn hēi yuē bái, zé bì yǐ cǐ rén wéi bù zhī bái hēi zhī biàn yǐ shǎo cháng kǔ yuē kǔ, duō cháng kǔ yuē gān, zé bì yǐ cǐ rén wéi bù zhī gān kǔ zhī biàn yǐ. jīn xiǎo wèi fēi, zé zhī ér fēi zhī dà wéi fēi gōng guó, zé bù zhī fēi, cóng ér yù zhī, wèi zhī yì. cǐ kě wèi zhī yì yǔ bú yì zhī biàn hū? shì yǐ zhī tiān xià zhī jūn zǐ yě, biàn yì yǔ bú yì zhī luàn yě.
杀一人，谓之不义，必有一死罪矣。若以此说往，杀十人，十重不义，必有十死罪矣；杀百人，百重不义，必有百死罪矣。当此，天下之君子皆知而非之，谓之不义。今至大为不义攻国，则弗知非，从而誉之，谓之义，情不知其不义也，故书其言以遗后世。若知其不义也，夫奚说书其不义以遗后世哉？ 今有人于此，少见黑曰黑，多见黑曰白，则必以此人为不知白黑之辩矣；少尝苦曰苦，多尝苦曰甘，则必以此人为不知甘苦之辩矣。今小为非，则知而非之；大为非攻国，则不知非，从而誉之，谓之义。此可谓知义与不义之辩乎？是以知天下之君子也，辩义与不义之乱也。