kuò rán huái tiān xià zhī zhì, ér yí tāo zhī huì. yá jiān ér xiān shī, shé róu ér hòu cún. róu kè gāng, ér ruò shèng qiáng. rén xīn yǒu suǒ pǒ cè, zhī rén jī zhě, wēi yǐ. gù zhī wēi zhě yí shàn cáng zhī.
廓然懷天下之志，而宜韜之晦。牙堅而先失，舌柔而後存。柔克剛，而弱勝強。人心有所叵測，知人機者，危矣。故知微者宜善藏之。

kǎo huò fú zhī yuán, chá shèng shuāi zhī shǐ, fáng shì zhī wèi méng, bì nán yú wú xíng, cǐ wèi shàng zhì. huò zhī yú rén, bì zhī ér bù jí. wéi zhì zhě kě yǐ shí qí zhào, yǐ qí zhāo zhāo, ér shì rén hūn hūn, rán hòu kě yǐ quán shēn.
考禍福之原，察盛衰之始，防事之未萌，避難於無形，此為上智。禍之於人，避之而不及。惟智者可以識其兆，以其昭昭，而示人昏昏，然後可以全身。

jūn chén gè ān qí wèi, shàng xià gè shǒu qí fēn. jū ān sī wēi, lín yuān zhǐ bù. gù yì yuē qián lóng wù yòng, ér kàng lóng yǒu huǐ. fū lì qì zhě, rén suǒ yù qǔ. gù shēn huái lì qì zhě wēi.
君臣各安其位，上下各守其分。居安思危，臨淵止步。故易曰潛龍勿用，而亢龍有悔。夫利器者，人所欲取。故身懷利器者危。

yí shì zhī yǐ wú ér qù qí yí, fāng wú jiù. bù jīn cái, bù fá gōng, bù wàng běn. wèi rén yǐ qiān, wèi zhèng yǐ hé, shǒu qí cháng yě.
宜示之以無而去其疑，方無咎。不矜才，不伐功，不忘本。為人以謙，為政以和，守其常也。

yǒu xì zé míng shì zhī, lìng qí chán bù dé rù dà yòng ér yù zhī xiǎo yòng, lìng qí huǐ wú yǐ shēng.
有隙則明示之，令其讒不得入；大用而諭之小用，令其毀無以生。

bù zhé dà jié, bù qì xiǎo huì. jìn tuì yǒu jù, xún tiān lǐ ér cún rén qíng, cǐ suǒ yǐ wèi quán shēn zhī shù yě.
不折大節，不棄小惠。進退有據，循天理而存人情，此所以為全身之術也。

bì yù tú zhī, wù yǐ xiǎo huì, yǐ dà dé bù yǐ tú jìn, ér móu yuǎn.
必欲圖之，勿以小惠，以大德；不以圖近，而謀遠。

shì yú rén zhě bù rú zì shì. zì shì zhě shòu, zì zú zhě fú. shùn tiān yīng rén, gù cháng zài.
恃於人者不如自恃。自恃者壽，自足者福。順天應人，故常在。

zì ài zhě zhòng. wēi fáng bù kě jìn, wēi bāng bù kě rù. míng zhū bì dài shí zhě, bǎo jiàn zhǐ chóu zhuàng shì.
自愛者重。危房不可近，危邦不可入。明珠必待識者，寶劍只酬壯士。

yǐ xián chén ér shì hūn zhǔ, wēi yǐ. gù míng zhǔ zé jiàn, hūn jūn zé qù. bù qù ér yǐn yú cháo, yí yě. zhī qí xióng, shǒu qí cí. shì bù kě wèi ér shēn tuì, cǐ wèi míng zhé bǎo shēn zhī dào yě.
以賢臣而事昏主，危矣。故明主則諫，昏君則去。不去而隱於朝，宜也。知其雄，守其雌。事不可為而身退，此為明哲保身之道也。