xīn táng shū zǎi xiàng shì xì biǎo jiē chéng yòng zhú jiā pǔ dié, gù duō yǒu miù wù, nèi shěn shì zhě zuì kě xiào. qí lüè yún: shěn shì chū zì jī xìng. zhōu wén wáng zǐ dān shū jì, zì zi yī, shí cǎi yú shěn, jīn rǔ nán píng yú shěn tíng shì yě. lǔ chéng gōng bā nián, wèi jìn suǒ miè. shěn zi shēng chěng, zì xiū zhī, bēn chǔ, suì wèi shěn shì. shēng jiā, zì wéi liáng, jiā shēng yǐn wù, wù shēng zhū liáng, zhū liáng zǐ yǐn shè, zì xiū wén. qí hòu rù hàn, yǒu wèi qí wáng tài fù fū dé hóu zhě, yǒu wèi biāo qí jiāng jūn zhě, yǒu wèi péng chéng hóu zhě. sòng shū shěn yuē zì xù yún: jīn tiān shì zhī hòu, shěn guó zài rǔ nán píng yú, dìng gōng sì nián, wèi cài suǒ miè. qín mò yǒu chěng zhě, zhēng chéng xiàng bù jiù. qí hòu pō yǔ táng biǎo tóng. àn dān jì suǒ fēng zì shì yī guó, yǔ shěn zi bù xiāng shè. chūn qiū chéng gōng bā nián, jìn qīn shěn, huò shěn zi yī. zhāo èr shí sān nián, wú bài dùn hú shěn cài zhī shī yú jī fù, shěn zi chěng miè. dìng sì nián, cài miè shěn, shā shěn zi jiā. jīn biǎo yún: dān jì zì zi yī, chéng bā nián wèi jìn suǒ miè, shì wén wáng zhī zǐ shòu wǔ bǎi yú suì yǐ. chěng wèi wú suǒ shā, ér biǎo yún bēn chǔ, sòng shū yún qín zhào wèi chéng xiàng. shěn yǐn wù wèi chǔ jiāng, zhàn sǐ yú bǎi jǔ, zhèng yǔ jiā zhī sǐ tóng shí, ér yǐ wèi jiā zhī zǐ. yǐn shè shū yú zuǒ chuán, sān shí sì nián shǐ shū zhū liáng, nǎi yǐ wèi qí zi. yòu chūn qiū shí rén lì zì jiē cóng zi jí bó zhòng, qǐ yǒu xiū zhī wéi liáng xiū wén zhī bǐ? hàn liè hóu biǎo qǐ yǒu suǒ wèi fū dé péng chéng hóu? bǎi guān biǎo qǐ yǒu suǒ wèi biāo qí jiāng jūn shěn dá zhě? shěn yuē chēng yī shí wén zōng, wàng pǔ qí shěn sì rù huáng zhī shěn, fēng yú fén chuān, jìn miè zhī, chūn qiū zhī shěn, fēng yú rǔ nán, cài miè zhī. gù hé ér wèi yī, qǐ bù dú zuǒ shì hū? ōu yáng gōng lüè bù bǐ xuē, wèi kě hèn yě!
《新唐書•宰相世系表》皆承用逐家譜牒，故多有謬誤，內沈氏者最可笑。其略云：「沈氏出自姬姓。周文王子聃叔季，字子揖，食采於沈，今汝南平輿沈亭是也。魯成公八年，為晉所滅。沈子生逞，字修之，奔楚，遂為沈氏。生嘉，字惟良，嘉生尹戊，戊生諸梁，諸梁子尹射，字修文。其後入漢，有為齊王太傅敷德侯者，有為驃騎將軍者，有為彭城侯者。」《宋書》沈約《自敘》云：「金天氏之後，沈國在汝南平輿，定公四年，為蔡所滅。秦末有逞者，征丞相不就。」其後頗與《唐表》同。按聃季所封自是一國，與沈子不相涉。《春秋》成公八年，晉侵沈，獲沈子揖。昭二十三年，吳敗頓、胡、沈、蔡之師於雞父，沈子逞滅。定四年，蔡滅沈，殺沈子嘉。今《表》云：聃季字子揖，成八年為晉所滅，是文王之子壽五百餘歲矣。逞為吳所殺，而《表》雲奔楚，《宋書》雲秦召為丞相。沈尹戊為楚將，戰死於柏舉，正與嘉之死同時，而以為嘉之子。尹射書於《左傳》，三十四年始書諸梁，乃以為其子。又春秋時人立字皆從子及伯仲，豈有修之、惟良、修文之比？《漢列侯表》豈有所謂敷德、彭城侯？《百官表》豈有所謂驃騎將軍沈達者？沈約稱一時文宗，妄譜其沈、姒、蓐、黃之沈，封於汾川，晉滅之，春秋之沈，封於汝南，蔡滅之。顧合而為一，豈不讀《左氏》乎？歐陽公略不筆削，為可恨也！