shā mén yè sòng jiā yè fú yí jiào jīng, qí shēng bēi jǐn, sī huǐ yù tuì. fú wèn zhī yuē: rǔ xī zài jiā céng wèi hé yè? yuē: ài dàn qín. fú yán: xián huǎn rú hé? duì yuē: bù míng yǐ. xián jí rú hé? duì yuē: shēng jué yǐ. jí huǎn dé zhòng rú hé? duì yuē: zhū yīn pǔ yǐ. fú yán: shā mén xué dào yì rán, xīn ruò diào shì, dào kě dé yǐ. yú dào ruò bào, bào jí shēn pí qí shēn ruò pí, yì jí shēng nǎo yì ruò shēng nǎo, xíng jí tuì yǐ qí xíng jì tuì, zuì bì jiā yǐ. dàn qīng jìng ān lè, dào bù shī yǐ.
沙門夜誦迦葉佛遺教經，其聲悲緊，思悔欲退。佛問之曰：汝昔在家曾為何業？曰：愛彈琴。佛言：弦緩如何？對曰： 不鳴矣。弦急如何？對曰： 聲絕矣。急緩得中如何？對曰：諸音普矣。佛言：沙門學道亦然，心若調適，道可得矣。於道若暴，暴即身疲；其身若疲，意即生惱；意若生惱，行即退矣；其行既退，罪必加矣。但清淨安樂，道不失矣。