sūn zǐ yuē: fán huǒ gōng yǒu wǔ: yī yuē huǒ rén, èr yuē huǒ jī, sān yuē huǒ zī, sì yuē huǒ kù, wǔ yuē huǒ duì. xíng huǒ bì yǒu yīn, yān huǒ bì sù jù. fā huǒ yǒu shí, qǐ huǒ yǒu rì. shí zhě, tiān zhī zào yě rì zhě, yuè zài jī bì yì zhěn yě. fán cǐ sì sù zhě, fēng qǐ zhī rì yě.
孫子曰：凡火攻有五：一曰火人，二曰火積，三曰火輜，四曰火庫，五曰火隊。行火必有因，煙火必素具。發火有時，起火有日。時者，天之燥也；日者，月在箕、壁、翼、軫也。凡此四宿者，風起之日也。

fán huǒ gōng, bì yīn wǔ huǒ zhī biàn ér yīng zhī. huǒ fā yú nèi, zé zǎo yīng zhī yú wài. huǒ fā bīng jìng zhě, dài ér wù gōng, jí qí huǒ lì, kě cóng ér cóng zhī, bù kě cóng ér zhǐ. huǒ kě fā yú wài, wú dài yú nèi, yǐ shí fā zhī. huǒ fā shàng fēng, wú gōng xià fēng. zhòu fēng jiǔ, yè fēng zhǐ. fán jūn bì zhī yǒu wǔ huǒ zhī biàn, yǐ shù shǒu zhī.
凡火攻，必因五火之變而應之。火發於內，則早應之於外。火發兵靜者，待而勿攻，極其火力，可從而從之，不可從而止。火可發於外，無待於內，以時發之。火發上風，無攻下風。晝風久，夜風止。凡軍必知有五火之變，以數守之。

gù yǐ huǒ zuǒ gōng zhě míng, yǐ shuǐ zuǒ gōng zhě qiáng. shuǐ kě yǐ jué, bù kě yǐ duó. fū zhàn shèng gōng qǔ, ér bù xiū qí gōng zhě xiōng, mìng yuē fèi liú. gù yuē: míng zhǔ lǜ zhī, liáng jiāng xiū zhī. fēi lì bù dòng, fēi děi bù yòng, fēi wēi bù zhàn. zhǔ bù kě yǐ nù ér xìng shī, jiāng bù kě yǐ yùn ér zhì zhàn hé yú lì ér dòng, bù hé yú lì ér zhǐ. nù kě yǐ fù xǐ, yùn kě yǐ fù yuè wáng guó bù kě yǐ fù cún, sǐ zhě bù kě yǐ fù shēng. gù míng jūn shèn zhī, liáng jiāng jǐng zhī, cǐ ān guó quán jūn zhī dào yě.
故以火佐攻者明，以水佐攻者強。水可以絕，不可以奪。夫戰勝攻取，而不修其功者凶，命曰費留。故曰：明主慮之，良將修之。非利不動，非得不用，非危不戰。主不可以怒而興師，將不可以慍而致戰；合於利而動，不合於利而止。怒可以復喜，慍可以復悅；亡國不可以復存，死者不可以復生。故明君慎之，良將警之，此安國全軍之道也。