sòng zǐ xián　 hú sēng　 zǔ zhēn jiǎn　 yè dào shì　 hé nán yāo zhǔ　 liáng zhōu yāo zhǔ　 míng chóng yǎn　 liú jìng qī　 dǐng shī　 lǐ cí dé　 yè fǎ shàn　 luó gōng yuǎn　 běi shān dào zhě　 dōng míng guān dào shì　 dōng yán sì sēng　 jīng shù shì　 fàn sēng nán tuó　 tài bái lǎo sēng
宋子賢　胡僧　祖珍儉　葉道士　河南妖主　梁州妖主　明崇儼　劉靖妻　鼎師　李慈德　葉法善　羅公遠　北山道者　東明觀道士　東岩寺僧　荊術士　梵僧難陀　太白老僧

sòng zǐ xián
宋子賢

suí yáng dì dà yè jiǔ nián, táng xiàn rén sòng zǐ xián shàn wèi huàn shù. měi yè lóu shàng yǒu guāng míng, néng biàn zuò fú xíng, zì chēng mí lēi fó chū shì. yòu xuán jìng yú táng zhōng, bì shàng jǐn wèi shòu xíng. yǒu rén lái lǐ yè zhě, zhuǎn qí jìng, qiǎn guān lái shēng xiàng, huò zuò shé shòu xíng. zi xián zhé gào zhī zuì yè. dāng gèng lǐ niàn, nǎi zhuǎn rén xíng shì zhī. yuǎn jìn huò xìn, jù shù qiān bǎi rén, suì qián zuò luàn. shì xiè. guān bǔ zhī. yè zhì, rào qí suǒ jū. dàn jiàn huǒ kēng, bīng bù gǎn jìn. qí jiāng yuē: cǐ dì sù wú kēng, zhǐ yāo wàng ěr. jí jìn, fù wú huǒ, suì qín zhǎn zhī. chū guǎng gǔ jīn wǔ xíng jì
隋煬帝大業九年，唐縣人宋子賢善為幻術。每夜樓上有光明，能變作佛形，自稱彌勒佛出世。又懸鏡於堂中，壁上盡為獸形。有人來禮謁者，轉其鏡，遣觀來生像，或作蛇獸形。子賢輒告之罪業。當更禮念，乃轉人形示之。遠近惑信，聚數千百人，遂潛作亂。事泄。官捕之。夜至，繞其所居。但見火坑，兵不敢進。其將曰：此地素無坑，止妖妄耳。及進，復無火，遂擒斬之。（出《廣古今五行記》）

hú sēng
胡僧

táng zhēn guān zhōng, xī yù xiàn hú sēng. zhòu shù néng sǐ rén, néng shēng rén. tài zōng lìng yú fēi qí zhōng qǔ zhuàng yǒng zhě shì zhī. rú yán ér sǐ, rú yán ér shēng. dì yǐ gào tài cháng shǎo qīng fù yì. yì yuē: cǐ xié fǎ yě. chén wén xié bù fàn zhèng, ruò biàn zhòu chén, bì bù néng xíng. dì zhào sēng zhòu yì, yì duì zhī wú suǒ jué. xū yú, hú sēng hū rán zì dào, ruò wèi suǒ jī, biàn bù fù sū yǐ. chū guó cháo zá jì
唐貞觀中，西域獻胡僧。咒術能死人，能生人。太宗令於飛騎中取壯勇者試之。如言而死，如言而生。帝以告太常少卿傅奕。奕曰：此邪法也。臣聞邪不犯正，若便咒臣，必不能行。帝召僧咒奕，奕對之無所覺。須臾，胡僧忽然自倒，若為所擊，便不復甦矣。（出《國朝雜記》）

zǔ zhēn jiǎn
祖珍儉

táng xián hēng zhōng, zhào zhōu zǔ zhēn jiǎn yǒu yāo shù. xuán shuǐ wèng yú liáng shàng, yǐ dāo kǎn zhī, shéng duàn ér wèng bù là. yòu yú kōng fáng nèi mì bì mén, zhì yī wèng shuǐ, héng dāo qí shàng. rén liáng jiǔ rù kàn, jiàn jiǎn zhī jiě wǔ duàn, shuǐ wèng jiē shì xuè. rén qù zhī hòu, píng fù rú chū. dōng yuè jí hán. shí jiù bīng dòng, zhòu zhī bá chū. mài bo yú xìn dū shì, rì qǔ bǎi qián, gài jūn píng zhī fǎ yě. hòu bèi rén jiū gào, yǐn xiàng shì zhǎn zhī, yán sè zì ruò, le wú jù, mìng zhǐ bǐ zuò cí, jīng cǎi bù náo. chū cháo yě qiān zài
唐咸亨中，趙州祖珍儉有妖術。懸水瓮於樑上，以刀砍之，繩斷而瓮不落。又於空房內密閉門，置一瓮水，橫刀其上。人良久入看，見儉支解五段，水瓮皆是血。人去之後，平復如初。冬月極寒。石臼冰凍，咒之拔出。賣卜於信都市，日取百錢，蓋君平之法也。後被人糾告，引向市斬之，顏色自若，了無懼，命紙筆作詞，精彩不撓。（出《朝野僉載》）

yè dào shì
葉道士

táng líng kōng guān yè dào shì, zhòu dāo. jǐn lì zhǎn bìng rén dù, héng táo liǔ yú fù shàng, táo liǔ duàn ér ròu bù shāng. hòu jiāng shuāng dāo kǎn yī nǚ zǐ, yīng shǒu liǎng duàn, xuè liú biàn dì. jiā rén dà kū. dào shì qǔ xù zhī, pēn shuǐ ér zhòu. xū yú, píng fù rú gù. chū cháo yě qiān zài
唐陵空觀葉道士，咒刀。盡力斬病人肚，橫桃柳於腹上，桃柳斷而肉不傷。後將雙刀砍一女子，應手兩段，血流遍地。家人大哭。道士取續之，噴水而咒。須臾，平復如故。（出《朝野僉載》）

hé nán yāo zhǔ
河南妖主

táng hé nán fǔ lì dé fāng jí nán fāng xī fāng, jiē yǒu hú yāo shén miào. měi suì, shāng hú qí fú, pēng zhū shā yáng, pí pá gǔ miáo, hān gē zuì wǔ. chóu shén zhī hòu, mù yī hú wèi yāo zhǔ. kàn zhě shī qián bìng yǔ zhī. qí yāo zhǔ qǔ yī héng dāo, lì tóng shuāng xuě, chuī máo bù guò. yǐ dāo cì fù, rèn chū yú bèi, réng luàn rǎo cháng dù liú xiě. shí qǐng, pēn shuǐ zhòu zhī, píng fù rú gù. cǐ gài xī yù zhī huàn fǎ yě. chū cháo yě qiān zài
唐河南府立德坊及南方西坊，皆有胡妖神廟。每歲，商胡祈福，烹豬殺羊，琵琶鼓苗，酣歌醉舞。酬神之後，募一胡為妖主。看者施錢並與之。其妖主取一橫刀，利同霜雪，吹毛不過。以刀刺腹，刃出於背，仍亂擾腸肚流血。食頃，噴水咒之，平復如故。此蓋西域之幻法也。（出《朝野僉載》）

liáng zhōu yāo zhǔ
梁州妖主

táng liáng zhōu yāo shén cí. zhì qí dǎo rì, yāo zhǔ yǐ lì tiě, cóng é shàng dīng zhī, zhí dòng yè xià, jí chū mén. shēn qīng ruò fēi, xū yú shù bǎi lǐ. zhì xī yāo shén qián, wǔ yī qǔ, jí què zhì jiù yāo suǒ, nǎi bá dīng, yī wú suǒ sǔn. wò shí yú rì, píng fù rú chū. mò zhī qí suǒ yǐ rán yě. chū cháo yě qiān zài
唐梁州妖神祠。至祈禱日，妖主以利鐵，從額上釘之，直洞腋下，即出門。身輕若飛，須臾數百里。至西妖神前，舞一曲，即卻至舊妖所，乃拔釘，一無所損。臥十餘日，平復如初。莫知其所以然也。（出《朝野僉載》）

míng chóng yǎn
明崇儼

táng míng chóng yǎn yǒu shù fǎ. dà dà yuán zuò wén. jù míng chāo běn gǎi. dì shì zhī, wèi dì jiào, qiǎn jì zòu lè. yǐn yǎn zhì, wèi yuē: cǐ dì cháng wén xián guǎn, shì hé xiáng yě? qīng néng zhǐ zhī? yǎn yuē: nuò. suì shū èr táo fú, yú qí shàng dīng zhī, qí shēng jì rán. shàng xiào, huàn jì rén wèn, yún: jiàn èr lóng tóu, zhāng kǒu xiàng xià, xià yuán zuò shàng. jù míng chāo běn gǎi. suì bù jù bù gǎn zòu lè yě. shàng dà yuè. chū cháo yě qiān zài
唐明崇儼有術法。大（大原作文。據明抄本改。）帝試之，為地窖，遣妓奏樂。引儼至，謂曰：此地常聞弦管，是何祥也？卿能止之？儼曰：諾。遂書二桃符，於其上釘之，其聲寂然。上笑，喚妓人問，云：見二龍頭，張口向下，（下原作上。據明抄本改。）遂怖俱不敢奏樂也。上大悅。（出《朝野僉載》）

liú jìng qī
劉靖妻

táng shǔ xiàn lìng liú jìng qī huàn. zhèng jiàn dài fū míng chóng yǎn zhěn zhī yuē: xū dé shēng lóng gān, shí zhī bì yù. jìng yǐ wèi bù kě dé. yǎn nǎi shū fú, chéng fēng fàng zhī shàng tiān. xū yú yǒu lóng xià, rù wèng shuǐ zhōng, tī qǔ gān, shí zhī ér chà. dà dà yuán zuò wén. jù míng chāo běn gǎi. dì shèng xià xū xuě jí pí pá lóng yǎn zǐ. yǎn zuò qǐng jiān, wǎng yīn shān qǔ xuě, zhì lǐng qǔ guǒ zǐ, bìng dào. shí zhī wú bié. shí guā wèi shú, shàng sī zhī, yǎn suǒ bǎi qián jiāng qù. xū yú, dé yī dà guā. yún: gōu shì lǎo rén yuán nèi dé zhī. shàng zhuī lǎo rén zhì, wèn zhī yún: tǔ mái yī guā, nǐ jìn. shì kàn, kàn yuán zuò mài. jù míng chāo běn gǎi. wéi dé bǎi qián ěr. yǎn dú wò táng zhōng, yè bèi cì sǐ, dāo zi réng zài xīn shàng. chì qiú zéi shén jí, jìng wú zōng xù. huò yǐ wèi yǎn yì guǐ láo dòng, bèi guǐ shā zhī. kǒng zǐ yuē: gōng hū yì duān, sī hài yě yǐ. xìn zāi! chū cháo yě qiān zài
唐蜀縣令劉靖妻患。正諫大夫明崇儼診之曰：須得生龍肝，食之必愈。靖以為不可得。儼乃書符，乘風放之上天。須臾有龍下，入瓮水中，剔取肝，食之而差。大（大原作文。據明抄本改。）帝盛夏須雪及枇杷、龍眼子。儼坐頃間，往陰山取雪，至嶺取果子，併到。食之無別。時瓜未熟，上思之，儼索百錢將去。須臾，得一大瓜。云：緱氏老人園內得之。上追老人至，問之；云：土埋一瓜，擬進。適看，（看原作賣。據明抄本改。）唯得百錢耳。儼獨臥堂中，夜被刺死，刀子仍在心上。敕求賊甚急，竟無蹤緒。或以為儼役鬼勞動，被鬼殺之。孔子曰：攻乎異端，斯害也已。信哉！（出《朝野僉載》）

dǐng shī
鼎師

táng zé tiān cháo, yǒu dǐng shī zhě, yíng bó yě rén, yǒu qí xíng. tài píng gōng zhǔ jìn, zé tiān shì zhī. yǐ yín wèng shèng jiǔ sān dòu, yī jǔ ér yǐn jǐn. yòu yuē: chén néng shí jiàng. jí lìng yǐ yín wèng shèng jiàng yī dòu, dǐng shī yǐ shi chāo zhī, xū yú jí jié. zé tiān yù yǔ guān. dǐng yuē: qíng yuàn chū jiā. jí yǔ tì tóu. hòu zé tiān zhī fù pì yě. dǐng yuē: rú lái luó jì, pú sà bǎo shǒu. ruò néng xiū dào, hé bì tì chú. suì zhǎng fā, shǐ zhāng qián jué yī bǎi. bù fèi xíng dòng, yì wú chuāng yí, shí rén mò cè. chū cháo yě qiān zài
唐則天朝，有鼎師者，瀛博野人，有奇行。太平公主進，則天試之。以銀瓮盛酒三斗，一舉而飲盡。又曰：臣能食醬。即令以銀瓮盛醬一斗，鼎師以匙抄之，須臾即竭。則天欲與官。鼎曰：情願出家。即與剃頭。後則天之復辟也。鼎曰：如來螺髻，菩薩寶首。若能修道，何必剃除。遂長發，使張潛決一百。不廢行動，亦無瘡痍，時人莫測。（出《朝野僉載》）

lǐ cí dé
李慈德

táng dà zú nián zhōng, yǒu yāo wàng rén lǐ cí dé, zì yún néng xíng fú shū yàn. zé tiān yú nèi ān zhì. bù dòu chéng bīng mǎ, huà dì wèi jiāng hé. yǔ gěi shǐ xiāng zhī, xuē zhú wèi qiāng, chán bèi wèi jiǎ, sān gēng yú nèi fǎn. gōng rén rǎo luàn, xiāng tóu zhě shí èr sān. yǔ lín jiāng jūn yáng xuán jī wén nèi lǐ shēng jiào, lǐng bīng zhǎn guān ér rù, shā cí dé yān shù shù shí rén. xī zāi, cí dé yǐ yàn wèi róng, yǐ yàn ér sàng. chū cháo yě qiān zài
唐大足年中，有妖妄人李慈德，自雲能行符書厭。則天於內安置。布豆成兵馬，畫地為江河。與給使相知，削竹為槍，纏被為甲，三更於內反。宮人擾亂，相投者十二三。羽林將軍楊玄基聞內里聲叫，領兵斬關而入，殺慈德閹豎數十人。惜哉，慈德以厭為容，以厭而喪。（出《朝野僉載》）

yè fǎ shàn
葉法善

táng xiào hé dì, lìng nèi dào chǎng sēng yǔ dào shì, gè shù suǒ néng, jiǔ ér bù jué. xuán dōu guān yè fǎ shàn, qǔ hú táo èr shēng, bìng ké shí zhī bìng jǐn. sēng réng bù fú. fǎ shàn shāo yī tiě bō hè chì, liǎng shǒu yù hé lǎo sēng tóu shàng. sēng chàng zéi, jiā shā yǎn tóu ér zǒu. xiào hé fǔ zhǎng dà xiào. chū cháo yě qiān zài
唐孝和帝，令內道場僧與道士，各述所能，久而不決。玄都觀葉法善，取胡桃二升，並殼食之並盡。僧仍不伏。法善燒一鐵缽赫赤，兩手欲合老僧頭上。僧唱賊，袈裟掩頭而走。孝和撫掌大笑。（出《朝野僉載》）

luó gōng yuǎn
羅公遠

táng dào shì luó gōng yuǎn, yòu shí bù huì. suì rù liáng shān shù nián, hū yǒu yì jiàn, yán shì jiē zhōng. chì zhuī rù jīng. xiān tiān zhōng, huáng tài zǐ shè zhāi, yuǎn cóng tài zǐ qǐ jīn yín qì wù, tài zǐ jìn gù bù yǔ. yuǎn yuē: shǎo shí zì qǔ. tài zǐ zì fēng shǔ fáng mén. xū yú kāi shì, qì wù yī wú suǒ jiàn. dōng fáng jiàn fēng bì, wǎng shì zhī, qì wù bìng zài qí zhōng. yòu jiè tài zǐ suǒ chéng mǎ, tài zǐ nù, bù yǔ. yuǎn yuē: yǐ qǔ de lái, jiàn yú hòu yuán zhōng fàng zài. tài zǐ jí wǎng lì shàng jiǎn kàn, mǎ zài rú gù. shì yù shǐ yuán shǒu yī, jiāng shí qì shù méi, jiù luó gōng yuǎn kàn nián mìng, nú qíng yī fú zài mén wài. bù jué xū yú, zài yuǎn gōng yī xiāng zhōng. zhū rén dà jīng, mò zhī qí rán. chū cháo yě qiān zài
唐道士羅公遠，幼時不慧。遂入梁山數年，忽有異見，言事皆中。敕追入京。先天中，皇太子設齋，遠從太子乞金銀器物，太子靳固不與。遠曰：少時自取。太子自封署房門。須臾開視，器物一無所見。東房見封閉，往視之，器物並在其中。又借太子所乘馬，太子怒，不與。遠曰：已取得來，見於後園中放在。太子急往櫪上檢看，馬在如故。侍御史袁守一，將食器數枚，就羅公遠看年命，奴擎衣袱在門外。不覺須臾，在遠公衣箱中。諸人大驚，莫知其然。（出《朝野僉載》）

běi shān dào zhě
北山道者

táng zhāng shǒu guī zhī zhèn fàn yáng. tán zhōu mì yún lìng yǒu nǚ, nián shí qī, zī sè jué rén. nǚ bìng yú nián, yī bù yù. mì yún běi shān zhōng yǒu dào zhě, yī huáng yī, zài shān shù bǎi nián, chēng yǒu dào shù. lìng zì zhì shān qǐng zhī. dào rén jì zhì, yǔ zhī fāng, nǚ bìng lì yǐ. lìng xǐ, hòu qí huò cái. jū yuè yú, nǚ yè wò, yǒu rén yǔ zhī qǐn ér sī yān. qí rén měi zhì, nǚ zé hūn yǎn. jí míng rén qù, nǚ fù rú cháng. rú shì shù xī, nǚ jù gào mǔ. mǔ yǐ gào lìng. nǎi yí chuáng jìn jǐ, yè ér cì zhī. jué chuáng dòng, yǎn yān, qín yī rén, jù mìng dēng zhì, nǎi běi shān dào zhě. lìng fù ér xùn zhī. dào zhě qì yuē: wú mìng dāng zhōng, bèi huò nǎi ěr. wú jū běi shān liù bǎi yú zài, wèi cháng dào rén jiān, wú jīn chuí qiān suì yǐ. zuó méng zhào yīn qín, suǒ yǐ dào xiàn. jí jiàn gōng nǚ, yì dà yuè zhī, zì yì bù kě, yú shì wǎng lái. wú yǒu dào shù, cháng zhòu rì néng yǐn qí xíng, suǒ yǐ jiā rén bù jiàn. jīn yù cǐ è, fū fù hé yán. lìng jìng shā zhī. chū jì wén
唐張守珪之鎮范陽。檀州密雲令有女，年十七，姿色絕人。女病逾年，醫不愈。密雲北山中有道者，衣黃衣，在山數百年，稱有道術。令自至山請之。道人既至，與之方，女病立已。令喜，厚其貨財。居月余，女夜臥，有人與之寢而私焉。其人每至，女則昏魘。及明人去，女復如常。如是數夕，女懼告母。母以告令。乃移床近己，夜而伺之。覺床動，掩焉，擒一人，遽命燈至，乃北山道者。令縛而訊之。道者泣曰：吾命當終，被惑乃爾。吾居北山六百餘載，未常到人間，吾今垂千歲矣。昨蒙召殷勤，所以到縣。及見公女，意大悅之，自抑不可，於是往來。吾有道術，常晝日能隱其形，所以家人不見。今遇此厄，夫復何言。令竟殺之。（出《紀聞》）

dōng míng guān dào shì
東明觀道士

táng kāi yuán zhōng, gōng jìn yǒu měi rén, hū yè mèng bèi rén yāo qù, zòng jiǔ mì huì, jí huān ér guī, guī zhé liú hàn juàn dài. hòu yīn cóng róng zòu yú dì, dì yuē: cǐ bì shù shì suǒ wèi yě. rǔ ruò fù wǎng, dàn suí yí yǐ wù shí zhī. qí xī shú mèi, piāo rán yòu wǎng. měi rén bàn zuì, jiàn shí yàn zài qián, nǎi mì yìn shǒu wén yú qū fáng píng fēng zhī shàng. wù ér jù qǐ. dì nǎi qián yǐ wù sè, lìng yú zhū gōng guān zhōng qiú zhī. guǒ yú dōng míng guān dé qí píng fēng, shǒu wén shàng zài, suǒ jū dào shì yǐ dùn yǐ. chū kāi tiān chuán xìn jì
唐開元中，宮禁有美人，忽夜夢被人邀去，縱酒密會，極歡而歸，歸輒流汗倦怠。後因從容奏於帝，帝曰：此必術士所為也。汝若復往，但隨宜以物識之。其夕熟寐，飄然又往。美人半醉，見石硯在前，乃密印手文於曲房屏風之上。寤而具啟。帝乃潛以物色，令於諸宮觀中求之。果於東明觀得其屏風，手文尚在，所居道士已遁矣。（出《開天傳信記》）

dōng yán sì sēng
東岩寺僧

bó líng cuī jiǎn shǎo mǐn huì, hǎo yì shù. cháng yù dào shì zhāng yuán sù xiǎo yǐ dào yào, shǐ yì shén wù, zuò tōng biàn huà. táng tiān bǎo èr zài rú shǔ jùn. jùn yǒu lǚ yì zhě, yù jiǎn ér hòu bì yǐ yí, yì yǒu suǒ wèi. jiǎn wèn suǒ yù, nǎi yuē: jì dài yǒu nǚ, wèi cháng jiàn rén, guī wéi zhī zhōng, yī xī ér shī. yì zhě míng gōng yùn fēi cháng zhī shù, yuàn zhī suǒ bǔ, míng mù wú hèn yǐ. jiǎn yuē: yì ěr. jí yú bié shì, yè shè jǐ xí, fén míng xiāng yǐ jiàng shén líng. jiǎn lìng lǚ shēng fú jiàn yú hù, ruò hú sēng lái kě zhí zhī qiú nǚ, shèn wú shāng yě. jiǎn shū fú ā zhī, fú fēi chū. shí qǐng jiān, fēng shēng bá shù fà wū. hū wén yī jiǎ zú jìn yuē: shén bīng bèi, yuàn wáng suǒ yòng. jiǎn yuē: zhǔ rén mǒu rì shī nǚ, kě bǔ lái. zú yuē: wéi dōng shān shàng rén, měi rì yǐ zhòu shuǐ qǔ rén, dé fēi shì hū? jiǎn yuē: ruò rán, kě sù bǔ lái. zú qù, xū yú hái yuē: dōng shān shàng rén wén zhī hài nù, jiāng xià jīn gāng fá jūn, nài hé jiǎn yuē: wú kǔ. yòu shū fú fēi zhī. shū hū yǒu shén bīng wàn jì, jiē qí xíng yì zhuàng, zhí jiàn jǐ liè tíng. é ér xī běi shàng jiàn yī jīn gāng lái, zhǎng shù shí zhàng, zhāng mù chì jiǎn bīng. jiǎn bīng bīng zì yuán quē. jù míng chāo běn bǔ. fǔ fú bù gǎn dòng. jiǎn jiàn bù yú tán qián, shén bīng hū yǐn, jí jiàn jīn gāng hài míng chāo běn hài zuò zǒu. yǐ! jiǔ zhī wú suǒ jiàn. hū yǒu yī wù, zhū tóu rén xíng, zhe bào pí shuǐ kūn, yún: shàng rén yuàn qǐ jū xiān guān. jiǎn jù jù yuán zuò lù. jù míng chāo běn gǎi. zuò ér mìng zhī. zǐ yī hú sēng qū rù. jiǎn ràng yuē: sēng dào zhǔ rén nǚ, ān gǎn wàng yǒu yì shǐ! chū sēng jù zhà. lǚ shēng hū yú hù jiān yuè chū, zhí ér yóu zhī. sēng pò bù yǐn, jí yuē: fú yǐ! pín dào héng dà lì fǎ, gài shèng zhě zhì ěr, fēi sēng suǒ qiú. jīn jí guī zhī, wú kǔ xiāng bī. xiàng fēi xiān gōng zhī mìng, jūn qǐ wàng hū? yuàn lìng shèng zhě qǔ lái. é qǐng, jiàn zhū tóu fù nǚ zhì, míng rán rú shuì. jiǎn yuē: yí qǔ jǐng huā shuǐ wèi táo tāng, xǐ zhī jí xǐng. suì zì chén yún: chū shuì zhōng, mèng yī wù zhū tóu rén shēn shè qù, bù zhī xíng jìn yuǎn, zhì yī xiǎo fáng zhōng, jiàn hú sēng xiāng líng. wèn hé chù, nǎi yún tiān shàng yě, biàn jìn bì wú dé chū. shì yè. yǒu bīng qí zào mén, zhū tóu yòu zhì, yún:' cuī zhēn rén yǒu mìng.' fāng dé guī. rán mǒu lái shí, sī yú sēng fáng mén shàng tú shǎo zhī fěn, yǒu sān zhǐ jī, ruò yǐ cǐ xún kě huò. lǚ shēng hòu yí jiǎn, ér yīn qiú sēng mén suǒ jì. yú shù yuè, yóu dōng yán sì, rù qū fáng, hū jiàn zhǐ jī yú mén yòu shàn, jù zhuī zhī, sēng sù xī yǐ qù, mò zhī suǒ zhī. sì yǔ lǚ shēng jū chù, kě shí lǐ yǒu yú ěr. chū tōng yōu jì
博陵崔簡少敏惠，好異術。嘗遇道士張元肅曉以道要，使役神物，坐通變化。唐天寶二載如蜀郡。郡有呂誼者，遇簡而厚幣以遺，意有所為。簡問所欲，乃曰：繼代有女，未嘗見人，閨帷之中，一夕而失。意者明公蘊非常之術，願知所捕，瞑目無恨矣。簡曰：易耳。即於別室，夜設幾席，焚名香以降神靈。簡令呂生伏劍於戶，若胡僧來可執之求女，慎無傷也。簡書符呵之，符飛出。食頃間，風聲拔樹髮屋。忽聞一甲卒進曰：神兵備，願王所用。簡曰：主人某日失女，可捕來。卒曰：唯東山上人，每日以咒水取人，得非是乎？簡曰：若然，可速捕來。卒去，須臾還曰：東山上人聞之駭怒，將下金剛伐君，奈何簡曰：無苦。又書符飛之。倏忽有神兵萬計，皆奇形異狀，執劍戟列庭。俄而西北上見一金剛來，長數十丈，張目叱簡兵。簡兵（兵字原缺。據明抄本補。）俯伏不敢動。簡劍步於壇前，神兵忽隱，即見金剛駭（明抄本駭作走。）矣！久之無所見。忽有一物，豬頭人形，著豹皮水褌，云：上人願起居仙官。簡踞（踞原作路。據明抄本改。）坐而命之。紫衣胡僧趨入。簡讓曰：僧盜主人女，安敢妄有役使！初僧拒詐。呂生忽於戶間躍出，執而尤之。僧迫不隱，即曰：伏矣！貧道行大力法，蓋聖者致耳，非僧所求。今即歸之，無苦相逼。向非仙宮之命，君豈望乎？願令聖者取來。俄頃，見豬頭負女至，冥然如睡。簡曰：宜取井花水為桃湯，洗之即醒。遂自陳云：初睡中，夢一物豬頭人身攝去，不知行近遠，至一小房中，見胡僧相凌。問何處，乃雲天上也，便禁閉無得出。是夜。有兵騎造門，豬頭又至，云：'崔真人有命。'方得歸。然某來時，私於僧房門上塗少脂粉，有三指跡，若以此尋可獲。呂生厚遺簡，而陰求僧門所記。餘數月，游東岩寺，入曲房，忽見指跡於門右扇，遽追之，僧宿昔已去，莫知所之。寺與呂生居處，可十里有餘耳。（出《通幽記》）

jīng shù shì
荊術士

táng dà lì zhōng, yǒu jīng shì cóng nán lái, zhǐ yú zhì yí sì. hǎo jiǔ, shǎo yǒu xǐng shí. yīn sì zhōng dà zhāi huì, rén zhòng shù qiān, shù shì hū yuē: yú yǒu yī jì. kě dài qiá qiá yuán zuò zuò. jù míng chāo běn gǎi. wǎ kē zhū zhī huān yě. nǎi hé cǎi sè yú yī qì zhōng, diàn bù zhuā mù. xú zhù shù shí yán, fāng yǐn shuǐ zài sān, xùn bì shàng. chéng wéi mó wèn jí biàn xiāng, wǔ sè xiàng yí, rú xīn xiě, dǎi bàn rì yú, sè jiàn báo, zhì mù dōu miè. wéi jīn sù lún jīn qiū zi yī shàng yī huā, jīng liǎng rì yóu zài. chū yǒu yáng zá zǔ
唐大曆中，有荊士從南來，止於陟圯寺。好酒，少有醒時。因寺中大齋會，人眾數千，術士忽曰：余有一技。可代拤（拤原作祚。據明抄本改。）瓦磕珠之歡也。乃合彩色於一器中，驔步抓目。徐祝數十言，方飲水再三，噀壁上。成維摩問疾變相，五色相宜，如新寫，逮半日余，色漸薄，至暮都滅。惟金粟綸巾鶖子衣上一花，經兩日猶在。（出《酉陽雜俎》）

fàn sēng nán tuó
梵僧難陀

táng chéng xiàng wèi gōng zhāng yán shǎng, zài shǔ shí, yǒu fàn sēng nán tuó dé rú huàn sān mèi, rù shuǐ huǒ, guàn jīn shí, biàn huà wú qióng. chū rù shǔ, yǔ sān ní jù xíng, huò dà zuì kuáng gē, shù jiāng jiāng duàn zhī. nǎi sēng zhì, qiě yuē: mǒu jì jī sāng mén, bié yǒu yào shù. yīn zhǐ sān ní. cǐ miào yú gē guǎn. shù jiāng fǎn jìng zhī, suì liú lián, wèi bàn jiǔ. yè huì kè yǔ jù yǐn, sēng jiǎ liǎng dāng jīn guó. shì qiān dài, shì qí sān ní. jí zuò, hán dì diào xiào, yì tài jué shì. yǐn jiāng lán, sēng wèi ní yuē: kě wèi yā yá tà mǒu qū yě. yīn xú jìn duì wǔ, yè xù huí xuě, xùn fù mó fū, jì yòu jué lún yě. liáng jiǔ, qū zhōng ér wǔ bù yǐ. sēng hē yuē: fù nǚ fēng yé? hū qǐ qǔ shù jiāng pèi dāo, zhòng wèi jiǔ kuáng, jīng zǒu, sēng nǎi bá dāo kǎn zhī, jiē bó yú dì, xuè jí shù chǐ. shù jiāng dà jù, hū zuǒ yòu fù sēng. sēng xiào yuē: wú cǎo cǎo. xú jǔ ní, sān zhī qióng zhī yě, xuè nǎi jiǔ ěr. yòu cháng zài yǐn huì, lìng rén duàn qí tóu, dīng ěr yú zhù, wú xuè. shēn zuò xí shàng, jiǔ zhì, xiè rù dòu chuāng zhōng, miàn chì ér gē, shǒu fù dǐ jié. huì bà, zì qǐ tí shǒu ān zhī, chū wú hén yě. shí shí yù yán rén xiōng shuāi, jiē mí yǔ, shì guò fāng xiǎo. chéng dū yǒu bǎi xìng, gōng yǎng shù rì, sēng bù yù zhù, bì guān liú zhī, sēng yīn zǒu rù bì jiān, bǎi xìng jù qiān, jiàn rù, wéi yú jiā shā jiǎo, qǐng yì bù jiàn. lái rì bì shàng yǒu huà sēng yān, qí zhuàng xíng sì, rì yuè jiàn báo. jī qī rì, kōng yǒu hēi jī, zhì bā rì, hēi jī yì miè, yǐ zài péng zhōu yǐ. hòu bù zhī suǒ zhī. chū yǒu yáng zá zǔ
唐丞相魏公張延賞，在蜀時，有梵僧難陀得如幻三昧，入水火，貫金石，變化無窮。初入蜀，與三尼俱行，或大醉狂歌，戍將將斷之。乃僧至，且曰：某寄跡桑門，別有藥術。因指三尼。此妙於歌管。戍將反敬之，遂留連，為辦酒。夜會客與劇飲，僧假裲襠巾幗。市鉛黛，飾其三尼。及坐，含睇調笑，逸態絕世。飲將闌，僧謂尼曰：可謂押衙踏某曲也。因徐進對舞，曳緒回雪，迅赴摩趺，技又絕倫也。良久，曲終而舞不已。僧喝曰：婦女風耶？忽起取戍將佩刀，眾謂酒狂，驚走，僧乃拔刀砍之，皆踣於地，血及數尺。戍將大懼，呼左右縛僧。僧笑曰：無草草。徐舉尼，三枝筇枝也，血乃酒耳。又嘗在飲會，令人斷其頭，釘耳於柱，無血。身坐席上，酒至，瀉入脰瘡中，面赤而歌，手復抵節。會罷，自起提首安之，初無痕也。時時預言人凶衰，皆迷語，事過方曉。成都有百姓，供養數日，僧不欲住，閉關留之，僧因走入壁間，百姓遽牽，漸入，惟余袈裟角，頃亦不見。來日壁上有畫僧焉，其狀形似，日月漸薄。積七日，空有黑跡，至八日，黑跡亦滅，已在彭州矣。後不知所之。（出《酉陽雜俎》）

tài bái lǎo sēng
太白老僧

dà táng zhōng, yǒu píng yáng lù shì zi, xìng hào qí. shǎo cóng dào shì yóu, hòu lú yú tài bái shān. cháng yī rì, yǒu lǎo sēng kòu mén, lù jūn yán zuò, yǔ yǔ jiǔ zhī. sēng yuē: tán yuè hào qí zhě, rán wèi néng zhēn xuán ào zhī shū, tú wèi jū shēn shān zhōng. mò ruò xí qīng qiú, chí jùn mǎ, yóu cháo shì, kě bù kuài píng shēng zhì, níng néng yǔ mí lù wèi wǔ hū? lù jūn xiè yuē: wú shī zhī yán, ruò zhēn yǒu dào zhě. rán ér bù néng shì wǒ xuán miào zhī jī, hé wèi zhāng xū cí yǐ zì xuàn yé? sēng yuē: qǐng dì zǐ guān wǒ xuán miào zhī jī. yán qì, jí yú yī zhōng chū yī hé zǐ, jìng cùn yú, qí sè hēi ér guāng. jì qǐ zhī, jí yǐ shēn rù, é ér huà wèi yī niǎo, fēi chōng tiān. chū xuān shì zhì
大唐中，有平陽路氏子，性好奇。少從道士游，後廬於太白山。嘗一日，有老僧叩門，路君延坐，與語久之。僧曰：檀越好奇者，然未能臻玄奧之樞，徒為居深山中。莫若襲輕裘，馳駿馬，游朝市，可不快平生志，寧能與麋鹿為伍乎？路君謝曰：吾師之言，若真有道者。然而不能示我玄妙之跡，何為張虛詞以自炫耶？僧曰：請弟子觀我玄妙之跡。言訖，即於衣中出一合子，徑寸余，其色黑而光。既啟之，即以身入，俄而化為一鳥，飛沖天。（出《宣室志》）