líng hú dé fēn　 cuī xíng gōng　 biān rén biǎo　 xīn yù　 yǐn jūn　 péi xuán běn　 zhǎng sūn xuán tóng　 wáng fú zhì　 xǔ jìng zōng　 gāo cuī wéi　 yuán jìn　 zhào qiān guāng　 shěn quán qī　 cuī rì yòng　 péi tán　 lǐ zhèn è　 lú guǎng　 sōng shòu　 fēng bào yī　 yǐn shén tóng
令狐德棻　崔行功　邊仁表　辛郁　尹君　裴玄本　長孫玄同　王福畤　許敬宗　高崔嵬　元晉　趙謙光　沈佺期　崔日用　裴談　李鎮惡　盧廣　松壽　封抱一　尹神童

líng hú dé fēn
令狐德棻

táng zhào yuán kǎi yǔ líng hú dé fēn cóng jià zhì shǎn. yuán kǎi zhào dé fēn hé biān guān dǐ zhù, dé fēn bù qù, suì dú xíng. jí hái, dé fēn yuē: dǐ zhù gòng gōng zuò hé yǔ. dá yuē: dǐ zhù fù cān chéng gōng. dé fēn yīng shēng yuē: shí bù néng yán, wù huò píng yān. shí qún gōng yǐ wèi jiā duì. chū qǐ yán lù
唐趙元楷與令狐德棻從駕至陝。元楷召德棻河邊觀砥柱，德棻不去，遂獨行。及還，德棻曰：砥柱共公作何語。答曰：砥柱附參承公。德棻應聲曰：石不能言，物或憑焉。時群公以為佳對。（出《啟顏錄》）

cuī xíng gōng
崔行功

táng cuī xíng gōng yǔ jìng bō xiāng zhú. bō dài lú mù bà dāo zi, xíng gōng wèn bō yún: cǐ shì hé mù. bō duì yuē: shì bēn lú mù. xíng gōng yuē: wéi wèn dāo zi, bù wèn pèi rén. chū qǐ yán lù
唐崔行功與敬播相逐。播帶櫚木霸刀子，行功問播云：此是何木。播對曰：是栟櫚木。行功曰：唯問刀子，不問佩人。（出《啟顏錄》）

biān rén biǎo
邊仁表

táng sì mén zhù jiào hóng chuò yǔ dì zǐ biān rén biǎo lùn yì. hóng chuò yì lǐ jiāng qū, nǎi gāo shēng dà nù. biǎo suì bào yuē: xiān shēng wén yì jí nù, qǐ yuē hóng, shì shì jiē hóng. hóng yòu bào yún: wǒ xìng jí yuē hóng. biān yòu yīng shēng yuē: xiān shēng suī yuē hóng, yì zhōng bù chuò. zuò xià dà xiào, hóng jìng bèi qū ér guī. chū qǐ yán lù
唐四門助教弘綽與弟子邊仁表論議。弘綽義理將屈，乃高聲大怒。表遂報曰：先生聞義即怒，豈曰弘，是事皆弘。弘又報云：我姓即曰弘。邊又應聲曰：先生雖曰弘，義終不綽。座下大笑，弘竟被屈而歸。（出《啟顏錄》）

xīn yù
辛郁

táng xīn yù, guǎn chéng rén yě, jiù míng tài gōng. ruò guàn, zāo tài zōng yú xíng suǒ. wèn hé rén, yuē: xīn tài gōng. tài zōng yuē: hé rú jiù tài gōng. yù yuē: jiù tài gōng, bā shí shǐ yù wén wáng. chén jīn shì nián shí bā, yǐ yù bì xià. guò zhī yuǎn yǐ. tài zōng yuè, mìng zhí zhōng shū. chū yù shǐ tái jì
唐辛郁，管城人也，舊名太公。弱冠，遭太宗於行所。問何人，曰：辛太公。太宗曰：何如舊太公。郁曰：舊太公，八十始遇文王。臣今適年十八，已遇陛下。過之遠矣。太宗悅，命直中書。（出《御史台記》）

yǐn jūn
尹君

táng yáng zuǎn. huá yīn rén yě, lèi qiān yōng zhōu zhǎng shǐ, lì bù shàng shū. zuǎn zhī zài yōng zhōu, sī fǎ cān jūn yǐn jūn cháng rèn fāng zhōu sī hù. shěng fú kē dù ruò, yǐn jūn pàn shēn yuē: fāng zhōu běn wú dù ruò, tiān xià gòng zhī. shěng fú hū yǒu cǐ kē, yīng yóu dú xiè tiào shī wù. huá shěng cáo láng rú cǐ pàn shì, bù wèi èr shí bā xiù xiàng xià xiào rén. yóu shì zhī míng. jí yōng zhōu sī fǎ shí, yǒu hú dào jīn chéng fāng zhě. zuǎn pàn: jīng chéng zhū hú jǐn jìn wèn. yǐn jūn bù tóng zhī yuē: zéi chū wàn duān, zhà wěi fēi yī. yì yǒu hú zhe hàn mào, hàn zhe hú xuē. yì xū hàn lǐ jiān qiú, bù kě hú zhōng zhí mì. qǐng xī shì hú jìn, yú qǐng bù wèn. zuǎn nù bù tóng pàn. jù mìng bǐ, fù chén yín shǎo xuǎn, nǎi pàn yuē: zuǎn shū yī chóu, yú yī. tài zōng wén ér xiào yuē: zhèn yòng yáng zuǎn, wén yì fú shū yī chóu, zhèn fú dé jǐ chóu. chū yù shǐ tái jì
唐楊纂。華陰人也，累遷雍州長史，吏部尚書。纂之在雍州，司法參軍尹君嘗任坊州司戶。省符科杜若，尹君判申曰：坊州本無杜若，天下共知。省符忽有此科，應由讀謝眺詩誤。華省曹郎如此判事，不畏二十八宿向下笑人。由是知名。及雍州司法時，有胡盜金城坊者。纂判：京城諸胡盡禁問。尹君不同之曰：賊出萬端，詐偽非一。亦有胡着漢帽，漢着胡靴。亦須漢里兼求，不可胡中直覓。請西市胡禁，余請不問。纂怒不同判。遽命筆，復沉吟少選，乃判曰：纂輸一籌，余依。太宗聞而笑曰：朕用楊纂，聞義伏輸一籌，朕伏得幾籌。（出《御史台記》）

péi xuán běn
裴玄本

táng péi xuán běn hǎo xié xuè, wèi hù bù láng zhōng. shí zuǒ pú shè fáng xuán líng jí shén, shěng láng jiāng wèn jí. xuán běn xì yuē: pú shè bìng, kě xū wèn zhī. jì shén yǐ, hé xū wèn yě. yǒu xiè qí yán zhě. jì ér suí lì kàn xuán líng, xuán líng xiào yuē: péi láng zhōng lái, xuán líng bù sǐ yě. chū dà táng xīn yǔ
唐裴玄本好諧謔，為戶部郎中。時左僕射房玄齡疾甚，省郎將問疾。玄本戲曰：僕射病，可須問之。既甚矣，何須問也。有泄其言者。既而隨例看玄齡，玄齡笑曰：裴郎中來，玄齡不死也。（出《大唐新語》）

zhǎng sūn xuán tóng
長孫玄同

táng zhǎng sūn xuán tóng yòu yǒu jī biàn, zuò zhōng měi jù tán, wú bù huān xiào. yǒng huī zhōng, zài jīng huì yàn. zhòng yīn yǔ lùn jí mín jiān shì, yī rén yún: lǐ quán xiàn qù jīng bù yuǎn, bǎi xìng suì xíng zhōng dú. cǐ yì xū yuǎn pèi liú, qǐ de lìng zài cè jìn. yī rén nǎi yún: ruò lìng pèi liú chù hái yǒu bǎi xìng, cǐ rén fù xíng zhōng dú, qǐ bù hái gèng sǔn rén. qí rén yún: ruò rú cǐ, yù lìng hé chù ān zhì. xuán tóng jí yún: ruò lìng xuán tóng ān zhì, bì lìng dé suǒ. zhū rén dà xǐ, tóng jí wèn zhī. dá yún: dàn xíng zhōng dú rén, bìng sòng yǔ mò lí zhī zuò shí shǒu. míng chāo běn shǒu zuò zi. zhòng jiē huān xiào. zhēn guān zhōng, cháng zài zhū gōng zhǔ xí, zhòng mò néng dāng. gāo mì gōng zhǔ nǎi yún: wǒ duàn jiā ér láng, yì yǒu rén wù. zǒu lìng huàn qǔ duàn kè lái, lìng duì xuán tóng. duàn kè suī wēi yǒu cí, qí róng yí duǎn xiǎo. zhào zhì, shǐ rù mén, xuán tóng jí yún: wèi rì yǐ àn. gōng zhǔ děng bìng dà jīng guài yún: rì shǐ shì zhāi shí, hé wèi dào àn, xuán tóng nǎi zhǐ duàn kè, ruò bù rì àn, hé dé duǎn rén xíng. zuò zhōng dà xiào. duàn kè miàn dà chì, gèng wú yǐ dá. xuán tóng chū shàng, fǔ zhōng shè shí. qí cāng cáo shì wú rén, yán yīn duō dài qí shēng, huàn fěn zhōu wèi fèn zhōu. shí yáo zhuàn bì chén, zhēng zhì jù xià. cāng cáo yuē: hé bù xiān jiāng fèn zhōu lái. jǔ zuò xián xiào zhī. xuán tóng yuē: cāng cáo nǎi shì gōng hóu zhī zǐ sūn, bì fù qí shǐ, zhū jūn hé wèi xiào yě. zuò zhōng fù dà xiào. xuán tóng rèn jīng wáng yǒu, suǒ sī chà shè jì guān cí shè. yú tán suǒ qīng zhāi, xuán tóng zài mù nèi zuò. yǒu quǎn lái, yí fèn huì yú qiáng shàng. xuán tóng nǎi qǔ zhī chuáng zhuān, zì jī zhī. bàng rén guài qí lǜ, wèn yuē: hé wèi zì chè zhī chuáng zhuān dǎ gǒu. xuán tóng yuē: kě bù wén, gǒu lì shè jì, zhuān zhī yì kě. chū qǐ yán lù
唐長孫玄同幼有譏辯，坐中每劇談，無不歡笑。永徽中，在京會宴。眾因語論及民間事，一人云：醴泉縣去京不遠，百姓遂行盅毒。此邑須遠配流，豈得令在側近。一人乃云：若令配流處還有百姓，此人復行盅毒，豈不還更損人。其人云：若如此，欲令何處安置。玄同即云：若令玄同安置，必令得所。諸人大喜，同即問之。答云：但行盅毒人，並送與莫離支作食手。（明抄本手作子。）眾皆歡笑。貞觀中，嘗在諸公主席，眾莫能當。高密公主乃云：我段家兒郎，亦有人物。走令喚取段恪來，令對玄同。段恪雖微有辭，其容儀短小。召至，始入門，玄同即云：為日已暗。公主等並大驚怪云：日始是齋時，何為道暗，玄同乃指段恪，若不日暗，何得短人行。坐中大笑。段恪面大赤，更無以答。玄同初上，府中設食。其倉曹是吳人，言音多帶其聲，喚粉粥為糞粥。時肴饌畢陳，蒸炙俱下。倉曹曰：何不先將糞粥來。舉坐咸笑之。玄同曰：倉曹乃是公侯之子孫，必復其始，諸君何為笑也。坐中復大笑。玄同任荊王友，所司差攝祭官祠社。於壇所清齋，玄同在幕內坐。有犬來，遺糞穢於牆上。玄同乃取支床磚，自擊之。傍人怪其率，問曰：何為自徹支床磚打狗。玄同曰：可不聞，苟利社稷，專之亦可。（出《啟顏錄》）

wáng fú zhì
王福畤

táng wáng fú zhì míng xíng wēn gōng, lèi shòu qí zé èr zhōu, shì yǐ cái xué chēng. zi miǎn jù bó, jù yǐ wén bǐ zhe tiān xià. fú zhì yǔ hán wǎn fù yǒu jiù. fú zhì jí hūn cuī shì, shēng zǐ bó. bó yuán zuò quàn, jù míng chāo běn gǎi. cháng zhì shū hán fù yuē: miǎn jù bó wén zhāng bìng qīng jùn, jìn xiǎo zhě yù shì bù è. hán fù shū yuē: wáng wǔ zi yǒu mǎ pǐ, míng gōng yǒu yù ér pǐ, wáng shì zhī pǐ, wú nǎi duō hū? yào dāng jiàn wén zhāng, fāng kě dìng ěr. fú zhì nǎi zhì zhū zi wén zhāng, hán yǔ míng rén yuè zhī yuē: shēng zǐ ruò shì, xìn yì kě kuā. chū yù shǐ tái jì
唐王福畤名行溫恭，累授齊澤二州，世以才學稱。子勔、據、勃，俱以文筆著天下。福畤與韓琬父有舊。福畤及婚崔氏，生子勃。（勃原作勸，據明抄本改。）嘗致書韓父曰：勔、據、勃文章並清俊，近小者欲似不惡。韓復書曰：王武子有馬癖，明公有譽兒癖，王氏之癖，無乃多乎？要當見文章，方可定耳。福畤乃致諸子文章，韓與名人閱之曰：生子若是，信亦可夸。（出《御史台記》）

xǔ jìng zōng
許敬宗

táng lì bù shì láng yáng sī xuán shì wài qī zhī guì, dài xuǎn liú duō bù yǐ lǐ, ér pái chì zhī. wèi xuǎn rén xià hóu biāo zhī suǒ sòng, yù shǐ zhōng chéng láng yú qìng dàn zòu miǎn. zhōng shū lìng xǔ jìng zōng yuē: gù zhī yáng lì bù zhī bài yě. huò wèn zhī, zōng yuē: yī biāo yī láng, gòng zhe yī yáng, bù bài hé dài. jìng zōng xìng qīng ào, jiàn rén duō wàng zhī. huò wèi qí bù cōng, yuē: qīng zì nán jì, ruò yù hé liú shěn xiè, àn zhōng mō suǒ zhe, yì kě shí. chū guó cháo zá jì
唐吏部侍郎楊思玄恃外戚之貴，待選流多不以禮，而排斥之。為選人夏侯彪之所訟，御史中丞郎餘慶彈奏免。中書令許敬宗曰：固知楊吏部之敗也。或問之，宗曰：一彪一狼，共着一羊，不敗何待。敬宗性輕傲，見人多忘之。或謂其不聰，曰：卿自難記，若遇何劉沈謝，暗中摸索著，亦可識。（出《國朝雜記》）

gāo cuī wéi
高崔嵬

táng sàn lè gāo cuī wéi shàn nòng chī, tài zōng mìng gěi shǐ nà tóu xiàng shuǐ xià, liáng jiǔ chū ér xiào zhī. dì wèn, yuē: jiàn qū yuán yún,' wǒ féng chǔ huái wáng wú dào, nǎi chén mì luó shuǐ. rǔ féng shèng míng zhǔ, hé wèi lái.' dì dà xiào, cì wù bǎi duàn. chū cháo yě qiān zài
唐散樂高崔嵬善弄痴，太宗命給使捺頭向水下，良久出而笑之。帝問，曰：見屈原雲，'我逢楚懷王無道，乃沉汨羅水。汝逢聖明主，何為來。'帝大笑，賜物百段。（出《朝野僉載》）

yuán jìn
元晉

táng cáo huái shùn, jīn xiāng rén. fù wéi shū míng chāo běn wéi shū zuò jì nú, xià tóng. sǐ wáng shì, zèng yún huī jiāng jūn. huái shùn qiǎng bǎo shòu yóu jī jiāng jūn, lì nèi wài wén wǔ guān. zé tiān yún: huái shùn jiǔ lì wén zī, ér qū yú wǔ zhí. zì zuǒ yīng yáng wèi láng jiāng bài yòu yù qián wèi jiāng jūn. yǒu sòng zhōu sī mǎ cáo yuán běn fù míng qǐ bó. míng jí xiàn chéng yuán jìn, hǎo tán, duō jǐng cè. huò wèn yuán jìn, yuán běn, huái shùn cóng shū. yuán jìn yīng shēng dá yuē: suī zé tóng táng, jù fēi běn zú. rén guài ér wèn zhī, jìn yuē: yuán běn qǐ bó zi, huái shùn jì shū ér, yǐ cǐ zhī yǐ. chū yù shǐ tái jì
唐曹懷舜，金鄉人。父維叔（明抄本維叔作繼奴，下同。）死王事，贈雲麾將軍。懷舜襁褓授游擊將軍，歷內外文武官。則天云：懷舜久歷文資，而屈於武職。自左鷹揚衛郎將拜右玉鈐衛將軍。有宋州司馬曹元本·父名乞伯。明汲縣丞元晉，好談，多警策。或問元晉，元本，懷舜從叔。元晉應聲答曰：雖則同堂，俱非本族。人怪而問之，晉曰：元本乞伯子，懷舜繼叔兒，以此知矣。（出《御史台記》）

zhào qiān guāng
趙謙光

táng zhū láng zhōng, bù zì jí yuán wài láng bài zhě, wèi zhī tǔ shān tóu guǒ yì. yán biàn bài chóng pǐn, yǒu shì zhǎng zhēng bīng shì, biàn shòu biān yuǎn guǒ yì. zhào qiān guāng zì péng zhōu sī mǎ rù wèi dà lǐ zhèng, qiān hù bù láng zhōng. hù bù yuán wài hè suì shè yǒng yuē: yuán wài yóu lái měi, láng zhōng wàng bù yōu. níng zhī fěn shǔ lǐ, fān zuò tǔ shān tóu. zhào qiān guāng dá shī yuē: jǐn zhàng suí qíng shè, jīn lú rèn yì xūn. wéi chóu yuán wài zhì, míng chāo běn zhì zuò shǔ bù yīng liè xīng wén. rén yǐ wèi qí jù. chū tán bīn lù
唐諸郎中，不自即員外郎拜者，謂之土山頭果毅。言便拜崇品，有似長徵兵士，便授邊遠果毅。趙謙光自彭州司馬入為大理正，遷戶部郎中。戶部員外賀遂涉詠曰：員外由來美，郎中望不優。寧知粉署里，翻作土山頭。趙謙光答詩曰：錦帳隨情設，金爐任意薰。唯愁員外置，（明抄本置作署）不應列星文。人以為奇句。（出《譚賓錄》）

shěn quán qī
沈佺期

táng shěn quán qī yǐ zuì zhé, yù ēn fù guān zhì, ér wèi hái zhū yī. yīn nèi yàn, qún chén jiē gē huí bō lè cí qǐ wǔ, yóu shì duō qiú qiān zhuó. quán qī cí yuē: huí bō ěr shí quán qī, liú xiàng lǐng wài shēng guī. shēn míng yǐ méng chǐ lù, páo hù wèi fù yá fēi. zhōng zōng jí yǐ fēi yú dài cì zhī. chū běn shì shī
唐沈佺期以罪謫，遇恩復官秩，而未還朱衣。因內宴，群臣皆歌回波樂詞起舞，由是多求遷擢。佺期詞曰：回波爾時佺期，流向嶺外生歸。身名已蒙齒錄，袍笏未復牙緋。中宗即以緋魚袋賜之。（出《本事詩》）

cuī rì yòng
崔日用

cuī rì yòng wèi yù shǐ zhōng chéng, cì zǐ. shì shí pèi yú xū yǒu tè ēn. yì yīn yàn huì, mìng qún chén zhuàn cí. rì yòng yuē: tái zhōng shǔ zi zhí xū ān, xìn zú tiào liáng shàng bì kān. yǐ fān dēng zhī wū zhāng wǔ, hái lái niè dài bào hán sān. mò làng yǔ, zhí wáng xiāng. dà jiā bì kǔ cì jīn guī, mài què māo ér xiāng shǎng. zhōng zōng yǐ jīn yú cì zhī. chū běn shì shī
崔日用為御史中丞，賜紫。是時佩魚須有特恩。亦因宴會，命群臣撰詞。日用曰：台中鼠子直須諳，信足跳樑上壁龕。倚翻燈脂污張五，還來齧帶報韓三。莫浪語，直王相。大家必苦賜金龜，賣卻貓兒相賞。中宗以金魚賜之。（出《本事詩》）

péi tán
裴談

táng zhōng zōng cháo, yù shǐ dài fū péi tán chóng shì shì. qī hàn dù, tán wèi zhī rú yán jūn. shí wéi shù rén pō xí wǔ hòu zhī fēng, zhōng zōng jiàn wèi zhī. nèi yàn, xuán chàng huí bō cí, yǒu yōu rén cí yuē: huí bō ěr shí kǎo lǎo, pà fù yě shì dà hǎo. wài biān zhī yǒu péi tán, nèi lǐ wú guò guò zì yuán quē, jù míng chāo běn bǔ. lǐ lǎo. wéi hòu yì sè zì dé, yǐ shù bó cì zhī. chū běn shì shī
唐中宗朝，御史大夫裴談崇釋氏。妻悍妒，談畏之如嚴君。時韋庶人頗襲武后之風，中宗漸畏之。內宴，玄唱《回波詞》，有優人詞曰：回波爾時栲栳，怕婦也是大好。外邊秪有裴談，內里無過（過字原缺，據明抄本補。）李老。韋後意色自得，以束帛賜之。（出《本事詩》）

lǐ zhèn è
李鎮惡

táng lǐ zhèn è, jí zhào gōng jiào zhī fù. xuǎn shòu zǐ zi zhōu qī xiàn lìng, yǔ yǒu rén shū yún: zhōu dài zi hào, xiàn dài qī míng. yóu lái bù shǔ lǎo fū, bìng shì fù ér guān zhí. chū chuán zài
唐李鎮惡，即趙公嶠之父。選授梓子州郪縣令，與友人書云：州帶子號，縣帶郪名。由來不屬老夫，並是婦兒官職。（出《傳載》）

lú guǎng
盧廣

táng diàn zhōng nèi gòng fèng lú guǎng chí fǎ xì mì, suī qīn xiào guì shì, wú suǒ huí bì. jǔ zhǐ xián yǎ, bì xiáng ér hòu jí. cháng yú jǐng lóng guān, jiān guān xíng xiāng. yòu tái zhū yù shǐ yì yù yān. tái zhōng xiān hào yòu tái wèi gāo lì sēng, shí yǒu yī hú sēng xǐ yǐ yú qián tíng. yòu tái shì yù shǐ huáng shǒu lǐ zhǐ zhī yuē: hé hú sēng ér zhì cǐ. guǎng xú wèi zhī yuē: yì yǒu gāo lì sēng, hé dú guài hú sēng wèi. yī shí huān xiào. guǎng yǔ lǐ shē jù fēi shàn shè zhě. cháng sān yuán lǐ shè, guǎng shē suī yǐn mǎn shè, jù bù jí duǒ ér zhuì. hù hù yuán zuò xuán, jù míng chāo běn gǎi. yán qí gōng zhuō, shē xì yuē: shē yǔ lú jiàn jù sān shí bù. zuǒ yòu bù xiǎo. shē yuē: shē jiàn qù duǒ sān shí bù, lú jiàn qù shēn sān shí bù. huān xiào jiǔ zhī. chū yù shǐ tái jì
唐殿中內供奉盧廣持法細密，雖親效貴勢，無所迴避。舉止閒雅，必翔而後集。嘗於景龍觀，監官行香。右台諸御史亦預焉。台中先號右台為高麗僧，時有一胡僧徙倚於前庭。右台侍御史黃守禮指之曰：何胡僧而至此。廣徐謂之曰：亦有高麗僧，何獨怪胡僧為。一時歡笑。廣與李畬俱非善射者。嘗三元禮射，廣畬雖引滿射，俱不及垛而墜。互（互原作玄，據明抄本改。）言其工拙，畬戲曰：畬與盧箭俱三十步。左右不曉。畬曰：畬箭去垛三十步，盧箭去身三十步。歡笑久之。（出《御史台記》）

sōng shòu
松壽

táng wéi qìng běn nǚ xuǎn wèi fēi, yì cháo táng yù xiè. ér qìng běn liǎng ěr xiān juǎn, cháo shì duō hū wèi juǎn ěr. shí zhǎng ān gōng sōng shòu, jiàn qìng běn ér hè zhī. yīn yuē: pū gù zhī zú xià nǚ dé fēi. qìng běn yuē: hé yǐ zhī zhī. sōng shòu nǎi zì mō qí ěr ér juǎn zhī yuē: juǎn ěr hòu fēi zhī dé. chū qǐ yán lù
唐韋慶本女選為妃，詣朝堂欲謝。而慶本兩耳先卷，朝士多呼為卷耳。時長安公松壽，見慶本而賀之。因曰：仆固知足下女得妃。慶本曰：何以知之。松壽乃自摸其耳而卷之曰：卷耳后妃之德。（出《啟顏錄》）

fēng bào yī
封抱一

táng fēng bāo yī rèn yì zhōu jiǔ lǒng wèi, yǔ tóng liè xì bái dǎ dǔ qián. zuò xià shù bǎi qián, shū yǐ lüè lüè yuán zuò kè, jù míng chāo běn gǎi. jǐn, biàn yù liǎn shǒu. bàng rén wèi zhī yuē: hé bù gēng xì. xì zì yuán quē, jù míng chāo běn bǔ. mì qián huí qǔ zhī. bào yī nǎi jǔ shǒu mō qián yuē: tóng míng chāo běn tóng zuò cì. cì yě, hé gǎn wàng wèn. shān dōng rén wèi jǐn wèi cì, gù yán cì yě. chū qǐ yán lù
唐封包一任益州九隴尉，與同列戲白打賭錢。座下數百錢，輸已略（略原作客，據明抄本改。）盡，便欲斂手。傍人謂之曰：何不更戲。（戲字原缺，據明抄本補。）覓錢回取之。抱一乃舉手摸錢曰：同（明抄本同作賜。）賜也，何敢望問。山東人謂盡為賜，故言賜也。（出《啟顏錄》）

yǐn shén tóng
尹神童

táng yǐn shén tóng měi shuō, bó lè lìng qí zi zhí mǎ jīng huà yàng yǐ qiú mǎ, jīng nián wú yǒu shì zhě. guī yǐ gào fù, gèng lìng qiú zhī. chū jiàn dà xiā má, wèi fù yuē: dé yī mǎ, lüè yǔ xiāng tóng, ér bù néng jù. bó lè yuē: hé yě. duì yuē: qí lóng lú diē mù jí yù suō, dàn tí bù rú lèi qū ěr. bó lè yuē: cǐ mǎ hǎo tiào zhí, bù kān yě. zi xiào nǎi zhǐ. chū cháo yě qiān zài
唐尹神童每說，伯樂令其子執《馬經》畫樣以求馬，經年無有似者。歸以告父，更令求之。出見大蝦蟆，謂父曰：得一馬，略與相同，而不能具。伯樂曰：何也。對曰：其隆顱跌目脊郁縮，但蹄不如累趨耳。伯樂曰：此馬好跳躑，不堪也。子笑乃止。（出《朝野僉載》）