hóu dào huá　 yí jūn wáng lǎo　 chén shī　 chén jīn
侯道華　宜君王老　陳師　陳金

hóu dào huá
侯道華

hé zhōng yǒng lè xiàn dào jìng yuàn, jū pú zhōng zhī shèng jìng, dào shì yù jū, yǒu yǐ shí shù. táng wén zōng shí, dào shì dèng tài xuán liàn dān yú yào yuàn zhōng. yào chéng, yí gōng wèi jiū, liú zhù yuàn nèi, rén gòng zhǎng zhī. tài xuán sǐ sǐ yuán zuò shī. jù míng chāo běn gǎi, mén tú zhōu wù xiān zhǔ yuàn shì. shí yǒu pú rén hóu dào huá, shì wù xiān yǐ gōng gěi shǐ. zhū dào shì jiē nú chù zhī, sǎ sǎo lì yì, wú suǒ bù wèi, ér dào huá yù xīn rán. yòu cháng hǎo zi shǐ, shǒu bù shì juǎn, yī lǎn bì sòng zhī yú kǒu. zhòng huò wèn zhī, yào cǐ hé wèi, dá yuē: tiān shàng wú yú měng xiān rén. xián dà xiào zhī. pú zhōng duō dà zǎo, tiān xià rén chuán, suì zhōng bù guò yī èr wú hé zhě, dào huá bǐ sān nián zhé dé dàn zhī. yī dàn, dào huá zhí fǔ, kē gǔ sōng zhī chuí qiě jǐn, rú xuē, yuàn zhōng rén wú yù qí yì. míng rì mèi shuǎng, zhòng chén qǐ, dào huá fáng zhōng wáng suǒ jiàn. gǔ sōng xià shī àn, zhì yī bēi shuǐ, réng tuō shuāng lǚ àn qián, dào huá yī guà sōng shàng. yuàn zhōng shì zhī, zhōng liú yī shǒu shī yún: tiē lǐ dà hái dān, duō nián sè bù yí. qián xiāo dào chī què, jīn rì bì kōng fēi. cán kuì shēn zhēn zhòng, zhēn zhòng dèng tiān shī. tā nián liàn dé yào, liú zhe yǔ nèi zhī. wú shī zhī cǐ shù, sù liàn mò wèi chí. sān qīng zhuān xiāng dài, dà luó de yǒu qī. xià liè xì zì, chēng qù nián qī yuè yī rì, méng hán jūn cì xìng lǐ míng nèi zhī, pèi zhù shàng qīng shàn jìn yuàn, yǐ cì shí shù yán. shí táng dà zhōng wǔ nián wǔ yuè èr shí yī rì, yuàn zhōng rén fāng yàn dào huá qiè tài xuán yào xiān qù, yīn xiāng shuài bái jié dù shǐ shàng shū zhèng gōng guāng, àn shì zōng jī bù wū, jí yǐ qí shì wén zòu. zhào jī juàn wǔ bǎi pǐ, bìng cì yù yī, xiū shì láng diàn, cì míng shēng xiān yuàn. chū xuān shì zhì
河中永樂縣道淨院，居蒲中之勝境，道士寓居，有以十數。唐文宗時，道士鄧太玄煉丹於藥院中。藥成，疑功未究，留貯院內，人共掌之。太玄死（死原作師。據明抄本改），門徒周悟仙主院事。時有蒲人侯道華，事悟仙以供給使。諸道士皆奴畜之，灑掃隸役，無所不為，而道華愈欣然。又常好子史，手不釋卷，一覽必誦之於口。眾或問之，要此何為，答曰：「天上無愚懵仙人。」咸大笑之。蒲中多大棗，天下人傳，歲中不過一二無核者，道華比三年輒得啖之。一旦，道華執斧，科古松枝垂且盡，如削，院中人無喻其意。明日昧爽，眾晨起，道華房中亡所見。古松下施案，致一杯水，仍脫雙履案前，道華衣掛松上。院中視之，中留一首詩云：「帖里大還丹，多年色不移。前宵盜吃卻，今日碧空飛。慚愧深珍重，珍重鄧天師。他年煉得藥，留着與內芝。吾師知此術，速煉莫為遲。三清專相待，大羅的有期。」下列細字，稱去年七月一日，蒙韓君賜姓李名內芝，配住上清善進院，以次十數言。時唐大中五年五月二十一日，院中人方驗道華竊太玄藥仙去，因相率白節度使尚書鄭公光，按視蹤跡不誣，即以其事聞奏。詔齎絹五百匹，並賜御衣，修飾廊殿，賜名升仙院。（出《宣室志》）

yí jūn wáng lǎo
宜君王老

wáng lǎo, fāng zhōu yí jūn xiàn rén yě. jū yú cūn shù, pō hǎo dào ài kè, wù xíng yīn dé wèi yì, qí qī yì tóng xīn bù juàn. yī dàn yǒu lán lǚ dào shì zào qí mén, wáng lǎo yǔ qí qī jù yán lǐ zhī. jū yuè yú, jiān rì yǔ wáng lǎo yán tán bēi zhuó, shén xiāng huān xiá. é huàn biàn shēn è chuāng, wáng lǎo nǎi qiú yī yào kàn liáo, yì qiè qín qiè, ér chuāng rì shén. dǎi jiāng yú nián, dào shì wèi wáng lǎo yuē: cǐ chuāng bù fán yǐ fán yào xiāng liáo, dàn dé shù hú jiǔ jìn zhī, zì yù. yú shì wáng lǎo wèi zhī jīng jié niàng jiǔ, jí shú, dào shì yán yǐ dà wèng shèng jiǔ, wú zì jiā yào jìn zhī. suì rù wèng, sān rì fāng chū, xū fà jù hēi, miàn yán fù shào nián, jī ruò níng zhī. wáng lǎo hé jiā shì zhī jīng yì. dào shì wèi wáng lǎo yuē: cǐ jiǔ kě yǐn, néng lìng rén fēi shàng tiān. wáng lǎo xìn zhī. chū, wèng jiǔ wǔ hú yú. jí tài píng guǎng jì kuī, èr sān dòu cún ěr, qīng lěng xiāng měi yì cháng. shí fāng dǎ mài, wáng lǎo yǔ qī zǐ bìng dǎ mài rén gòng yǐn, jiē dà zuì. dào shì yì yǐn, yún: kě shàng tiān qù fǒu? wáng lǎo yuàn suí shī suǒ shì. yú shì xiáng fēng hū qǐ, cǎi yún rú zhēng, wū shě cǎo shù, quán jiā rén wù jī quǎn, yī shí fēi qù. kōng zhōng yóu wén dǎ mài shēng, shù cūn rén gòng guān wàng jīng tàn. wéi māo qì ér bù qù. fēng dìng, qí yōng dǎ mài èr rén, nǎi yí zài bié cūn shù xià, hòu yì bù shí, jiē dé zhǎng nián. yí jūn xiàn xī sān shí lǐ. yǒu shēng xiān cūn cún yān. chū xù xiān chuán wáng lǎo, shì fāng zhōu yí jūn xiàn rén. zhù zài nóng cūn tián yě de cǎo fáng lǐ, hěn mù dào hào kè, bǎ zhì lì yú xíng yīn dé zuò wèi zōng zhǐ, tā de qī zǐ yě yǔ tā xīn yì xiāng tóng jiān chí bù xiè. yì tiān, yǒu gè chuān zhe pò làn yī shān de dào shì dēng mén bài fāng, wáng lǎo hé tā de qī zǐ dōu hěn lǐ mào dì zhāo dài zhè gè dào shì. zhù le yī gè duō yuè, xián xiá de rì zi jiù hé wáng lǎo tán tiān yǐn jiǔ, hù xiāng dōu hěn huān xǐ qīn jìn. bù jiǔ, dào shì biàn tǐ huàn le è chuāng. wáng lǎo jiù qiú yī mǎi yào gěi tā zhì liáo, gèng jiā yīn qín guān qiè, rán ér dào shì de è chuāng què yì tiān bǐ yì tiān yán zhòng. děng dào jiāng yào guò nián, dào shì duì wáng lǎo shuō: zhè zhǒng chuāng bù néng yòng pǔ tōng de yào zhì liáo, zhǐ yào nòng dào jǐ hú shí dǒu jiǔ jìn pào tā, zì rán huì hǎo. yú shì wáng lǎo wèi tā niàng zào jīng jié de jiǔ, dào jiǔ shú shí, dào shì shuō yòng dà wèng shèng jiǔ, wǒ zì jǐ jiā yào jìn chuāng. dào shì jiù jìn le dà wèng, sān tiān cái chū lái, hú zi tóu fà quán dōu biàn hēi, róng yán yòu biàn wèi shào nián, jī fū xiàng níng gù de yóu zhī yì bān xì nèn. wáng lǎo quán jiā kàn dào dào shì biàn dé rú cǐ gǎn dào jīng yì. dào shì duì wáng lǎo shuō: zhè jiǔ kě yǐ hē, néng ràng rén fēi shàng tiān. wáng lǎo xiāng xìn tā de huà. dāng chū, wèng zhōng jiǔ yǒu wǔ hú duō, děng dào tàn shì, zhǐ shèng èr sān dòu le, jiǔ wèi xiāng měi qīng lěng yì cháng. dāng shí zhèng dǎ mài zi, wáng lǎo yǔ qī zǐ lián tóng dǎ mài zi de rén yì qǐ hē, dōu hē dé dà zuì. dào shì yě hē, yòu wèn: yuàn yì shàng tiān qù ma? wáng lǎo yuàn yì suí fǎ shī qù. yú shì hū qǐ xiáng fēng, cǎi yún rú rè qì shàng shēng, wū shè cǎo shù, quán jiā rén wù jī quǎn, tóng shí fēi qù. hái néng tīng dào kōng zhōng dǎ mài shēng, jǐ gè cūn rén kàn dào gǎn dào jīng tàn. zhǐ yǒu māo bèi qì ér méi fēi qù. fēng dìng le, nà gù lái dǎ mài zi de liǎng gè rén, bèi yí liú zài bié de cūn zi de shù xià. zhè liǎng rén hòu lái yě bù shí rén jiān yān huǒ, dōu dé dào zhǎng shēng. yí jūn xiàn xī sān shí lǐ, hái yǒu shēng xiān cūn liú cún zài nà lǐ.
王老，坊州宜君縣人也。居於村墅，頗好道愛客，務行陰德為意，其妻亦同心不倦。一 旦有藍縷道士造其門，王老與其妻俱延禮之。居月余，間日與王老言談杯酌，甚相歡狎。俄 患遍身惡瘡，王老乃求醫藥看療，益切勤切，而瘡日甚。逮將逾年，道士謂王老曰：「此瘡 不煩以凡藥相療，但得數斛酒浸之，自愈。」於是王老為之精潔釀酒，及熟，道士言以大瓮 盛酒，「吾自加藥浸之。」遂入瓮，三日方出，鬚髮俱黑，面顏復少年，肌若凝脂。王老闔 家視之驚異。道士謂王老曰：「此酒可飲，能令人飛上天。」王老信之。初，瓮酒五斛余。 及·３·太平廣記窺，二三斗存耳，清冷香美異常。時方打麥，王老與妻子並打麥人共飲， 皆大醉。道士亦飲，云：「可上天去否？」王老願隨師所適。於是祥風忽起，彩雲如蒸，屋 舍草樹，全家人物雞犬，一時飛去。空中猶聞打麥聲，數村人共觀望驚嘆。唯貓棄而不去。 風定，其傭打麥二人，乃遺在別村樹下，後亦不食，皆得長年。宜君縣西三十里。有升仙村 存焉。（出《續仙傳》） 王老，是坊州宜君縣人。住在農村田野的草房裡，很慕道好客，把致力於行陰德作為宗 旨，他的妻子也與他心意相同堅持不懈。一天，有個穿着破爛衣衫的道士登門拜坊，王老和 他的妻子都很禮貌地招待這個道士。住了一個多月，閒暇的日子就和王老談天飲酒，互相都 很歡喜親近。不久，道士遍體患了惡瘡。王老就求醫買藥給他治療，更加殷勤關切，然而道 士的惡瘡卻一天比一天嚴重。等到將要過年，道士對王老說：「這種瘡不能用普通的藥治 療，只要弄到幾斛（十斗）酒浸泡它，自然會好。」於是王老為他釀造精潔的酒，到酒熟 時，道士說用大瓮盛酒，「我自己加藥浸瘡。」道士就進了大瓮，三天才出來，鬍子、頭髮 全都變黑，容顏又變為少年，肌膚像凝固的油脂一般細嫩。王老全家看到道士變得如此感到 驚異。道士對王老說：「這酒可以喝，能讓人飛上天。」王老相信他的話。當初，瓮中酒有 五斛多，等到探視，只剩二三鬥了，酒味香美清冷異常。當時正打麥子，王老與妻子連同打 麥子的人一起喝，都喝得大醉。道士也喝，又問：「願意上天去嗎？」王老願意隨法師去。 於是忽起祥風，彩雲如熱氣上升，屋舍草樹，全家人、物、雞、犬，同時飛去。還能聽到空 中打麥聲，幾個村人看到感到驚嘆。只有貓被棄而沒飛去。風定了，那雇來打麥子的兩個 人，被遺留在別的村子的樹下。這兩人後來也不食人間煙火，都得到長生。宜君縣西三十 里，還有升仙村留存在那裡。

chén shī
陳師

yù zhāng nì lǚ méi shì, pō jì huì xíng lǚ. sēng dào tóu zhǐ, jiē bù qiú zhí. héng yǒu yī dào shì, yī fú lán lǚ, lái zhǐ qí jiā, méi hòu dài zhī. yī rì wèi méi yuē: wú míng rì dāng shè zhāi, cóng jūn qiú xīn cí wǎn èr shí shì, jí qī zhù, jūn yì yí lái huì, kě yú tiān bǎo dòng qián fǎng chén shī yě. méi xǔ zhī, dào shì chí wǎn dù jiāng ér qù. méi yì rì yì dòng qián, wèn qí cūn rén. mò zhī qí chù. jiǔ zhī jiāng huí, ǒu dé yī xiǎo jìng, shén míng jìng. shì xún zhī, guǒ jiàn yī yuàn. yǒu qīng tóng yīng mén, wèn zhī, nǎi chén zhī jū yě. rù jiàn dào shì, yì guān huá chǔ, yán yǔ zhī zuò. mìng jù shí, qǐng zhī shí zhì, nǎi shú zhēng yī yīng ér, méi jù bù shí. liáng jiǔ yòu jìn shí, nǎi zhēng yī quǎn zǐ, méi yì bù shí. dào shì tàn xī, mìng qǔ zuó suǒ de wǎn zèng kè. shì zhī, nǎi jīn wǎn yě. wèi méi yuē: zi shàn rén yě, rán bù dé xiān. qiān suì rén cān gǒu qǐ, jiē bù kěn shí, nǎi fēn yě. xiè ér qiǎn zhī. bǐ bù fù jiàn yǐ. chū jī shén lù
豫章逆旅梅氏，頗濟惠行旅。僧道投止，皆不求直。恆有一道士，衣服藍縷，來止其家，梅厚待之。一日謂梅曰：「吾明日當設齋，從君求新瓷碗二十事，及七箸，君亦宜來會，可於天寶洞前訪陳師也。」梅許之，道士持碗渡江而去。梅翌日詣洞前，問其村人。莫知其處。久之將回，偶得一小逕，甚明淨。試尋之，果見一院。有青童應門，問之，乃陳之居也。入見道士，衣冠華楚，延與之坐。命具食，頃之食至，乃熟蒸一嬰兒，梅懼不食。良久又進食，乃蒸一犬子，梅亦不食。道士嘆息，命取昨所得碗贈客。視之，乃金碗也。謂梅曰：「子善人也，然不得仙。千歲人參枸杞，皆不肯食，乃分也。」謝而遣之。比不復見矣。（出《稽神錄》）

chén jīn
陳金

chén jīn zhě, shǎo wèi jūn shì, lì jiāng xī jié dù shǐ liú xìn. wéi qián zhōu, jīn sī yǔ qí tú wǔ rén, fā yī dà zhǒng, kāi guān, jiàn yī bái rán lǎo rén. miàn rú shēng, tōng shēn bái luó yī, yī jiē rú xīn. kāi guān jí yǒu bái qì chōng tiān, mù zhōng yǒu fēi cháng xiāng qì. jīn dú shì guān gài shàng yǒu wù rú fěn, wēi zuò liú huáng qì. jīn sù wén guān zhōng liú huáng wèi yào, jí yǐ yī jīn jū qǔ huái guī. mù zhōng wú tā zhēn bǎo, jí gòng yǎn sāi zhī ér chū. jì zhì yíng zhōng, yíng zhōng rén jiē jīng yún: jīn rì nà de yǒu xiāng qì? jīn zhī liú huáng zhī yì, dàn zhé jí shuǐ fú zhī, zhì jǐn. chéng píng píng yuán zuò zhōng. jù míng chāo běn gǎi, rù shě sēng sì, ǒu yǔ sì sēng yán zhī, sēng yuē: cǐ chéng zhōng fù rén zhī yuǎn zǔ yě, zi sūn xiāng chuán, qí zǔ hǎo dào, yǒu yì rén jiào ěr liú huáng. yún shù jǐn dāng sǐ, sǐ hòu sān bǎi nián, mù dāng kāi, jí jiě huà zhī qī yě, jīn zhèng sān bǎi nián yǐ. jí xiāng yǔ fù shì zhī, guān zhōng kōng, wéi yī shàng cún, rú chán tuì zhī zhuàng. jīn zì shì wú bìng, jīn wèi qīng hǎi jūn xiǎo jiāng, nián qī shí yú yǐ, xíng tǐ kū shòu, qīng jiàn rú gù. chū jī shén lù
陳金者，少為軍士，隸江西節度使劉信。圍虔州，金私與其徒五人，發一大冢，開棺，見一白髯老人。面如生，通身白羅衣，衣皆如新。開棺即有白氣沖天，墓中有非常香氣。金獨視棺蓋上有物如粉，微作硫黃氣。金素聞棺中硫黃為藥，即以衣襟掬取懷歸。墓中無他珍寶，即共掩塞之而出。既至營中，營中人皆驚云：「今日那得有香氣？」金知硫黃之異，旦輒汲水服之，至盡。城平（平原作中。據明抄本改），入舍僧寺，偶與寺僧言之，僧曰：「此城中富人之遠祖也，子孫相傳，其祖好道，有異人教餌硫黃。雲數盡當死，死後三百年，墓當開，即解化之期也，今正三百年矣。」即相與復視之，棺中空，唯衣尚存，如蟬蛻之狀。金自是無病，今為清海軍小將，年七十餘矣，形體枯瘦，輕健如故。（出《稽神錄》）