dōng fāng shuò　 liú xiàng　 hú zōng　 zhāng huá　 shù xī　 shěn yuē　 yú shì nán　 fù yì　 hǎo chù jùn　 mèng shēn　 táng wén zōng　 jiǎ dān　 duàn chéng shì　 jiāng líng shū shēng
東方朔　劉向　胡綜　張華　束皙　沈約　虞世南　傅奕　郝處俊　孟詵　唐文宗　賈耽　段成式　江陵書生

dōng wén shuò
東文朔

hàn wǔ dì shí, cháng yǒu dú zú hè. rén jiē bù zhī, yǐ wèi guài yì. dōng fāng shuò zòu yuē: cǐ shān hǎi jīng suǒ wèi bì fāng niǎo yě. yàn zhī guǒ shì. yīn chì tíng chén jiē xí shān hǎi jīng. shān hǎi jīng bó yì suǒ zhe, liú xiàng biān cì zuò xù. bó yì yì yuē bó yì. shū yuē: yì diǎn zhèn yú. gài suí yǔ zhì shuǐ, qǔ shān hǎi zhī yì, suì chéng shū. chū shàng shū gù shí
漢武帝時，嘗有獨足鶴。人皆不知，以為怪異。東方朔奏曰：此山海經所謂畢方鳥也。驗之果是。因敕廷臣皆習山海經。山海經伯翳所著，劉向編次作序。伯翳亦曰伯益。《書》曰：益典朕虞。蓋隨禹治水，取山海之異，遂成書。（出《尚書故實》）

liú xiàng
劉向

èr fù zhī chén yuē wēi, yǔ èr fù shā qì yǔ. dì nǎi gù zhī shū shǔ zhī shān. zhì qí yòu zú, fǎn fù liǎng shǒu yǔ fā, xì zhī shān shàng, zài guān tí xī běi, guō pú zhù yún. hàn xuān dì shǐ rén fā shàng jùn pán shí, shí shì zhōng de yī rén, tú luǒ, bèi fā fǎn fù, xiè yī zú. yǐ wèn, qún chén mò zhī. liú xiàng àn cǐ yán zhī. xuān dì dà jīng, yóu shì rén zhēng xué shān hǎi jīng yǐ. chū shān hǎi jīng
貳負之臣曰危，與貳負殺契窳。帝乃梏之疏屬之山。桎其右足，反縛兩手與發，系之山上，在關提西北，郭璞注云。漢宣帝使人發上郡磐石，石室中得一人，徒裸，被發反縛，械一足。以問，群臣莫知。劉向按此言之。宣帝大驚，由是人爭學山海經矣。（出《山海經》）

hú zōng
胡綜

hú zōng bó wù duō shí. wú sūn quán shí, yǒu jué dì dé tóng xiá zhǎng èr chǐ qī cùn, yǐ liú lí wèi gài, diāo lǚ qí shàng, dé yī bái yù rú yì, suǒ zhí chù jiē kè lóng hǔ jí chán xíng. shí mò néng shí qí suǒ yóu zhě. quán yǐ zōng duō xī wǎng shì, shǐ rén wèn zhī. zōng yún: xī qín shǐ huáng dōng yóu, yǐ jīn líng yǒu tiān zǐ qì, nǎi gǎi xiàn míng. bìng jué záo jiāng hú, píng zhū shān fù, chù chù zhé mái bǎo wù, yǐ dāng wáng tǔ zhī qì. shì jiàn yú qín jì, cǐ gài shì hū. zhòng rén xián tàn qí qià wén, ér chàng rán zì shī. chū zōng bié chuán
胡綜博物多識。吳孫權時，有掘地得銅匣長二尺七寸，以琉璃為蓋，雕縷其上，得一白玉如意，所執處皆刻龍虎及蟬形。時莫能識其所由者。權以綜多悉往事，使人問之。綜云：昔秦始皇東遊，以金陵有天子氣，乃改縣名。並掘鑿江湖，平諸山阜，處處輒埋寶物，以當王土之氣。事見於秦記，此蓋是乎。眾人咸嘆其洽聞，而悵然自失。（出《綜別傳》）

zhāng huá
張華

wèi shí, diàn qián zhōng hū dà míng, zhèn hài shěng shǔ. huá yuē: cǐ shǔ tóng shān bēng, gù zhōng míng yīng zhī yě. shǔ xún shàng shì, guǒ yún tóng shān bēng. shí rì jiē rú huá yán. chū xiǎo shuō
魏時，殿前鍾忽大鳴，震駭省署。華曰：此蜀銅山崩，故鐘鳴應之也。蜀尋上事，果雲銅山崩。時日皆如華言。（出《小說》）

yòu　 zhāng huá
又　張華

jìn lù shì héng cháng xiǎng zhāng huá, yú shí bīn kè yíng zuò. huá kāi qì, biàn yuē: cǐ lóng ròu yě. zhòng suī sù fú huá bó wén, rán yì wèi zhī xìn. huá yuē: shì yǐ kǔ jiǔ guàn zhī, bì yǒu yì. shì zhī, yǒu wǔ sè guāng qǐ. shì héng nǎi qióng qí suǒ yóu. zhǎ zhǔ yuē: jiā yuán zhōng jī máo xià, dé yī bái yú, zhì zhuàng shū cháng, yǐ zuò zhǎ guò měi, gù yǐ xiǎng lù. chū shì shuō
晉陸士衡嘗餉張華，於時賓客盈座。華開器，便曰：此龍肉也。眾雖素伏華博聞，然意未知信。華曰：試以苦酒灌之，必有異。試之，有五色光起。士衡乃窮其所由。鮓主曰：家園中積茅下，得一白魚，質狀殊常，以作鮓過美，故以餉陸。（出《世說》）

yòu　 zhāng huá
又　張華

yòu wú jùn lín píng àn bēng, chū yī shí gǔ, dǎ zhī wú shēng. yǐ wèn huá. huá yuē: kě qǔ shǔ zhōng tóng cái, kè zuò yú xíng, kòu zhī zé míng yǐ. jí cóng huá yán, shēng wén shù shí lǐ. chū xiǎo shuō
又吳郡臨平岸崩，出一石鼓，打之無聲。以問華。華曰：可取蜀中桐材，刻作魚形，扣之則鳴矣。即從華言，聲聞數十里。（出《小說》）

yòu huì dì shí, yǒu de yī niǎo máo zhǎng shù zhàng. huá jiàn ér tàn yuē: cǐ suǒ wèi hǎi fú máo. cǐ máo chū zé tiān xià tǔ bēng. guǒ rú qí yán. chū yì yuàn
又惠帝時，有得一鳥毛長數丈。華見而嘆曰：此所謂海鳧毛。此毛出則天下土崩。果如其言。（出《異苑》）

yòu luò zhōng yǒu yī dòng xué shēn bù kě cè. yǒu yī fù rén yù shā fū, wèi fū yuē: wèi zēng jiàn cǐ xué. fū zì guò shì zhī. zhì xué, fù tuī fū zhuì xué, zhì dǐ, fù zhì fàn wù, rú yù jì zhī. cǐ rén dāng shí diān zhuì huǎng hū, liáng jiǔ nǎi sū. dé fàn shí zhī, qì lì shāo qiáng. zhōu huáng mì lù, nǎi dé yī xué. pú fú cóng jiù, qí qū fǎn cè. xíng shù shí lǐ, xué xiǎo kuān, yì yǒu wēi míng. suì dé kuān píng guǎng yuǎn zhī dì. bù xíng bǎi yú lǐ, jué suǒ jiàn rú chén, ér wén kāng mǐ xiāng, dàn zhī fēn měi, guò yú chōng jī. jí guǒ yǐ wèi liáng, yuán xué xíng ér shí. cǐ wù jì jǐn, fù yù rú ní zhě, wèi shì xiàng chén, yòu jī yǐ qù. suǒ lì yōu yuǎn, lǐ shù nán cè. jiù míng kuàng ér shí suǒ jī jǐn, biàn rù yī dōu: fú guō xiū zhěng, gōng guǎn zhuàng lì. tái xiè fáng yǔ, xī yǐ jīn pò wèi shì. suī wú rì yuè, míng yú sān guāng. rén jiē zhǎng sān zhàng, bèi yǔ yī, zòu qí lè, fēi shì suǒ wén yě. biàn gào qǐng qiú āi. zhǎng rén yǔ lìng qián qù, cóng mìng jìn dào. fán yù rú cǐ zhě jiǔ chù. zuì hòu suǒ zhì, kǔ gào jī něi. zhǎng rén rù, zhǐ zhōng tíng yī dà bǎi shù, jìn bǎi wéi, xià yǒu yī yáng, lìng guì lǚ yáng xū. chū dé yī qiú, zhǎng rén qǔ zhī. cì lǚ yòu qǔ, hòu lǚ lìng dàn shí, jí dé liáo jī. qǐng wèn jiǔ chù zhī míng, qiú tíng bù qù. dá yuē: jūn mìng bù dé tíng, hái wèn zhāng huá dāng xī. cǐ rén biàn fù suí xué ér xíng, suì dé chū jiāo jùn. wǎng hái liù qī nián jiān, jí guī luò, wèn huá, yǐ suǒ de èr wù shì zhī. huá yún: rú chén zhě shì huáng hé lóng xián ní shì kūn shān xià ní jiǔ chù dì xiān míng jiǔ guǎn yáng wèi chī lóng qí chū yī zhū, shí zhī yǔ tiān dì děng shòu, cì zhě yán nián, hòu zhě chōng jī ér yǐ. chū yōu míng lù
又洛中有一洞穴深不可測。有一婦人慾殺夫，謂夫曰：未曾見此穴。夫自過視之。至穴，婦推夫墜穴，至底，婦擲飯物，如欲祭之。此人當時顛墜恍惚，良久乃蘇。得飯食之，氣力稍強。周惶覓路，乃得一穴。匍匐從就，崎嶇反側。行數十里，穴小寬，亦有微明。遂得寬平廣遠之地。步行百餘里，覺所踐如塵，而聞粇米香，啗之芬美，過於充飢。即裹以為糧，緣穴行而食。此物既盡，復遇如泥者，味似向塵，又齎以去。所歷幽遠，里數難測。就明曠而食所齎盡，便入一都：郛郭修整，宮館壯麗。台榭房宇，悉以金魄為飾。雖無日月，明逾三光。人皆長三丈，被羽衣，奏奇樂，非世所聞也。便告請求哀。長人語令前去，從命進道。凡遇如此者九處。最後所至，苦告飢餒。長人入，指中庭一大柏樹，近百圍，下有一羊，令跪捋羊須。初得一球，長人取之。次捋又取，後捋令啗食，即得療飢。請問九處之名，求停不去。答曰：君命不得停，還問張華當悉。此人便復隨穴而行，遂得出交郡。往還六七年間，即歸洛，問華，以所得二物視之。華云：如塵者是黃河龍涎；泥是崑山下泥；九處地仙名九館；羊為痴龍；其初一珠，食之與天地等壽，次者延年，後者充飢而已。（出《幽明錄》）

yòu yù zhāng yǒu rán shí, yǐ shuǐ guàn zhī biàn rè, yòng yǐ pēng zhǔ, kě shǐ shí chéng. rè jǐn, xià kě yǐ lěng shuǐ guàn zhī gèng rè. rú cǐ wú qióng. shì rén guì qí yì, bù néng shí qí míng. léi huàn yuán kāng zhōng rù luò, nǎi jī yǐ shì huá. huá yún: cǐ suǒ wèi rán shí. chū yì wù zhì
又豫章有然石，以水灌之便熱，用以烹煮，可使食成。熱盡，下可以冷水灌之更熱。如此無窮。世人貴其異，不能識其名。雷煥元康中入洛，乃齎以示華。華云：此所謂然石。（出《異物志》）

yòu sōng gāo shān běi yǒu dà xué kōng, mò cè qí shēn. bǎi xìng suì shí měi yóu qí shàng. jìn chū, cháng yǒu yī rén wù zhuì xué zhōng. tóng bèi jì qí tǎng bù sǐ, shì tóu shí yú xué. zhuì zhě dé zhī wèi liáng, nǎi yuán xué ér xíng. kě shí xǔ rì, hū kuàng rán jiàn míng. yòu yǒu cǎo wū yī qū, zhōng yǒu èr rén, duì zuò wéi qí, jú xià yǒu yī bēi bái yǐn. zhuì zhě gào yǐ jī kě. qí zhě yuē: kě yǐn cǐ. zhuì zhě yǐn zhī, qì lì shí bèi. qí zhě yuē: rǔ yù tíng cǐ bù? zhuì zhě yuē: bù yuàn tíng. qí zhě yuē: rǔ cóng xī xíng shù shí bù, yǒu yī jǐng, qí zhōng duō guài yì, shèn wù wèi, dàn tóu shēn rù zhōng, dāng dé chū. ruò jī, jí kě qǔ jǐng zhōng wù shí zhī. zhuì zhě rú qí yán. jǐng duō jiāo lóng, rán jiàn zhuì zhě, zhé bì qí lù. zhuì zhě yuán jǐng ér xíng. jǐng zhōng yǒu wù ruò qīng ní, zhuì zhě shí zhī. liǎo bù fù jī. kě bàn nián xǔ, nǎi chū shǔ zhōng. yīn guī luò xià, wèn zhāng huá. huá yuē: cǐ xiān guǎn, suǒ yǐn zhě yù jiāng, suǒ shí zhě lóng xué shí suǐ yě. chū xiǎo shuō
又嵩高山北有大穴空，莫測其深。百姓歲時每游其上。晉初，嘗有一人誤墜穴中。同輩冀其倘不死，試投食於穴。墜者得之為糧，乃緣穴而行。可十許日，忽曠然見明。又有草屋一區，中有二人，對坐圍棋，局下有一杯白飲。墜者告以饑渴。棋者曰：可飲此。墜者飲之，氣力十倍。棋者曰：汝欲停此不？墜者曰：不願停。棋者曰：汝從西行數十步，有一井，其中多怪異，慎勿畏，但投身入中，當得出。若飢，即可取井中物食之。墜者如其言。井多蛟龍，然見墜者，輒避其路。墜者緣井而行。井中有物若青泥，墜者食之。了不復飢。可半年許，乃出蜀中。因歸洛下，問張華。華曰：此仙館，所飲者玉漿，所食者龍穴石髓也。（出《小說》）

shù xī
束皙

jìn wǔ dì wèn shàng shū láng zhì zhòng yě: sān yuè sān rì qǔ shuǐ, qí yì hé zhǐ? dá yuē: hàn zhāng dì shí, píng yuán xú zhào yǐ sān yuè chū shēng sān nǚ, zhì sān rì ér jù wáng. yī cūn yǐ wèi guài, nǎi xiāng tuī zhī shuǐ bīn guàn xǐ, yīn liú yǐ làn shāng. qǔ shuǐ zhī yì, gài qǐ cǐ yě. dì yuē: ruò rú suǒ tán, biàn fēi jiā shì yě. shàng shū láng shù xī jìn yuē: zhòng yě xiǎo shēng, bù zú yǐ zhī cǐ. chén qǐng shuō qí shǐ. xī zhōu gōng chéng luò yì, yīn liú shuǐ yǐ fàn jiǔ. gù yì shī yún: yǔ shāng suí dōng míng chāo běn dōng zuò àn, tài píng yù lǎn sān shí yǐn dōng zuò shui ān liú. yòu qín zhāo wáng sān rì shàng sì zhì jiǔ hé qū, jiàn jīn rén zì yuān ér chū, fèng shuǐ xīn jiàn yuē, jīn jūn zhì yǒu xī xià, nǎi qín bà zhū hóu. nǎi yīn cǐ chù lì wèi qǔ shuǐ. èr hàn xiāng yán, jiē wèi shèng yè. dì yuē: shàn. cì jīn wǔ shí jīn, ér zuǒ qiān zhòng yě wèi yáng chéng lìng. chū xù qí xié jì
晉武帝問尚書郎摯仲冶：三月三日曲水，其義何旨？答曰：漢章帝時，平原徐肇以三月初生三女，至三日而俱亡。一村以為怪，乃相推之水濱盥洗，因流以濫觴。曲水之義，蓋起此也。帝曰：若如所談，便非嘉事也。尚書郎束皙進曰：仲冶小生，不足以知此。臣請說其始。昔周公城洛邑，因流水以泛酒。故逸詩云：羽觴隨東（明抄本東作洝，《太平御覽》三十引東作氵安）流。又秦昭王三日上巳置酒河曲，見金人自淵而出，奉水心劍曰，今君制有西夏，乃秦霸諸侯。乃因此處立為曲水。二漢相沿，皆為盛業。帝曰：善。賜金五十斤，而左遷仲冶為陽城令。（出《續齊諧記》）

shěn yuē
沈約

liáng wǔ dì duō cè shì. yīn yǒu gòng jìng cùn lì zhě, dì yǔ shěn yuē cè lì shì: dì dé shí yú shì, yuē dé jiǔ shì. jí yuē chū, rén wèn jīn rì hé bù shèng? yuē yuē: cǐ rén jì qián, bù ràng bì kǒng xiū sǐ. shí yòu cè jǐn bèi shì. chū lú shì zá shuō
梁武帝多策事。因有貢徑寸栗者，帝與沈約策栗事：帝得十餘事，約得九事。及約出，人問今日何不勝？約曰：此人忌前，不讓必恐羞死。時又策錦被事。（出《盧氏雜說》）

yòu tiān jiān wǔ nián, dān yáng shān nán dé wǎ wù, gāo wǔ chǐ, wéi sì chǐ, shàng ruì xià píng, gài rú hé yān. zhōng de jiàn yī, cí jù shù shí. shí rén mò shí. shěn yuē yún: cǐ dōng yí yú yě, zàng zé yòng zhī dài guān. cǐ zhì dù bēi xiǎo, zé suí dāng shí yǐ. dōng yí sǐ zé zuò zàng zhī. wǔ dì fú qí bó shí. yǔ zài jiāng yòu míng chāo běn yòu zuò zuǒ zá shì. chū shǐ xì
又天監五年，丹陽山南得瓦物，高五尺，圍四尺，上銳下平，蓋如盒焉。中得劍一，瓷具數十。時人莫識。沈約云：此東夷盂也，葬則用之代棺。此制度卑小，則隨當時矣。東夷死則坐葬之。武帝服其博識。語在江右（明抄本右作左）雜事。（出《史系》）

yú shì nán
虞世南

táng tài zōng lìng yú shì nán xiě liè nǚ chuán, píng fēng yǐ zhuāng, wèi jí qiú běn, nǎi àn shū zhī, yī zì wú shī. chū guó shǐ yì zuǎn
唐太宗令虞世南寫列女傳，屏風已裝，未及求本，乃暗書之，一字無失。（出《國史異纂》）

yòu　 yú shì nán
又　虞世南

tài zōng cháng chū xíng, yǒu sī qǐng zài fù shū yǐ cóng. dì yuē: bù xū, yú shì nán cǐ xíng mì shū yě.
太宗常出行，有司請載副書以從。帝曰：不須，虞世南此行秘書也。

fù yì
傅奕

táng zhēn guān zhōng, yǒu pó luó mén sēng yán dé fú chǐ, suǒ jī qián wú jiān wù. yú shì shì nǚ bēn còu, qí wài rú shì. fù yì fāng wò bìng, wén zhī. wèi qí zǐ yuē: fēi fú chǐ. wú wén jīn gāng shí zhì jiān, wù mò néng dí, wéi líng yáng jiǎo pò zhī. rǔ kě wǎng shì yān. sēng jiān téng shén yán, gù qiú, liáng jiǔ nǎi jiàn. chū jiǎo kòu zhī, yīng shǒu ér suì, guān zhě nǎi zhǐ. jīn lǐ zhū yù zhě yòng zhī. chū guó shǐ yì zuǎn
唐貞觀中，有婆羅門僧言得佛齒，所擊前無堅物。於是士女奔湊，其外如市。傅奕方臥病，聞之。謂其子曰：非佛齒。吾聞金剛石至堅，物莫能敵，唯羚羊角破之。汝可往試焉。僧緘滕甚嚴，固求，良久乃見。出角叩之，應手而碎，觀者乃止。今理珠玉者用之。（出國史異纂））

hǎo chù jùn
郝處俊

táng tài zōng wèn guāng lù qīng wéi mǒu, xū wú zhī féi yáng ròu chōng yào. wéi bù zhī suǒ cóng dé, nǎi jiù shì zhōng hǎo chù jùn zhái wèn zhī. jùn yuē: shàng hǎo shēng, bì bù wèi cǐ shì. nǎi jìn zhuàng zì zòu qí wú zhī féi yáng ròu, xū wǔ shí kǒu féi yáng, yī yī duì qián shā zhī, qí yáng bù jù, pò zhī bìng rù ròu zhōng. qǔ zuì hòu yī yáng, zé jí féi ér wú zhī yě. shàng bù rěn wèi, nǎi zhǐ. shǎng chù jùn zhī bó shí yě. chū cháo yě qiān zài
唐太宗問光祿卿韋某，須無脂肥羊肉充藥。韋不知所從得，乃就侍中郝處俊宅問之。俊曰：上好生，必不為此事。乃進狀自奏；其無脂肥羊肉，須五十口肥羊，一一對前殺之，其羊怖懼，破脂併入肉中。取最後一羊，則極肥而無脂也。上不忍為，乃止。賞處俊之博識也。（出《朝野僉載》）

mèng shēn
孟詵

táng mèng shēn, píng chāng rén yě, fù yào míng jīng zhuó dì, bài xué guān. shēn shǎo mǐn wù, bó wén duō qí, jǔ shì wú yǔ bǐ. jìn shì zhuó dì, jiě hè zhǎng lè xiàn wèi, lèi qiān fèng gé shè rén. shí fèng gé shì láng liú yī zhī wò jí, shēn hòu wèn zhī, yīn liú fàn, yǐ jīn wǎn zhù lào. shēn shì zhī jīng yuē: cǐ yào jīn, fēi shí zhōng suǒ chū zhě. yī zhī yuē: zhǔ shàng jiàn cì, dāng fēi jiǎ jīn. shēn yuē: yào jīn xiān fāng suǒ zī, bù wèi jiǎ yě. yī zhī yuē: hé yǐ zhī zhī? shēn yuē: yào jīn shāo zhī, qí shàng yǒu wǔ sè qì. jù shāo zhī, guǒ rán. yī zhī yǐ wén. zé tiān yǐ qí jìn chén, bù dāng páng jī yì shù, zuǒ shòu tái zhōu sī mǎ, lèi qiān tóng zhōu cì shǐ. měi lì guān, duō fán zhèng, rén lì dài bù kān. báo qí qī shì, cháng yuē, qī shì kě pēng zhī yǐ dàn kè. rén duō yì zhī. chū yù shǐ tái jì
唐孟詵，平昌人也，父曜明經擢第，拜學官。詵少敏悟，博聞多奇，舉世無與比。進士擢第，解褐長樂縣尉，累遷鳳閣舍人。時鳳閣侍郎劉禕之臥疾，詵候問之，因留飯，以金碗貯酪。詵視之驚曰：此藥金，非石中所出者。禕之曰：主上見賜，當非假金。詵曰：藥金仙方所資，不為假也。禕之曰：何以知之？詵曰：藥金燒之，其上有五色氣。遽燒之，果然。禕之以聞。則天以其近臣，不當旁稽異術，左授台州司馬，累遷同州刺史。每歷官，多煩政，人吏殆不堪。薄其妻室，常曰，妻室可烹之以啖客。人多議之。（出《御史台記》）

táng wén zōng
唐文宗

táng wén zōng huáng dì tīng zhèng xiá, bó lǎn qún shū. yī rì, yán yīng gù wèn zǎi chén, máo shī yún: yōu yōu lù míng, shí yě zhī píng. píng shì hé cǎo? shí zǎi xiàng lǐ jué yáng sì fù chén yí xíng xiāng gù wèi duì. jué yuē: chén àn ěr yǎ, píng shì lài xiāo. shàng yuē: zhèn kàn máo shī shū, píng yè yuán ér huā bái, cóng shēng yě zhōng, jiǎ fēi lài xiāo. yòu yī rì wèn zǎi chén, gǔ shī yún: qīng shān chèn tiào tuō. tiào tuō shì hé wù? zǎi chén wèi duì. shàng yuē: jí jīn zhī wàn chuàn yě. zhēn gào yán, ān gū yǒu zhuó sù jīn tiào tuō, shì bì shì. chū lú shì zá shuō
唐文宗皇帝聽政暇，博覽群書。一日，延英顧問宰臣，毛詩云：呦呦鹿鳴，食野之苹。苹是何草？時宰相李珏、楊嗣復、陳夷行相顧未對。珏曰：臣按爾雅，苹是藾蕭。上曰：朕看毛詩疏，苹葉圓而花白，叢生野中，假非藾蕭。又一日問宰臣，古詩云：輕衫襯跳脫。跳脫是何物？宰臣未對。上曰：即今之腕釧也。《真誥》言，安姑有斫粟金跳脫，是臂飾。（出《盧氏雜說》）

jiǎ dān
賈耽

táng jiǎ dān hǎo dì lǐ xué. sì fāng zhī shǐ, nǎi shì míng chāo mù nǎi shì zuò zì nǎi fān lǔ lái zhě, ér yǔ zhī zuò, wèn qí tǔ dì shān chuān zhī suǒ zhōng shǐ. fán sān shí nián, suǒ wén jì bèi, yīn zhuàn hǎi nèi huá yí tú. yǐ wèn qí jùn rén, jiē dé qí shí, shì wú xū cí. chū lú shì zá shuō
唐賈耽好地理學。四方之使，乃是（明抄木乃是作自乃）蕃虜來者，而與之坐，問其土地山川之所終始。凡三十年，所聞既備，因撰海內華夷圖。以問其郡人，皆得其實，事無虛詞。（出《盧氏雜說》）

duàn chéng shì
段成式

táng duàn chéng shì cí xué bó wén, jīng tōng sān jiào fù qiáng jì, měi pī yuè wén zì, suī qiān wàn yán, yī lǎn lüè wú yí lòu. cháng yú sī dì záo yī chí, gōng rén yú tǔ xià huò tiě yī piàn, guài qí yì zhì, suì chí lái xiàn. chéng shì mìng chǐ, zhōu ér liàng zhī, xiào ér bù yán. nǎi jìng yī shì, xuán tiě qí shì zhōng zhī běi bì. yǐ ér ní hù, dàn kāi yī yǒu fāng cái shù cùn, yì jiān jué zhī. shí yǔ jìn qīn pì yǒu kuī zhī, zé yǒu jīn shū liǎng zì, yǐ bào shí èr shí yě. qí bó shí rú cǐ. chū nán chǔ xīn wén
唐段成式詞學博聞，精通三教；復強記，每披閱文字，雖千萬言，一覽略無遺漏。嘗於私第鑿一池，工人於土下獲鐵一片，怪其異質，遂持來獻。成式命尺，周而量之，笑而不言。乃靜一室，懸鐵其室中之北壁。已而泥戶，但開一牖方才數寸，亦緘鐍之。時與近親辟牖窺之，則有金書兩字，以報十二時也。其博識如此。（出《南楚新聞》）

yòu　 duàn chéng shì　
又　段成式　

chéng shì duō qín huāng, qí fù wén chāng cháng huàn zhī. fù yǐ nián zhǎng, bù jiā miàn chì qí guò, ér qǐng cóng shì yán zhī. mù kè suì tóng yì xué yuàn, jù shù chéng xiàng zhī zhǐ, yì wěi wěi xùn xiè ér yǐ, yì rì, fù liè yú jiāo yuán, yīng quǎn bèi duō. jì ér zhū cóng shì gè sòng tù yī shuāng, qí shū zhōng zhēng yǐn diǎn gù, wú yī shì zhòng dié zhě. cóng shì bèi è rán, duō qí xiǎo qí gù shí. yú shì qí yì wén chāng, gè yǐ shū shì zhī. wén chāng fāng zhī qí zi yì wén gāi zhān. shān jiǎn yún: wú nián sì shí, bù wèi jiā suǒ zhī. pō yì lèi shì. chū yù táng xián huà
成式多禽荒，其父文昌嘗患之。復以年長，不加面斥其過，而請從事言之。幕客遂同詣學院，具述丞相之旨，亦唯唯遜謝而已，翌日，復獵於郊原，鷹犬倍多。既而諸從事各送兔一雙，其書中徵引典故，無一事重疊者。從事輩愕然，多其曉其故實。於是齊詣文昌，各以書示之。文昌方知其子藝文該瞻。山簡云：吾年四十，不為家所知。頗亦類似。（出《玉堂閒話》）

jiāng líng shū shēng
江陵書生

jiāng líng nán mén zhī wài, yōng mén zhī nèi, dōng yuán xià yǒu xiǎo wǎ táng shì yī suǒ, gāo chǐ xǔ, jù tǐ ér wēi. xún qí zhōu rén, yuē: cǐ xī rǎng yě. jū qí yóu, yuē: shù bǎi nián qián, cǐ zhōu hū wèi hóng tāo suǒ màn, wèi méi zhě sān èr bǎn. zhōu shuài huáng jù, bù zhī suǒ wèi. hū yǒu rén bái zhī yuē, zhōu zhī jiāo shù jiān, yǒu yī shū shēng bó dú shén guǎng, cái zhì chū rén. qǐng zhào xún zhī. jí zhào wèn zhī, cǐ shì xī rǎng zhī dì, zài yú nán mén. pū cháng dú xī rǎng jì yún, yǔ yān hóng shuǐ, zī yǒu hǎi yǎn. fàn zhī wú héng, yǔ nǎi juān shí, zào lóng zhī gōng shì, zhì yú xué zhōng, yǐ sāi qí shuǐ mài. hòu wén bǎn zhú cǐ chéng, huǐ qí jiù zhì, shì yǐ yǒu cǐ huái xiāng zhī huàn. qǐng jué ér qiú zhī. guǒ yú dōng yuán zhī xià, jué shù chǐ, dé shí gōng shì, jiē yǐ huǐ sǔn. jīng shuài yú shì zhòng qì, yǐ hòu rǎng péi zhī. qí hóng shuǐ nǎi jué. jīn yú qí shàng yòu qǐ wū yǔ, zhì qí chù suǒ. xuán yǐ xī rǎng jì yàn zhī, bù miù. chū yù táng xián huà
江陵南門之外，雍門之內，東垣下有小瓦堂室一所，高尺許，具體而微。詢其州人，曰：此息壤也。鞠其由，曰：數百年前，此州忽為洪濤所漫，未沒者三二版。州帥惶懼，不知所為。忽有人白之曰，洲之郊墅間，有一書生博讀甚廣，才智出人。請召詢之。及召問之，此是息壤之地，在於南門。仆嘗讀息壤記雲，禹湮洪水，茲有海眼。泛之無恆，禹乃鐫石，造龍之宮室，置於穴中，以塞其水脈。後聞版築此城，毀其舊制，是以有此懷襄之患。請掘而求之。果於東垣之下，掘數尺，得石宮室，皆已毀損。荊帥於是重葺，以厚壤培之。其洪水乃絕。今於其上又起屋宇，志其處所。旋以《息壤記》驗之，不謬。（出《玉堂閒話》）