dòu fù　 zhōu dāng　 zhú fǎ yì　 wáng mín qī　 zhú zhǎng shū　 pān dào xiù　 luán xún　 zhāng chóng　 shì kāi dá　 zhú fǎ chún　 shì dào tài　 guō xuān　 lǚ sǒng　 xú róng　 liú dù　 nán gōng zi áo　 xú yì　 bì lǎn　 shì fǎ zhì　 sūn dào dé　 zhāng xìng　 tán wú jié　 chē mǔ　 shì tán yǐng　 xíng huái míng　 wáng qiú
竇傅　周璫　竺法義　王珉妻　竺長舒　潘道秀　欒荀　張崇　釋開達　竺法純　釋道泰　郭宣　呂竦　徐榮　劉度　南宮子敖　徐義　畢覽　釋法智　孫道德　張興　曇無竭　車母　釋曇穎　邢懷明　王球

dòu fù
竇傅

jìn dòu fù zhě, hé nèi rén. yǒng hé zhōng, bīng zhōu cì shǐ gāo chāng jì zhōu cì shǐ lǚ hù gè quán bù qǔ, xiāng yǔ bù hé. fù wèi chāng suǒ yòng, zuò guān zhǎng. hù qiǎn qí chāo jī, wèi suǒ fú zhí, tóng bàn liù qī rén, gòng xì yī yù, suǒ xiè shén yán, kè rì dāng shā zhī. shā mén zhī dùn shān shí zài hù yíng zhōng, xiān yǔ fù xiāng shí, wén qí zhí è, è yuán zuò ní. jù míng chāo běn xǔ běn gǎi. shān zhì yù suǒ hòu shì zhī, gé hù gòng yǔ. fù wèi shān yuē: jīn kùn è, mìng zài lòu kè, hé fāng dé xiāng jiù? shān yuē: ruò néng zhì xīn guī qǐng, bì yǒu gǎn yīng. fù xiān yì pō wén guān shì yīn, jí dé shān yǔ, suì zhuān xīn shǔ niàn, zhòu yè sān rì, zhì chéng zì guī. guān qí suǒ xiè, rú jué huǎn jiě, yǒu yì yú cháng. liáo shì tuī dàng, cuī rán lí tǐ, fù nǎi fù zhì xīn yuē: jīn méng āi yòu, yǐ lìng zhì gù zì jiě, ér tóng bàn shàng duō, wú xīn dú qù, guān shì yīn shén lì pǔ jì, dāng lìng jù miǎn. yán bì, fù qiān wǎn yú rén, jiē yǐ cì jiě luò, ruò yǒu gē tī zhī zhě. suì kāi hù zǒu chū, yú jǐng jiǎo zhī jiān, mò yǒu jué zhě, biàn yú chéng jìng qù. xíng sì wǔ lǐ, tiān míng, bù gǎn fù jìn, gòng táo yǐn yī lín zhōng. xū yú, hù jué shī qiú, rén mǎ luò yì, sì chū xún bǔ, fén cǎo jiàn lín, wú bù biàn zhì. wéi fù suǒ yǐn yī mǔ xǔ dì, zhōng wú zhì zhě, suì dé miǎn hái. xiāng lǐ jìng xìn yì cháng, xián xìn fèng fó fǎ, dùn shān hòu guò jiāng, wèi xiè jū shì fū jù shuō qí shì yān. chū zhēn fù shí yí. míng chāo běn zuò chū míng xiáng jì
晉竇傅者，河內人。永和中，并州刺史高昌、冀州刺史呂護各權部曲，相與不和。傅為昌所用，作官長。護遣騎抄擊，為所俘執，同伴六七人，共系一獄，鎖械甚嚴，克日當殺之。沙門支遁山時在護營中，先與傅相識，聞其執厄，（「厄」原作「尼」。據明抄本、許本改。）山至獄所候視之，隔戶共語。傅謂山曰：「今困厄，命在漏刻，何方得相救？」山曰：「若能至心歸請，必有感應。」傅先亦頗聞觀世音，及得山語，遂專心屬念，晝夜三日，至誠自歸。觀其鎖械，如覺緩解，有異於常。聊試推盪，摧然離體，傅乃復致心曰：「今蒙哀祐，已令桎梏自解，而同伴尚多，無心獨去，觀世音神力普濟，當令俱免。」言畢，復牽挽餘人，皆以次解落，若有割剔之者。遂開戶走出，於警徼之間，莫有覺者，便逾城逕去。行四五里，天明，不敢復進，共逃隱一林中。須臾，護覺失囚，人馬絡繹，四出尋捕，焚草踐林，無不遍至。唯傅所隱一畝許地，終無至者，遂得免還。鄉里敬信異常，咸信奉佛法，遁山後過江，為謝居士敷具說其事焉。（出《真傅拾遺》。明抄本作出《冥祥記》）

zhōu dāng
周璫

jìn zhōu dāng, huì jī shàn rén yě, jiā shì fèng fǎ. dāng nián shí liù. biàn shū shí sòng jīng, zhēng yuè zhǎng zhāi jìng, yán sēng shè bā guān zhāi, jí qǐng qí shī zhú fú mì zhī fǎ jiē, fú mì lìng chí xiǎo pǐn, zhāi zhuǎn dú. sān rì sēng fù zhāi, wàng chí xiǎo pǐn. zhì zhōng shí bì, yù dú jīng, fāng yì, shén chóu chàng. dāng jiā zài bǎn yí cūn, qù sì sān shí lǐ, wú rén qiǎn qǔ. zhì rén dìng shāo xiāng bì, běn jiā hèn bù dé jīng, mì yì cù chú. yǒu qǐng, wén kòu mén zhě, yán sòng xiǎo pǐn jīng. dāng è rán xīn xǐ, kāi mén, jiàn yī nián shào, zhe dān yī jiā, xiān suǒ bù shí, yòu fēi shí rén, yí qí shén yì, biàn zhǎng guì shòu jīng. yào shǐ qián zuò, nián shào bù kěn jìn, yuē: sī yè dāng lái tīng jīng. bǐ chū bù fù jiàn, xiāng qì mǎn zhái, jì ér shì zhī, nǎi shì mì jīng yě, dào sú jīng xǐ. mì jīng xiān zài chú zhōng, jiān yào shén jǐn, hái shì qí yào, yǎn rán rú gù. yú shì cūn zhōng shí yú jiā, xián jiē fèng fú. dāng suì chū jiā, zì tán yí, fěng sòng zhòng jīng èr shí wàn yán. chū míng xiáng jì
晉周璫，會稽剡人也，家世奉法。璫年十六。便蔬食誦經，正月長齋竟，延僧設八關齋，及請其師竺佛密、支法階，佛密令持小品，齋轉讀。三日僧赴齋，忘持小品。至中食畢，欲讀經，方憶，甚惆悵。璫家在坂怡村，去寺三十里，無人遣取。至人定燒香畢，本家恨不得經，密益踧躇。有頃，聞叩門者，言送小品經。璫愕然心喜，開門，見一年少，著單衣夾，先所不識，又非時人，疑其神異，便長跪受經。要使前坐，年少不肯進，曰：「斯夜當來聽經。」比出不復見，香氣滿宅，既而視之，乃是密經也，道俗驚喜。密經先在廚中，緘鑰甚謹，還視其鑰，儼然如故。於是村中十餘家，咸皆奉佛。璫遂出家，字曇嶷，諷誦眾經二十萬言。（出《冥祥記》）

zhú fǎ yì
竺法義

jìn xìng níng zhōng, shā mén zhú fǎ yì, shān jū hǎo shàn, zhù zài shǐ níng bǎo shān. hòu dé bìng jī shí, gōng zhì bèi zhì, ér liǎo bù sǔn, rì jiù mián dǔ. suì bù fù zì zhì, wéi guī chéng guān shì yīn, rú cǐ shù rì. zhòu mián, mèng jiàn yī dào rén lái hòu qí bìng, yīn wèi zhì zhī, kū chū cháng wèi, jiān xǐ zàng fǔ, jiàn yǒu jié jù bù jìng wù shén duō. xǐ zhuó bì, hái nà zhī, yǔ yì yuē: rǔ bìng yǐ chú. mèng jué, zhòng huàn huò rán, xún dé fù cháng yè. gù qí jīng yún: huò xiàn shā mén fàn zhì zhī xiàng. yì zhě yì gōng mèng qí shì hū! yì yǐ tài yuán qī nián wáng, sòng shàng shū lìng fù liàng zhuàn qí shì jī. liàng zì yún: qí xiān jūn yǔ yì yóu, yì měi shuō qí shì, zhé lǐn rán zēng sù yān. chū shù yì jì. fǎ yuàn zhū lín shí qī jiǔ wǔ liǎng yǐn zuò chū míng xiáng jì
晉興寧中，沙門竺法義，山居好善，住在始寧保山。後得病積時，攻治備至，而了不損，日就綿篤。遂不復自治，唯歸誠觀世音，如此數日。晝眠，夢見一道人來候其病，因為治之，刳出腸胃，湔洗臟腑，見有結聚不淨物甚多。洗濯畢，還納之，語義曰：「汝病已除。」夢覺，眾患豁然，尋得復常業。故其經云：「或現沙門梵志之象。」意者義公夢其是乎！義以太原七年亡，宋尚書令傅亮撰其事跡。亮自云：「其先君與義游，義每說其事，輒凜然增肅焉。」（出《述異記》。《法苑珠林》十七、九五兩引作出《冥祥記》）

wáng mín qī
王珉妻

jìn láng yá wáng mín, qí qī wú zi, cháng qí guān shì yīn yún qǐ ér. mín hòu lù xíng, féng yī hú sēng, yì shén yuè zhī. sēng yuē: wǒ sǐ, dāng wèi jūn zuò zi. shǎo shí dào rén guǒ wáng, ér mín qī yǒu yùn, jí shēng néng yǔ, jí jiě xī yù shí liù guó fàn yīn, dà cōng míng, yǒu qì dù, jí jìn shàng shū wáng hóng míng shēn yě. gù xiǎo míng ā liàn, xù qián shēng shí, shì shì yǒu yàn. chū biàn zhèng lùn
晉琅琊王珉，其妻無子，嘗祈觀世音雲乞兒。珉後路行，逢一胡僧，意甚悅之。僧曰：「我死，當為君作子。」少時道人果亡，而珉妻有孕，及生能語，即解西域十六國梵音，大聰明，有器度，即晉尚書王洪明身也。故小名阿練，敘前生時，事事有驗。（出《辨證論》）

zhú zhǎng shū
竺長舒

jìn yǒu zhú zhǎng shū zhě, běn tiān zhú rén, zhuān xīn sòng guān yīn jīng wèi yè. hòu jū wú zhōng, yú yì nèi zāo huǒ, wū yǔ lián dòng, hōng yán xiāng jì, huǒ zhì huǒ zhì èr zì yuán běn wú, jù míng chāo běn bǔ. jiē fén. zhǎng shū jiā zhèng zhù xià, fēn yì shāo huǐ, yī xīn niàn guān shì yīn. yù zhì shū jiā, fēng huí huǒ miè, hé xiàn jīng yì zhī. shí yǒu è shǎo,. yà qí líng yīng, dào hòu yè fēng jí, shào nián yǐ huǒ tóu wū, sì tóu jiē miè. shào nián jiē gǎn, zhì míng, nǎi kòu tóu shǒu guò. shū yún: wǒ wú shén lì, cháng yǐ sòng guān shì yīn wèi yè, měi yǒu shì, héng dé tuō miǎn. chū biàn zhèng lùn
晉有竺長舒者，本天竺人，專心誦觀音經為業。後居吳中，於邑內遭火，屋宇連棟，薨檐相繼，火至（「火至」二字原本無，據明抄本補。）皆焚。長舒家正住下，分意燒毀，一心念觀世音。欲至舒家，風回火滅，合縣驚異之。時有惡少，。訝其靈應，到後夜風急，少年以火投屋，四投皆滅。少年嗟感，至明，乃叩頭首過。舒云：「我無神力，常以誦觀世音為業，每有事，恆得脫免。」（出《辨正論》）

pān dào xiù
潘道秀

pān dào xiù, wú jùn rén, nián èr shí yú, cháng suí jūn běi zhēng. jì ér jūn xiǎo shī lì, xiù cuàn yì bèi lüè, jīng shù chù zuò nú, fú lǔ yì yù, yù guī wú yīn. shǎo xìn fó fǎ, héng zhì xīn niàn guān shì yīn, měi mèng mèi, zhé jiàn xiàng, hòu jì nán bēn, mí bù zhī dào, yú qióng shān zhōng, hū dǔ zhēn xíng, rú jīn xíng xiàng, yīn zuò lǐ yí rán. bù jué ān xíng, nǎi dé hái lù, suì guī běn tǔ. hòu jīng jìn mí dǔ. chū míng xiáng jì
潘道秀，吳郡人，年二十餘，嘗隨軍北征。既而軍小失利，秀竄逸被掠，經數處作奴，俘虜異域，欲歸無因。少信佛法，恆至心念觀世音，每夢寐，輒見像，後既南奔，迷不知道，於窮山中，忽睹真形，如今行像，因作禮怡然。不覺安行，乃得還路，遂歸本土。後精進彌篤。（出《冥祥記》）

luán xún
欒荀

jìn luán xún, bù zhī hé xǔ rén yě. shǎo fèng fǎ, cháng zuò fù píng lìng. xiān cóng zhēng lú xún, zhí xiǎo shī lì, chuán fǎng zāo huǒ chuí jǐn, zéi yì jiāo bī, zhèng zài zhōng jiāng, fēng làng hài mù, xún kǒng bù fēn jǐn, yóu niàn guān shì yīn. é jiàn jiāng zhōng yǒu yī rén, tǐng rán gū lì, yāo yǔ shuǐ qí. xún xīn zhī niàn jīng yǒu gǎn, biàn tóu shuǐ jiù zhī, tǐ jì fú yǒng, jiǎo shì lǚ dì, é ér tiān jūn qiǎn chuán yíng jiē bài zhě, yú shì suì dé jì. chū míng xiáng jì
晉欒荀，不知何許人也。少奉法，嘗作富平令。先從征盧循，值小失利，船舫遭火垂盡，賊亦交逼，正在中江，風浪駭目，荀恐怖分盡，尤念觀世音。俄見江中有一人，挺然孤立，腰與水齊。荀心知念經有感，便投水就之，體既浮涌，腳似履地，俄而天軍遣船迎接敗者，於是遂得濟。（出《冥祥記》）

zhāng chóng
張崇

jìn zhāng chóng zhě, jīng zhào dù líng rén yě. nián shào fèng fǎ, tài yuán zhōng, fú jiān jì bài, zhǎng ān bǎi xìng qiān yǒu yú jiā, nán zǒu guī jìn, wèi zhèn róng suǒ jū, wèi wèi yóu kòu. chóng yǔ tóng děng wǔ rén, shǒu zú chǒu xiè zhì kēng zhōng, mái zhú zhú yuán zuò jìn, jù míng chāo běn gǎi. zhì yāo, gè xiāng qù èr shí bù, míng rì jiāng chí mǎ shè zhī. chóng lǜ wàng qióng jǐn, wéi jié xīn niàn guān shì yīn. yè zhōng xiè hū zì pò, yīn dé tuō zǒu, lù jīng yī sì, nǎi fù chēng guān shì yīn míng, zhì xīn lǐ bài. yǐ yī shí zhì qián, fā shì yuàn yún: jīn yù guò jiāng dōng, sù cí jìn dì, lǐ cǐ yuān hún, jiù qí qī xī, xīn yuàn huò guǒ, cǐ shí dāng fēn wèi èr. chóng bài, shí jí pò yān. chóng zhì jīng shī, fā bái hǔ zūn, jù liè yuān zhuàng, dì nǎi jiā yòu. yǐ wèi rén suǒ lüè mài zhě, jiē shú wèi biān hù. zhì shēng dào rén mù suǒ qīn jiàn qí shì zhě. chū fǎ yuàn zhū lín
晉張崇者，京兆杜陵人也。年少奉法，太元中，苻堅既敗，長安百姓千有餘家，南走歸晉，為鎮戎所拘，謂為游寇。崇與同等五人，手足杻械置坑中，埋築（「築」原作「禁」，據明抄本改。）至腰，各相去二十步，明日將馳馬射之。崇慮望窮盡，唯潔心念觀世音。夜中械忽自破，因得脫走，路經一寺，乃復稱觀世音名，至心禮拜。以一石置前，發誓願云：「今欲過江東，訴辭晉帝，理此冤魂，救其妻息，心愿獲果，此石當分為二。」崇拜，石即破焉。崇至京師，發白虎樽，具列冤狀，帝乃加宥。已為人所略賣者，皆贖為編戶。智生道人目所親見其事者。（出《法苑珠林》）

shì kāi dá
釋開達

jìn shā mén shì kāi dá, lóng ān èr nián, dēng lǒng cǎi gān cǎo, wèi qiāng suǒ zhí. shí nián dà jī, qiāng hú xiāng dàn, nǎi zhì dá shān zhōng, jiāng shí zhī. xiān zài shān zhōng shí yǒu yú rén, qiāng rì xī pēng jū, wéi dá shàng cún. zì dá bèi zhí, biàn qián sòng guān shì yīn jīng, bù xiè yú xīn. jí míng rì, dāng jiàn dàn, qí chén shǐ shǔ, hū yǒu dà hǔ, yáo bī qún qiāng, fèn nù hào hǒu, qiāng gè hài bù bèng zǒu, hǔ nǎi qián shì shān mù, dé chéng xiǎo quē, kě róng rén guò, yǐ ér xú qù. dá chū jiàn hǔ shì shān, wèi bì jiàn hài. shān jì chuān bù rù, xīn yí qí yì, wèi shì guān shì yīn lì, jì zhū qiāng wèi jí, biàn jí chuān shān táo zǒu, yè xíng zhòu fú, suì dé miǎn tuō. chū fǎ yuàn zhū lín
晉沙門釋開達，隆安二年，登隴采甘草，為羗所執。時年大飢，羗胡相啖，乃置達柵中，將食之。先在柵中十有餘人，羗日夕烹菹，唯達尚存。自達被執，便潛誦觀世音經，不懈於心。及明日，當見啖，其晨始曙，忽有大虎，遙逼群羗，奮怒號吼，羗各駭怖迸走，虎乃前噬柵木，得成小缺，可容人過，已而徐去。達初見虎噬柵，謂必見害。柵既穿不入，心疑其異，謂是觀世音力，計諸羗未及，便即穿柵逃走，夜行晝伏，遂得免脫。（出《法苑珠林》）

zhú fǎ chún
竺法純

jìn shā mén zhú fǎ chún, shān yīn xiǎn yì sì zhǔ yě. yuán xìng zhōng, qǐ sì mǎi cái, lù jīng hú dào, cái zhǔ shì fù rén, yǔ tóng chuán jù xíng. jì rù hú, rì mù bào fēng, bō làng rú shān, chuán xiǎo shuǐ rù, yòu yǔ fù rén jù xíng, mìng zài shùn xī, nǎi yī xīn sòng guān shì yīn jīng. shí jì rù yè, xíng lǚ yǐ jué, é yǒu dà chuán liú zhì, chún jí chéng dù zhī, ér cǐ xiǎo chuán yīng shí lún méi. dà zhōu suí bō gǔ dàng, é dé dá àn yě. chū fǎ yuàn zhū lín
晉沙門竺法純，山陰顯義寺主也。元興中，起寺買材，路經湖道，材主是婦人，與同船俱行。既入湖，日暮暴風，波浪如山，船小水入，又與婦人俱行，命在瞬息，乃一心誦觀世音經。時既入夜，行旅已絕，俄有大船流至，純即乘度之，而此小船應時淪沒。大舟隨波鼓盪，俄得達岸也。（出《法苑珠林》）

shì dào tài
釋道泰

jìn shā mén shì dào tài, cháng shān héng táng jīng shè sēng. yì xī zhōng, cháng mèng rén yún: jūn mìng dāng zhōng liù qī. tài nián zhì sì shí èr, yù dǔ jí, lǜ bì bù jì, xī yǐ yī bō zhī zī, hòu wèi fú shī. yòu guī chéng niàn sòng guān shì yīn, zhòu yè sì rì, qín xīn bù tì. shí suǒ zuò chuáng qián chuí wéi, hū yú wéi xià jiàn rén kuà hù ér rù, zú fū jīn sè, guāng míng zhào wū. tài nǎi qiān wéi jù shì, yǎn rán ér miè. jīng xīn jiāo cuì, yīn dà liú hàn, xiōng tǐ jí qīng, suǒ huàn píng chà. chū fǎ yuàn zhū lín
晉沙門釋道泰，常山衡唐精舍僧。義熙中，嘗夢人云：「君命當終六七。」泰年至四十二，遇篤疾，慮必不濟，悉以衣缽之資，厚為福施。又歸誠念誦觀世音，晝夜四日，勤心不替。時所坐床前垂帷，忽於帷下見人跨戶而入，足趺金色，光明照屋。泰乃搴帷遽視，奄然而滅。驚欣交萃，因大流汗，胸體即輕，所患平差。（出《法苑珠林》）

guō xuān
郭宣

jìn yì xī shí yī nián, tài yuán guō xuān shǔ jùn wén chù mào, xiān yǔ liáng zhōu cì shǐ yáng shōu jìng wèi yǒu. shōu jìng yǒu zuì xià yù, xuān yǔ chù mào tóng bèi zhì gù, niàn guān shì yīn. shí rì hòu, yè mèng yī pú sà wèi yù zhī, gào yǐ dà mìng wú yōu. é ér suǒ xiè zì tuō, jí xiǎo hái zhe, rú shì fù jiě, èr rén suì fā yuàn: ruò dé miǎn zuì, gè chū qián shí wàn shàng míng xī sì zuò gōng dé. shǎo rì jù miǎn, xuān yī yuàn sòng qián xiàng sì, chù mào wéi shì bù sòng. jí lú xún jǔ bīng, mào yú xiāng pǔ wèi liú shī suǒ zhōng, wèi sǐ zhī jiān yuē: wǒ yǒu dà zuì. yǔ qì ér sǐ. chū biàn zhèng lùn
晉義熙十一年，太原郭宣、蜀郡文處茂，先與梁州刺史楊收敬為友。收敬有罪下獄，宣與處茂同被桎梏，念觀世音。十日後，夜夢一菩薩慰諭之，告以大命無憂。俄而鎖械自脫，及曉還著，如是復解，二人遂發願：若得免罪，各出錢十萬上明西寺作功德。少日俱免，宣依願送錢向寺，處茂違誓不送。及盧循舉兵，茂於香浦為流失所中，未死之間曰：「我有大罪。」語訖而死。（出《辨正論》）

lǚ sǒng
呂竦

jìn lǚ sǒng zì mào gāo, yǎn zhōu rén yě. yù jū shǐ fēng xiàn, qí nán xī, liú jí àn qiào, huí qū rú yíng, yòu duō dà shí, bái rì xíng zhě, yóu huái wēi jù. sǒng zì shuō: qí fù cháng xíng xī zhōng, qù jiā shí yú lǐ, rì xiàng mù, dà fēng yǔ, huì míng rú qī, bù fù zhī dōng xī, zì fēn fù nì, wéi guī xīn guān shì yīn, qiě sòng qiě niàn. xū yú, yǒu huǒ guāng lái àn, rú rén zhuō jù zhě, zhào jiàn xī zhōng liǎo liǎo, jìng dé guī jiā. huǒ cháng zài qián hòu, qù chuán shí yú bù. sǒng hòu yǔ xī jiā bīn zhōu xuán, xī suǒ chuán shuō. chū fǎ yuàn zhū lín
晉呂竦字茂高，兗州人也。寓居始豐縣，其南溪，流急岸峭，回曲如縈，又多大石，白日行者，尤懷危懼。竦自說：其父嘗行溪中，去家十餘里，日向暮，大風雨，晦暝如漆，不復知東西，自分覆溺，唯歸心觀世音，且誦且念。須臾，有火光來岸，如人捉炬者，照見溪中了了，徑得歸家。火常在前後，去船十餘步。竦後與郗嘉賓周旋，郗所傳說。（出《法苑珠林》）

xú róng
徐榮

jìn yǒu xú róng zhě, láng yá rén yě. cháng zhì dōng yáng, hái jīng dìng shān, zhōu rén bù guàn, wù duò huí fú zhōng, chuí yù chén méi, róng wú fù jì, wéi zhì xīn hū guān shì yīn míng. xū yú jiān, rú yǒu shù shí rén qí lì yǐn chuán zhě, yǒng chū huí fú zhōng, yán jiāng ér xià. rì yǐ mù, tiān dà hūn àn, fēng yǔ shén shǐ, bù zhī suǒ xiàng, ér yǒng làng zhuǎn shèng, róng sòng jīng bù chuò, hū wàng jiàn shān tóu yǒu huǒ yàn hè yì, huí zhōu qū zhī, jìng dé dá àn, jì zhì, jí bù fù jiàn. míng dàn, wèn pǔ zhōng rén: zuó yè shān shàng shì hé huǒ? zhòng è rán yuē: fēng yǔ rú cǐ, qǐ yǒu huǒ yé? nǎi zhī fó lì míng yòu yǐ. róng hòu wèi huì jī fǔ dū hù, xiè fū cháng wén róng shuō. shí yǔ róng tóng chuán zhě shā mén zhī dào yùn, jǐn dǔ shì yě, yì jù qí shì, wèi fù liàng yán zhī, yǔ róng suǒ shuō tóng. chū fǎ yuàn zhū lín
晉有徐榮者，琅琊人也。嘗至東陽，還經定山，舟人不慣，誤墮洄洑中，垂欲沉沒，榮無復計，唯至心呼觀世音名。須臾間，如有數十人齊力引舡者，踴出洄洑中，沿江而下。日已暮，天大昏暗，風雨甚駛，不知所向，而涌浪轉盛，榮誦經不輟，忽望見山頭有火焰赫奕，回舟趨之，徑得達岸，既至，即不復見。明旦，問浦中人：「昨夜山上是何火？」眾愕然曰：「風雨如此，豈有火耶？」乃知佛力冥祐矣。榮後為會稽府督護，謝敷嘗聞榮說。時與榮同船者沙門支道蘊，謹篤士也，亦具其事，為傅亮言之，與榮所說同。（出《法苑珠林》）

liú dù
劉度

liú dù, píng yuán liáo chéng rén yě. xiāng lǐ qiān yú jiā, bìng fèng dà fǎ, zào lì xíng xiàng, gōng yǎng sēng ní. zhí lǔ zhǔ mù mò zhī shí, cǐ xiàn cháng yǒu bū táo. mò dà nù, yù jǐn miè yī chéng, zhòng jiē xiōng jù, fēn bì tiǎn jǐn. dù nǎi qián chéng lǜ zhòng, guī mìng guān shì yīn. qǐng zhī, mò jiàn wù cóng kōng xià, rào qí wū zhù, jīng shì, nǎi guān shì yīn jīng. mò dà huān xǐ, yīn shěng xíng lù, yú shì cǐ chéng jí dé miǎn hài. chū míng xiáng jì
劉度，平原聊城人也。鄉里千餘家，並奉大法，造立形像，供養僧尼。值虜主木末之時，此縣常有逋逃。末大怒，欲盡滅一城，眾皆凶懼，分必殄盡。度乃虔誠率眾，歸命觀世音。頃之，末見物從空下，繞其屋柱，驚視，乃觀世音經。末大歡喜，因省刑戮，於是此城即得免害。（出《冥祥記》）

nán gōng zi áo
南宮子敖

nán gōng zi áo, shǐ píng rén yě. shù xīn píng chéng, wèi fèi fèi lǔ ér zhǎng lè gōng suǒ pò, hé chéng shù qiān rén jiē bèi zhū hài. zi áo suī fēn bì sǐ, ér yóu zhì xīn niàn guān shì yīn. jì ér cì zhì zi áo, qún rèn jiāo xià, huò gāo huò pì, chí dāo zhī rén hū pí xiè, sì zhī bù suí, ěr shí zhǎng lè gōng qīn zì lín xíng, jīng wèn zhī. zi áo liáo ěr dá yún: néng zuò mǎ ān. nǎi lìng yuán shì. zi áo yì bù zhī suǒ yǐ zuò cǐ yán shí. hòu suì dé dùn yì, nǎi zào yī guān yīn xiǎo xiàng, zhù yǐ xiāng hán, xíng zé dǐng dài. chū míng xiáng jì
南宮子敖，始平人也。戍新平城，為狒狒虜兒長樂公所破，合城數千人皆被誅害。子敖雖分必死，而猶至心念觀世音。既而次至子敖，群刃交下，或高或僻，持刀之人忽疲懈，四支不隨，爾時長樂公親自臨刑，驚問之。子敖聊爾答云：「能作馬鞍。」乃令原釋。子敖亦不知所以作此言時。後遂得遁逸，乃造一觀音小像，貯以香函，行則頂戴。（出《冥祥記》）

xú yì
徐義

fú qín xú yì, gāo lù rén, wèi shàng shū, shǎo fèng fó fǎ. shí bīng gé fēng qǐ, zéi huò yì, jiāng jiā hài, nǎi mái qí liǎng zú, biān fā yú shù. zhì yè, yì zhuān niàn guān shì yīn, yǒu qǐng, hū mèng rén wèi zhī yuē: jīn shì jí yǐ, hé xiá mián hū! yì biàn jīng qǐ, jiàn fáng shǒu zhě, bìng pí ér qǐn, nǎi shì zì fèn dòng, shǒu fā jì jiě, zú yì dé tuō, ér dùn bǎi yú bù, yǐn cǎo zhōng, biàn wén zhuī zhě jiāo chí, bǐng jù wú jiàn zhě. dài míng zéi sàn, yì guī tóu yè sì, suì dé miǎn yān. chū míng xiáng jì
苻秦徐義，高陸人，為尚書，少奉佛法。時兵革蜂起，賊獲義，將加害，乃埋其兩足，編發於樹。至夜，義專念觀世音，有頃，忽夢人謂之曰：「今事亟矣，何暇眠乎！」義便驚起，見防守者，並疲而寢，乃試自奮動，手發既解，足亦得脫，而遁百餘步，隱草中，便聞追者交馳，秉炬無見者。迨明賊散，義歸投鄴寺，遂得免焉。（出《冥祥記》）

bì lǎn
畢覽

fú qín bì lǎn, dōng píng rén, shǎo fèng fǎ, suí mù róng chuí běi zhēng, méi lǔ, dān mǎ táo cuàn. lǔ qí zhuī jiāng jí, lǎn zhì xīn sòng niàn guān shì yīn, jì dé miǎn tuō. rù shān, mí huò shī dào, yòu zhuān xīn chí niàn. zhōng yè jiàn yī dào rén, fǎ fú chí xī, shì yǐ tú jìng, ān rán zhì jiā. chū míng xiáng jì
苻秦畢覽，東平人，少奉法，隨慕容垂北征，沒虜，單馬逃竄。虜騎追將及，覽至心誦念觀世音，既得免脫。入山，迷惑失道，又專心持念。中夜見一道人，法服持錫，示以途徑，安然至家。（出《冥祥記》）

shì fǎ zhì
釋法智

shā mén shì fǎ zhì, wèi bái yī shí, cháng dú xíng zhì dà zé zhōng. hū yù měng huǒ, sì fāng jù qǐ, zǒu lù yǐ jué, biàn zhì xīn lǐ sòng guān shì yīn. é ér huǒ guò, yī zé zhī cǎo, wú yǒu yí jīng zhě, wéi fǎ zhì suǒ róng shēn chù bù shāo, shǐ nǎi jìng fèng dà fǎ. hòu wèi yáo xìng jiāng, cóng zhēng suǒ lǔ, jūn tuì shī mǎ, luò zài wéi lǐ, nǎi yǐn gōu biān cóng jí zhōng, dé bì tóu, fù niàn guān shì yīn, xīn shén qín zhì. gé gōu rén yáo huàn hòu jūn, zhǐ lìng shā zhī, ér jūn guò sōu mì, zhé wú jiàn zhě, suì dé miǎn. hòu jìng chū jiā. chū míng xiáng jì
沙門釋法智，為白衣時，嘗獨行至大澤中。忽遇猛火，四方俱起，走路已絕，便至心禮誦觀世音。俄而火過，一澤之草，無有遺莖者，唯法智所容身處不燒，始乃敬奉大法。後為姚興將，從征索虜，軍退失馬，落在圍里，乃隱溝邊叢棘中，得蔽頭，復念觀世音，心甚勤至。隔溝人遙喚後軍，指令殺之，而軍過搜覓，輒無見者，遂得免。後徑出家。（出《冥祥記》）

sūn dào dé
孫道德

sòng sūn dào dé, yì zhōu rén yě. fèng dào jì jiǔ, nián guò wǔ shí, wèi yǒu zǐ xī, jū jìn jīng shè. jǐng píng zhōng, shā mén wèi dào dé yuē: bì yuàn yǒu ér, dāng zhì xīn lǐ sòng guān shì yīn jīng, cǐ kě jì yě. dé suì bà bù shì dào, dān xīn tóu chéng, guī sòng guān shì yīn. shǎo rì zhī zhōng, ér yǒu mèng yīng, fù jí yǒu yùn, chǎn nán. chū míng xiáng jì
宋孫道德，益州人也。奉道祭酒，年過五十，未有子息，居近精舍。景平中，沙門謂道德曰：「必願有兒，當至心禮誦觀世音經，此可冀也。」德遂罷不事道，丹心投誠，歸誦觀世音。少日之中，而有夢應，婦即有孕，產男。（出《冥祥記》）

zhāng xìng
張興

sòng zhāng xìng, xīn xìng rén, pō xìn fó fǎ, cháng cóng shā mén sēng róng tán yì shí shòu bā jiè. yuán jiā chū, xìng cháng wèi jié zéi suǒ yǐn, táo bì. qī xì yù, lüè chī jī rì. shí xiàn shī huǒ, chū qiú lù cè, huì róng yì tóng háng, ǒu jīng qiú biān, qī jīng hū: dū lí hé bù cì jiù? róng yuē: pín dào lì ruò, bù néng jiù rú hé? wéi yí quàn niàn guān shì yīn, shù huò miǎn ěr. qī biàn zhòu yè qí niàn, jīng shí rì xǔ, yè mèng yī shā mén yǐ zú niè zhī yuē: duō duō, kě qǐ. qī jí jīng qǐ, qián suǒ zhì gù jù jiě, rán bì hù jǐng fáng, wú yóu de chū, lǜ yǒu jué zhě, nǎi què zì xiè. yòu mèng xiàng zhě shā mén yuē: hù yǐ kāi yǐ. qī jué ér chí chū, shǒu bèi jù qǐn, ān bù ér yì. àn xíng shù lǐ, zú zhí yī rén, qī jù bì dì, yǐ ér xiāng xùn, nǎi qí fū yě. xiāng jiàn bēi xǐ, yè tóu sēng yì, yì nì zhī, huò miǎn yān. chū míng xiáng jì
宋張興，新興人，頗信佛法，常從沙門僧融、曇翼時受八戒。元嘉初，興嘗為劫賊所引，逃避。妻系獄，掠笞積日。時縣失火，出囚路側，會融、翼同行，偶經囚邊，妻驚呼：「闍梨何不賜救？」融曰：「貧道力弱，不能救如何？唯宜勸念觀世音，庶獲免耳。」妻便晝夜祈念，經十日許，夜夢一沙門以足躡之曰：「咄咄，可起。」妻即驚起，鉗鎖桎梏俱解，然閉戶警防，無由得出，慮有覺者，乃卻自械。又夢向者沙門曰：「戶已開矣。」妻覺而馳出，守備俱寢，安步而逸。暗行數里，卒值一人，妻懼躄地，已而相訊，乃其夫也。相見悲喜，夜投僧翼，翼匿之，獲免焉。（出《冥祥記》）

tán wú jié
曇無竭

sòng yuán jiā chū, yǒu huáng lóng shā mén tán wú jié zhě, sòng guān shì yīn jīng, jìng xiū kǔ xíng. yǔ tú shǔ èr shí wǔ rén, wǎng xún fú guó, bèi jīng jiān xiǎn. jì dá tiān zhú shě wèi, lù féng shān xiàng yī qún, jié jī jīng sòng niàn, chēng míng guī mìng. yǒu shī zi cóng lín zhōng chū, xiàng jīng bēn zǒu, hòu yǒu yě niú yī qún, míng hǒu ér lái, jiāng yù jiā hài. jié yòu rú chū guī mìng, yǒu dà jiù fēi lái, niú biàn jīng sàn, suì dé miǎn. chū fǎ yuàn zhū lín
宋元嘉初，有黃龍沙門曇無竭者，誦觀世音經，淨修苦行。與徒屬二十五人，往尋佛國，備經艱險。既達天竺舍衛，路逢山象一群，竭齎經誦念，稱名「歸命」。有獅子從林中出，象驚奔走，後有野牛一群，鳴吼而來，將欲加害。竭又如初歸命，有大鷲飛來，牛便驚散，遂得免。（出《法苑珠林》）

chē mǔ
車母

chē mǔ zhě, zāo sòng lú líng wáng qīng ní zhī nán, wèi lǔ suǒ de. zài zéi yíng zhōng. qí mǔ xiān lái fèng fú, jí rán qī dēng yú fú qián, yè jīng xīn niàn guān shì yīn, yuàn zi dé tuō. rú shì jīng nián, qí zi hū pàn hái, qī rì qī yè dú xíng, zì nán zǒu, cháng zhí tiān yīn, bù zhī dōng xī, yáo jiàn yǒu qī duàn huǒ guāng, wàng huǒ ér zǒu, shì cūn yù tóu, zhōng bù kě zhì. rú shì qī xī, bù jué dào jiā, jiàn qí mǔ yóu zài fú qián fú dì, yòu jiàn qī dēng, yīn nǎi fā wù. mǔ zǐ gòng tán, zhī shì fó lì, zì hòu kěn dǎo, zhuān xíng cí bēi. chū xuān yàn jì
車母者，遭宋廬陵王青泥之難，為虜所得。在賊營中。其母先來奉佛，即然七燈於佛前，夜精心念觀世音，願子得脫。如是經年，其子忽叛還，七日七夜獨行，自南走，常值天陰，不知東西，遙見有七段火光，望火而走，似村欲投，終不可至。如是七夕，不覺到家，見其母猶在佛前伏地，又見七燈，因乃發悟。母子共談，知是佛力，自後懇禱，專行慈悲。（出《宣驗記》）

shì tán yǐng
釋曇穎

sòng zhǎng gàn sì yǒu shì tán yǐng, huì jī rén, shǎo chū jiā, jǐn yú jiè xíng, sòng jīng shí yú wàn yán, zhǐ zhǎng gàn sì. shàn qiǎo xuān chàng, tiān rán dú jué. yǐng cháng huàn xuǎn jí, jī zhì bù chú. fáng nèi héng gōng yǎng yī guān shì yīn xiàng, chén xī lǐ bài, qiú chà cǐ jí. yì shí, hū jiàn yī shé, yuán bì shàng wū. xū yú, yǒu yī shǔ zi, cóng wū zhuì dì, xián yè mù shēn, zhuàng rú yǐ sǐ. yǐng hòu yǐ huó, jí qǔ zhú guā chú xián yè, yòu wén shé suǒ tūn shǔ, néng liáo chuāng jí, jí qǔ xián yǐ fù xuǎn shàng. suǒ fù jì biàn, shǔ yì hái huó. xìn sù zhī jiān, chuāng jí dùn jǐn, fāng wù shé zhī yǔ shǔ, jiē shì qí qǐng suǒ zhì. yú shì wáng suǒ zhòng, míng bō xiá ěr, hòu zú suǒ zài, nián bā shí yī. chū gāo sēng chuán
宋長干寺有釋曇穎，會稽人，少出家，謹於戒行，誦經十餘萬言，止長干寺。善巧宣唱，天然獨絕。穎常患癬疾，積治不除。房內恆供養一觀世音像，晨夕禮拜，求差此疾。異時，忽見一蛇，緣壁上屋。須臾，有一鼠子，從屋墜地，涎液沐身，狀如已死。穎候以活，即取竹刮除涎液，又聞蛇所吞鼠，能療瘡疾，即取涎以傅癬上。所傅既遍，鼠亦還活。信宿之間，瘡疾頓盡，方悟蛇之與鼠，皆是祈請所致。於是王所重，名播遐邇，後卒所在，年八十一。（出《高僧傳》）

xíng huái míng
邢懷明

sòng xíng huái míng, hé jiān rén, wèi dà jiāng jūn cān jūn. cháng suí nán jùn tài shǒu zhū xún zhī běi fá, tóng jiàn xiàn méi, cì hou jiān xì, jù dùn nán guī. yè xíng zhòu fú, sān rì, yóu jù zhuī bǔ, nǎi qiǎn rén qián chān lǔ hòu, shù rì bù hái. yī xī, jiāng yǔ yīn àn, suǒ qiǎn rén jiāng xiǎo hū zhì, nǎi jīng yuē: xiàng yáo jiàn huǒ guāng shén míng, gù lái tóu zhī, nà de zhì ér fǎn àn. xún děng jīng è. huái míng xiān fèng fǎ, zì chū zhēng, héng dǐng dài guān shì yīn jīng, sòng dú bù fèi. xī yì àn sòng, xián yí shì jīng shén lì, suì dé tuō miǎn. jū yú jīng shī, hū yǒu shā mén yì huái míng yún: pín dào jiàn cǐ xiàng zhōng jí jūn jiā yǒu xuè qì, yí yí bì. yǔ bì qù. huái míng zhuī ér mù zhī, chū mén biàn bù jiàn, yì shén è zhī. jīng èr xún, lín rén zhāng jǐng xiù, shāng fù jí shā qī, huái míng yǐ wèi xuè qì zhī zhēng, shù dé wú shì. shí yǔ liú bīn liú jìng wén tóng zài yī xiàng, qí nián bìng yǐ liú zhàn zhī dǎng, bèi zhū yí. chū fǎ yuàn zhū lín
宋邢懷明，河間人，為大將軍參軍。嘗隨南郡太守朱循之北伐，同見陷沒，伺候間隙，俱遁南歸。夜行晝伏，三日，猶懼追捕，乃遣人前覘虜候，數日不還。一夕，將雨陰暗，所遣人將曉忽至，乃驚曰：「向遙見火光甚明，故來投之，那得至而反暗。」循等驚愕。懷明先奉法，自出征，恆頂戴觀世音經，誦讀不廢。夕亦暗誦，咸疑是經神力，遂得脫免。居於京師，忽有沙門詣懷明云：「貧道見此巷中及君家有血氣，宜移避。」語畢去。懷明追而目之，出門便不見，意甚惡之。經二旬，鄰人張景秀，傷父及殺妻，懷明以為血氣之徵，庶得無事。時與劉斌、劉敬文同在一巷，其年並以劉湛之黨，被誅夷。（出《法苑珠林》）

wáng qiú
王球

sòng wáng qiú zì shū dá, tài yuán rén, wèi fú líng tài shǒu. yǐ yuán jiā yuán nián, yú jùn shī shǒu, xì zài xíng yù, fáng suǒ jiān gù. qiú xiān jīng jìn, yòng xīn yóu zhì. yù zhōng bǎi yú rén, bìng duō jī è, qiú měi shí, jiē fēn shī zhī, rì zì chí zhāi, zhì xīn niàn guān shì yīn. yè mèng shēng gāo zuò, jiàn yī shā mén, yǐ yī juàn jīng yǔ zhī, tí míng guāng míng àn xíng pǐn. bìng zhū pú sà míng. qiú dé ér pī dú, wàng dì yī pú sà míng, dì èr guān yīn, dì sān dà shì zhì. yòu jiàn yī chē lún, shā mén yuē: cǐ wǔ dào mén yě. jì jué, suǒ jiē duàn tuō. qiú xīn zhī shén lì, mí zēng zhuān zhì, yīn zì dīng zhì qí suǒ. jīng sān rì ér bèi yuán yòu. chū fǎ yuàn zhū lín
宋王球字叔達，太原人，為涪陵太守。以元嘉元年，於郡失守，系在刑獄，防鎖堅固。球先精進，用心尤至。獄中百餘人，並多飢餓，球每食，皆分施之，日自持齋，至心念觀世音。夜夢升高座，見一沙門，以一卷經與之，題名《光明按行品》。並諸菩薩名。球得而披讀，忘第一菩薩名，第二觀音，第三大勢至。又見一車輪，沙門曰：「此五道門也。」既覺，鎖皆斷脫。球心知神力，彌增專志，因自釘治其鎖。經三日而被原宥。（出《法苑珠林》）