chén tài zǐ shè rén xú dé yán zhī qī, hòu zhǔ shū bǎo zhī mèi, fēng lè chāng gōng zhǔ, cái sè guān jué. shí chén zhèng fāng luàn, dé yán zhī bù xiāng bǎo, wèi qí qī yuē: yǐ jūn zhī cái róng, guó wáng bì rù quán háo zhī jiā, sī yǒng jué yǐ. tǎng qíng yuán wèi duàn, yóu jì xiāng jiàn, yí yǒu yǐ xìn zhī.
陳太子舍人徐德言之妻，後主叔寶之妹，封樂昌公主，才色冠絕。時陳政方亂，德言知不相保，謂其妻曰：「以君之才容，國亡必入權豪之家，斯永絕矣。倘情緣未斷，猶冀相見，宜有以信之。」

nǎi pò yī jìng, rén zhí qí bàn, yuē yuē: tā rì bì yǐ zhēng yuè wàng rì, mài yú dū shì, wǒ dāng zài, jí yǐ shì rì fǎng zhī.
乃破一鏡，人執其半，約曰：「他日必以正月望日，賣於都市，我當在，即以是日訪之。」

jí chén wáng, qí qī guǒ rù yuè gōng yáng sù zhī jiā, chǒng bì shū hòu. dé yán liú lí xīn kǔ, jǐn néng zhì jīng. suì yǐ zhēng yuè wàng rì fǎng yú dū shì. yǒu cāng tóu mài bàn jìng zhě, dà gāo qí jià, jiē xiào zhī. dé yán zhí yǐn zhì qí jū, shè shí, jù yán qí gù, chū bàn jìng yǐ hé zhī, nǎi tí shī yuē:
及陳亡，其妻果入越公楊素之家，寵嬖殊厚。德言流離辛苦，僅能至京。遂以正月望日訪於都市。有蒼頭賣半鏡者，大高其價，皆笑之。德言直引至其居，設食，具言其故，出半鏡以合之，乃題詩曰：

jìng yǔ rén jù qù, jìng guī rén bù guī,
鏡與人俱去，鏡歸人不歸，

wú fù xí é yǐng, kōng liú míng yuè huī.
無復媳娥影，空留明月輝。

chén shì dé shī, tì qì bù shí.
陳氏得詩，涕泣不食。

sù zhī zhī, qiāng rán gǎi róng, jí zhào dé yán, hái qí qī, réng hòu yí zhī. wén zhě wú bù gǎn tàn. réng yǔ dé yán chén shì xié yǐn, lìng chén shì wèi shī, yuē:
素知之，槍然改容，即召德言，還其妻，仍厚遺之。聞者無不感嘆。仍與德言陳氏偕飲，令陳氏為詩，曰：

jīn rì hé qiān cì, xīn guān duì jiù guān,
今日何遷次，新官對舊官，

xiào tí jù bù gǎn, fāng yàn zuò rén nán.
笑啼俱不敢，方驗做人難。

suì yǔ dé yán guī jiāng nán, jìng yǐ zhōng lǎo.
遂與德言歸江南，竟以終老。