xuān cí sì mén zi, bù jì xìng shì, zhuó qí rén, yì xiá zhī tú yě. táng gān fú èr nián, wéi zhāo fàn dēng hóng cí kē, zhāo fàn nǎi dù zhī shǐ yáng yán yì qīn. jí yàn xí, yì mù qì mǐn zhī lèi, jiǎ yú jì sī, yán fù qiǎn yǐ shǐ kù gōng jiè. qí nián sān yuè, yàn yú qǔ jiāng tíng zi, gōng zhàng zhī shèng, hǎn yǒu lún nǐ. shí jìn shì tóng rì yǒu yàn, dōu rén guān zhě shén zhòng. yǐn xìng fāng hān, é dǔ yī shào nián, kuà lǘ ér zhì, jiāo bèi zhī zhuàng, bàng ruò wú rén.
宣慈寺門子，不記姓氏，酌其人，義俠之徒也。唐乾符二年，韋昭范登宏詞科，昭范乃度支使楊嚴懿親。及宴席，帟幕器皿之類，假於計司，嚴復遣以使庫供借。其年三月，宴於曲江亭子，供帳之盛，罕有倫擬。時進士同日有宴，都人觀者甚眾。飲興方酣，俄睹一少年，跨驢而至，驕悖之狀，傍若無人。

yú shì fǔ bī yán xí, zhāng mù yǐn jǐng jí jiān, fù yǐ jù sāi zhèn zhú zuǒ jiǔ, xuè làng zhī cí, suǒ bù néng tīng. zhū jūn zǐ hài è zhī jì, hū yǒu yú zhòng zhōng pī qí jiá zhě, suí shǒu ér duò. yú shì lián jiā ōu jī, yòu duó suǒ zhí sāi chuí zhī bǎi yú. zhòng jiē zhì nù, wǎ lì luàn xià, dài jiāng bì yǐ. dāng cǐ zhī jì, zǐ yún lóu mén, yà rán ér kāi, yǒu zǐ yī cóng rén shù bèi chí gào yuē: mò dǎ, mò dǎ!
於是俯逼筵席，張目引頸及肩，復以巨塞振築佐酒，謔浪之詞，所不能聽。諸君子駭愕之際，忽有於眾中批其頰者，隨手而墮。於是連加毆擊，又奪所執塞箠之百餘。眾皆致怒，瓦礫亂下，殆將斃矣。當此之際，紫雲樓門，軋然而開，有紫衣從人數輩馳告曰：「莫打，莫打！」

chuán hū zhī shēng xiāng xù. yòu yī zhōng guì, qū diàn shén shèng, chí mǎ lái jiù. mén zi fù cāo chuí yíng jī, zhōng zhě wú xià miàn pū yú dì, chì shǐ yì wèi suǒ líng. jì ér bēn mǎ ér fǎn, zuǒ yòu cóng ér jù rù mén, mén yì suí bì ér yǐ. zuò nèi shén xīn kuì, rán bù cè qí lái, yòu lǜ shì lián gōng jìn, huò bù xuán zhǒng, nǎi yǐ mín qián shù sù, zhào xíng ōu zhě xùn zhī yuē: ěr hé rén? yǔ zhū láng jūn ā shuí yǒu sù, ér néng xiāng wèi rú cǐ?
傳呼之聲相續。又一中貴，驅殿甚盛，馳馬來救。門子復操箠迎擊，中者無下面仆於地，敕使亦為所菱。既而奔馬而反，左右從而俱入門，門亦隨閉而已。坐內甚忻愧，然不惻其來，又慮事連宮禁，禍不旋踵，乃以緡錢束素，召行毆者訊之曰：「爾何人？與諸郎君阿誰有素，而能相為如此？」

duì yuē: mǒu shì xuān cí sì mén zi, yì yǔ zhū láng jūn wú sù, dì bù píng qí xià rén wú lǐ ěr.
對曰：「某是宣慈寺門子，亦與諸郎君無素，第不平其下人無禮耳。」

zhòng jiē jiā tàn, xī yǐ qián bó yí zhī. fù xiāng wèi yuē: cǐ rén bì xū wáng qù, bù rán dāng wèi qín yǐ.
眾皆嘉嘆，悉以錢帛遺之。復相謂曰：「此人必須亡去，不然當為擒矣。」

hòu xún shuò, zuò zhōng bīn kè duō yǒu jiǎ tú xuān cí sì mén zhě, mén zi jiē néng shí zhī, mí bù jiā jìng, jìng bù wén yǒu zhuī wèn zhī zhě.
後旬朔，座中賓客多有假途宣慈寺門者，門子皆能識之，靡不加敬，竟不聞有追問之者。