xuān cí sì mén zǐ, bù jì xìng shì, zhuó qí rén, yì xiá zhī tú yě. táng gān fú èr nián, wéi zhāo fàn dēng hóng cí kē, zhāo fàn nǎi dù zhī shǐ yáng yán yì qīn. jí yàn xí, yì mù qì mǐn zhī lèi, jiǎ yú jì sī, yán fù qiǎn yǐ shǐ kù gōng jiè. qí nián sān yuè, yàn yú qǔ jiāng tíng zi, gōng zhàng zhī shèng, hǎn yǒu lún nǐ. shí jìn shì tóng rì yǒu yàn, dōu rén guān zhě shén zhòng. yǐn xìng fāng hān, é dǔ yī shào nián, kuà lǘ ér zhì, jiāo bèi zhī zhuàng, bàng ruò wú rén.
宣慈寺门子，不记姓氏，酌其人，义侠之徒也。唐乾符二年，韦昭范登宏词科，昭范乃度支使杨严懿亲。及宴席，帟幕器皿之类，假于计司，严复遣以使库供借。其年三月，宴于曲江亭子，供帐之盛，罕有伦拟。时进士同日有宴，都人观者甚众。饮兴方酣，俄睹一少年，跨驴而至，骄悖之状，傍若无人。

yú shì fǔ bī yán xí, zhāng mù yǐn jǐng jí jiān, fù yǐ jù sāi zhèn zhù zuǒ jiǔ, xuè làng zhī cí, suǒ bù néng tīng. zhū jūn zǐ hài è zhī jì, hū yǒu yú zhòng zhōng pī qí jiá zhě, suí shǒu ér duò. yú shì lián jiā ōu jī, yòu duó suǒ zhí sāi chuí zhī bǎi yú. zhòng jiē zhì nù, wǎ lì luàn xià, dài jiāng bì yǐ. dāng cǐ zhī jì, zǐ yún lóu mén, yà rán ér kāi, yǒu zǐ yī cóng rén shù bèi chí gào yuē:" mò dǎ, mò dǎ!"
于是俯逼筵席，张目引颈及肩，复以巨塞振筑佐酒，谑浪之词，所不能听。诸君子骇愕之际，忽有于众中批其颊者，随手而堕。于是连加殴击，又夺所执塞箠之百余。众皆致怒，瓦砾乱下，殆将毙矣。当此之际，紫云楼门，轧然而开，有紫衣从人数辈驰告曰：“莫打，莫打！”

chuán hū zhī shēng xiāng xù. yòu yī zhōng guì, qū diàn shén shèng, chí mǎ lái jiù. mén zǐ fù cāo chuí yíng jī, zhōng zhě wú xià miàn pū yú dì, chì shǐ yì wèi suǒ líng. jì ér bēn mǎ ér fǎn, zuǒ yòu cóng ér jù rù mén, mén yì suí bì ér yǐ. zuò nèi shén xīn kuì, rán bù cè qí lái, yòu lǜ shì lián gōng jìn, huò bù xuán zhǒng, nǎi yǐ mín qián shù sù, zhào xíng ōu zhě xùn zhī yuē:" ěr hé rén? yǔ zhū láng jūn ā shuí yǒu sù, ér néng xiāng wèi rú cǐ?"
传呼之声相续。又一中贵，驱殿甚盛，驰马来救。门子复操箠迎击，中者无下面仆于地，敕使亦为所菱。既而奔马而反，左右从而俱入门，门亦随闭而已。坐内甚忻愧，然不恻其来，又虑事连宫禁，祸不旋踵，乃以缗钱束素，召行殴者讯之曰：“尔何人？与诸郎君阿谁有素，而能相为如此？”

duì yuē:" mǒu shì xuān cí sì mén zǐ, yì yǔ zhū láng jūn wú sù, dì bù píng qí xià rén wú lǐ ěr."
对曰：“某是宣慈寺门子，亦与诸郎君无素，第不平其下人无礼耳。”

zhòng jiē jiā tàn, xī yǐ qián bó yí zhī. fù xiāng wèi yuē:" cǐ rén bì xū wáng qù, bù rán dāng wèi qín yǐ."
众皆嘉叹，悉以钱帛遗之。复相谓曰：“此人必须亡去，不然当为擒矣。”

hòu xún shuò, zuò zhōng bīn kè duō yǒu jiǎ tú xuān cí sì mén zhě, mén zǐ jiē néng shí zhī, mí bù jiā jìng, jìng bù wén yǒu zhuī wèn zhī zhě.
后旬朔，座中宾客多有假途宣慈寺门者，门子皆能识之，靡不加敬，竟不闻有追问之者。