lóng shān zì yǎn huā gé ér xī jiē gǔ lì, dé qí yī jié, yì jǐn míng jiā. shān tǐng zi shí, yì yóu gū jié, bì lì xiá bō, yì bù shòu tǔ. dà zhāng xǐ qí shàng, shí bù róng yě, rán bù hèn shí, qū ér xià, yǔ shí xiāng qīn shū. shí fāng guǎng sān zhàng, yòu ào ér āo, fēi zhú zé jǐn yǐ, hé yǐ qiǎn shēn hū shí. rán zhú guài shén, néng gū xíng, shí bù jí shí. zhú jié cù ér qiú yè xiǎn xiǎn, rú wèi máo rú sōng gǒu wěi, lí lí chù chù, shāo liè zǎn jǐ, ruò yǒu suǒ jīng zhě. zhú bù kě yī shì, bù gǎn yǐ zhú èr zhī. huò yuē: gǔ jīn cuò dāo yě. huò yuē: zhú shēng shí shàng, tǔ fū qiǎn, shí qí gēn, gù lún qūn pán yù, rú huáng shān shàng sōng. shān tǐng zi zhāng, shǐ zhī shí, zhōng zhī zhú, zhōng zhī lóu, yì zhǎng lóu bù dé jìng qí zhǎng, gù tǐng zhī. rán shāng yú tān, tè tè xiàng shí, shí yì fǎn bù zhī shǔ, shǐ qù zhàng ér lóu bì chū, zhāng chū, zhú yì jǐn chū. zhú shí jiān yì, zài yǐ dàn yuǎn qǔ zhī.
龙山自巘花阁而西皆骨立，得其一节，亦尽名家。山艇子石，意尤孤孑，壁立霞剥，义不受土。大樟徙其上，石不容也，然不恨石，屈而下，与石相亲疏。石方广三丈，右坳而凹，非竹则尽矣，何以浅深乎石。然竹怪甚，能孤行，实不藉石。竹节促而虬叶毨毨，如猬毛、如松狗尾，离离矗矗，捎捩攒挤，若有所惊者。竹不可一世，不敢以竹二之。或曰：古今错刀也。或曰：竹生石上，土肤浅，蚀其根，故轮囷盘郁，如黄山上松。山艇子樟，始之石，中之竹，终之楼，意长楼不得竟其长，故艇之。然伤于贪，特特向石，石意反不之属，使去丈而楼壁出，樟出，竹亦尽出。竹石间意，在以淡远取之。