táo ān guó pò jiā wáng, wú suǒ guī zhǐ, pī fà rù shān, xiè xiè wèi yě rén. gù jiù jiàn zhī, rú dú yào měng shòu, è zhì bù gǎn yǔ jiē. zuò zì wǎn shī, měi yù yǐn jué. yīn shí guì shū wèi chéng, shàng shì xī rén shì. rán píng sù lǚ qìng, bù néng jǔ huǒ, shǐ zhī shǒu yáng èr lǎo zhí tóu è sǐ, bù shí zhōu sù, hái shì hòu rén zhuāng diǎn yǔ yě. jī è zhī yú, hǎo nòng bǐ mò, yīn sī xī rén shēng zhǎng wáng xiè, pō shì háo huá, jīn rì lí cǐ guǒ bào. yǐ lì bào lú, yǐ kuì bào zhǒng, chóu zān lǚ yě yǐ nà bào qiú, yǐ níng bào chī, chóu qīng nuǎn yě yǐ huò bào ròu, yǐ lì bào zhāng, chóu gān zhǐ yě yǐ jiàn bào chuáng, yǐ shí bào zhěn, chóu wēn róu yě yǐ shéng bào shū, yǐ wèng bào yǒu, chóu shuǎng kǎi yě yǐ yān bào mù, yǐ fèn bào bí, chóu xiāng yàn yě yǐ tú bào zú, yǐ náng bào jiān, chóu yú cóng yě. zhǒng zhǒng zuì àn, cóng zhǒng zhǒng guǒ bào zhōng jiàn zhī. jī míng zhěn shàng, yè qì fāng huí, yīn xiǎng yú shēng píng, fán huá mí lì, guò yǎn jiē kōng, wǔ shí nián lái, zǒng chéng yī mèng. jīn dāng shǔ shú huáng liáng, chē lǚ yǐ xué, dāng zuò rú hé xiāo shòu? yáo sī wǎng shì, yì jí shū zhī, chí xiàng fú qián, yī yī chàn huǐ. bù cì suì yuè, yì nián pǔ yě bù fēn mén lèi, bié zhì lín yě. ǒu niān yī zé, rú yóu jiù jìng, rú jiàn gù rén, chéng guō rén mín, fān yòng zì xǐ, zhēn suǒ wèi chī rén qián bù dé shuō mèng yǐ. xī yǒu xī líng jiǎo fū wèi rén dān jiǔ, shī zú pò qí wèng, niàn wú suǒ cháng, chī zuò zhù xiǎng yuē: dé shì mèng biàn hǎo! yī hán shì xiāng shì zhōng shì, fāng fù lù míng yàn, huǎng rán yóu yì fēi zhēn, zì niè qí bì yuē: mò shì mèng fǒu? yī mèng ěr, wéi kǒng qí fēi mèng, yòu wéi kǒng qí shì mèng, qí wèi chī rén zé yī yě. yú jīn dà mèng jiāng wù, yóu shì diāo chóng, yòu shì yī fān mèng yì. yīn tàn huì yè wén rén, míng xīn nán huà, zhèng rú hán dān mèng duàn, lòu jǐn zhōng míng, lú shēng yí biǎo, yóu sī mó tà èr wáng, yǐ liú chuán hòu shì. zé qí míng gēn yī diǎn, jiān gù rú fó jiā shè lì, jié huǒ měng liè, yóu shāo zhī bù shī yě.
陶庵國破家亡，無所歸止，披髮入山，駴駴為野人。故舊見之，如毒藥猛獸，愕窒不敢與接。作自輓詩，每欲引決。因《石匱書》未成，尚視息人世。然瓶粟屢罄，不能舉火，始知首陽二老直頭餓死，不食周粟，還是後人妝點語也。飢餓之餘，好弄筆墨，因思昔人生長王、謝，頗事豪華，今日罹此果報。以笠報顱，以簣報踵，仇簪履也；以衲報裘，以苧報絺，仇輕暖也；以藿報肉，以糲報粻，仇甘旨也；以薦報床，以石報枕，仇溫柔也；以繩報樞，以瓮報牖，仇爽塏也；以煙報目，以糞報鼻，仇香艷也；以途報足，以囊報肩，仇輿從也。種種罪案，從種種果報中見之。雞鳴枕上，夜氣方回，因想餘生平，繁華靡麗，過眼皆空，五十年來，總成一夢。今當黍熟黃粱，車旅蟻穴，當作如何消受？遙思往事，憶即書之，持向佛前，一一懺悔。不次歲月，異年譜也；不分門類，別志林也。偶拈一則，如游舊徑，如見故人，城郭人民，翻用自喜，真所謂痴人前不得說夢矣。昔有西陵腳夫為人擔酒，失足破其瓮，念無所償，痴坐佇想曰：「得是夢便好！」一寒士鄉試中式，方赴鹿鳴宴，恍然猶意非真，自齧其臂曰：「莫是夢否？」一夢耳，惟恐其非夢，又惟恐其是夢，其為痴人則一也。余今大夢將寤，猶事雕蟲，又是一番夢囈。因嘆慧業文人，名心難化，正如邯鄲夢斷，漏盡鐘鳴，盧生遺表，猶思摹拓二王，以流傳後世。則其名根一點，堅固如佛家舍利，劫火猛烈，猶燒之不失也。