qín lóu chū míng shuǐ míng lóu, dōng pō jiàn, cháng xié zhāo yún zhì cǐ yóu lǎn. bì shàng yǒu sān shī, wèi pō gōng shǒu jī. guò lóu shù bǎi wǔ, wèi jìng hú lóu, bái lè tiān jiàn. sòng shí huàn háng zhě, xíng chūn zé jí liǔ zhōu tíng, jìng dù zé jí yù lián tíng, dēng gāo zé jí tiān rán tú huà gé, kàn xuě zé jí gū shān sì, xún cháng yàn kè zé jí jìng hú lóu. bīng xiǎn zhī hòu, qí lóu yǐ fèi, biàn wéi mín jū.
秦楼初名水明楼，东坡建，常携朝云至此游览。壁上有三诗，为坡公手迹。过楼数百武，为镜湖楼，白乐天建。宋时宦杭者，行春则集柳洲亭，竞渡则集玉莲亭，登高则集天然图画阁，看雪则集孤山寺，寻常宴客则集镜湖楼。兵燹之后，其楼已废，变为民居。

sū shì shuǐ míng lóu shī:
苏轼《水明楼》诗：

hēi yún fān mò wèi zhē shān, bái yǔ tiào zhū luàn rù chuán.
黑云翻墨未遮山，白雨跳珠乱入船。

juǎn dì fēng lái hū chuī sàn, wàng hú lóu xià shuǐ lián tiān.
卷地风来忽吹散，望湖楼下水连天。

fàng shēng yú niǎo zhú rén lái, wú zhǔ hé huā dào chù kāi.
放生鱼鸟逐人来，无主荷花到处开。

shuǐ làng néng lìng shān fǔ yǎng, fēng fān shì yǔ yuè zhuāng huí.
水浪能令山俯仰，风帆似与月装回。

wèi chéng dà yǐn chéng zhōng yǐn, kě dé zhǎng xián shèng zàn xián.
未成大隐成中隐，可得长闲胜暂闲。

wǒ běn wú jiā gèng yān wǎng, gù xiāng wú cǐ hǎo hú shān.
我本无家更焉往，故乡无此好湖山。