qín lóu chū míng shuǐ míng lóu, dōng pō jiàn, cháng xié cháo yún zhì cǐ yóu lǎn. bì shàng yǒu sān shī, wèi pō gōng shǒu jī. guò lóu shù bǎi wǔ, wèi jìng hú lóu, bái lè tiān jiàn. sòng shí huàn háng zhě, xíng chūn zé jí liǔ zhōu tíng, jìng dù zé jí yù lián tíng, dēng gāo zé jí tiān rán tú huà gé, kàn xuě zé jí gū shān sì, xún cháng yàn kè zé jí jìng hú lóu. bīng xiǎn zhī hòu, qí lóu yǐ fèi, biàn wèi mín jū.
秦樓初名水明樓，東坡建，常攜朝雲至此遊覽。壁上有三詩，為坡公手跡。過樓數百武，為鏡湖樓，白樂天建。宋時宦杭者，行春則集柳洲亭，競渡則集玉蓮亭，登高則集天然圖畫閣，看雪則集孤山寺，尋常宴客則集鏡湖樓。兵燹之後，其樓已廢，變為民居。

sū shì shuǐ míng lóu shī:
蘇軾《水明樓》詩：

hēi yún fān mò wèi zhē shān, bái yǔ tiào zhū luàn rù chuán.
黑雲翻墨未遮山，白雨跳珠亂入船。

juǎn dì fēng lái hū chuī sàn, wàng hú lóu xià shuǐ lián tiān.
捲地風來忽吹散，望湖樓下水連天。

fàng shēng yú niǎo zhú rén lái, wú zhǔ hé huā dào chù kāi.
放生魚鳥逐人來，無主荷花到處開。

shuǐ làng néng lìng shān fǔ yǎng, fēng fān shì yǔ yuè zhuāng huí.
水浪能令山俯仰，風帆似與月裝回。

wèi chéng dà yǐn chéng zhōng yǐn, kě dé zhǎng xián shèng zàn xián.
未成大隱成中隱，可得長閒勝暫閒。

wǒ běn wú jiā gèng yān wǎng, gù xiāng wú cǐ hǎo hú shān.
我本無家更焉往，故鄉無此好湖山。