hé nán lóng mén sì sēng fǎ zhǎng zhě, zhèng zhōu yuán wǔ rén. bǎo lì zhōng, cháng zì lóng mén guī yuán wǔ. jiā yǒu tián shù qǐng, rěn ér wèi yì. yī xī yīn chéng mǎ xíng tián jiān, mǎ hū yì bù qián, suī biān chì zhé bù dòng, wéi dèng mù dōng wàng, ruò yǒu suǒ jiàn. shí yuè míng, suí qí wàng, shù bǎi bù wài yǒu yī wù, rú gǔ mù sè, wù rán ér lái. zhǎng jù, jí huí mǎ zǒu dào zuǒ shù shí bù cì zhī. qí wù lái jiàn jìn, nǎi bái qì, gāo liù qī chǐ, xīng huì shén, yù yú bào sì. yǒu shēng mián mián rú shēn yín, xī wàng ér qù. cháng cè mǎ suí qí hòu, cháng yuǎn shù shí bù. xíng yī lǐ yú, zhì lǐ mín wáng shì jiā, suì tū rù yān. zhǎng zhù mǎ cì zhī, qǐng zhī, hū wén qí jiā hū yuē:" chē yǔ xià niú jiāng sǐ, kě xié lái shì zhī." yòu qǐng wén hū hòu shě lǘ jué pū dì, bù kě jiù. yòu qǐng, wén jīng kū, yǒu chū zhě. zhǎng yáng guò xùn zhī, yuē:" zhǔ rén yǒu zi shí yú suì, hū zú." yǔ wèi jìng, yòu wén kū yīn, huò jīng jiào, lián lián bù yǐ. yè fēn hòu, shēng jiàn shǎo, dài míng ér jué. zhǎng hài yì, jí jù gào qí lín, xié lái wáng shì jū zhēn zhī. qí zhōng qiǎo rán wú wén, yīn kāi hù, ér qí jiā shí yú rén, jiē sǐ, jī quǎn wú cún yān.
河南龙门寺僧法长者，郑州原武人。宝历中，尝自龙门归原武。家有田数顷，稔而未刈。一夕因乘马行田间，马忽屹不前，虽鞭抶辄不动，唯瞪目东望，若有所见。时月明，随其望，数百步外有一物，如古木色，兀然而来。长惧，即回马走道左数十步伺之。其物来渐近，乃白气，高六七尺，腥秽甚，愈于鲍肆。有声绵绵如呻吟，西望而去。长策马随其后，常远数十步。行一里余，至里民王氏家，遂突入焉。长驻马伺之，顷之，忽闻其家呼曰：“车宇下牛将死，可偕来视之。”又顷闻呼后舍驴蹶仆地，不可救。又顷，闻惊哭，有出者。长佯过讯之，曰：“主人有子十余岁，忽卒。”语未竟，又闻哭音，或惊叫，联联不已。夜分后，声渐少，迨明而绝。长骇异，即具告其邻，偕来王氏居侦之。其中悄然无闻，因开户，而其家十余人，皆死，鸡犬无存焉。